یک دختر ده ساله به نام امیلی، در حالی که با چهار نفر از دوستانش مشغول بازی بوده، مورد تجاوز قرار می گیره و کشته میشه. علی رغم وجود شاهد، هیچ کدوم از دخترها چهره مرد قاتل رو به یاد نمیارن و تحقیقات پلیس هم به جایی نمی رسه. دخترها احساسات مختلفی نسبت به این اتفاق دارن: ترس، احساس مسئولیت و ... اما اوضاع وقتی بدتر میشه که مادر امیلی که از این اتفاق به هم ریخته، اون ها رو قاتل خطاب می کنه و ازشون می خواد جبران کنن، وگرنه ازشون انتقام سختی می گیره. همین باعث میشه دخترها کماکان در بند و اسیر این اتفاق باقی بمونن. 
کتاب پنج فصل داره و در هر فصل دخترها و مادر امیلی، اون حادثه و وقایعی رو که تا پونزده سال بعدش اتفاق افتادن، به صورت اول شخص روایت می کنن. 
و اما مشکلاتش: 
اول اینکه احتمال وقوع بعضی برخوردها و اتفاقات قصه، از نظر من خیلی خیلی کم بود. در واقع بعضی چیزها خیلی تصادفی بودن و به نظرم ضعف داستان پردازی داشت. دوم اینکه تمام مردهای قصه، که ده نفر هم نمی شدن، متجاوز، منحرف، ضعیف و ترسو، یا خائن بودن و از این نظر، ضعف شخصیت پردازی داشت. 
ترجمه هم گرچه خوب بود، اما نیاز به ویرایش داشت. فصل اول چند جمله ی ناقص داشت و غلط های املایی هم فراوون بودن. 
اما من از کتاب خوشم اومد، فقط به این دلیل که کنش ها و واکنش های شرق دوری ها و مخصوصا ژاپنی ها، روابط خانوادگی و اجتماعی شون و احساساتشون برام عجیب و جالبه. از این نظر که اصلا برام قابل درک نیستن. نمی دونم چطور به اینجا رسیدن و چرا انقدر با بقیه فرق دارن. ملاحظات خاص شون در بعضی مسائل، بی رحمی شون در مسائل دیگه، خودمحوری شون و تناقضی که با از خودگذشتی و احساس مسئولیت معمولشون داره، دوستی ها و تنهایی هاشون، همشون برای عجیبه. برای همین از خوندن در موردشون لذت می برم.
        

          کتابی فوق‌العاده خواندنی 
پنج دختر ده ساله در حیاط مدرسه دور هم جمع میشوند تا ‌والیبال بازی کنند طی حادثه ای یکی از دختر ها کشته میشود ، مادر مقتول چهار دختر دیگر را مقصر میداند و میخواهد که انها تاوان بدهند و سایه این قتل تا  سال های بعد روی زندگی چهار نفر دیگر باقی میماند . هر یک از بخش های کتاب از زبان یکی از دختر ها روایت میشود.
شخصیت های نوجوان این کتاب قربانی حرفهای نسنجیده و بی مسئولیتی بزرگترهای خود میشوند .
        

          برای منی که علاقه وافری دارم به تحلیل شخصیت های زن یک داستان، کتاب محشری بود!
بجز امیلی مقتول و مفعول و محروم، ۵ شخصیت زن با لایه های روانشناسی_هرچند سطحی_خلق شده بودند، که هرکدوم نماینده یک ترومای روانی بودند.البته ژانر وحشت-جنایی، از روانشناسی پر رنگ تر بود .
خوندنش بشدت توصیه میشه، برای اونایی که زیر کتابای جورج اورول و چرنوبیلی،دم از بیهوده بودن انقلاب های ایدئولوژیک میزنن، تا آینده تاریک و دهشتناک و متعفن ، و جامعه ی رو به زوال انقلاب های صنعتی بی ایدئولوژی رو ( در نمونه تمام عیارش یعنی ژاپن) به تماشا بشینن!
        

