کتاب پاییز آمد رو حوالی آبان پارسال خوندم و واقعا برام جالب بود.
وقتی این زن‌ها رو با خودم مقایسه می‌کنم خیلی خجالت‌زده می‌شم.
و جالبه که از دل همچین زندگی‌های مرفهی این زن‌ها بیرون میان.
و قسمتی که بیش‌تر منو تحت‌تأثیر قرار داد و یه جورایی دلم سوخت، میزان عشق بین این زن و شوهر بود. چیزی که همه آرزوشونه.
کاش ما هم لیاقت همچین زندگی‌ای رو داشته باشیم، زندگی‌ای که برپایه‌ی عشق به خدا ساخته شده بود.

و آه از هاجر کوچولو... آه...
چقدر من جای مادر هاجر شکستم، نینی منم تازه دنیا اومده بود، و ۴-۵روزه بود، و این قسمت از کتاب واقعا دلم شکست و گریه کردم.

و در پایان به همه توصیه می‌کنم این کتاب رو بخونن، بسیار زیبا بود🌺
      

        سلام راضیه روایت تنهایی و دلتنگی بود.
هرچی بیشتر از دوران دفاع مقدس می‌خونم، بیشتر اضطراب می‌گیرم که آیا من می‌تونم جواب خون‌هایی که ریخته شده تا من و فرزندان و خانواده‌ام زندگی آرومی داشته باشیم رو بدم؟
من میتونم جواب تنهایی‌ها و مشکلات و دل‌شکسته‌ی راضیه و آسیه و محمدجعفر و قاسمی که هرگز پدرش رو ندید و طعم محبتش رو نچشید رو بدم؟
سلام راضیه‌ی یک عاشقانه‌ی عاقلانه و کوتاهه..
کاش روسفید بشیم پیش شهدا و شفعیمون باشن در قیامت..
      

        و اما کتاب ام علاء
ام علاء درسته که سختی زیاد کشیده بود و پابه‌پاش غصه خوردم، ولی منم مثل اطرافیانش همون حس انرژی مثبت ایشون رو دریافت کردم. سعی کردم مثل ایشون صبور و شاکر باشم.
ام علاء عزیز، من ندیده عاشقت شدم. 
عاشق صبر و شکر و محبتت که از هیچکس دریغ نمی‌کردی. عاشق حیایی که داشتی و حتی به نامحرم نگاه هم نمی‌کردی و طاقت جالبی که در گرمای عراق برای محافظت از نگاه نامحرمان و در بدترین شرایط پوشیه میزدی.
ان‌شاءالله ما رو هم مثل اطرافیانت در آغوش بگیری و برامون دعای خیر کنی.
حرم حضرت معصومه، صحن امام رضا علیه‌السلام، در مقبره پروین اعتصامی زیارتتون کردم، ان‌شاءالله که شفاعتم کنید.
خدا با اولیاء الله و صالحان محشورتون کنه.
      

         این کتاب هم تموم شد.
به عزیزانی که فرزند دارن، یا در شرف فرزندآوری هستن، یا در سال‌های آتی دوست دارن فرزند داشته باشن، خاله‌ها، عمه‌ها، عموها، دایی‌ها، مادربزرگ و پدربزرگ و حتی افرادی که کارهای تربیتی میکنن و با بچه‌ها سروکار دارن مثل معلما و روحانیون توصیه می‌کنم حتما مطالعه‌اش کنن.
نصف ستاره کمتر دادم چون گاها بعضی نکاتش بر اثر تکرار بیش از حد ملال‌آور می‌شد.
      

        [ این بار هم آگاتا کریستی دست شما را می‌گیرد، به دهکده‌ای کوچک می‌برد و داستان جنایتی را روایت می‌کند. داستانی که از زبان دکتری دلسوز و مهربان  و با حضور هرکول پوآرو روایت می‌شود. همه‌ی فرضیات علیه رالف پیتون است ولی ناگهان...

قلم آگاتا کریستی بسیار جالب و جذاب است، این نوع چینش اتفاقات در نوع خودش خارق‌العاده است. امیدوارم با خواندن این رمان معمایی پلیسی لحظات خوشی را سپری کنید.
اما هشدار!
روزی کتاب را بردارید که دغدغه‌ی دیگری نداشته باشید، چون نمی‌توانید آن را زمین بگذارید!]
      

