این کتاب ترجمه ترکی "عزاداران بیل" نوشته "غلامحسین ساعدی" است. "عزاداران بیل" مجموعه هشت داستان به هم پیوسته است که وحدت مکان و اشخاص، زمینه ای یکدست به آنها می بخشد. ساعدی در آن به مسائل ساده روستا پرداخته، از قحطی و بیماری سخن می گوید، از دزدی های شبانه، از کشت و کار و از عشق هایی که جز ناکامی نتیجه ای ندارند. نگارنده زندگی مردم روستا را طوری تجسم می بخشد که خواننده وجود شباهت بین محیط بیل و عقب ماندگی کلی جامعه را احساس می کند. بیل دهی بسیار فقیر و دور افتاده است که، بر کنار از هر نوع تغییری در رمزها، تعصبات و خرافات گم شده است. مصیبت های طبیعی و اجتماعی چونان بلاهای هولناک بر جماعت ترسان نازل می شوند و زندگی های بدوی شان را در هم می ریزند. ترس از "نزول بلا" شگرد ساعدی در گسترش طرح داستان های این مجموعه است. ساعدی از تمام عوامل ذهنی و حسی کمک می گیرد تا جنبه هراس انگیز و معنای شوم وقایع عادی شده را در پرتو نوری سرد آْشکار سازد. ساعدی با پیش بردن داستان بر مبنای از هم پاشیدن مسائل روزمره به وسیله غرایب، طنز سیاه خود را قوام می بخشد.