مختصر و خوشخوان.
دیشب از شهر کتاب پاسداران خریدم و یک نفس خواندم تا تمام شد.
        

          داستان از نامه‌نگاریهای واقعی الهام گرفته شده است.
اما به‌ رغم اینکه داستان به نامه نگاری یک خریدار کتاب و اعضای کتاب فروشی مربوط می‌شد بعضی از نامه‌نگاریها ترتیب خاصی نداشتن و احساس می‌شد که بعضی از نامه‌ها از قلم افتادن.
در مجموع کتابی است خواندنی و به علاقه مندان روایت‌ های مکاتباتی، مطالعه این کتاب را پیشنهاد می کنم.
        

          آه من این کتابو خیلی دوست داشتم! خیلی تاثیرگذار بود :( 
مدت‌ها بود که کتابی که بشه یه سره خوند به دست نگرفته بودم. تجربه قشنگی بود.
این کتاب مجموعه نامه‌های رد و بدل شده بین نویسنده یعنی خانم هلین هانف نمایشنامه‌نویس آمریکایی و کتاب‌فروشی مارکس و شرکا واقع در شماره ۸۴ خیابان چرینگ کراس لندنه؛ جایی که کتاب‌‌های دست دومی که می‌خواست رو براش پیدا می‌کردن و می‌فرستادن. این نامه‌ها حول محور کتاب‌هایی که این خانم سفارش میده شکل می‌گیره و بعد موارد جذاب‌تری رو هم دربرمی‌گیره...
داستان، نامه‌ها، آدم‌ها و اسامی واقعی و دوست‌داشتنین. داشتم به این فکر می‌کردم اگه واقعی نبودنم جذاب میشدن و بعد با به یادآوردن اینکه این شخصیت‌ها، آدم‌های واقعی و این داستان یه داستان واقعی بوده یه جورایی حیرت زده شدم! 
مثل اینکه فیلمش هم ساخته شده و مطمئنا با اشتیاق اونو هم خواهم دید‌. 
در کل تجربه جذاب و لذت‌بخشی بود :)
        

          بسیار جدید و زیبا بود!حس حالی که در حین خواندن کتاب تجربه میکنید بی نظیر است!نامه ها بسیار خاص بودند و احساسات اشخاص حین نوشتن نامه کاملا حس میشد!
        

          «خیابان چرینگ کراس» 
همین امروز عصر کتاب به دستم رسید و دو ساعته تمام شد! البته کم حجم بودنش هم کمک شایانی به این پایان زودهنگام کرد.
این اثر مجموعه نامه نگاری های نویسنده کتاب-که در امریکا زندگی می کرده- با کتاب فروشی ای در انگلستان‌می باشد.
ارتباطی حول محور کتاب که با نامه نوشتن آغاز می شود و در ادامه با فرستادن مواد غذایی در طول دوران جنگ برای کتابفروش و کارکنانش ادامه می یابد و در انتها با جمع اوری آن نامه نگاری ها در طول ۲۰سال و تبدیل آنها به یک کتاب به پایان می رسد.
از نکات جالب توجه این نامه نگاری ها، عمیق شدن رابطه ی بایع(فروشنده) و مشتری حول محور کتاب و ادبیات و فراتر رفتن آن با پیگیری هایی نسبت به اوضاع و احوال سیاسی اجتماعی دو کشور می باشد.
پ: این دومین ترجمه از خانم لیلا کرد بعد از کتاب تولستوی و مبل بنفش بود که این تابستان می خوانم، و امیدوارم کلبه کتاب هم مثل انتشارات مارکس و شرکا،کتاب بعدی «زندگی داستانی ای.جی.فکری»را به موقع به دستم برساند!
کتاب...ستان:۵۷۱۷صفحه
        

          سلام.
چون رعنا گفت ريويو بنويس دارم ريويو مينويسم چون غُر خاصي به اين كتاب دارم نميخواستم علني كنم :))

ببينيد اين كتاب درباره ي همين خانم نويسنده است، هلن هانف و صاحب كتابفروشي خيابان چرچيمگ كراس.
غر اولم ترجمه ي نه چندان جالب خانم ليلا كرد بود، واقعا چنگي به دل نمي‌زد و فقط اعصاب خورد مي‌كرد.

غر دوم؛ برمي‌گرده به خوده كتاب و داستان كتاب
داستان درباره ي كتاب هاي دست دومه، درباره ي كتاب هاي قديمي كه صاحباشون ديگه نمي‌خوانشون و فروخته ميشن به ديگران، حالا با قيمت اونموقع سال 1940 يا 1950 اينطورها.
واقعيتش اينكه من فكر كردم شايد چون داستان درباره ي كتاب هست من جذبش بشم و بخونمش ولي من با هيچكدوم از اين كتاب هايي كه اسمشون توي داستان اومد اشنايي نداشتم و توضيحات مترجم هم كمك خاصي به آشنا شدن بيشتر نمي‌كرد.
من نمي‌گم مشكل از كتابه، من ميگم مشكل از انتخاب مترجم براي ترجمه كردن كتابه!!! فرض كنيد يه فردي كه كلا با كتاب سروكاري نداره اين كتاب رو برداره بخونه:)))) خب مشخصا چيزي متوجه نمي‌شه.
و من ميفهمم بقيه چرا به اين كتاب نمره خوب دادن، باااينكه اگه الان ازشون بپرسيم يكي از كتاب هايي كه داخل داستان بود رو نام ببر نميتونه همچين كنه:))

همين تا غر هاي بعدي خدافظ
        

          من از کتابایی که راجع به کتاب باشه خیلی خوشم میاد و همچنین کتابایی که ریشه در واقعیت دارن.برا همین در عرض یک ساعت این کتابو خوندم و واقعا عاشقش شدم...اینکه تک دنیای واقعی هستند کسانی که مهربونی رو با تمام وجود به بقیه نشون میدن💖 ازون کتاباس که هزار دفعه میشه خوندش و هنوز برات جالبه
        

          کم حجمِ دوست داشتنی
        

          در شبی که بی‌خوابی به کله‌م زد شروعش کردم و بعد صبح که بیدار شدم و تمومش کردم، کارم به گریه کشید...
        

