یک مثلث عشقی تین ایجری
با چاشنی مرگ عزیزان
و هنرمندی کتابفروشی و عشاق کتاب :)
و من دوباره در دام "این کتاب در مورد کتابفروشیه" گرفتار شدم!

+ایده‌ی لتر لایبری رو دوست داشتم. اینکه کتاب‌هایی باشن که فروخته نشن و مشتری‌ها اجازه داشته باشن قسمت‌های مورد علاقه‌شون رو مشخص کنن یا داخل کتاب یادداشت بنویسن.
-ترجمه زهرا جهانفریان قوی نیست اما قابل تحمله. 
        

          خلاصه کتاب: سال‌ها پیش ریچل عاشق هنری می‌شود. او یک روز پیش از رفتن از آن شهر، نامه‌ای عاشقانه لای کتاب موردعلاقه‌ی هنری در کتابفروشی خانوادگی او می‌گذارد؛ ریچل صبر می‌کند تا هنری به دنبال او بیاید اما این اتفاق نمی‌افتد.
اکنون ریچل به آن شهر و کتابفروشی بازگشته تا در کنار هنری کار کند که ترجیح می‌داد هرگز دیگر او را نبیند؛ اما بعد از آن اتفاقات ناگوار او به کمی حواس پرتی نیاز دارد.

نظر شخصی: وقتی این کتاب رو خوندم می‌دونستم قراره با یه عاشقانه تینیجری رو‌به‌رو بشم اما وقتی که داشت تموم می‌شد فهمیدم که چقدر عاشق کتاب شدم و می‌پرستمش؛ من با ریچل کتاب‌های کتابفروشی رو رده بندی و مرتب کردم، با هنری کتاب خوندم، نامه‌ نوشتم و لابه‌لابه‌لای صفحات کتاب گذاشتم و دور واژه‌هایی که دوست داشتم خط کشیدم. توی باغچه مطالعه کتاب خوندم، به قهوه فروشی پشت کتابفروشی رفتم. درسته من با این کتاب زندگی کردم.
فصل‌های کتاب هم در مورد ریچل و هم در مورد هنری هستند، بعضی از بخش‌های کتاب هم نامه‌هایی هستند که لا‌به‌لای کتاب‌های کتابفروشی گذاشته شدند. این کتاب پر از آرامشه و هیجان خاصی نداره اما کنار اومدن با درد از دست دادن کسایی که برامون ارزش بسیاری دارند و یه شروع دوباره رو بهمون یاد میده. یه عاشقانه ملایم که برای خوندن توی فصل پاییز مناسبه و در نهایت این کتاب رو به کسایی که عاشق کتاب‌هایی در مورد کتابفروشی هستند پیشنهاد می‌کنم. کتابی که در مورد کتاب‌هاست، در مورد کتابفروشی‌ها، در مورد نامه‌های عاشقانه و در مورد عشقی فراموش شده.
        

          این کتاب یک داستان عاشقانه ساده و کم گره با مخاطب ۱۶ سال به بالاست. 
این داستان پیرامون عشق و سوگ می‌چرخد. شاید دو نکته قشنگ این داستان، نخست تاثیر شدید سوگ روی قهرمان زن داستان است و دیگری شخصیت نسبتا جدید قهرمان مرد داستان، و یک ایده جذاب و آن نامه نگاری و حاشیه نویسی در بخش کتابخانه گونه یک کتاب دست دوم فروشی توسط مشتری‌ها. این که نامه‌ای بنویسی برای کسی که دوستش داری، و امید داشته باشی آن را در همین کتاب بخواند، یا برای غریبه‌ای که شاید آن کتاب را بخواند و جوابی برای فکر و نظرت بنویسد.
اسم کتاب (در انگلیسی) بسیار جذاب و مرتبط است، هرچند در ترجمه فارسی ابهام کلمه deep blue از دست می رود(دو ترجمه موجود « واژه‌هایی در اعماق آبی دریا » و « کلمه‌های آبی تیره » هر کدام وجهی از معنای این عبارت را برداشتند).
داستان پایان خوش است و پیچیدگی‌های عجیب و آزاردهنده ندارد. خواندن آن روح را خراش نمی‌دهد. شاید کاملا مناسب حال آدمی باشد که دنبال داستانی سبک، نسبتا خوش و روان است. داستانی که در پایانش شاید حال خواننده خیلی بهتر نشود، اما قطعا حالش بدتر از قبل نخواهد بود.
ترجمه‌ای که من خواندم، ترجمه زهرا جهانفریان بود که خوشخوان و قابل قبول بود. چون نسخه الکترونیک کتاب را در طاقچه خواندم در مورد چاپ و صحافی نظری ندارم.
        

