یادداشت مهشید

        داستان راجع به چهار دختره که توی بچگی یکی از دوست هاشون مورد تجاوز قرار میگیره و بعد به قتل میرسه ،هر فصل از زبون یکیشون روایت میشه و ما میبینیم چطور اون اتفاق روی زندگی و آینده تک تکشون تاثیر میذاره.
چیزی که راجع بهش دوست داشتم پرداختن به تک تک شخصیت ها بود و این که میشد داستان رو از زبون هرکدومشون شنید ،مورد بعدی بی توجهی خانواده ها به بچه ها بود،تبعیضی که گاها والدین بین بچه ها قائل میشه یا آموزش ندادن جزئی ترین مسائلی که هر بچه ای باید یاد بگیره،نه گفتن ،اعتماد نکردن به غریبه ها،اعتماد به نفس اطلاعاتی‌راجع به بدنشون و تجاوز ....
این کتاب به‌نظرم بیشتر از اینکه جنایی باشه روان شناسی بود،اطلاعات زیادی از ماجرای تجاوز و‌ قتل تا صفحه های آخر کتاب بهمون نمیده و بیشتر به همون مسائل عقده های کودکی و تروما هایی که روی زندگی هر فرد تاثیر گذاشته،پرداخته بود.حتی آخرش هم با اینکه قاتل پیدا شد اما نویسنده چیز زیادی از انگیزه اش یا جزئیاتش نگفت.
قلم نویسنده به نظرم خیلی معمولی بود،اواسط کتاب دیگه داشت خسته کننده میشد تا اینکه به فصل آخر رسید و حقیقتا منتظر چیز بیشتری بودم ،مثل همین که خب اصلا انگیزه قاتل چی‌بود،چرا یهو بعد اون همه سال دست به اینکار زد،یا واکنش‌ مادر امیلی وقتی فهمید قاتل دخترش کی‌بوده به نظرم خیلی معمولی بود .
در کل ایده کتاب و ماجراش قشنگ بود اما به نظرم خیلی جای بهتر شدن داشت .