احتمالا بزرگ ترین درسی که امسال گرفتم اینه که 
به اندازه ای که دیگران برام مایه میزارن
براشون از خودم مایه بزارم
        

          بی محتوا و مزخرف .
مثل باقی کتابهای این نویسنده یه سری جملات سلسله وار که خیلی جاها تکراری بودن و واقعا چیز جدیدی به آدم اضافه نمیکرد! .
حیف درختی که به خاطر اینجور کتابا قطع بشه!
        

          کتابیه که زود میشه تمومش کرد.
و خیلی جملات خوب و جالبی داره
جملاتی که همه آدما حداقل یک موردش رو تجربه کردن...
        

          یه کتاب مینیمال نوشته بود که البته خیلی ها از این مدل نوشته ها خوششون نمیاد ولی به نظرم بد نیست و بعد خوندن یه کتاب بلند گزینه مناسبیه🙃
یکم نا منظم تر از ۳۶۵ روز بدون تو بود⭐️
انگار که داشتی حرف های بین دو نفر که باهم چت کرده بودن رو می خوندی✨️
کتاب غمگینی بود که انسان رو به یاد ارتباطش با انسان ها می‌انداخت🥲
اگه مینیمال نوشته هارو می‌پسندید این کتاب رو پیشنهاد میکنم🎀
        

          کتاب سین زدی ولی جواب ندادی، نوشته آکیرا از نشر داهی:
کتاب سین زدی ولی جواب ندادی شامل یک سری نوشته است که به صورت دوطرفه یا گفت‌و‌گو با خود نوشته شده. 
در کل کتاب خوبی هست و انگار عمق مطلب در یک سری جملات ساده گنجانده شده.
شاید به سلیقه بعضی‌ها نخوره ولی من دوستش داشتم و توصیه می‌کنم. 
(اگه عنوان کتابو درک‌می‌کنی، احتمالا مطالب کتاب رو هم در زندگی داشتی) 
همراه کتاب یک نشانگر هم هست. کتاب به سه بخش اولین پیام، پیام‌های فرستاده نشده و آخرین پیام تقسیم می‌شه.
نظر شخصی:
از نظر محتوا کتابو دوست داشتم و با برخی جملات حس درک شدن و دیده شدن داشتم. مشکل من با سبک کتاب بود، از آنجا که این سبک مینیمال نوشته است؛ منطقی نمی‌دونم زندگی یک درخت رو برای تبدیل شدن به کاغذ که صرفاً قراره نهایتاً دو سه جمله درون اون نوشته بشه، تغییر بدیم. 
در نهایت هر کس نظر خودشو داره اما این یک جور هدر دادن کاغذ به سبک مدرنه‌.
        

          خب   من از این کتاب اصلا خوشم نیومد و به زور خوندم تا فقط تمومش کنم  و  ارزش خرید نداره چون  متن های کمی داره و میشه پی دی اف بخونید 
        

          به نام او

خب کتاب مینیمال زیبایی بود ولی یه کم بهم ریخته بود و میشد در بعضی صفحات احساسات اون ها رو درک کرد ولی من به شخصه همه ی  حرف های دختره رو درک کردم مخصوصا جاهایی که میگفت چقدر بده جز اولویت های یک نفر نباشی یا اینکه بازیچه ی یک نفر بشی... 
و در  اخر پیشنهاد میکنم از روی پی دی اف بخونید:)))
        

          هر کتابی مخاطبان خودش رو داره و من  معمولا دیدگاهم اینه که بد هیچ کتابی رو نگم چون کتاب ها سلیقه ای وعقیده ای هستند 
شاید علف کتاب به دهن  بز درون من شیرین نیاد و با تعریف بد کتاب  از دهن یه بز دیگه ای هم بزنمش (صرفا جهت مزاح وخنده (: )
وخلاصه هر کتابی یه اثر بخشی داره روی مخاطب خاص خودش و نکته پر اهمیت همین مخاطب خاص هست هر کسی هر کتابی رو درک نمیکنه 
خلاصه که اینطور...
با توجه  به همه این حرف ها این کتاب زیاد برای من جالب نبود البته بعضی از جملات میتونست قشنگ یا زیبا واندکی قابل تامل باشه اما مثل کتاب ۳۶۵ روز بود وخیلی منو جذب خودش نکرد در حدی که یه دور سریع خوندمش وتمام 

        

          خب این کتاب سبک مینیمال نوشته هست همانطور که می دونید،و خب مورد پسند خیلی ها نیست.من این سبک رو دوست دارم و یه احساس همزاد پنداری خاصی با آکیرا دارم.قبلاً کتاب ۳۶۵ روز بدون تو رو ازش خوندم.این کتاب یه جورایی انگار داشتم چت خصوصی دو نفر رو می خوندم.یخورده نظم کتاب قبلی رو نداشت.اول عشقشون خیلی عالی بود یهو از وسط داستان جدا شدن که یکم ناراحت کننده بود.در کل کتاب زیباییه.جملاتش عمیقن و ارزش تامل رو دارن.پیشنهاد می کنم به عنوان مکثی در بین کتاب های دیگه یه سری به این کتاب جالب هم بزنید.
        