          داستان شیرین و قشنگی که توی این دو سه روز حس زیبایی بهم داد ، حس زندگی ...
انواع حس های خاص توی طول داستان بررسی شده بود من از همراه شدن با افراد کتابخون این کتاب خیلی لذت بردم از همه جذاب تر برای من ایده ی لتر لایبرری این کتاب بود که خودمم عاشق نامه های بین کتاب هاش بودم کتاب خط داستان ساده ای داشت مثل داستان های نوجوونا اما توی همین خط داستانی ساده ، نکات قشنگی بود ، متن کتاب غنی از جملات ناب بود و خوندن تک تک جملات بهم حس خوبی میداد کتاب در عین سادگی خیلی پر مفهوم و قشنگه
و من از خوندنش لذت بردم
        

          اگه یکی از عزیزانتون رو از دست دادید و هنوز باهاش کنار نیومدید
پیشنهاد میکنم حتماااا این کتاب رو بخونید
خیلی چیزها ازش یاد گرفتم و خیلی کمکم کرد
یه داستان قشنگ و ساده اما روندی آموزنده داشت
دوسش داشتم💙
        

          از اون کتابا بود که تمام مدتی که داشتم میخوندم بهش فکر میکردم،به دلتنگی و ترومایی که دخترک داشت،به عشق ناکامی که پسر احساس میکرد،فضای اروم و زیبایی داشت.
        

          این کتاب، داستان نامه‌هایی بود که توسط چندنفر مابین کتاب ها مخفی میشد و بعدا کشف میشد و به شدت داستانش برام دلنشین بود و خودمم عاشق نامه نوشتن مابین کتابها شدم😍
        

          دومین کتاب مورد علاقه‌ممم>>>اصلا مگه میشه این کتاب رو دوست نداشت؟
        

          خیلی خیلی قشنگ بود
از اون کتابایی که هیچی نداره ولی چون نویسنده کلی پیوست داره از کتابای دیگه 
نوشته های دیگه 
حس فوق العاده ای داره 
یه کتاب پر از کتابای قشنگ:)
        

          «واژه هایی در اعماق آبی دریا» در یک کتابفروشی دست دوم اتفاق می‌افتد.  کتاب داستان عشق، زندگی، فقدان و ادبیات را روایت می‌کند. شخصیت‌های اصلی داستان، هنری و ریچل، بهترین دوستان هم هستند. ریچل همیشه احساس بیشتری نسبت به هنری داشته است، اما هنری عاشق ایمی است. پس از مرگ برادر ریچل، او و هنری دوباره در کتابفروشی گرد هم می‌آیند و.... 

کتاب داستان عشق نوجوانانه‌ است و احتمالا کسانی که به این دست کتاب‌ها علاقه دارند، از این کتاب هم لذت می‌برند. همچنین لحن صمیمانه، شخصیت‌های دوست‌داشتنی و شخصیت‌پردازی خوب نویسنده و فضاسازی جذاب، از جمله نقاط مثبت کتاب به شمار می‌رود که خواننده را تا پایان با خود همراه می‌کند.

ضرب آهنگ کتاب در ابتدا کند است؛ چرا که داستان از زبان دو شخصیت اصلی پیش می‌رود و همین موضوع خواننده را کمی سردرگم می‌کند. اما هرچه کتاب پیش می‌رود، ریتم تندتری می‌گیرد و جذابتر می شود.

