یه کتاب معمولی ، کاملا معمولی! که صرفا بخاطر تقریظ آقا مشتاق شدم بخونم. یا سوژه خوبی انتخاب نشده بود یا اینکه نویسنده نتونسته بود سوژه رو خوب پرورش بده و توصیف کنه...به هرحال چیزی از سایر کتب شهدا به روایت همسرشان ، بیشتر نداشت. 
خاطرات همسران شهدا بعد از مجموعه نیمه پنهان ماه  چیز جدیدی نداشته...
        

          بعد زندگی خانوادگی و شخصی شهید در این کتاب خیلی پر رنگ است به طوری که می توان گفت اصلا از وضعیت و شرایط جبهه ایشان چیزی خاصی به میان نیامده است. دوست داشتم اقلا از نحو شهادت شهید چیز هایی گفته بشه. خلاصه  بعضی از شهید ها خیلی در جبهه خلاصه شده اند و صرفا خاطرات جنگ آنها گفته می شود ولی این شهید همه اش خاطرات غیر جنگ است. البته بخشی طبیعی است چون گوینده فقط خانم ایشان است. ولی خب اینطوری ما صرفا از یک بعد با شهید آشنا می شویم . وقتی دیگر نزدیکان وی هم از او خاطراتی نقل می کنند یا نگاه خود را می گویند جامعیت و شناخت ما بهتر و بیشتر میشه. کاشکی همسر شهید کمی هم از زندکی بعد از شهادت احمد یوسفی می گفت . که چطور بچه ها را بزرگ کرد. و چطور توانست با وجود عشقی مثال زدنی بدون او دوام بیاورد.  یا چه عنایاتی بعد از شهادت از او دیده است.  این بار دوم است که صوت کتاب را گوش می دهم به خاطر مسابقه کتابخوانی . صوت کتاب را از فرا کتاب تهیه کردم که نسبت به جاهای دیکه ارزان تر بود ولی نسبت به امکانات برنامه خیلی رضایت ندارم. خصوصا نور اپلیکیشن که امکان تغییر آن وجود ندارد. 
        

          به عنوان زندگینامه ی یک شهید واقعا قشنگ بود و خیلی غمگین. علاقه و عشقشون نسبت به هم خیلی قشنگ بود.
        

          کتاب رو به خاطر تقریظ آقا انتخاب کردم، به قول آقا واقعا عشقی اتشین با قلمی روان به تصویر کشیده شده بود که خواندنش باعث خجالت و سرخوردگی از این همه فاصله با  این مجاهدان میشود.
اینکه روایت از زبان همسر شهید است باعث میشود از دیگر جوانب زندگی شهید مثل جبهه یا نوع شهادت خبری نباشد ولی ما جوانان امروزی نیاز داریم روش درست زندگی کردن رو یاد بگیریم، یاد بگیریم چطور داخل خانه با هم رفتار کنیم از این جهت یکی از الگو های مناسب همین شهدا هستند.
از طرفی باید درد فراغ همسران شهدا را درک کنیم باید بدانیم فرزندان شهدا چه کشیدند تا شاید کمی به فکر این انقلاب باشیم و با انرژی راه آن ها را دنبال کنیم.
        

          جنگ انسان ها را قوی میکند، مقاوم میکند،
روح انسان را بزرگ میکند؛
البته اگر انسان از قبل روحش را نکشته باشد...
        

          عشقی آتشین  .......
          عزمی فولادین❤️❤️
        

          پاییز آمد، فقط روایت یک داستان عاشقانه نبود، بلکه لمس لحظه‌لحظه‌ی دلی بود که در میانه‌ی جنگ، عاشقی را فراموش نکرد. این کتاب با ظرافتی کم‌نظیر، شخصیت و احساسات واقعی یک شهید را به تصویر کشیده بود؛ آن‌قدر که انگار خودت در آن فضا نفس می‌کشی. صادقانه، عمیق و بی‌ادعا…
        