          ۳.۵ ⭐️
'تاوان' یه داستان جنایی روان‌شناختیه که محتوای کتاب بیشتر روی بخش روان‌شناختیِ داستان سواره. من موضوعش‌و، شخصیت‌پردازی و داستان‌هاشون‌و دوست داشتم. طوری‌که نشون داد زدن حرف بدون فکر موقع ناراحتی چه‌ تاثیر عمیق و مخربی می‌تونه روی زندگی یک نفر داشته باشه، واقعاً برام ترسناک و تکون‌دهنده بود. واقعا ترسناکه که شاید کلماتی که از نظر ما عادی و درستن، می‌تونن تا این حد ریشه‌دار بشن تو زندگی و شخصیت یک نفر.
ترجمه هم روون و خوب بود.
تنها چیزی که باعث می‌شد کتاب با وجود همه‌ی اینا برام اصلا کشش نداشته باشه -خصوصا اواسط داستان- و خوندنش دو ماه :)))) طول بکشه، نوع روایت بود. با اینی که هر فصل به یک راوی اختصاص داده شده بود، نتونستم ارتباط بگیرم. با اینکه یک اتفاق با دیدگاه‌های متفاوت بیان می‌شد و این باعث می‌شد خواننده اشراف کامل داشته باشه به داستان و شخصیت‌ها، اما اینکه یک اتفاق تکراری از جانب همه‌ی کاراکترها روایت بشه -هرچقدر هم که همراه زندگی شخصی‌شون بشه- برای من بشخصه از یه جا به بعد خیلی خسته‌کننده شد.
پایانش هم خیلی عجیب بود برام. که چطور انقدر به حل شدن یکی از معماهای اصلی داستان که قاتله، سطحی پرداخته شد؛ انگار که دیگه چون آخرشه، باید یه جوری این مسئله هم جمع‌وجور بشه. درسته که تمرکز بیشتر روی بُعد روان‌شناختی بود، اما همه‌چیز درباره‌ی قاتل و معماش خیلی ساده بود.
در کل اگر روند و پایان متفاوتی می‌داشت، شاید خیلی بیشتر دوستش می‌داشتم؛ اما باز هم داستانش درس زیادی بهم داد و ارزش یک بار خوندن رو داشت.
        

          اولین کتابی که از نویسنده ای زاده ی کشور ژاپن خوندم.
کارهای اشتباه انسان ها بر می گرده به آدم بزرگ‌هایی که یه سری چیزا رو به ما تحمیل کردن به ما گفتن اون هستیم. اونا اشتباه می کنند و بچه ها باید تاوان پس بِدن و بعد از اون تاوان بچه ها رو بچه های اونا، این زنجیره بینهایه.. و یادمون باشه از جایی که نمی دونیم تاوان پس میدیم؛ اشتباهات همیشه اشتباهن و درست نمی شن.
در کل کتابی وحشتناک حق و غم انگیز بود تصویر تجاوز ( واقعا توصیفاتش به طرزیه که میتونی قشنگ تصور کنی) و مرگ یه دختری تقریباً ۱۲ ، ۱۱ساله در ذهن دوستانش می ماند و این یک شروع تاوان است..
و در آخر من تونستم قاتل رو حدس بزنم اما مرداها با شکوندن دل یه دختر همه چیز رو بهم میزنن کاش هیچ وقت سعی نمی کردن عاشق بشن و مطبوع ، دلنشین و خوشتیپ باشن ..💔
        

          سلام اما کتاب تاوان ...
ابتدا امر چون تا حالا کتاب نویسنده ژاپنی نخوانده بودم از ورود به دنیای کتاب های نویسندگان ژاپنی ترس داشتم ولی این کتاب به من ثابت کرد اشتباه می کردم.

خب از جوایز متعددی که این کتاب گرفته بگذریم 
می رسیم به ژانر کتاب: ژانر کتاب معمایی جنایی و تا حدودی درام ...
البته نظر شخصی من اینه که جنبه روانشناختی کتاب می تونه از همه جنبه های دیگر کتاب مهم تر باشه ...
ماجرای کتاب حول و خوش پنج دختر دبستانی در منطقه خوش آب و هوای در کشور ژاپن رخ می ده.
جریان کتاب با اتفاق ناگواری که برای یکی از دختران بنام امیلی رخ می ده شروع می شه و ادامه می یابد تا زمانی که زندگی چهار دختر دیگه هم تحت تأثیر ماجرا امیلی قرار بگیره.

نثر کتاب ساده ، شخصیت پردازی عالی همراه با جریان سیال پر کشش می باشه.

نهایتاً بزارید با یک جمله تمام کنم این کتاب را بخوانید تا بفهمید  کلمات و حرف های شما می تونه چه تاثیر مخرب یا سازنده روی دیگران داشته باشد . شاید بعد از خواندن این کتاب قبل از هر حرفی بیشتری دوست داشته باشید روی گفتن یا نگفتن اون تامل کنید .
        

