جزو کتابایی بود که آرزو میکردم کاش هیچوقت تموم نشه.
تو حسرت این میمونم که کتاب طولانی تری بود و انجمن شاعران مرده شادی های بیشتری رو در کنار هم تجربه نکردن...
یکی از قشنگترین کتابایی که خوندم قطعا همینه.
آقای کیتینگ، کسی که در کنار ادبیات درس زندگی به دانش آموزاش یاد میداد. قطعا لیاقت بهترین چیزا رو داشت. نه فقط احترام دانش آموزاش موقع رفتن برای همیشه و کنار گذاشتن شغل رویاهاش.
و نیل، کسی که بالاخره از مبارزه دست کشید. شاید اگه میجنگید همه چیز عوض میشد و شاید هم نه.
در کل، کتاب، فضای داستان و شخصیت هاش رو خیلی دوست داشتم و قراره تا ابد گوشه کوچیکی از قلبم رو به خودش اختصاص بده
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.