جایگاه روح خود روح است،و در خود می تواند از بهشت دوزخ و از دوزخ بهشتی بیافریند.

همین بس که سرچشمه های همه نکبت ها در خودم نهفته است ،همان طور که پیش تر ها سرچشمه ی همه شادی ها در من بود.

آه ای خدای آسمان،ایا سرنوشتی که نصیب انسان کرده ای این است که روی خوشبختی را نبیند مگر وقتی که هنوز به عقل نرسیده ،یا وقتی همین عقل را از کف داده است!

ما درست در وسط یک تناقض زندگی می کنیم . قرن ما،تا خرخره در این تناقض زندگی می کند و خفه می شود،به آن که حتی قطره اشکی برای تسکین عذابش باشد.

می نویسی جنگ لهت کرده ،که دلت می‌خواهد بمیری،اما آنچه نمی توانی تحمل کنی این حماقت عمومی این عطش جبونانه به خونریزی،و این ساده لوحی جنایتکارانه است که هنوز باور دارد مشکلات بشری را می توان با خون حل کرد.