از این ذهن آشفته، از این حال مزخرفم متنفرم، چقدر باید تمام مدت مریض باشم، چقدر صدمه دیدم. از این که ظاهرم دا از دست دادم و از درس و مدرسه افتاده ام، ورزش را کنار گذاشته ام و در حق مادرم ظالم شدم. متنفرم از اینکه بعد دو سال هنوز گت را چقدر میخواهم.

دارم احساساتم رو بیان میکنم.جانی.ادم برای همین زنده‌س، نفس کشیدنش برای همینه همه‌ش ، نیست؟

احمق‌ام که هنوز دوست‌اش دارم. باید فراموش کنم شاید هنوز فکر میکنه که من خوشگل‌ام،حتا با این موها و سیاهی زیر چشم ها. شاید.

احساس کردم که عشق من به‌سوی گت هجوم می‌برد و عشق او به سوی من مشتابد.

ستاره ها خیلی زیاد بودند،گویی جشن گرفته بودند،یک جشن غیرقانونی باشکوه که کهکشان بعد از رفتن انسان ها به تختخواب به راه می اندازند.