          واقعا چرا ؟چرا بعضی از پاییزهایی که از پایان  حرف می زنند  ،  جایزه جلال می گیرند و ده سال بعد ، بعضی از پاییزها یی که مژده ی  آمدن می دهند ، نه ؟  
به خاطر این که این  پاییز ی که از آن حرف می زنیم از ایدئولوژی اش روایت کرده و آن  یکی نه ؟
بالاخره  خود پاییز ،با کدام نگاه ادبی در به بند کشیدنش ،موافق تر است؟
راستش من ، پاییز آمد را یک روایت بدون روتوش دیدم ، و احساس کردم همان وقتی که ما را به مهمانی ماجراهایش می برد ،همان جاهم  هزینه ی ماجراجویی هایش را می پردازد.در متن تقریظی روی جلد ،کلمه ای بود به نام خجالت زدگی و داشتم فکر می کردم ،خجالت  ، مابین توصیفات این خواننده عزیز تقریظ کننده ،چه بیان ِ احساسِ دقیقی است . ماهم  البته نوع دیگری از خجالت زدگیِ دخترانه  را از خواندن این کتاب  تجربه کردیم  و نیشمان  در بین خیلی از سطور این روایت ها باز شد و حواسمان را جمع کردیم که یک وقت  موقع مطالعه اش  ،یکی این کتاب را در دستمان نبیند که متهممان کند به فانتزی زدن و از اینجور چیزهایی که خالقان کلمه" صورتی " بر سر زبان ها انداختند ،  انها روایت زنانه ی یک همسر شهید را مطابق استانداردها و سلایق روایی خودشان می خواستند و گاهی گمان می کنم اگر این کتاب متن تقریظ دریافت نمی کرد،به همان قضاوت های صورتی دلخواهشان ،دچارش می کردند‌.این شخصیت و هم سن و سال هایش ارزوهای مبارزاتی و گاها گوگولی مبارزاتی نسل مارا زندگی کرده اند و من  دلم برایشان تنگ می شود ‌ . چون ازاد و رها ،در غیر پاستوریزه ترین حالت ممکن ،وقتی که از کار جهادی در سنگ فرش کردن کوچه ها ، اش و لاش می شدند ،هیچ کس نبود که به انها بگوید کار مردانه نکن و تورو چه به این کارها،یاوقتی که  کیسه به دوش می زدند و کمک مردمی جمع می کردند و وقتی که پاسدار شدن هنوز خیلی جذاب  و مطابق نیاز روزگارشان بود .یاوقتی که با فهیمه سیاری های طلبه ،رفیق گرمابه و گلستان می شدند و  در روزگار آنها،  ادم ها ظرفیت و  وجودِ این عشق و عاشقی های  زمینی  را داشتند و در وجود ادم های اطرافشا ن ،به یک معنی  زیبا برای ادامه ی زندگی می رسیدند‌‌‌. و مهم همین که ،این زن  اعتراف نکرد اما تجلی یک معنی را در وجود مردی که عاشقش شده بود،پیدا کرده بود ‌.
        

          کتاب قشنگیه  تو یک روز تمومش کردم ،روحشون شاد یادشون گرامی🖤🖤
        

          احمد یوسفی به جمع رفقای من پیوست:')
        

          زندگی شهید یوسفی از زبان همسرش


        

          اگر نوجوان /جوان هستید یا روحیه حساسی داشته باشید این کتاب براتون سراسر فانتزی های رنگارنگ میسازه 
که قطعا توصیه نمی‌کنم.. 😐🤚
کتاب از زبان همسر شهید روایت شده  که بُعد شخصی و خانوادگی   پررنگ تره 👨‍👩‍👧‍👦،
 از این جهت که یک مرد روحیه  عاشق و حساسی  برای زندگی در کنار زن وبچه اش داره اما به خاطر امر خداوند و بقای انقلاب این حق رو هم برای خودش قائل نیست، کتاب برام ارزشمند بود 💫🌿
و همسری که سختی های زندگی رو به رنجی مقدس گره میزنه و صبوری میکنه، هم برام پُر از احترام بود...🦋
اما کتاب رو متفاوت تر از دیگر  روایت همسران شهدا ندیدم..👤
و شاید انتظار داشتم کمی هم به خلق و خوی فردی شهید اشاره بشه ، و کمی هم از تنش های که در زندگی مشترک داشتند هم گفته بشه باورش سخته که دو نفر هرچقدر هم که عاشق هم باشند هیچ وقت باهم چالش نداشته باشند...🙄🕳💣
        

          این کتاب بیشتر از اینکه درباره شهید باشه، درباره همسر شهید میگه. شادی ها و غم ها، خستگی ها و سختی ها و هر چیزی که یک همسر شهید (که کاملا به راهی که همسرش میره مقیده)، توی این کتاب به ظریف‌ترین حالت ممکن و با بیانی شیوا بیان شده. اگر به دنبال خوندن از شهید هستید، این کتاب گزینه مناسبی براتون نیست ولی به نظر من آشنایی با شرایط خانواده‌ها و دشواری‌هایی که تحمل کردن ضروریه.
        

