کتاب خیلی خوبیه خصوصا برای درک و مشاهده سیر تغییر قلم نویسنده. داستان آخر هم که بینظیره.
        

          داستان پایانی ( رویای آدم مضحک ) بهترین درونمایه و توصیف رو داشت در بین این مجموعه داستان های داستایفسکی بزرگ
        

          مجموعه ۸ داستان کوتاه از داستایفسکی که علاوه بر جذاب بودن ، بر ناخودآگاه آدم هم تاثیر میذاره.
داستان های سوسمار و رویای آدم مضحک واقعا جای تامل داره.
حتما بخونید.
        

          برایم واضح بود که تا وقتی که هنوز آدمم و نه یک صفر خالی ، یعنی تا وقتی که هنوز صفر نشده ام ،پس زنده هستم و در نتیجه رنج می برم ،عصبانی می شوم و از کارهایم احساس شرم می کنم.
        

          هفت داستان کوتاه و خوب از داستایفسکی.
داستان‌های ماری دهقان و رویای آدم مضحک داستان‌های دلنشین‌تری هستند و باورهای فکری داستایفسکی را به خوبی بیان می‌کنند. اگر بقیه‌ی داستان‌های این کتاب را هم نخواندید، خواندن این دو داستان کوتاه را از دست ندهید.
        

          سیر تکاملی قلم نویسنده در این کتاب به وضوح قابل مشاهده  است 
دو سه داستان اول احتمالا گنگ و سخت‌فهم هستند(چیزی از ارزش داستان کم نمی‌کند)
ولی از داستان چهارم(درخت کریسمس و ازدواج) قلم نویسنده بسیار و روان و جذاب می‌شود طوری که دوست دارید تا انتها بخوانید و کتاب را زمین نگذارید
داستان مارِی دهقان برای خود داستایفسکی اتفاق افتاده و به‌نظر من با اینکه از همه کوتاهتر است ولی بسیار زیبا و جذاب است.
داستان آخر (رویای آدم مضحک) معرکه است . داستان کوتاه یعنی این . 
با تمام کوتاه بودنش ، کاری کند که در ذهن بماند ، و چه خوب می‌ماند....

        

          بسیار ضعیف، مبتدی و فاقد محتوا !!!
داستایفسکی یکی از نویسندگان محبوب من است، اما از خواندن این کتاب نه تنها لذت نبردم،‌ بلکه از خریدش احساس پشیمانی هم می‌کنم.
بله، داستایفسکی مبتدی بود اما در نخستین داستانی که در جوانی نوشت(بیچارگان) هم به این اندازه ضعیف نبود! و این مایه‌ی تعجب من بود، البته دو داستان آخر کتاب، چند سر و گردن بالاتر از پنج داستان نخست بودند اما آن‌ها هم توجه من را جلب نکردند.

معرفی‌ نامه‌
رویای آدم مضحک، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از هفت داستان به نام‌های «آقای پروخارچین»، «پولزونکوف»، «دزد شرافتمند»، «درخت کریسمس و ازدواج»، «ماری دهقان»، «کروکودیل» و «رؤیای آدم مضحک» به قلم داستایسفکی‌ست.

نقل‌قول نامه
"به محض این‌که حقیقت را شناخته و دیده باشید، می‌دانید که عین حقیقت است و هیچ حقیقتِ دیگری در کار نیست، چه خواب باشید چه بیدار."

کارنامه
در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب‌های مجموعه‌ی داستان، به هر یک از داستان‌ها به شرح زیر نمره‌ی جداگانه داده‌ام: 
آقای پروخارچین ۱ستاره٬ پولزونکوف ۱ستاره٬ دزد شرافتمند ۲ستاره٬ درخت کریسمس و ازدواج ۲ستاره٬ ماری دهقان ۲ستاره٬ کروکودیل ۳ستاره و رؤیای آدم مضحک ۳ستاره، نهایتا ۱۴ ستاره برای ۷ داستانِ کوتاه که معدل ۲ستاره برای این مجموعه داستان منظور می‌نمایم.

یکم آذرماه یک‌هزار و چهارصد
        

          مجموعه هفت داستان کوتاه

آقای پروخارچین
پولزونکوف
دزد شرافتمند
درخت کریسمس و ازدواج
مارِی دهقان
کروکودیل
رویای آدم مضحک
        

          کتاب واقعا خوبی بود و داستان مورد علاقه من دزد شرافتمند بود 
        

          کتاب حال حاضر مشکل از ٧ داستان کوتاه روسی از داستایوفسکی است که به همت رضا رضایی گرد هم آمده؛ آقای پروخارچین، پولزونکوف، دزد شرافتمند، درخت کریسمس و ازدواج، ماری دهقان، کروکودیل، رویای آدم مضحک. 

کتاب پیش رو بر طبق انتظار درخشان و بسیار گیراست که توصیه می‌شود. تنها حسرتم کوتاه بودن داستانک‌هاست، اما نکته آنجاست که همین کوتاهیشان، آن‌ها را اعجاب آور کرده است.

درود بر رضا رضایی برای ترجمه روانشان. 
        

          شب است، خیلی شب.با وجود امتحان آزاردهنده ای که فردا در پیش دارم، می توانستم نخواندن داستان اخر را فاکتور بگیرم و کتاب را خوانده بدانم، ولی دلم رضا نداد. و همین «دل» است که  ما آدم های مضحک را به پیش می راند.
        

          داستان های اولش رو خیلیی دوست نداشتم 
اما دو تا داستان اخر کروکودیل و روی ادم مضحک جالب و بهتر از بقیه داستان ها بود..
        