        همونطور که دوستان اشاره کردم داستان دختر از خانواده‌ی مقامات بالای کمونیست‌هاست که به جای تبعیت ازخونواده اش راه فطرتش رو در پیش میگیره، مسلمان میشه و به آقا امام زمان عج به دیدارش میرن.
داستان بسیار جالب بود، اینکه توی این دوره زمونه یکی از چین اونم توی همچین خونواده‌ای مسلمون بشه، و اون ماجراها و کلی آدم رو مسلمون کنه واقعا جذاب و بسیار قابل تامله.
ما کجابیم و دیگران کجا..
حرف و سوال زیاد دارم راجع به این کتاب و زندگی خودم، ولی خب زیاده عرضی نیست.
بخونید و در زندگی خودتون تامل کنید.


      

        با احترام به شهید و خانواده‌ی گرامی‌شون
اما خیلی تلاش کردم و نهایتا بیشتر از ۱۵۰ صفحه نتونستم بخونم، البته نسخه الکترونیک فراکتاب رو.
داستان زندگی شهید رو مثل رمان‌های ۹۸ایای قدیم نوشته بودن، و فکر می‌کنم بیشتر مناسب نوجوان‌ها بود تا منی که حوالی سی سالگی هستم.
ان‌شاءالله که شهید از ما راضی باشن و شفاعتمون کنن.
      

        کتاب بابارجب واقعا تلنگر می‌زد به آدم که اگه تو برات همچین اتفاقی بیافته چند مرده حلاجی؟
زندگی با جانبازی با همچین مجروحیتی واقعا صبر زینبی می‌خواد.
آفرین به حاج خانوم و تربیت بچه‌هایی که انقدر عاشق پدرشون بودن.
ان‌شاءالله که حاج رجب در بالاترین درجات بهشت ساکن بشن و ما رو هم شفاعت کنن.
      

        رمان بندها هم تموم شد.
این رمان رو میتونیم از دو جنبه بررسی کنیم
اول نثرش که بسیار جذاب و روان و ساده نوشته شده، انگار که نویسنده خودش تمام این مراحل رو زندگی کرده باشه
دوم محتواش که اصلا جالب نبود. محتوایی که براساس خیانت مرد جوانی به همسرش با وجود دوبچه‌اش صورت می‌گرفته، خیانتی که هیچ وقت ازش پشیمون نشد و بارها هم تکرار شد.
رمان چند فصل داره، یک فصل از زبان زن خانواده که احساسات و رنج‌هاش رو بازگو میکنه، در فصل دوم نوبت مرد خانواده‌اس که ماجرا رو از دید خودش برامون روایت کنه و فصل آخر هم روایت ماجرا از دید دختر خانواده‌اس که فرزند دوم بوده.
رمان بندها برای الگو گرفتن برای نویسندگی خوب بود اما محتوای جالبی نداشت که نخوندنش ضرری به آدم بزنه. حتی یه جورایی عصبیم هم می‌کرد، چون فضا فضای جنگ و دعوا بود و من حتی بعضا دیالوگ‌ها هم انگار توی سرم با فریاد خونده می‌شد.
درهرصورت رمان جالبی بود.
      

        [ و ابوالمشاغل هم تمام شد و تا ابد به عنوان کتابی زیبا و دلچسب در خاطرم می‌ماند و شیرینی‌اش تا ابد زیر دندانم.
من نادر ابراهیمی را با ابن‌مشغله و ابوالمشاغل شناختم، نه اینکه اولین کتابی باشد که از او می‌خواندم، نه. قبلاً هم کتاب‌های زیادی از او خوانده بودم، مثل چهل نامهٔ کوتاه به همسرم، بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم، مردی در تبعید ابدی، یک عاشقانه‌ٔ آرام و تکثیر تأسف انگیز پدربزرگ. اما با این دو کتاب با ابعاد مختلف زندگی‌اش آشنا شدم، چه شغل‌هایی که امتحان نکرده بود از نویسندگی، کارگردانی، فیلم‌نامه‌نویسی، خوانندگی، کارگری، مدیریت موسسه ایران پژوه، نقاشی روی پارچه و... و چیزی که در او پررنگ بود و در همهٔ برهه‌ها از آن غافل نشده بود، رعایت انصاف، ایمان و عشق عجیبش به وطن بود.
زیبایی کتاب در این بود که گاهی خنده‌ات به آسمان می‌رفت و گاهی هم غمگینت می‌کرد اما هیچوقت ناامید نه.
بخوانید و لذت ببرید.]
      