          خب درمورد این کتاب نمیدونم چی باید بگم، پر از احساسه، پر از حرف هایی که شاید خیلی هاش حرف دل خودمون باشه، یا حرف هایی که یه جاهایی باید می زدیم و ناگفته / ارسال نشده موند... 
این کتاب برام کلی خاطره رو زنده کرد که داشت یادم میرفت :)
موقع خوندنش چند بار به خودم اومدم دیدم اشکی شدم 🥺🥺
        

          به نام او...) 

درست مثل آثار  های قبلی این نویسنده، هنوز هم نمی تونم اسمش رو *کتاب* بزارم! 
ولی جملاتی که تو این کتاب به کار رفته بود تو رو عمیقا به فکر فرو میبره (مخصوصا اگر تجربه ای شبیه فردی که داخل کتاب بود داشته باشید) 
یه کتاب مینیمال و پر از جملاتی بود که بعد از خوندن شون اشک تو چشمام حلقه زد:) 
خلاصه که از کتاب های قبلی آکیرا بیشتر دوستش داشتم و به نظرم ارزش این رو داره که یک ساعتی رو بهش اختصاص بدیم. 

بماند به یادگار از سی امین روز خرداد ماه
(الان یک هفته هست که جنگ شده و واقعا... دلم برای روزهایی که قدرشونو ندونستم تنگ شده) 
        

          نمی‌فهمم چرا این کتاب ها معروف میشن
البته هر سلیقه ای فرق داره ولی بازم برام قابل درک نیست معروف شدن اینجور کتابا درحالی که کلی کتاب قشنگ وجود داره که دیده نشدن
        

          و یه کتاب مینیمال دیگه🫠
به نظر من بهترین استراحت بعد تموم کردن یه مجموعه طولانی  یا یه کتاب طولانی دقیقا همچین کتابیه
به خوبی احساسات یه فرد دل شکسته رو توصیف میکنه. حتی اگه تجربه در این مورد نداشته باشی. 
اگه حوصله کتاب طولانی ندارین و یا ریدینگ اسلامپ هستین  پیشنهاد من این کتابه!
        

          بعد از خوندن این کتاب 
از خودم پرسیدم کتاب چیه؟
آخه بعضی چت هام رو  با  افراد مختلف همیشه به شکل دیالوگ
برای خودم نگه میدارم وقتی با این مدل کتاب مواجه شدم یاد اون دیالوگ ها افتادم 
حتی آخرین چتی که دیالوگ طورش کردم و  ذخیرش کردم اینه:

_شاید شانس آوردیم که برخی از درها هرگز به رویمان باز نشد!
+چرا؟
-چون بالغ نشده بودیم.

این شبیه کتاب نبود که ،نه به علت کوتاهیش به علت اینکه چت طور بوده ،ولی خب یه سیر جالبی رو سپری کرده شروع یک ارتباط و خاتمش تا جایی که  چت گاهی یه طرفه پیش می‌رفت
  سین زدنی که   پاسخی داده نمیشد...
خلاصه که سرگرم کننده بود.
و برخی چتا هم قابل تامل بودن 

        

          باشه اصلا، اینم یه سبک نوشتنه.
ولی آخه... امروز صرفاً از سر بی حوصلگی توی مدرسه از دوستم گرفتم و خوندمش.
این حرف‌ها نه تنها طرفدار دارن، بلکه بابتش ۱۶۰ هزار تومن پول می‌دن!
و این عجیبه...
چون اینا همون حرفایی‌ان که من توی دیلی‌های تلگرام و ایتا می‌خونم... 
بی‌محتوای محض.
وقت تلف کردنه =)
کلی هم کاغذ سرشون هدر می‌ره.
واقعا حس می‌کنم به نویسنده‌ها و شاعرایی بزرگی مثل داستایفسکی، فروغ، بزرگ علوی و ...توهین محضه که اسم این رو بشه کتاب گذاشت.
شاید از ۲۰۰ صفحه‌ش کلا ۱۰ صفحه حرف آدم حسابی داشت توش.

        

          تموم وجودمو یاد تلخی حقایق در رابطه با آدمها انداخت
        

          شاید فقط اگه تو این موقعیت نبودم ازش خوشم نمیومد..
خوب..این کتاب بستگی به احساسات خودمون داره،من همین الان خیلی باهاش همزاد پنداری کردم ولی خیلی شکست عشقیانه طور بود و من از این نوع کتابا خوشم نمیاد..
ولی بازم..شاید نیاز بود اینو بخونم
        

          نمیدونم چرا اما به تازگی هر چی کتاب بی مصرف و مضحک هست ترند شده
این کتابو شما توی نیم ساعت میخونید که خیلی از جمله هاش تکراریه و بنظرم ارزش پول دادن و وقت گذاشتن رو نداره
مطمئن باشید با نخوندنش چیزیو از دست ندادید🙂
        

          آشفتگی ام گریه همی داشت ولیکن

کو چشم که گریان شود از غصه این دل 

بیچاره دلی خواست رود سوی خیالش 

افسوس که آن وهم به ره خون دلی داشت 
        

          این کتاب واقعا خیلی خوبه:)  چشممون رو باز تر میکنه با خوندنشون:)
حس خوبی بهم داد این کتاب☘️