کتاب خیلی خوبیه خصوصا برای درک و مشاهده سیر تغییر قلم نویسنده. داستان آخر هم که بینظیره.
        

          مجموعه ۸ داستان کوتاه از داستایفسکی که علاوه بر جذاب بودن ، بر ناخودآگاه آدم هم تاثیر میذاره.
داستان های سوسمار و رویای آدم مضحک واقعا جای تامل داره.
حتما بخونید.
        

          داستان پایانی ( رویای آدم مضحک ) بهترین درونمایه و توصیف رو داشت در بین این مجموعه داستان های داستایفسکی بزرگ
        

          برای شروع کتاب های داستایوفسکی این کتاب رو پیشنهاد میکنم کوتاه و مختصر کتاب زیاد قوی نیست اما غرق خودش میکنه و مخاطب را برای ادامه دادن به چالش میکشه .
        

          داستان های اولش رو خیلیی دوست نداشتم 
اما دو تا داستان اخر کروکودیل و روی ادم مضحک جالب و بهتر از بقیه داستان ها بود..
        

          شب است، خیلی شب.با وجود امتحان آزاردهنده ای که فردا در پیش دارم، می توانستم نخواندن داستان اخر را فاکتور بگیرم و کتاب را خوانده بدانم، ولی دلم رضا نداد. و همین «دل» است که  ما آدم های مضحک را به پیش می راند.
        

          هرچی بیشتر پیش رفت بهتر شد داستانا همین
        

          بعضی از کتاب های داستایوفسکی مارو به اعماق شخصیت خودمون فرو می‌بره و ازما می‌پرسه آیا انسان بهتری هستیم؟ داستان رویای آدم مضحک یکی از همین داستان هاست
        

          سیر تکاملی قلم نویسنده در این کتاب به وضوح قابل مشاهده  است 
دو سه داستان اول احتمالا گنگ و سخت‌فهم هستند(چیزی از ارزش داستان کم نمی‌کند)
ولی از داستان چهارم(درخت کریسمس و ازدواج) قلم نویسنده بسیار و روان و جذاب می‌شود طوری که دوست دارید تا انتها بخوانید و کتاب را زمین نگذارید
داستان مارِی دهقان برای خود داستایفسکی اتفاق افتاده و به‌نظر من با اینکه از همه کوتاهتر است ولی بسیار زیبا و جذاب است.
داستان آخر (رویای آدم مضحک) معرکه است . داستان کوتاه یعنی این . 
با تمام کوتاه بودنش ، کاری کند که در ذهن بماند ، و چه خوب می‌ماند....

        

          بسیار ضعیف، مبتدی و فاقد محتوا !!!
داستایفسکی یکی از نویسندگان محبوب من است، اما از خواندن این کتاب نه تنها لذت نبردم،‌ بلکه از خریدش احساس پشیمانی هم می‌کنم.
بله، داستایفسکی مبتدی بود اما در نخستین داستانی که در جوانی نوشت(بیچارگان) هم به این اندازه ضعیف نبود! و این مایه‌ی تعجب من بود، البته دو داستان آخر کتاب، چند سر و گردن بالاتر از پنج داستان نخست بودند اما آن‌ها هم توجه من را جلب نکردند.

معرفی‌ نامه‌
رویای آدم مضحک، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از هفت داستان به نام‌های «آقای پروخارچین»، «پولزونکوف»، «دزد شرافتمند»، «درخت کریسمس و ازدواج»، «ماری دهقان»، «کروکودیل» و «رؤیای آدم مضحک» به قلم داستایسفکی‌ست.

نقل‌قول نامه
"به محض این‌که حقیقت را شناخته و دیده باشید، می‌دانید که عین حقیقت است و هیچ حقیقتِ دیگری در کار نیست، چه خواب باشید چه بیدار."

کارنامه
در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب‌های مجموعه‌ی داستان، به هر یک از داستان‌ها به شرح زیر نمره‌ی جداگانه داده‌ام:
آقای پروخارچین ۱ستاره٬ پولزونکوف ۱ستاره٬ دزد شرافتمند ۲ستاره٬ درخت کریسمس و ازدواج ۲ستاره٬ ماری دهقان ۲ستاره٬ کروکودیل ۳ستاره و رؤیای آدم مضحک ۳ستاره، نهایتا ۱۴ ستاره برای ۷ داستانِ کوتاه که معدل ۲ستاره برای این مجموعه داستان منظور می‌نمایم.

یکم آذرماه یک‌هزار و چهارصد
        

          برایم بس است که داستایفسکی این دلداده ی زمین  و شخصیت هایش جایی همین دور و بر هاست و در نتیجه میل به زندگی را از دست نمی دهم  . 
بخشی از کتاب که منتهای تفکر داستایفسکی  است :
نکته ی اصلی این است که دیگران را مثل خودتان دوست بدارید. این نکته اصلی است. همه چیز است. به هیچ چیز دیگری احتیاج نیست. آن وقت بلافاصله خواهید فهمید که چه طور می شود همه چیز را درست کرد. این حقیقتی است قدیمی، حقیقتی که بارها و بارها گفته شده ولی باز هم بین انسان ها ریشه ندوانده. آگاهی بر زندگی برتر از خود زندگی است شناخت قوانین خوشبختی برتر از خوشبختی است.... این است چیزی که باید با آن بجنگیم و 
من خواهم جنگید ،  علیه آن خواهم جنگید.  اگر همه ی ما میخواستیم ، همه چیز را می شد بلافاصله درست کرد.

        

          این کتاب شامل ۷ داستان هست که همه‌ی داستان‌ها به نحوی جامعه روسیه‌ی زمان داستایوفسکی و به خصوص سیستم اداری اون زمان رو نقد میکنه.
به نظر من ۳ داستان خیلی خوب در این کتااب هست: دزد شرافتمند، کروکودیل و رویای آدم مضحک.
پیشنهاد میکنم حتما این کتاب رو بخونید چون شما رو با خط فکری و قلم داستایوفسکی به خوبی آشنا میکنه همچنین می‌تونه نقطه شروع عالی برای مطالعه آثار بعدی این نویسنده‌ی بزرگ باشه.
        

          کتاب حال حاضر مشکل از ٧ داستان کوتاه روسی از داستایوفسکی است که به همت رضا رضایی گرد هم آمده؛ آقای پروخارچین، پولزونکوف، دزد شرافتمند، درخت کریسمس و ازدواج، ماری دهقان، کروکودیل، رویای آدم مضحک. 

کتاب پیش رو بر طبق انتظار درخشان و بسیار گیراست که توصیه می‌شود. تنها حسرتم کوتاه بودن داستانک‌هاست، اما نکته آنجاست که همین کوتاهیشان، آن‌ها را اعجاب آور کرده است.

درود بر رضا رضایی برای ترجمه روانشان. 
        

          فکر کن یه روز یه کروکودیل دوستت رو قورت بده :)
این فقط یکی از داستان‌های عجیب داستایفسکیه که توی مجموعه‌ی «رویای آدم مضحک»؛ هفت داستان کوتاه که بین طنز، کابوس و فلسفه حرکت می‌کنن، نوشته شده.
«کروکودیل» شیشمین داستان این مجموعه، یه داستان طعنه‌دار و جسورانه‌ست. مردی بلعیده می‌شه ولی زنده‌ست و از شکم کروکودیل سخنرانی می‌کنه!
در کنارش، «رویای آدم مضحک» که آخرین داستانه، درباره‌ی پوچی، خودکشی، و یک رؤیای پرنور. سفر ذهنی به جهانی ایده‌آل که وقتی خرابش می‌کنی، باید تصمیم بگیری دوباره به زندگی برگردی یا نه.
ما توی این مجموعه، با نسخه‌ی فشرده‌ای از دغدغه‌های داستایفسکی مواجهیم. داستان های اول ممکنه خسته کننده باشه اما هرچی جلوتر میریم همه چی عجیب تر و هیجان انگیزتر میشه. 
        

          بسیار ضعیف، مبتدی و فاقد محتوا !!!
داستایفسکی یکی از نویسندگان محبوب من است، اما از خواندن این کتاب نه تنها لذت نبردم،‌ بلکه از خریدش احساس پشیمانی هم می‌کنم.
بله، داستایفسکی مبتدی بود اما در نخستین داستانی که در جوانی نوشت(بیچارگان) هم به این اندازه ضعیف نبود! و این مایه‌ی تعجب من بود، البته دو داستان آخر کتاب، چند سر و گردن بالاتر از پنج داستان نخست بودند اما آن‌ها هم توجه من را جلب نکردند.

معرفی‌ نامه‌
رویای آدم مضحک، عنوان یک مجموعه‌ی داستان کوتاه متشکل از هفت داستان به نام‌های «آقای پروخارچین»، «پولزونکوف»، «دزد شرافتمند»، «درخت کریسمس و ازدواج»، «ماری دهقان»، «کروکودیل» و «رؤیای آدم مضحک» به قلم داستایسفکی‌ست.

نقل‌قول نامه
"به محض این‌که حقیقت را شناخته و دیده باشید، می‌دانید که عین حقیقت است و هیچ حقیقتِ دیگری در کار نیست، چه خواب باشید چه بیدار."

