یک سال پیش زایو را خواندم.
زمان داستان مربوط به آینده است، زمانی که ماشین های پرنده مشغول به کار هستند، زمانی که یک ویروس در حال شیوع است.
شاید اگر چندسال پیش این کتاب را میخواندم یک درصدم هم این فکر به ذهنم خطور نمی کرد که ممکن روزی ماهم درگیر یک ویرویس کشنده و خطرناک شویم.
موضوع کتاب را به شخصه خیلی دوست داشتم(مثل قرنطینه)
سر این کتاب خیلی بحث کردیم و اصلی ترین مورد هم پردازش خیلی دقیق نوینسده بود که بنظرم کاملا موضوعی سلیقه ای ست. من به عنوان یک مخاطب از این حجم پردازش لذت می بردم و برایم آزاد دهنده نبود، چون قلم نویسنده خسته کننده نبود، اما از طرفی ممکن است برخی از مخاطبان به این موضوع اعتراض کنند و آن را یک نکته منفی در نظر بگیرند. انتخاب با شماست:)
از نظرم دلیل بعضی از نکات منفی داستان و عیب و ایراد هایش، بی تجربه بودن نویسنده بود، چون در کتاب های بعدیش اکثر این مشکلات حل و درست شده بودند.
پایان کتاب و رسیدن به هدف شخصیت ها، بی نظیر بود. لحظه به لحظه ی آن پر از نفس تنگی و تپش قلب بود و این نشان می دهد که نویسنده توانسته کارش را به درستی انجام دهد.
شاید این کتاب دارای یک سری نکات منفی باشد، اما مطمئن باشید ارزش خواندن را دارد:) مطمئن باشید
          

            یک اثر به سبک آرمانشهری. ایرانی زیبا و پرقدرت. و از همه مهم تر بیت المقدسی که آزاد شده و اسرائیلی که نابود شده است. 
این کتاب را سال اول کرونا خواندم و برایم بسیار جالب بود که یک نویسنده ی ایرانی چندسال قبل از شیوع چنین بیماری داستانی با همین مضمون نوشته است. اگر می‌خواهید سفری به ایران ۱۴۲۰ داشته باشید این کتاب خوب را از دست ندهید.این کتاب به عنوان اثر اول نویسنده برای من کتاب بسیار جالب و‌خوبی بود و از خواندنش راضی و‌خوشحالم،اما امیدوارم که در آثار بعدی با قلم پخته تری مواجه شوم. جلد دوم کتاب با نام ایذا به چاپ رسیده است.
          