          کتاب مجموعه‌ای از نامه‌های یک نمایشنامه نویس آمریکایی به یک کتابفروشی در لندن هست که این نامه نگاری ۲۰ سال طول می کشد از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۹ و چون در طی این سال‌ها اروپا با شرایط بحرانی جنگ جهانی دست و پنجه نرم می‌کرده نویسنده‌ای با ارسال بسته‌های متنوع برای کتابفروشان رابطه‌ی عاطفی میان خودشو اعضای کتابفروشی ایجاد کرده است.
        

          این کتاب یک مجموعه نامه از یک خانم آمریکایی به یک انتشارات انگلیسیه.وقایع در زمان جنگ جهانی دوم رخ میدن و در خلال این نامه ها این خانم و آدمهای انتشارات با هم دوست میشن.خیلی کم حجم و خوشخوان و بامزه است.ممکنه به دلیل ژانر خاصش بعضی‌ها دوستش نداشته باشند ولی من دوستش داشتم.ازش یک فیلم هم ساخته شده که آنتونی هاپکینز عزیز بازی کرده.
        

          کتاب شرح نامه‌های بین هلین هانف آمریکایی، نمایشنامه‌نویس گمنام و کتاب‌خوان شوخ، و فرانک دوئل انگلیسی، یکی از فروشنده‌های کتابفروشی مارکس و شرکا، بین سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۹ است. چیزی که جالب و دوست داشتی بود برام این بود که چطور با ۳۰۰۰ مایل فاصله یه رفاقتی بین این دو نفر شکل می‌گیره که آدم رشک می‌بره به این رفاقت.
        

          نسبتا جالب و خوش‌خوان بود، فکرش را نمی‌کردم خواندن نامه‌های دیگران برایم لذت بخش باشد. شاید دلیل آن واسطه کتاب باشد.

عکس‌های انتهای کتاب هم جالب بود. خوب شد که نمی‌دانستم کتاب عکس دارد و در انتها عکس‌ها را دیدم، وگرنه تصوری که از کتاب به دست‌آورده بودم فرق می‌کرد.
        

          دو ستاره برای اینکه هرچند کلا از فرمت نامه تو کتاب خوشم نمياد اما این کتاب، نامه هاش حتی اونقدر هم جذاب نبود که رغبت به ادامه کتاب داشته باشم!
        

          اسم کتاب یه طوری بود که جذبم کرد. دلم خواست داشته باشمش. درباره‌ش چیزی هم نخونده بودم که بدونم چی قراره بخونم. وقتی دست گرفتم و خلاصه‌اش رو خوندم مثل اسلایمی که در برابر حرارت گرفته باشن وا رفتم. کتاب مجموعه‌ای از نامه‌نگاری‌های یه نمایشنامه‌نویس آمریکایی و افراد یه کتاب‌فروشی تو لندنه. به نظرم خیلی بی‌معنی اومد که حرف‌ها و سفارش‌های یه خریدار و پاسخ فروشنده رو بخونم. که چی بشه؟

تا نیمی از کتاب هم همون اسلایم شل و وارفته بودم. اما کم‌کم طوری شد که دیدم من باید هر طور شده این کتاب رو تموم کنم بعد پاشم حاضر بشم بریم افطاری! از خود ماجرا که خیلی شبیه یه رمان با شروع و اوج و فرود و پایان خوبی بود، بگذریم تازه می‌رسیم به چندتا نکته که برام جالب بود.
اول از همه چقدر جالب بوده آدم‌ها این‌طور مداوم با هم نامه‌نگاری می‌کردن. سابقه‌ای از زندگی‌شون، عواطفشون، روابطشون و علایقشون تو این نامه‌ها ثبت و ضبط می شده. آیا در دوران مدرن و با وجود همه شبکه‌های فجازی امکان این ثبت  و ضبط هست؟ 
دوم اینکه آدم‌ها برای دریافت جواب‌هاشون باید چقدر صبر می‌کردن. حتی تصورش هم برای ما سخته. تازه من از نسلی هستم که خونه بی‌تلفن و صف تلفن عمومی رو دیدم. اما گاهی فکر می‌کنم ما چطوری بدون موبایل و بدون اینترنت و ایمیل و پیامرسان زندگی می‌کردیم؟ اون انتظار و صبر خوب بود یا این دم دست بودن‌های الان؟
و در نهایت، از مدل کتاب‌خوانی و در واقع کتابخواری هلین هانف کیف کردم. چه شوخ طبعی طنز جالبی داشت و چه جالب و راحت حرف‌هاش رو تو نامه مکتوب برای کسانی که هیچ‌وقت ندیده بود می‌نوشت.
ترجمه کتاب هم عالی بود. دست خانم کرد درد نکنه. گویا از این کتاب فیلمی هم ساخته شده. باید دیدنی باشه.