یکی از جذابیت‌های کتاب، روایت شدن داستان در فضای کتابفروشی، دیالوگ‌های مرتبط با کتاب توسط شخصیت‌ها، بخش لتر لایبرری،  خانواده کتابخوان هنری و دورهمی های هفتگیشان برای معرفی کتاب است که احتمالا علاقه‌مندان به کتاب های با این موضوعات از آن لذت خواهند برد.

بخش‌هایی از کتاب:

من توانایی زندگی در آینده‌ای نامعلوم رو دارم، اگر در اون آینده نامعلوم، تو در کنارم باشی.

کتاب‌های دست دوم در از رمز و راز هستند.

بعضی اوقات علم کافی نیست. بعضی اوقات به شاعران نیاز دارید.

اگر آنها فقط کلمات بودند، مردم به خاطر آنها عاشق نمی‌شدند...

فکر نمی‌کنم بتوانی نامه‌ای مثل این را بنویسی. نامه عاشقانه، بنا به تعریف، باید جاودانه باشد وگرنه چه فایده‌ای دارد؟
        

          اقیانوس  ،کتاب ها ،کتابخانه ،لترلابرری، عشق،  شور و شوق جوانی ، رفاقت و ...
ترکیب تمام این کلمات میشه این کتاب ؛یه داستان جذاب با شخصیت های جالب و پیامد های ارزشمندی که بهمون یاد میده زندگی غیرقابل پیش‌بینی هستش و ارزش جنگیدن رو داره 🐬
مطالعه کنید و لذت ببرید 

        

          『هو النور』
"کتاب‌های دست‌دوم روح دارن و روح‌‌شون لابه‌لای صفحات اونهاست."
راستش قبل‌ترها فکر می‌کردم که کتاب‌ها قسمتی از خاطرات ما رو تشکیل می‌دن ولی جدیدا به این نتیجه رسیدم، این ما هستیم که قسمتی از خاطرات یک کتاب رو تشکیل می‌دیم. 

در رابطه با این کتاب هم باید بگم که در اعماق قلبم جا گرفت. در نتیجه بعید می‌دونم که بتونم راجع بهش صحبت کنم(:
_چهارشنبه ۴ آبان ۱۴۰۱
        

          کتابی پر از عشق، درد،‌ همدردی و واقع گرایی. کتابی پر از زندگی
عاشق ایده ی لتر لایبرری شدم و اگه می‌تونستم خودم هم اجراش میکردم
این که خانوادگی اهل کتاب و کتابخوانی بودن و ساعت ها راجع به کتاب هایی که اخیرا خوندن بحث میکردن واقعا منو به وجد می‌آورد و باعث شد آرزو کنم کاش منم در آینده بتونم همچین خانواده ای تشکیل بدم ...
بعضی وقتا واقعا از دست هنری و اون همه پیگیریش نسبت به امی اعصابم خورد میشد و دوست داشتم بگیرم بزنمش
خیلی جاها هم با ریچل همدردی کردم و شدیداً دوست داشتم بغلش کنم
عشق بین ریچل و هنری خیلی خاص بود و واقعا دوسش داشتم...

چند خط بعدی اسپویل داره پس اگه هنوز کتاب رو نخوندین این نظر رو هم نخونین

از یه نظر از این که آخرش تسلیم‌شدن و کتابخونه رو فروختن ناراحت شدم ولی بعدش دیدم چقدر قشنگ به این اشاره شده که همیشه زندگی همون جوری که ما میخوایم رویایی رقم نمیخوره و باید از هرچی دوستش داریم بگذریم تا بتونیم روزگارمون رو بگذرونیم ... چون زندگی دقیقا همینه
این کتاب رو خیلیی دوستش داشتم و یکی از مورد علاقه هام شد
امیدوارم شما هم بخونیدش و لذت ببرید🥹♥️
        