            سال 95 بود که تصمیم گرفتم «زایو» را بخوانم. آن زمان به تازگی چاپ شده‌بود و اسمش این طرف و آن طرف زیاد شنیده می‌شد. از طرفی چون به کتاب‌های علمی-تخیلی و فانتزی علاقه‌ی زیادی داشتم، خواندن یک کتاب علمی‌-تخیلی ایرانی برایم هیجان انگیز بود. این تصمیم تا تابستان 98 عملی نشد. تابستان 98 که بالاخره زایو را خواندم باورم نمی‌شد که قرار است اسفند همان سال بیشتر صحنه‌های کتاب را تجربه کنم.
«زایو» بیماری مهلکی است که در سال 1420 دنیا را درگیر خودش کرده‌است. است. دکتر پارسا متخصصی از ایران است که مامور می‌شود تا راه درمانی برای این بیماری پیدا کند. باقی داستان ماجرای جست و جوهای دکتر پارسا و تیم همراهش برای یافتن راه درمان و نجات دنیاست. بچه‌هایی که در روزگار کرونا این کتاب را می‌خوانند تعجب می‌کنند. لازم نیست برای آن‌ها فواید کتاب علمی تخیلی را زیاد توضیح بدهیم. خودشان کاملاً درک می‌کنند وقتی می‌گوییم «رمان علمی-تخیلی بخشی از آینده را از دریچه علم و تخیل نویسنده به ما نشان می‌دهد». باید برایشان توضیح بدهیم که نویسنده‌ی این کتاب‌ها پیشگو نیستند، بلکه حقایق علمی را گسترش می‌دهند و تصویری احتمالی از آینده را برای ما ترسیم می‌کنند و در مورد «زایو» این آینده خیلی زود به وقوع پیوسته‌است.
نمی‌توانم بگویم «زایو» کتاب فوق‌العاده‌ای است. چون این طور نیست. اما می‌توانم بگویم به عنوان اولین اثر از یک نویسنده جوان و همین طور به عنوان یکی از معدود اثرهای علمی تخیلی ایرانی کتاب خوبی است. 
اولین نقطه ضعف کتاب شاید همان شخصیت اصلی است، دکتر پارسا قرار است یک قهرمان باشد که دنیا را نجات می‌دهد. اما نه تنها شکل و شمایل یک قهرمان را ندارد که حتی نمی‌تواند یک شخصیت قوی و عمیق باشد. شخصیت‌های دیگر هم موجودات محوی هستند، هیچ‌کدام آن قدر دقیق پرداخته نشده‌اند و هیچ‌کدام به خاطر نمی‌مانند. برای جا افتادن بهتر می‌توانیم محافظ‌های دکتر پارسا را با محافظ‌ آرتمیس در مجموعه علمی تخیلی «آرتمیس فاول» مقایسه کنیم. «باتلر» محافظِ آرتمیس شخصیتی به پررنگی و عمیقی شخصیت اصلی است. نوجوانی نیست که آرتمیس‌فاول خوانده باشد و «باتلر» را نشناسد. اما نوجوان‌های «زایو» خوانده شخصیت‌های فرعی را چند سال بعد به خاطر می‌آورند؟ یا شخصیت اصلی را هم فراموش کرده‌اند؟
 دومین نقطه ضعف سرعت و ریتم اتفاقات داستان است، نویسنده حواسش نیست که صحنه‌ها باید سرعت و هیجان متناسبی داشته‌باشند. ما از صحنه‌های آرام توصیف و گفت و گو یکمرتبه به صحنه‌های درگیری و جنگ پرتاب می‌شویم و از هیچ‌کدام آن طور که باید لذت نمی‌بریم. در اولی حوصله‌مان سر می‌رود و در دومی به قدری سرعت وقوع اتفاقات زیاد است که خط داستان را گم می‌کنیم. مثل تظاهرات ناگهانی و سقوط دولت آمریکا که آن قدر سریع اتفاق می‌افتد که باید برگردیم و چند خط قبل را دوباره بخوانیم که مطمئن شویم آمریکا در پارگراف قبلی نابود شد. 
مساله بعدی تصویری که زایو از سال 1420 ارائه می‌دهد. تصویری تقریباً رویایی که حتی شاید معتقدین به انقلاب اسلامی را هم شگفت‌زده کند. نابودی اسرائیل و فروپاشی آمریکا مساله‌ای نیست که فقط در خیال ما اتفاق بیفتد. حتی تحلیل‌گران سیاسی جهان هم چنین چیزی را پیش‌بینی می‌کنند. اما مساله اینجاست که در زایو ماجرا خیلی ساده و ناگهانی اتفاق می‌افتد. نویسنده تلاشی نمی‌کند که برای ما شرح دهد چطور این تحولات جهانی به وقوع پیوسته و به همین خاطر خواننده چندان نمی‌تواند آن را باور کند و حتی تا حد زیادی برایش خنده‌دار می‌آید. اینکه خواننده چنین تصویری را باور نکند از ضعف بینش سیاسی او نیست، بلکه از ضعف نگارش کتاب است. چه بسا کتاب‌ها و فیلم‌هایی که تصاویر چندین برابر رویایی‌تر را ترسیم کرده‌اند و نسل‌های متمادی باورش کرده‌اند، چون از قوت پرداخت بهره‌مند بودند.
با همه‌ی این تفاسیر، «زایو» شروع خوبی برای داستان علمی تخیلی ایرانی است. «کرونا» هم فرصت درخشش دوباره به این کتاب داد. موقعیتی که می‌تواند سطح کتاب را از آنچه که بود بالاتر ببرد و چراغی برای ادامه‌ی مسیر تولید کتاب‌های علمی-تخیلی ایرانی باشد.
          

            دارای فضایی پر از هیجان ، استرس و صد البته امید! 
کتابی که ماجرایش بی شباهت به حال و روز الان جهان نیست شاید هم کمی وخیم تر
از نکات مثبتش میشه به همکاری افراد از سراسر جهان برای انجام یک هدف مشترک اشاره کرد.
کتابی که آینده نه چندان دور جمهوری اسلامی ایران را جایگاهی بسیار خوب و پیشرفته و حکومتی به روز و در سایه حاکمیت اسلامی نشان میدهد
در این داستان اهمیت روابط خوب بین اعضای خانواده در زندگی ایرانی به خوبی نشان داده شده است
از اون رمان هایی که با شخصیت اصلی داستان و ماجرا به خوبی همراه میشوی و همه اش دغدغه این رو داری که آخرش چی میشه.....

