کتاب جالبی بود. در کل خوشم اومد.
از نکته مثبتش فضاسازی خیلی عالی ای بود که داشت.
مشکلی که من با این کتاب داشتم این بود که زیاد نمیتونستم با شخصیت ها ارتباط بگیرم.
و اما
بخش مورد علاقم از کتاب قطعا معمایی بودن کتابه. اینکه تو کل کتاب سینما به دنبال قاتل می‌گشت خیلی واسم جذاب بود.
در کل چون ژانر معمایی و فانتزی با هم مخلوط شده بودن واسم جذاب بود و مشتاقانه منتظرم تا برم سراغ جلد دوم این کتاب و ببینم آخر و عاقبت معمای جدید قراره چطور باشه!
      

        جزو  کتابایی بود که آرزو میکردم کاش هیچوقت تموم نشه.
تو حسرت این میمونم که کتاب طولانی تری بود و انجمن شاعران مرده شادی های بیشتری رو در کنار هم تجربه نکردن...
یکی از قشنگترین کتابایی که خوندم قطعا همینه.
آقای کیتینگ، کسی که در کنار ادبیات درس زندگی به دانش آموزاش یاد میداد. قطعا لیاقت بهترین چیزا رو داشت. نه فقط احترام دانش آموزاش موقع رفتن برای همیشه و کنار گذاشتن شغل رویاهاش.
و نیل، کسی که بالاخره از مبارزه دست کشید. شاید اگه می‌جنگید همه چیز عوض میشد و شاید هم نه.
در کل، کتاب، فضای داستان و شخصیت هاش رو خیلی دوست داشتم و قراره تا ابد گوشه کوچیکی از قلبم رو به خودش اختصاص بده
      

        حقیقتا نمیدونم چی باید بگم.
کتاب خیلی خوبی بود. از نظر توصیف احساسات و عواطف. کتاب یه طوری بود که انگار از دل حرف های نگفته خودمون بیرون اومده. همش مشتاق بدونم بفهمم چه اتفاقی می افته و آتیلا قراره چه تصمیمایی بگیره. 
بزرگترین مشکل از نظر من، پایان داستانه. کمی مبهم بود برام. آخر کتاب طوری بود که نویسنده انگار خسته شده بود و فقط میخواست کتابو تموم کنه.
ولی در هر حال باز هم از اون کتابایی هست که با یک بار خوندنش ضرر نمیکنین
      

        قطعا سخت ترین سوال برای یک کتابخونه اینه که کتاب مورد علاقش چیه.
یه سریا موفق شدن کتاب مورد علاقشون رو پیدا کنن و یه سریا ها هم نه.
قبل از خوندن این کتاب جزو دسته دوم بودم.
اما حالا من هم جز دسته اولم.

بعد از اینهمه سال کتاب خوندن کتابی رو پیدا کردم که میتونم بگم کتاب مورد علاقمه.

حقیقتا چون ژانر مورد علاقم فانتزی هست و جدیدا هم کمی علاقه پیدا کردم به کلاسیک، فکر می‌کردم کتاب مورد علاقم رو وقتی پیدا کنم جز این دوتا ژانر باشه. ولی خب اینطور نیست.

بیش از اندازه با فرانسیس همزاد پنداری میکنم. تک تک جملاتش رو تو وجود خودم حس میکنم.
خیلی وقتا پیش میومد که تو کتاب شخصیت ها یه کاری میکردن و من هم این وسط حرص میخوردم چرا به جای اینکار فلان کار رو نکردی. 
ولی سر هیچکدوم از کارهای فرانسیس اینطور نبودم. اگه تو موقعیت فرانسیس بودم قطعا من هم همون کارا رو انجام می‌دادم.
قطعا قراره بعدا بارها و بارها دوباره بخونمش و تا ابد قراره گوشه ای از قلب خوره کتابیم متعلق به اون باشه:))))
      

        اینطور کتابا خیلی خاصن
شخصیت اصلی خودتی و پایان کتاب کاملاااا به انتخاب های خودت بستگی داره
پایان شاد یا غمگین!
کتابیه که لیاقت معروف شدن رو داره ولی متاسفانه همچین اتفاقی نیوفتاد
      

        و پایان جلد دوم...
به نظرم خیلی غم انگیزه. اینکه هرچی جلوتر میرم و سراغ جلد های بعدی میرم، به پایان کتاب هم نزدیکتر میشم. 
داستان کتاب از همون جلد اول خیلی شدید جذبم کرد.
جدی نمیدونم بعد از تموم کردنش چطور باید از داستانش بیام بیرون.
جلد دوم به خوبی جلد اول بود. 
هرچند پلاتی که تو این جلد بود، باعث شد پشمام که هیچ خودم هم ریز ریز بشم و بریزم😂
این جلد رو هم به اندازه جلد اول دوست داشتم.
      

