اول که کتاب رو شروع کردم ایده ای ابتدایی نسبت به کتاب داشتم و کمی شک داشتم که این کتاب رو شروع کنم اما تو یه تصمیم ناگهانی این کتاب رو وسط امتحانات شروع کردم و خیلی سریع هم تمومش کردم . این کتاب اولین کتاب انگلیسی زبانی بود که من می‌خوندم و نوسانات شدیدی داشت که حوصلم رو یه جاهایی سر میبرد و یه جاهایی واقعا اعصابم خورد میشد. اول کتاب از بچگی شخصیت های اصلی شروع شد و این که خواننده رو گیج نمیکرد تا فلش بک بزنه به گذشته و نشون بده که چجوری وسواس ملکای روی اولیویا شروع شد و همین اول کار به خواننده نشون داد داستان چجوری قراره پیش بره به نظرم خوب بود اما ضعف کتاب از اونجایی شروع شد که تا کمی بیشتر از نیمه‌ی کتاب همه چیز خیلی کند پیش می‌رفت و پایان کتاب به قدری سریع بود که من شوکه شده بودم و از خودم می‌پرسیدم یعنی واقعا اینقدر سریع همه چیز جمع شد؟ و این جمع بندی سریع خیلی مشهود بود جوری که من نفهمیدم اولیویا چه احساسات و افکاری داشت که باعث شد اون تصمیم یهویی رو بگیره و اینقدر سریع ورق برگرده. پس فکر میکنم برعکس شروع کندش، پایان سرسری داشت و شاید نویسنده میخواست تنها کتاب رو یه جوری تموم بکنه . به هر حال همه چیز یکم تو یک سوم آخر کتاب مبهم بود و با پیچیدگی هایی که داشت تصور اون لحظات یکم سخت بود ، شخصیت پردازی های قوی نداشت که مورد علاقم نبودن و خدایا تو کل کتاب همش داشت از ملکای تعریف میشد در حالی که این آدم اصلا کار و زندگی نداره برای خودش و تنها زندگیش اولیویاست و این خیلی زیاده روی و غیرواقعیه و به نظر من حتی جذابم نیست ... میدونید چجوری یه پسر ۸ ساله میتونه روی یه دختر ۷ ساله وسواس پیدا کنه؟ امیدوارم بتونم کتاب های بیشتری از این نویسنده بخونم شاید تونستم یکم بیشتر درک کنم 
      

        این کتاب نسبت به کتاب ۳۶۵ روز بدون تو واقعا خیلی بهتر بود و درد رو بیشتر می‌تونستی تو کلمات نویسنده حس کنی. جوری که نویسنده صادقانه هر چیزی رو که تو قلب و مغزش بود رو نوشته بود یکم جرئت میخواست ولی باز کتاب بدی نبود 
جملاتش قشنگ بودن و به دل می‌نشستند هر چند باز هم تکراری بودند ولی باز امتیاز دو و نیم شاید کافی باشه 
      

        رقبای الهی باعث شد بخشی از سینه ام درد بگیره که چندین وقت بود از شر این درد خلاص شده بودم و حالا که این درد برگشته امیدوارم بتونم با نوشتن این یادداشت ، کمی از این درد بکاهم. آیریس شخصیتی بود که سعی میکرد با تمام وجودش قوی باشه و در هر حال پیشرفت کنه ... کسی که وقتی همه چیزش را از دست داده بود به جای اینکه زمین بخوره ، بلند شد و به دنبال امیدی دیگر ادامه داد . رومن اما شخصیتی بود که آهسته آهسته قلبش را به آیریس بخشید بی‌آنکه خودش بدونه و با تمام وجودش به آیریس عشق ورزید و تا پای مرگ به خاطرش رفت. جوری که پایان این کتاب باعث شد همچین حالی پیدا کنم ، عجیب و پر درد بود چون من تنها کتاب رو نمیخوندم بلکه داشتم تصور میکردم که چه دردی در پایان کتاب وجود داشت و شاید همین تصورات باعثش شد . کتاب رقبای الهی داستان خاص و عجیبی داشت که مشابه اون را نمیشه پیدا کرد ولی داستان باعث نمیشد فکر کنید که بهترین کتاب دو عالم رو میخونید ... توضیحاتی مبهم تو این کتاب وجود داشت و یک سری نقص ها در شخصیت پردازی که باعث این امتیاز شد اما امیدوارم این ابهامات تو کتاب دوم رفع بشه
      