اگر به خواندن رمان های ماجراجویی علاقه‌مند هستید و عاشق هیجان این کتاب به شدت پیشنهاد میشه😉
          

            هیجان انگیز با جذابیت بالا
مناسب نوجوان ۱۲ سال به بالا
امید بخش، زیبا، قلم مناسب برای نوجوانان
          

            برای اهل مطالعه‌شدن نوجوان‌ها پیشنهاد خوبی است.
در پرداخت و قابل باور شدن اتفاقات البته کار دارد.
داستان در سال ۱۴۲۰ پیش می‌رود. ویروسی به نام زایو، همه‌گیر شده است. پای آمریکا و اسراییل سابق به میان است. جمهوری اسلامی فلسطین شکل گرفته و چندین اتفاق نمادین دیگر.
در بعضی موارد هم از توصیفات و حتا سخنرانی‌های شکل‌کاری استفاده شده است که بگذریم.
و جالب است که چاپ بیست‌وسوم کتاب، هنوز هم پر از ایرادات ویرایشی و نگارشی است. و این موضوع، غیر از بی‌احترامی به مخاطب معنای دیگری دارد؟
          

            یک داستان جذاب که مخاطب رو با خودش همراه میکنه و مثل یک فیلم،مخاطب رو پلان به پلان دنبال خودش میکشونه،فیلمی با موضوع قهرمان ایرانی 
تصویر سازی  از آینده(۱۴۲۰) خوب بودو اشاره خوبی به جزئیات داشت

این کتاب رو برای مخاطب ۱۲ سال به بالا مناسبه

          

            کتاب زایو جزو بهترین رمان های علمی _ تخیلی است که به ویروسی به نام zi_o می پردازد که هر کس را که مبتلا می کند به کام مرگ می کشاند. این ویروس به وسیله استفاده از مواد مغری خون گسترش پیدا می کند و سرانجام خون بیمار را تمام می کند و او را می کشد . دکتر پارسا به همراه همکارانش به کشف پادزهر ویروس به آزمایشگاهی مخوف در جمهوری اسلامی فلسطین میپردازند اما در این راه اتفاقات مختلفی به وجود می آید ؛ با همسر ادواردو آشنا می شوند ، با پشه های غول پیکر مواجه می شوند هواپیما در راه توسط مین های هوایی منفجر می شود و ...
          

            واقعا باید از رو این کتاب یه فیلم بسازن !!!!
یه فیلم در حد هالیوود ولی نسخه ی ایرانی اسلامیش
 که واقعا معرکه میشه!
این یه قهرمان سازی درست برای نوجوون هاس
          

            واقعا جذاب و خواندنی است. چند سال پیش  یک روزه خواندمش و تا الان همراه ذهن دارمش.. 
واقعا ایده‌ای جسورانه و سرشار از امید را با نگاهی آمیخته با اندیشه تمدنی در خود فریاد می‌زند. 
ما در جریان رسانه و هنر معاصر خیلی ضعیف عمل کرده‌ایم. پرداختن به آینده جهان و آینده بشریت، موضوعی است که در متون دینی، اسلامی و شیعی زیاد بدان پرداخته شده است اما در عرصه رسانه و هنر، غرب و سردمدار غرب (امریکا) است که گوی سبقت ربوده و در آثار خود لیبرالیسم در روند افول را به عنوان منجی جهان و بشر معرفی می‌کند. 
این رمان منحصر به فرد با جسارت و زیبایی تمام وارد محدوده‌ای شده است که پیش از آن، فقط غرب و هالیوود از آن سخن می‌گفت. 
مدیریت ایرانِ اسلامیِ عزیزِ دلبسته به اهل بیت علیهم‌السلام بر جهان که شدت تاثیر خود را در منطقه و جهان، هم اکنون نیز درحال به رخ کشیدن است. 
رمان در زمانی است که جهان در آستانه یک انقلاب بزرگ است. بر سر یک پیچ بزرگ تاریخی... 
          

            پر از هیجان و استرس طوری ک صفحات اخر کتاب رو با عجله ورق میزدم.
ذهن خلاق نویسنده در توصیف آینده از جذابیت های کتاب بود.البته کتاب قبل از کرونا نوشته شده و با در نظر گرفتن این موضوع توصیف نویسنده از ویروس مرگباری که کل جهان رو گرفته  عالی بود.شخصیت پردازی دکتر پارسا هم خوب بود.کم حرف ولی توانمند
          

            ۱. قبل از مطالعه: «مگر یک رمان چقدر می‌تواند تخیل را تقویت کند؟!» 
۲. در حال مطالعه: «تخیل انسان بسیار قابلیت تقویت شدن دارد.» 
بعد از مطالعه: «اگر تخیل انسان تقویت شود، به نفع او هست یا ضررش؟»