کارنامه
در آخر به مانند روال گذشته در خصوص امتیازدهی به کتاب‌های مجموعه‌ی داستان، به هر یک از داستان‌ها به شرح زیر نمره‌ی جداگانه داده‌ام: 
آقای پروخارچین ۱ستاره٬ پولزونکوف ۱ستاره٬ دزد شرافتمند ۲ستاره٬ درخت کریسمس و ازدواج ۲ستاره٬ ماری دهقان ۲ستاره٬ کروکودیل ۳ستاره و رؤیای آدم مضحک ۳ستاره، نهایتا ۱۴ ستاره برای ۷ داستانِ کوتاه که معدل ۲ستاره برای این مجموعه داستان منظور می‌نمایم.

یکم آذرماه یک‌هزار و چهارصد
        

          سیر تکاملی قلم نویسنده در این کتاب به وضوح قابل مشاهده  است 
دو سه داستان اول احتمالا گنگ و سخت‌فهم هستند(چیزی از ارزش داستان کم نمی‌کند)
ولی از داستان چهارم(درخت کریسمس و ازدواج) قلم نویسنده بسیار و روان و جذاب می‌شود طوری که دوست دارید تا انتها بخوانید و کتاب را زمین نگذارید
داستان مارِی دهقان برای خود داستایفسکی اتفاق افتاده و به‌نظر من با اینکه از همه کوتاهتر است ولی بسیار زیبا و جذاب است.
داستان آخر (رویای آدم مضحک) معرکه است . داستان کوتاه یعنی این . 
با تمام کوتاه بودنش ، کاری کند که در ذهن بماند ، و چه خوب می‌ماند....

        

          مجموعه هفت داستان کوتاه

آقای پروخارچین
پولزونکوف
دزد شرافتمند
درخت کریسمس و ازدواج
مارِی دهقان
کروکودیل
رویای آدم مضحک
        

          هفت داستان کوتاه و خوب از داستایفسکی.
داستان‌های ماری دهقان و رویای آدم مضحک داستان‌های دلنشین‌تری هستند و باورهای فکری داستایفسکی را به خوبی بیان می‌کنند. اگر بقیه‌ی داستان‌های این کتاب را هم نخواندید، خواندن این دو داستان کوتاه را از دست ندهید.
        

          این کتاب رُ من خیلی جسته‌و گریخته خوندم هر داستانش رو یه زمانی ؛ ولی تا حدودی که یادم هست می نویسم:
این کتاب 7 تا داستان هست که هر کدوم مال یه دورانی از نویسندگی داستایفسکی بوده و نمیشه امتیاز کلی داد این امتیازی هم که من دادم میانگین کل داستان هاست.
آقای پروخارچین:
خوب این داستان این قدر برام خسته کننده بود که نصفه ولش کردم و نمی تونم نظر کلی بودم تجربه داستایفسکی در این زمان خیلی کم بود. چون دومین داستانی بوده که نوشته بعداً اگر خوندم میام می نویسم.
پولزونکوف:
این داستان هم سومین داستان داستایفسکی بود که کلاً نخوندم شاید بعداً اگر حوصلم شد بخونم.
دزد شرافتمند:
این داستان هم نسبتاً جالب بود در حد یک داستان کوتاه
درخت کریسمس و ازدواج:
این هم داستان جالبی بود به یک بار خوندنش می ارزید.
ماری دهقان:
ایده داستان و شروعش رو دوست داشتم یکی از داستان های خوب این کتاب هست.
کروکودیل:
با توجه به جامعه اون زمان روسیه داستان خوبی بود. ایدش جالب بود. کمی طنز بود.
رویای آدم مضحک:
خوب این داستان رُ خیلی بعدتر از نوشتن شاهکارهاش(ابله و جنایت و مکافات و قمار باز و ...) نوشته بوده که کاملاً پخته و باتجربه شده بود. واقعاً این داستانش رو دوست داشتم. خیلی خوب بود. ارزش چند بار خوندن هم داره
داستان هایی که زمان جوانیش دهه 20و30 زندگیش نوشته بود خیلی ارزش خوندن نداره(ایده هاش می تونه جالب باشه ولی روایت خیلی مهمه که در این مورد هنوز متبحر نشده بود) اگر حال و حوصله ندارید 4 داستان آخرش رو فقط بخونید، که زده نشید.
        

          برایم واضح بود که تا وقتی که هنوز آدمم و نه یک صفر خالی ، یعنی تا وقتی که هنوز صفر نشده ام ،پس زنده هستم و در نتیجه رنج می برم ،عصبانی می شوم و از کارهایم احساس شرم می کنم.