        من هنوز نمیتونم باور کنم که این مجموعه تموم شده 
این مجموعه هم دومین مجموعه مورد علاقم شد با این کتاب 
پیدین و کای دو کرکتری هستن که میتونن بهت همزمان حس سرسختی و آسیب پذیری با چاشنی عشق رو انتقال بدن و این عشق بینشون خیلی قشنگ و پر چالشه که کتاب رو جذاب میکنه 
اینکه چجوری نویسنده تونسته بود من رو غرق در اتفاقات هیجان انگیز کتاب بکنه برام واقعا عجیب و باارزش بود 
و با تمام وجود این کتاب رو پیشنهاد میکنم چون جدا از اتفاقات هیجان انگیز و چالش برانگیزی که برای پیدین و کای اتفاق می‌افتاد ، فضاسازی کتاب واقعا فوق العاده بود 
ولی خب این کتاب مثل دو کتاب قبلی من رو نتونست جذب بکنه و کیت ...
من هنوز نمیتونم اتفاقی که برای کیت افتاد رو هضم بکنم چون واقعا لیاقتش این نبود ... هر چقدر هم که لازم بود این اتفاقات بیوفته باز کیت لیاقتش بیشتری از این سرنوشت بود 
و خب وسط های کتاب آدم حس میکرد که کتاب الکی داره کش پیدا میکنه و روند داستان میتونست سریع تر پیش بره 
خب عمیقا ناراحتم که پیدین و کای در این کتاب تموم شدن (من هنوز با کای وداع نکردم :) ) 
امیدوارم بتونم کار های دیگه خانم روبرتز رو بخونم 🙂
      

        و تمومش کردم 
این کتاب واقعا امتیازی بالاتر از این حتی حقش بود 
جوری که با این کتاب ذوق میکردم و جوری که باهاش دارم اشک میریزم واقعا غیر طبیعیه 
کرکتر پیدین تو این کتاب برام کامل تر شد . انگار افکار پیدین توضیح کامل تری رو از خودش ارائه میداد و باعث میشد خواننده به شناخت بیشتری از این شخصیت برسه
و کرکتر کای هم که اصلا تعریفی نداره . اینقدر من این کرکتر رو دوست دارم که میشه گفت کاملا شیفته‌ش هستم 
البته کمی این کرکتر غیرواقعیه که طبیعیه چون ژانر کتاب فانتزی هست. 
و پایانش کاملا غیرمنتظره بود و من هنوز تو شوکم و اتفاقی که افتاد رو همچنان نمیتونم باور بکنم 
فقط امیدوارم که جلد سوم توضیحات کامل تری برای خواننده هایی داشته باشه که مثل من تو شوک هستند 
      

        وای بر من ... اینقدر این کتاب قشنگ بود که فقط همین رو میتونم بگم 
از زیبایی جلدش که بگذریم ، از زیبایی آستر بدرقه بگذریم ، از زیبایی نقشه هم بگذریم و برسیم به داستان 
اوایل داستان بدک نبود واقعا ، راستش خیلی رغبت نمیکردم که ادامه بدم و برای ادامه دودل بودم ولی بلاخره بعد یک ماه کلنجار خوندمش و ... هیچی نمیتونم بگم 
از وسطای داستان جذابیتاش کم کم برای من آشکار شد 
خب کای که از همون اول شروع کرده بود به لاس زدن و انمیز تو لاورز بودن داستان کاملا مشخص بود ولی پایانش کاملا غیرمنتظره بود 
به شدت از بلر بدم میاد و به همون میزان عاشق آدنا هستم
خیلی جاها بود که ذوق کردم و اشک ریختم و قهقهه زدم و دقیقا برای همین عاشق این کتاب شدم 
یه جورایی  وایب خردم کن و hunger games رو میداد ولی من از آرون هم بیشتر عاشق کای شدم و واقعا نمیدونم چرا 
ولی میتونم بگم این مجموعه ، مجموعه موردعلاقمه (مدیونید فکر کنید تازه جلد دوم رو شروع کردم) 
و منتظر جلد سوم نشسته‌ام به در نگاه میکنم 
ولی صادقانه بگم لیاقت ۵۳۰ هزار تومن رو داشت ... پس بخونید و لذت ببرید :))
      