          کتابی از جنس جنایی،اما در اصل غمگین و پر معنا..
که یک عمل چگونه می تواند زندگی عده‌ای از افراد را متحول کند.
چطور همه مقصر هستند و پشیمان.
اما وجهه جنایی معمایی این داستان خیلی زود از بین رفت،
و نویسنده غم و اطلاعات ارزشمندی را به طرز زرنگانه‌ای وارد داستان کرد..
سیر زیبا و گسترده با پایانی زیبا و قابل فهم
داستان از عشق،غم،نا امیدی،پشیمانی و کارما 
        

          خب شاید کسایی که به من معرفیش کردن خیلییی انتظارمو بالا بردن ازش که یهو اینجوری خورد تو ذوقم
در کل اگه میخواستیم فقط به کلیت داستان توجه کنیم موضوع جالب و البته غم انگیزی داشت
اما خود کتاب بنظرم پره نقطه ضعف بوود
پنج بار اتفاقات قتب و توضیح داده بود جوری که از یه جایی به بعد خودمم حس میکردم شاهد قتلم::///
و یچیز دیگه اینکه من نمیتونم با کتابای چینی/ژاپنی/کره ای یا بهتره بگم اسیای شرقی خوب ارتباط بگیرم
و شاید همه اینا باعث شد من اون لذت دلخواهمو نبرم
اما اینم بگم که با همه اینا جوری نبود که نخوام یخونمش و اتفاقا مشتاق بودم برای خوندنش
بنظرم پول ندین و نخرینش از دوستی کسی قرض بگیرین یا کتابخونه نمیدونم
ولی خب اون پولو میتونید بدین برای یه کتاب باارزش تر
        

          هیچکس  هرچقدر هم که بینایی خوبی داشته باشد مرا نمی‌بیند.
        

          یک اثر خیره کننده در ژانر اجتماعی تاریک. 
        

          تنها چیزی که میتونم بگم اینه که واقعا قشنگ بود
        

          واقعا به آدم یادآوری می کنه که یه روزی که فکرش رو نمی کنی از یه جایی تاوان کار های گذشتت رو میبینی، هر کدوم به نحوی فکر میکردن باید جبران کنن ولی تاوان اصلی و جبران مهم تر به گردن کسی بود که چرخه ی این اتفاقات رو شروع کرد 
        

          حلقه اتصال شخصیت ها جالب بود
        

          این کتاب به عنوان یه اثر جنایی خیلی من رو درگیر خودش کرد و تا آخر داستان رو کش داد.
یه جنایی فوق العاده برای منی که دوست دار ادبیات زیبای ژاپن هستم بود.
داستان از دید راوی های مختلف و قربانی ها و آثار یه جنایت بر روی زندگیشون تعریف میشه و احساساتی که اون ها نسبت به گذشته در زمان حال دارن.
اینکه چطور در انتخاب شریک زندگی،شغل،دوست و تصمیم گیری هاشون به مشکل بر میخورن.
این کتاب محشر بود،نتونستم زمین بزارمش و دو ساعته تمومش کردم.
پوینت اصلی کتاب انتقام و خون ریزی بود،ناتوانی در بلوغ و گیر کردن در سنین نوجوانی بر طی حادثه‌ای.
حول محور خاطرات و نامه ها،و تعریف ها و درد و دل ها می‌گذشت و هر خط که جلوتر می‌رفتم شگفت زده تر می‌شدم.
باید اعتراف کنم که نویسندگان ژاپنی همیشه من رو با قلم بهشتی‌شون به وجد میارن.

        

          بدون هیچ عقیده و انتظاری رفتم سراغش و به‌همین دلیل شگفت‌زده‌م کرد. داستان تا ۴فصل اوّل که روایت واقعه از دید ۴نفری که در صحنه وجود داشتند و در ادامه‌ش، زندگی‌شون تا ۱۵سال بعد از اون واقعه، واقعاً کشش داره و همزمان با خوندنش، دنبال ربط دادن اتفاق‌هایی که در این مدت برای این ۴نفر افتاده می‌شی؛ به چیزی که در آخر باعث ساختن پایان ماجرا بشه.
فصل یکی مونده به آخر که قراره معمای داستان رو رو کنه و معلولی بر چراهایی که در طول خوندن کتاب برامون مطرح می‌شه باشه، برام جالب نبود. تو این فصل ایرادات زیادی وجود داشت؛ اتفاقاتی که به شکل عجیبی مرتبط باهم رخ می‌دادن و تصادفی بودن، ضایع بودن. یعنی معلوم بود که در واقعیت این اتفاق‌ها این‌جور به هم مرتبط نمی‌شن و باهم رخ نمی‌دن.
فصلی که باید نتیجه‌ی کتاب می‌بود، ضعیف بود و نمره‌م تا قبل خوندن این فصل، ۴بود. ولی با حساب کردن فصل آخر و پایانی که دوست نداشتم و به نسبت جریان داستان، خیلی ضعیف بود، در بهترین حالت ۳ می‌تونه باشه.
به نظرم پایان بد هیچ‌جور کتابی به اندازه‌ی کتاب جنایی-معمایی نمی‌تونه این‌قدر آزاردهنده باشه:)) 
از اولین مواجهه‌م با ادبیات ژاپن هم بگم که چه برام جالب و متفاوت بود.
        