        کتاب رو به دو یا سه روز خواندم.
جالب بود، برخلاف سایر کتبی که از شهدا و زندگی‌شان نقل می‌شود که همه سرشار از عشق و علاقه و احترام و شادی‌ست و هیچ از اختلاف نظرها گفته نمی‌شود در این کتاب به اختلاف نظرهای بین شهید و همسر و خانواده‌اش هم پرداخته شده و این کتاب و شهدا و شهادت را باورپذیرتر می‌کند.
دلم پیش فرزندان شهید ماند و جوش مرضیه خانم را می‌زند، شهید که در اعلی علیین جای دارد و فقط می‌توانیم دعا کنیم که خدا همچنان به خانواده‌ی ایشان صبر زینبی عنایت کند و فرزندان و همسرشان را خوشبخت و عاقبت بخیر..
      

        سالها پیش، شاید هشت نه سال پیش این کتاب رو خوندم، فقط کلیت داستان خاطرم مونده و راضی بودم.
دوستش داشتم و نگهش داشتم.
      

        کتاب باچر کتابی بود که پشتم رو لرزوند، نه تونستم خودم جای اسرا بذارم و نه تونستم خودم رو جای خانواده اسرا بذارم، هر دو حالت به شدت برام وحشتناک و طاقت‌فرسا بود. این اولین کتابی بود که راجع به اسارت خوندم و حقیقتا از فکر اینکه در یک کشور غریب و در جایی که هیچکس نمیدونه شما زنده هستین یا نه نگهداری بشی توی یک سلول تنگ و تاریک و با وحشتناک‌ترین شکنجه‌ها برای خودت و دوستات شب رو به صبح برسونی و صبح رو به شب، پشتم رو لرزوند.
یک قسمت هم در مورد زندگی سوسک‌ها و اخلاقیاتشون بود، اون قسمت هم بنظرم خیلی جالب اومد.
امیدوارم خدا به این اسرا و به خانواده‌هاشون پاداشی درخور این حجم از صبر و استقامت عطا کنه.
ممنون از نویسنده عزیز
      

        کتاب داستان خانواده‌ای بود که گول فرقه بهائیت رو می‌خورن و بعد از اون اشتباه و مشکل یکی پس از دیگری براشون به وجود میاد و...
کتاب جالبی بود و اطلاعات جالبی راجع به بهائیت توش بود، چون خودم اطلاعات خاصی نداشتم در حد معمول می‌دونستم.
ولی خب دل آدم می‌سوخت که یک اشتباه و تزلزل در اعتقادات این خانواده رو به کجاها کشوند!
بیشتر از همه دلم به حال سینا سوخت. پسربچه‌ای که هیچ گناهی نداشت و ناآگاهی پدر و مادرش بلاهای عجیبی سرش آورد.
هر اشتباهی که این زن می‌کرد میگفتم این دیگه تهشه ولی هربار یه کار بدتر می‌کرد! اعصابم یکم سرش خورد شد😁
      

        [ کتاب بگومگوهای زندگی مشترک هم پس از مدت طولانی تموم شد. کتاب شیرین و مفیدی بود منتهی من در حین مطالعه به مشکلاتی خوردم و برای همین دیر تموم شد.
توی کتاب درمورد انواع دعواها صحبت می‌کنه و ریشه‌اش رو بهت نشون میده، مثلا وقتی که حس می‌کنیم همسرمون به ما توجه کافی رو نداره و برای جلب توجه موضوعی رو گیر میاریم و دعوا رو شروع می‌کنیم فقط برای جلب توجه!
یا وقتی احساس گناه می‌کنیم و همین احساس گناه و عذاب وجدان باعث بحث و دعوا میشه.
یا چندین و چند دلیل دیگه..
در پایان هم میگه همه زوج‌ها با هم دعواشون میشه، فقط ما ظاهر زندگی بقیه رو با باطن زندگی خودمون مقایسه می‌کنیم و حسرت می‌خوریم. و بعد به اهمیت مشاوره رفتن و مشاور کاربلد داشتن اشاره می‌کنه.
من خیلی کتابش رو دوست داشتم و خیلی ازش استفاده کردم.
خوندنش رو هم به همگی توصیه می‌کنم و می‌تونه گزینه‌ی خوبی برای هدیه دادن به زوج‌ها باشه. ]