        خب بلاخره تونستم این کتاب رو تموم کنم 
راستش با توجه به جلد اول این دو جلدی انتظارات بیشتری داشتم 
همنام واقعا امیدم رو ناامید کرد و خیلی با خودم کلنجار رفتم تا بتونم این کتاب رو تموم کنم 
نمیدونم دلیل این همه افت چی هست ولی کاش حداقل این کتاب هم به زیبایی فیبل بود 
برعکس فیبل من خیلی نتونستم صحنه های این کتاب رو تجسم کنم و خب همه میدونیم که زیبایی کتاب های فانتزی به تجسم دنیای فوق العادشون هست و این یکی از نقاط ضعف اصلی این کتاب بود 
فقط کاش داستان تو همون جلد اول تموم میشد و خواننده اینقدر ناامید نمیشد ... 
      

        کتاب خوبی بود و دوستش داشتم 
صادقانه بگم یه انمیز تو لاورز با چاشنی سافت لاو بود (که البته احساس میکنم کل مجموعه باید اینجور باشه)
کتاب کمی جذاب بود اما خب تو فصل های پایانی یکم ناامید کننده بود 
من از بچگی رمان خون پرکاری بودم و خب این کتاب یه داستان معمولی و تا حدودی کلیشه ‌ای داشت و سه چهار نمونه رمان دیگه با این داستان میشناسم، پس داستانش تکراری بود و مشخصا داستان متفاوت و خاصی نداشت. اما برای کسانی که رمان های آنلاین عاشقانه نمیخونن (یا حداقل نمیخوندند) میتونه داستان جذابی باشه.
امیدوارم جلد های دیگه این مجموعه داستانی متفاوت برای گفتن داشته باشند 
      

        من دو فیلم این مجموعه رو نگاه کردم و واقعا خوشم اومد 
جدا از کتاب های My fault و Your fault (که خب متاسفانه نخوندمشون و فقط فیلمشون رو دیدم) از این کتاب یه سری انتظارات خیلی خیلی کوچیک داشتم که متاسفانه برآورده نشدن 
طی خوندن این کتاب خیلی دلم شکست و یه جاهایی پا به پای نوآ اشک ریختم 
ولی راستش با توجه به محبوبیت این مجموعه انتظار پایان بهتری داشتم 
نویسنده خیلی سعی کرده بود مخاطب رو متقاعد کنه که چرا اینطور کتاب به پایان رسید ولی حداقل من نتونستم قانع بشم 
از کل مجموعه خیلی خوشم اومد و در اسرع وقت دو کتاب قبلی رو هم میخونم (راستش از سر کنجکاوی برای پایان این مجموعه، اول این کتاب رو خوندم ) ولی خب انگار نویسنده نتونست جذابیت my fault رو به our fault هم منتقل کنه 
اما نویسنده قلم روانی داشت و من تونستم داخل یک روز این کتاب رو تموم کنم 
خیلی ممنون از خانم مرسدس رون برای به وجود آوردن نوآ و نیک (هرچند من  عاشق سوفیا و برایار شدم) 
      