          ۱ از ۵⭐️
تاوان داستان پدر و مادرهایی هست که محبت به فرزندانشون رو جدی نمی‌گیرند ... داستان مادر امیلی هست که کینه و خشم دختر به قتل رسیده‌اش رو بر سر چهار همبازی اون‌ خالی میکنه. داستان چهار دختر که بعد از گذشت پانزده سال همچنان سایه سنگین قاتل و  مادر دوستشون رو حس می‌کنند و در بند ترس‌ها، گذشته‌ای تاریک و تاوانی که باید بدن، گرفتار موندن
______________________________________________
نویسنده با ایده ی خوبی کتاب رو شروع کرده بود و اگه اون ایده رو خوب پرورش میداد بنظرم میتونست یه تریلر قوی و مهیج ایجاد بکنه. ۱ ستاره هم به خاطر همون ایده ی اولیه ش دادم ولی رفته رفته که جلوتر میرفت حوصله سربرتر میشد و خب من بزور میخوندم تا ببینم شاید یه کمی جلوتر،داستان بهتر بشه
        

          نام کتاب: #تاوان
نویسنده: میناتوکانائه
مترجم: مصطفی رضوی
تعداد صفحات: ۲۳۲
ژانر: جنایی روانشناختی

خلاصه داستان: کتاب روایت چهار دختر که داخل دوران بچگیشون دوستشون، امیلی، به قتل میرسه و قاتل پیدا نمیشه ...

بررسی: 
اگر تاوان اسم دیگه‌ایی داشت قطعا گذشته بود. 
گذشته این چهار بچه تمام آینده‌شون رو در گیر کرده و باعث به وجود آمدن فاجعه جدید میشه. (هرچند تاوان برای پایان کتاب اسم عالی بود) 
کلیت کتاب همینه، حرف‌ها، رفتارها، شرایط، اتفاقات و خانواده چه تاثیری در روان یک بچه میتونه داشته باشه و به چه فاجعه‌ایی در بزرگسالی ختم بشه. 
داستان با روایت اول شخص از زبان پنج نفر گفته میشه، چهار دختری که روز قتل کنار امیلی بودن و مادر امیلی که دختر خودش رو از دست داده. 
کتاب با اینکه تم جنایی داره اما کسی دنبال قاتل نمیگرده بلکه داستان زمان بزرگسالی هرکدوم از دخترها روایت میشه و تاثیر مرگ امیلی روی زندگیشون رو میگه در نهایت در فصل پایانی که از زبان مادر امیلی با شک اینکه متوجه میشید قاتل کیه روبه رو میشید. ( خدایی به هیچ عنوان قابل حدس نبود ) 
برعکس کتابهای معمایی روانشناختی اخیر که صرفا یه سری دلایل روانشناسانه میارن اینجا نویسنده عمق مسئله رو هدف قرار داده و در کنار تلنگر زدن به جامعه و خانواده‌هایی که مهربانی به فرزند رو جدی نمیگیرند، به تاثیر روانی که روی بچه‌ها گذاشته شده اشاره میکنه و تبدیل به پایه‌های اصلی داستانش میکنه. 
اگر نمیشه گذشته رو اصلاح کرد باید تاوان داد.
این تصور تمام کاراکترهای کتابه که به نوع خودش به خاطر ترس‌هایی که درشون اینجا شده تاوان میدن. 
کار به شدت قوی بود که به همه جنایی خوان ها پیشنهاد میکنم بخونن. 
و یه اقتباس سینمایی هم داره که خودم ندیدم. 
( دلم می‌خواد چهره هاتون رو وقتی میفهمید قاتل کیه ببینم که نمیشه متاسفانه )