          بعضی از کتاب های داستایوفسکی مارو به اعماق شخصیت خودمون فرو می‌بره و ازما می‌پرسه آیا انسان بهتری هستیم؟ داستان رویای آدم مضحک یکی از همین داستان هاست
        

          هرچی بیشتر پیش رفت بهتر شد داستانا همین
        

          سیر تکاملی قلم نویسنده در این کتاب به وضوح قابل مشاهده  است 
دو سه داستان اول احتمالا گنگ و سخت‌فهم هستند(چیزی از ارزش داستان کم نمی‌کند)
ولی از داستان چهارم(درخت کریسمس و ازدواج) قلم نویسنده بسیار و روان و جذاب می‌شود طوری که دوست دارید تا انتها بخوانید و کتاب را زمین نگذارید
داستان مارِی دهقان برای خود داستایفسکی اتفاق افتاده و به‌نظر من با اینکه از همه کوتاهتر است ولی بسیار زیبا و جذاب است.
داستان آخر (رویای آدم مضحک) معرکه است . داستان کوتاه یعنی این . 
با تمام کوتاه بودنش ، کاری کند که در ذهن بماند ، و چه خوب می‌ماند....

        

          بسیار ضعیف، مبتدی و فاقد محتوا !!!
داستایفسکی یکی از نویسندگان محبوب من است، اما از خواندن این کتاب نه تنها لذت نبردم،‌ بلکه از خریدش احساس پشیمانی هم می‌کنم.
بله، داستایفسکی مبتدی بود اما در نخستین داستانی که در جوانی نوشت(بیچارگان) هم به این اندازه ضعیف نبود! و این مایه‌ی تعجب من بود، البته دو داستان آخر کتاب، چند سر و گردن بالاتر از پنج داستان نخست بودند اما آن‌ها هم توجه من را جلب نکردند.

معرفی‌ نامه‌
رویای آدم مضحک، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از هفت داستان به نام‌های «آقای پروخارچین»، «پولزونکوف»، «دزد شرافتمند»، «درخت کریسمس و ازدواج»، «ماری دهقان»، «کروکودیل» و «رؤیای آدم مضحک» به قلم داستایسفکی‌ست.

نقل‌قول نامه
"به محض این‌که حقیقت را شناخته و دیده باشید، می‌دانید که عین حقیقت است و هیچ حقیقتِ دیگری در کار نیست، چه خواب باشید چه بیدار."

کارنامه
در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب‌های مجموعه‌ی داستان، به هر یک از داستان‌ها به شرح زیر نمره‌ی جداگانه داده‌ام:
آقای پروخارچین ۱ستاره٬ پولزونکوف ۱ستاره٬ دزد شرافتمند ۲ستاره٬ درخت کریسمس و ازدواج ۲ستاره٬ ماری دهقان ۲ستاره٬ کروکودیل ۳ستاره و رؤیای آدم مضحک ۳ستاره، نهایتا ۱۴ ستاره برای ۷ داستانِ کوتاه که معدل ۲ستاره برای این مجموعه داستان منظور می‌نمایم.

یکم آذرماه یک‌هزار و چهارصد
        

          برایم بس است که داستایفسکی این دلداده ی زمین  و شخصیت هایش جایی همین دور و بر هاست و در نتیجه میل به زندگی را از دست نمی دهم  . 
بخشی از کتاب که منتهای تفکر داستایفسکی  است :
نکته ی اصلی این است که دیگران را مثل خودتان دوست بدارید. این نکته اصلی است. همه چیز است. به هیچ چیز دیگری احتیاج نیست. آن وقت بلافاصله خواهید فهمید که چه طور می شود همه چیز را درست کرد. این حقیقتی است قدیمی، حقیقتی که بارها و بارها گفته شده ولی باز هم بین انسان ها ریشه ندوانده. آگاهی بر زندگی برتر از خود زندگی است شناخت قوانین خوشبختی برتر از خوشبختی است.... این است چیزی که باید با آن بجنگیم و 
من خواهم جنگید ،  علیه آن خواهم جنگید.  اگر همه ی ما میخواستیم ، همه چیز را می شد بلافاصله درست کرد.

        

          فکر کن یه روز یه کروکودیل دوستت رو قورت بده :)
این فقط یکی از داستان‌های عجیب داستایفسکیه که توی مجموعه‌ی «رویای آدم مضحک»؛ هفت داستان کوتاه که بین طنز، کابوس و فلسفه حرکت می‌کنن، نوشته شده.
«کروکودیل» شیشمین داستان این مجموعه، یه داستان طعنه‌دار و جسورانه‌ست. مردی بلعیده می‌شه ولی زنده‌ست و از شکم کروکودیل سخنرانی می‌کنه!
در کنارش، «رویای آدم مضحک» که آخرین داستانه، درباره‌ی پوچی، خودکشی، و یک رؤیای پرنور. سفر ذهنی به جهانی ایده‌آل که وقتی خرابش می‌کنی، باید تصمیم بگیری دوباره به زندگی برگردی یا نه.
ما توی این مجموعه، با نسخه‌ی فشرده‌ای از دغدغه‌های داستایفسکی مواجهیم. داستان های اول ممکنه خسته کننده باشه اما هرچی جلوتر میریم همه چی عجیب تر و هیجان انگیزتر میشه. 
        

          خوب به یاد دارم که اتاق تاریکِ تاریک بود ، اگر هم تاریکِ تاریک نبود به هر حال تاریک بود...
        

          برای شروع کتاب های داستایوفسکی این کتاب رو پیشنهاد میکنم کوتاه و مختصر کتاب زیاد قوی نیست اما غرق خودش میکنه و مخاطب را برای ادامه دادن به چالش میکشه .