          بعد مدت ها بلاخره خوندمش. 
داستان واقعا کشش زیادی برای من داشت، و خب ما عاشق کتاب هایی هستیم که راجب کتاب هستند. در طول سه روزی که کتاب رو مطالعه می‌کردم، دلم می‌خواست من هم توی هاولینگ بوکس کار کنم. صبح ها از فرانک کروسان و شیر قهوه بخرم. و کل مدت کتاب بخونم و کسی باشه که براش لای صفحه ۴۴ و ۴۵ نامه بگذارم. شاید همین کتاب رو برایِ نامه گذاشتن انتخاب می‌کردم . دوست داشتم یه وبلاگ داشتم و راجب کتابخونه و کتاب ها می‌نوشتم. و شب به صدایِ کتابخونه گوش می‌دادم. از دوست عزیزم که این کتاب رو بهم امانت داد ممنونم، لطفا بیا باهم در هاولینگ بوکس کار کنیم. و از اینجا دارم بهت می‌گم بین صفحات ۴۴ و ۴۵ رو چک کن. 
        

          «وقتی قلبت می‌شکند حس می‌کنی قرار است بمیری اما زندگی ادامه دارد هر روز بعد از روز مزخرف قبل »

«این کلمات باید غم‌انگیزترین کلمات در تاریخ عشق باشند ، من واقعا سخت تلاش کردم تا تو را دوست داشته باشم»

«نمی‌شود با کسی که فراموشت کرده آشتی کنی چون در ادامه زندگی هم همیشه نگرانی که همان کاری را که قبلا با تو کرده باز هم انجام دهد . همیشه می‌دانی که او بدون تو کاملا راحت است . اما تو هیچوقت بدون او راحت نخواهی بود. »

«+ چه احساسی داری ؟
- انگار  همین الان تمام اعضای بدنم رو در آوردن ولی هنوز زنده‌م»

«ما کتاب‌هایی هستیم که می‌خوانیم و چیزهایی هستیم که دوست داریم»

«روح ما در چیزهایی که پشت سرمان جا می‌گذاریم پنهان می‌شود»

«گذشته  با من است حال اینجاست و آینده ناشناخته و قابل تغییر است . لحظه‌های ما برای تصور کردن ، قبل از ما پراکنده شده‌اند . پر از نور ، خورشید ، آبی تیره و تاریکی.»

شاید اگر همون موقعه که خریده بودمش میخوندمش عاشقش میشدم ولی دیر رفتم سراغش و برام معمولی بود .
        

          واژه‌هایی در اعماق آبی دریا 
اثر کت کرولی 
نامه بین صفحات ۳۱۲ و ۳۱۳ قرار داده شده.
۱۰ خرداد ۱۴۰۱




هنری، ریچل، کال، جرجی و همه اهالی کتابفروشی "هاولینگ بوکس" عزیز

تقریبا سه‌شب است که از آشنایی من با شما می‌گذرد ولی احساس می‌کنم که سال‌هاست با شما آشنا هستم. وقتی که ریچل در حال فهرست‌بندی کتاب‌ها بود؛ من از قفسه‌های لتر لایبرری، با کمک هنری کتابی را انتخاب می‌کنم و همینطور که به سمت باغچه مطالعه می‌روم از قهوه‌ای که از مغازه فردریک گرفتم، مزه می‌کنم. 

راستی کال، واقعا در مورد میمون‌های دریایی که به جرجی داده بودی کنجکاو شدم پس در اینترنت در موردشان کمی خواندم. ولی واقعا هر چه نگاه کردم دلیل این نامگذاری را متوجه نشدم. هیچ شبیه میمونی که می‌شناسم نیستند. اگر کمی بیشتر برایم توضیح دهی خوشحال می‌شوم. 


ریچل عزیز باید بگویم بر عکس تو من کاملا به روح اعتقاد دارم و البته معتقدم همه ما روح‌هایی هستیم که زمین‌گیر شده‌ایم. و البته با نظرت هم رای هستم که ما همان کتاب‌هایی هستیم که خوانده‌ایم و چیزهایی که دوستشان داریم. 
روح همه ما در چیزهایی‌ست که از خود به‌جا می‌گذاریم. 
تجربه مرگ یکی از عزیزانت می‌تواند یکی از سخت‌ترین مراحل زندگی باشد. من خوشبختانه تجربه مشابهی را نداشتم ولی به قول هنری دیر یا زود همه ما باهاش مواجه خواهیم شد. 
آخرین باری که هنری، کال را دیده بود یک روز کاملا معمولی با اتفاق‌های کاملا معمولی بود. نه قارقار کلاغی نه هوهو جغدی و نه حتی بارش شهاب سنگی خبر نمی‌دادن که امروز قرار است  آخرین دیدارتان باشد. 
آن‌ها در مورد کتاب جدید کال صحبت کردد به نام "گزارشی از دریای کورتز" اثر جان اشتاین‌بک. 