        قصر آبی واقعا مثل اسمش رویایی بود
وای از ولنسی ... اوایل کتاب اینقدر برای ولنسی ناراحت بودم که می‌تونستم براش زار زار گریه کنم ... بعد از یه مدتی انگار متوجه شدم که مرگ بهترین راه چارست برای افرادی که مثل ولنسی زندگی کردند ... بی روح ، خسته ، پرحسرت 
و بارنی بسیار عیاش نشون داده شده بود که خب متاسفانه اینطور نبود و خب شاید خانم مود مونتگمری خودش خواسته بود اینجوری بارنی رو نشون بده ... اما خب شخصیت بارنی خیلی جالب بود و کتاب رو هم جالب کرده بود 
شوکی که خیلی یهویی در آخر وارد شد هم خوب بود هم بد ... هضم اون همه اتفاق تو چند ساعت واقعا سخت بود اما خب همین بهانه بود برای ولنسی ؛ پس نمیشه خرده گرفت 
و در آخر...حال و هوای کتاب اینقدر قشنگ و زیبا بود مخصوصا در اواسط کتاب که آدم باورش نمیشد یه کتاب بتونه اینقدر زیبا باشه 
خانم مود مونتگمری با توصیفات فوق العاده وسیعش کتاب رو کمی ، فقط کمی خسته کننده کرده بود اما خب اگر به همین توصیفات دقت کنی خودت رو یدفعه داخل جنگل ها ″حاشیه″ میبینی پس باز هم نمیشه عیب چندانی روی کتاب گذاشت 
پس این کتاب جز یکی دوتا اشکال که از یه نقطه هم شاید کوچیکتر باشن مشکلی نداشت ... بلکه کتابی فوق العاده ، با توصیفاتی شیرین بود و چه مفهوم زیبایی داشت :) 
مشتاقانه منتظر خوندن بقیه کتاب های خانم مود مونتگمری هستمم :)))
      

        راستش رو بخوام  بگم از جلد قبلی بیشتر خوشم اومد 
بعضی کتابا اینجورین که جلد دوم انگار خراب میشه و من میتونم بگم برای این دو جلدی اینطور بود 
حقه و فریب های بیشتری داخل این کتاب وجود داشت اما به دلایلی ناگفتنی اصلا به دل آدم نمیشینن 
خب اینجور که از خانم مک فادن تعریف میکردن انتظارات بیشتری داشتم که خب با این سه کتابی که از ایشون خوندم به این نتیجه رسیدم که اونجور که میگن خانم مک فادن جنایی نویس خوبی نیستن 
من خودم جنایی خونی رو با همین سه کتاب از خانم مک فادن شروع کردم و تا الان میتونم بگم ناامید کننده بود اما امیدوارم این موضوع برای خانم آگاتا کریستی صدق نکنه 
      

        کتاب نسبتا قشنگی بود . 
زیاد کتاب های خانم فریدا مک فادن رو نخوندم ولی این دو کتاب در حدی خوب بودن 
نمیشه بهش گفت عالی ... بلاخره ضعف هایی هم داشت ولی ۴ از ۵ شاید منصفانه باشه 
من انتظار داشتم که حداقل کمی اون استرس رو به من منتقل کنه اما خب اینجوری عمل نکرد و همین نقطه ضعفش بود .
اینکه در بخشی از کتاب دید داستان عوض میشد هیجان انگیز بود اما باز اون هیجان رو نتونست به مخاطب منتقل کنه 
ولی در کل ... پیشنهاد میکنم
      

        جلد اول فیبل تموم شد و ما در خماری ماندیم 
راستش دارم از کنجکاوی میمیرم و بی صبرانه میخوام جلد دوم رو شروع کنم 
فیبل واقعا دنیای پر هیجانی داشت و آدم به راحتی میتونست وارد دنیاش بشه و این خیلی عالیه 
ولی خب متاسفانه از سانسور ها نگم که دلم خونه 
ولی حتما قبل شروع این کتاب بهتون توصیه میکنم جلد دوم رو هم داشته باشید چون از کنجکاوی نمیتونید خودتون رو کنترل کنید و باید حتما بعدش جلد دوم رو شروع کنید 
      

        به شدت برای سرگرمی توصیه میشه 
ماجراهای اندی و تری مثل یه رویای تخیلی میمونه که میشه بهش گفت بی مزه بامزه :)
      

        بدترین کتابی بود که تو عمرم خونده بودم 
تو کمتر از ده دقیقه تموم میشه و تصویرپردازی ها به شدت مزخرفه