          بعد ها برایت می نویسم کتاب پر شور و انرژی!(:
        

          به توصیه خود شهید این کتاب به همسرش، دیگر کتاب خاطرات همسران شهدا نمی‌خوانم!
        

          سال علوی رو با نیت ۱۱۰ کتاب آغاز میکنم
ان شاء الله
#چندازچند

پ ن : سعی میکنم تا جای ممکن کتاب از زبان همسر شهدا نخونم
        

          کتاب قشنگی بود . خیلی احساسی بود و آدم رو درگیر میکرد . آدم از این حجم فداکاری شهدا و خانواده هامون احساس شرم می‌کنه.....
قلم نویسنده ساده و روان بود اما شخصیت پردازی می‌لنگید . شخصیت ها رها میشدن و نویسنده انگار لزومی نمی‌دیده که در موردشون توضیح بده و من دلیلش رو متوجه نشدم . 
کتاب ممکنه برای نوجوان ها زیاد مناسب نباشه .

        

          روایتی که با جنب و جوش و انقلاب و تیر و تفنگ شروع بشه اونم با دختری که این‌قدر فعال بوده برای من خیلی جالبه. من عاشق بخش‌های تیر و تفنگ‌ش بودم. درد و تنهایی عمیقی که فخرالسادات داشت حتی منو هم تا دو روز توی فکرای غمگین فرو برد. واقعا روح بزرگی داشته. 
        

          گلستان جعفریان  عادت دارد همه چیز را نریزد روی دایره ؛سوال بسازد روی سوال ؛بعدش چی شد؟نظر خانواده احمد در مورد فخری چی بود؟احساس احمد اولین بار کی جوشید؟ و هزاران سوال دیگر که در کتاب روزهای بی ایینه هم بارها تکرار شد.انگار می خواهد فخری و احمد وعلا را بکارد در ذهن مان و تا ابد جدال و حرف و...
چرا فخری ان همه نازپرورده ی  پدر ؛بعد ازدواج هیچ اشاره ای به حضور پدر حتی در تولد فرزندش هم ندارد؟ پدر او را کنار گذاشته؟
برای من سخت ترین لحظه   آن بود که بعد  از شنیدن خبر؛ تنها راه افتاد سمت خانه؛انگار نماینگر اوج تنهایی او بود. از همین چند ساعت  زندگی بعد شهادت باید حدس زدم روزهای دیگر چگونه خواهد گذشت....
گلایه نکردن هایش بعضی جاها روی مخم بود واقعا.در تمام مدت داستان هر جا مامانش حرف می زد یاد مادرم می افتم  .
        

          شهید بهشتی:
برادر‌ها خواهر‌ها عاشق شوید،
زندگی به عشق است:

- خدا نکند عشق عمیقم به تو مانع شهادت بشود.
آن وقت این عشق نیست حجاب است.
من تو را به اندازه جان ناقابلم و حتی بیشتر دوست دارم.
ما پیرو امام حسین(ع) هستیم!
باید توان فدا کردن عزیز ترین چیز ها را در راه خدا داشته باشیم...


- ما هر دو انقلابی هستیم.
انقلاب یعنی تغییر دادن درون به ساده زیستی ، دوری از عافیت طلبی.
اما بهره‌مند شدن از لذت های حلال،
نعمتی است که اگر از خودمان دریغ کنیم ثوابی در آن نیست و اتفاقا باعث تکبر و بهتر دیدن خودمان از دیگران می‌شود.
- جمهوری اسلامی،
جمهوری تأمین دنیای شما نیست،
جمهوری تأمین ایمان است ، جمهوری الهی است.


آرام گفتم:"چه بخوانم احمد جان؟"
گفت:"شعر پاییز آمد"
آرام دستم را روی شانه‌اش گذاشتم و خواندم:
پاییز آمد
در میان درختان...