اکنون که در حال نوشتن این نامه هستم، این فکر از سرم می‌گذرد که اگر هنری آن روز می‌دانست آخرین باری‌ست که کال را می‌بیند، چه حرف‌هایی با هم می‌زدند؟ 

و نمی‌دانم این خوب است یا بد که هیچ‌وقت از آخرین‌‌بارها، باخبر نمی‌شویم. 

هنری باید بگویم به‌عنوان عضوی از  کتابخونه لتر لایبرری، از تصمیم تو در مورد فروش کتابفروشی عصبانی هستم. و امیدوارم در آینده‌ای نزدیک تو را در کتابفروشی دست دوم جدید خودت  ملاقات کنم. 

و همه اهالی کتابِ "واژه‌هایی در اعماق آبی دریا" شما برای همیشه در گوشه‌ای از قلب من جا خواهید داشت. 



یاس
        

          یکی از کتاب‌هایی هست که من بارها و بارها خواهم دوباره خواند... یکی از قشنگترین کتاب هایی بود که خواندم و می توانم به جرئت بگویم می توان صدبار دیگر نیز بخوانم...
اگر این کتاب را می خواهید بخوانید بهتان هشدار می دهم :
          این کتاب قراره روحتو لمس کنه 🤌✨
        

          و یه کتاب نصفه رها شده ی دیگه، واقعا خیلی ازاردهندست که کتابی رو نصفه بخوام رها بکنم ولی از این کتاب خوشم نیومد، نمیدونم، شاید نظر من بود، داستان خیلی نرمال و عادی ای داشت، از اون هایی که اصلا به چالش نمیکشتت و هیجانی و جالب نیست . 
خلاصه که از اون مدل کتاب هایی که دوست ندارم. 
پس شرمنده، فکر کنم تو رو هم باید نصفه رها کنم، ولی یه روزی حتما برمیگردم و ادامه میدم!.. 
        

          ‌
این کتاب به طرز دردناکی زیبا بود. 
یه رگه غم داشت اما شیرین هم بود. 
واقعا دوستش داشتم. خیلی وقت بود اینجوری توی زمان کم یه کتاب نخورده بودم! 

پ.ن. دوستم گفت می‌بینی انگار معمولیه اما خیلی قشنگه. 
در حقیقت کتابش معمولی نیست منتها نه این که ما خودمون رو با کتابای فانتزی خفه کردیم اینا برامون در  نگاه اول معمولی جلوه می‌کنند.
        

          این کتاب رو وقتی شروع کردم که خیلی شلوغ بودم و نمی‌تونستم کتاب جدی بخونم. از جلدشم مشخصه که تینیجریه :)))
داستان خیلی ساده و روان پیش رفت و مثل همه‌ی فیلم و کتاب‌های درام تینیجری پایانش هم کاملاً قابل پیش‌بینی بود، اما زرد و آبکی نبود. حتی آخراش  یه‌طورایی قشنگ و دلگرم‌کننده بود.
 چیز ناجوری که وجود داشت این بود که پاراگراف آخر تو کتاب من چاپ نشده بود :))) من ترجمه‌ی کوله‌پشتی رو داشتم که ویراستاری افتضاحی داشت و جابه‌جا غلط‌های زیادی دیده می‌شد. مثلاً اسم کاراکتر‌ها رو عوضی نوشته بود :)))
و خب تیر آخر هم وقتی به قلبم خورد که بعد از خوندن ۳۲۹ صفحه نتونستم خطوط آخر رو بخونم.