        پلات های داستان واقعا خوب بود. به خوبی تونست من رو شوکه کنه به طوری که اصلااا حدس نمیزدم قراره چه اتفاقی بی افته. هرچند بعضی جاهاش زیادی چرت و بی ربط بود.
از بدی های کتاب از نظر من، بیخود طولانی کردنش بود. مثلا یه مکان رو یک یا دو صفحه کامل فقط داشت توصیف میکرد. توصیف های بیش از حدش خیلی خسته کننده بود.
از کلمه های تکراری زیاد استفاده میکرد. اگه از نظر نویسنده یه شخصیت جذاب بود، هزاران بار تو متن این رو یادآوری میکرد و جدا خسته کننده بود.
یا مثلا تشبیه های خیلی اضافی. انکار واسه تک تک جمله ها از تشبیه استفاده میکرد. مثلا میگفت طرف مثل یه بچه ای بود که کارش جلو مادرش لو رفت یا بعدش یه جمله بود و می‌گفت مثل یه بچه هیجان زده.
از نظر من کتاب حتی میتونی نزدیک به ۱۰۰ صفحه کمتر باشه اگه از توصیف های مزخرف استفاده نمیکرد.
از پایانش هم اصلا خوشم نیومد. پایان مزخرفی داشت.
کلا کتابیه که از نظرم ارزش وقت تلف کردن نداره
      

        کتاب ایذا، جلد دوم کتاب زایو
و بالاخره پایان این کتاب خفن ایرانی. با وجود تموم مشکلات، از نظرم جز بهترین فانتزی های ایرانی هست.
نویسنده انگار به خاطر کتاب زایو که اولین کتابش بود، تجربه کسب کرد چون از هر نظر این کتاب بهتر بود. جز یک موضوع که اون هم پایان کتاب هست. کتاب زایو خیلی خوب و کامل تموم شد ولی پایان این کتاب یه جورایی باز بود. 
پلات توئیست ها، سناریو و به طور کلی همه چیز این کتاب جز پایانش بیشتر مورد پسندم بود و خیلی خوشم اومد ازش.
تنها مشکل اینه که کتاب دوم بیشتر از کتاب اول از نظر مرگ شخصیت های مورد علاقه آسیب میزنه😭😂 
      

        و یه کتاب مینیمال دیگه🫠
به نظر من بهترین استراحت بعد تموم کردن یه مجموعه طولانی  یا یه کتاب طولانی دقیقا همچین کتابیه
به خوبی احساسات یه فرد دل شکسته رو توصیف میکنه. حتی اگه تجربه در این مورد نداشته باشی. 
اگه حوصله کتاب طولانی ندارین و یا ریدینگ اسلامپ هستین  پیشنهاد من این کتابه!
      

        قبل از خوندنش فکر می‌کردم به خاطر قیمت کمش، با یه کتاب ساده طرفم. ولی بعد از خوندنش فهمیدم فکرم کاملاً اشتباه بود. رمز و رازی که داستان داشت باعث می‌شد دلم بخواد تا آخر بخونمش. واقعا کتاب خوبی بود و روند اصلااا کندی نداشت. یعنی اینطوریه که کل کتاب هیجان دارین و قرار نیست تیکه‌ای خسته یا زده بشین. با وجود نداشتن روند کند، کل داستان به خوبی تعریف شد
      

        شنیده بودم یه کتاب هست که ۸۰۰۰۰ کلمه داره و همشون فقط کلمه میو هست.
حقیقتا کنجکاو شدم ببینم واقعا اینطوره یا نه😭😂
و اینگونه شد که اومدم سراغ این کتاب😂😂😂
      

        قبل از خوندن کتاب نظرات دیگران رو پرسیده بودم و فهمیدم این کتاب هیت واقعا زیاد گرفته و قصد نداشتم شروعش کنم ولی خوشحالم  که خوندمش. از اون کتابایی هست که ارزش یکبار خوندن رو داره. با این کتاب حس کردم احساسات و عواطف رو حتی بهتر از قبل درک میکنم و این کتاب با وایب آرامش بخشش روحمو نوازش کرد
      

        باورم نمیشه جلد اول تموم شد:))))))
یه همچین فانتزی ای دقیقا چیزی بود که بعد مدت ها بهش نیاز داشتم. روند داستان اصلاااا خسته کننده نبود‌ هر خط هیجان رو بهم القا میکرد.
خلاصه در یک جمله:
عاشق این کتاب شدم
      

        به نظرم کتاب قشنگی بود. قبول دارم بعضی جاها کمی خسته کننده بود ولی دوسش داشتم. 
به این فکر کردم که دوست داشتم منم به جایی مثل کتاب برم یا نه. حقیقتا نه‌. چون اونجا بیش از حد تنهایی. فقط گذروندن با مجسمه اونم کل روز زیاد برای من جالب نیست. شاید اونجا یه جور سفر جالب چندروزه برام باشه.
مهمترین چیز این کتاب که من رو جذب خودش کرد ایده متفاوت و جدیدش بود
      

        من به روایت تصویر: