تموم وجودمو یاد تلخی حقایق در رابطه با آدمها انداخت
        

          خدافظ.....
        

          احتمالا بزرگ ترین درسی که امسال گرفتم اینه که 
به اندازه ای که دیگران برام مایه میزارن
براشون از خودم مایه بزارم
        

          یه کتاب مینیمال نوشته بود که البته خیلی ها از این مدل نوشته ها خوششون نمیاد ولی به نظرم بد نیست و بعد خوندن یه کتاب بلند گزینه مناسبیه🙃
یکم نا منظم تر از ۳۶۵ روز بدون تو بود⭐️
انگار که داشتی حرف های بین دو نفر که باهم چت کرده بودن رو می خوندی✨️
کتاب غمگینی بود که انسان رو به یاد ارتباطش با انسان ها می‌انداخت🥲
اگه مینیمال نوشته هارو می‌پسندید این کتاب رو پیشنهاد میکنم🎀
        

          این کتاب واقعا خیلی خوبه:)  چشممون رو باز تر میکنه با خوندنشون:)
حس خوبی بهم داد این کتاب☘️
        

          هر کتابی مخاطبان خودش رو داره و من  معمولا دیدگاهم اینه که بد هیچ کتابی رو نگم چون کتاب ها سلیقه ای وعقیده ای هستند 
شاید علف کتاب به دهن  بز درون من شیرین نیاد و با تعریف بد کتاب  از دهن یه بز دیگه ای هم بزنمش (صرفا جهت مزاح وخنده (: )
وخلاصه هر کتابی یه اثر بخشی داره روی مخاطب خاص خودش و نکته پر اهمیت همین مخاطب خاص هست هر کسی هر کتابی رو درک نمیکنه 
خلاصه که اینطور...
با توجه  به همه این حرف ها این کتاب زیاد برای من جالب نبود البته بعضی از جملات میتونست قشنگ یا زیبا واندکی قابل تامل باشه اما مثل کتاب ۳۶۵ روز بود وخیلی منو جذب خودش نکرد در حدی که یه دور سریع خوندمش وتمام 

        

          خب این کتاب سبک مینیمال نوشته هست همانطور که می دونید،و خب مورد پسند خیلی ها نیست.من این سبک رو دوست دارم و یه احساس همزاد پنداری خاصی با آکیرا دارم.قبلاً کتاب ۳۶۵ روز بدون تو رو ازش خوندم.این کتاب یه جورایی انگار داشتم چت خصوصی دو نفر رو می خوندم.یخورده نظم کتاب قبلی رو نداشت و اون یک ستاره ای که کم کردم واسه ی همین بود.اول عشقشون خیلی عالی بود یهو از وسط داستان جدا شدن که یکم ناراحت کننده بود.در کل کتاب زیباییه.جملاتش عمیقن و ارزش تامل رو دارن.پیشنهاد می کنم به عنوان مکثی در بین کتاب های دیگه یه سری به این کتاب جالب هم بزنید.
        

          و یه کتاب مینیمال دیگه🫠
به نظر من بهترین استراحت بعد تموم کردن یه مجموعه طولانی  یا یه کتاب طولانی دقیقا همچین کتابیه
به خوبی احساسات یه فرد دل شکسته رو توصیف میکنه. حتی اگه تجربه در این مورد نداشته باشی. 
اگه حوصله کتاب طولانی ندارین و یا ریدینگ اسلامپ هستین  پیشنهاد من این کتابه!
        

          مثل ۳۶۵ روز بدون تو.
بنظرم ارزش انقدر معروف شدن رو نداشت!
        

          بی محتوا و مزخرف .
مثل باقی کتابهای این نویسنده یه سری جملات سلسله وار که خیلی جاها تکراری بودن و واقعا چیز جدیدی به آدم اضافه نمیکرد! .
حیف درختی که به خاطر اینجور کتابا قطع بشه!
        

          کتابیه که زود میشه تمومش کرد.
و خیلی جملات خوب و جالبی داره
جملاتی که همه آدما حداقل یک موردش رو تجربه کردن...
        

          کتاب سین زدی ولی جواب ندادی شامل یک سری نوشته است که به صورت دوطرفه یا گفت‌و‌گو با خود نوشته شده. 
در کل کتاب خوبی هست و انگار عمق مطلب در یک سری جملات ساده گنجانده شده.
شاید به سلیقه بعضی‌ها نخوره ولی من دوستش داشتم و توصیه می‌کنم. 
(اگه عنوان کتابو درک‌می‌کنی، احتمالا مطالب کتاب رو هم در زندگی داشتی) 
        

          خب   من از این کتاب اصلا خوشم نیومد و به زور خوندم تا فقط تمومش کنم  و  ارزش خرید نداره چون  متن های کمی داره و میشه پی دی اف بخونید 
        

          خب درمورد این کتاب نمیدونم چی باید بگم، پر از احساسه، پر از حرف هایی که شاید خیلی هاش حرف دل خودمون باشه، یا حرف هایی که یه جاهایی باید می زدیم و ناگفته / ارسال نشده موند... 
این کتاب برام کلی خاطره رو زنده کرد که داشت یادم میرفت :)
موقع خوندنش چند بار به خودم اومدم دیدم اشکی شدم 🥺🥺
        

          بعد از خوندن این کتاب 
از خودم پرسیدم کتاب چیه؟
آخه بعضی چت هام رو  با  افراد مختلف همیشه به شکل دیالوگ
برای خودم نگه میدارم وقتی با این مدل کتاب مواجه شدم یاد اون دیالوگ ها افتادم 
حتی آخرین چتی که دیالوگ طورش کردم و  ذخیرش کردم اینه:

_شاید شانس آوردیم که برخی از درها هرگز به رویمان باز نشد!
+چرا؟
-چون بالغ نشده بودیم.

این شبیه کتاب نبود که ،نه به علت کوتاهیش به علت اینکه چت طور بوده ،ولی خب یه سیر جالبی رو سپری کرده شروع یک ارتباط و خاتمش تا جایی که  چت گاهی یه طرفه پیش می‌رفت
  سین زدنی که   پاسخی داده نمیشد...
خلاصه که سرگرم کننده بود.
و برخی چتا هم قابل تامل بودن 

        

          باشه اصلا، اینم یه سبک نوشتنه.
ولی آخه... امروز صرفاً از سر بی حوصلگی توی مدرسه از دوستم گرفتم و خوندمش.
این حرف‌ها نه تنها طرفدار دارن، بلکه بابتش ۱۶۰ هزار تومن پول می‌دن!
و این عجیبه...
چون اینا همون حرفایی‌ان که من توی دیلی‌های تلگرام و ایتا می‌خونم... 
بی‌محتوای محض.
وقت تلف کردنه =)
کلی هم کاغذ سرشون هدر می‌ره.
واقعا حس می‌کنم به نویسنده‌ها و شاعرایی بزرگی مثل داستایفسکی، فروغ، بزرگ علوی و ...توهین محضه که اسم این رو بشه کتاب گذاشت.
شاید از ۲۰۰ صفحه‌ش کلا ۱۰ صفحه حرف آدم حسابی داشت توش.

        

          شاید فقط اگه تو این موقعیت نبودم ازش خوشم نمیومد..
خوب..این کتاب بستگی به احساسات خودمون داره،من همین الان خیلی باهاش همزاد پنداری کردم ولی خیلی شکست عشقیانه طور بود و من از این نوع کتابا خوشم نمیاد..
ولی بازم..شاید نیاز بود اینو بخونم
        

          خیلی قشنگ بود :)))
 برای من با کتاب 365 روز بدون تو خیلی فرق داشت. 
 بهش 5 ستاره دادم، چون عاشقش شدم  :)
جمله هاش خیلی بهتر از 365 روز بدون تو بود...
عشق، غم، جدایی، تنهایی و.... میشد با تمام وجود حس کرد.
من که عاشقش شدم :>
        

          این کتاب هر صفحه‌ش حرف دل خیلیاس، طوری که بعد از خوندنش با خودت میگی انگار داره منو توصیف میکنه ها *
کوتاه، مختصر، مفید، آموزنده خوندنیه 🎀
مطمئنم از خوندنش پشیمون نمیشی.
        

          دقیقا همون سیصدوشصت‌وپنج‌روزبدون تو؛ همونقدر الکی و بی محتوا .