بی‌نظیر..
این اولین اثری بود که از دازای خوندم.
شاهکاره!
        

          اولین کتابم از دازای بود و یه حالت خاصی داشت فکر کنم باید بیشتر از یه بار بخونمش تا درکش کنم حتی با اینکه فهمش سخت نیست درکش سخته یعنی فکر کردن به اینکه مفاهیمش چی بود سخته نمیگم خیلی فلسفیه اصلا ولی جالب بود در کل
        

          در زندگی زمانی میرسه که اندوه و سکوت تنها چیزیه که دستمون بهش میرسه و در اون زمان، خوندن اثاری که مثل یک آینه کنار ما باشن و بهمون یاداوری کنن در طول تاریخ تنها نیستیم یک موهبته. صبح خاکستری هم روایت ساده، گویا و پر از اندوهیه که دست مارو میگیره و باهامون قدم میزنه
        

          عاشق این کتاب شدم و کلی باهاش همزادپنداری کردم به عنوان یه دختر.
خیلی برام جالبه که نویسنده مَرد بوده و اینقدر دقیق دغدغه منِ دختر رو به قلم کشیده.
        

          یه کتاب کوچیک هشتاد صفحه‌ای که قاعدتا یک الی دو ساعته باید تموم بشه. ولی نشد! حداقل من نتونستم سریع تمومش کنم. چرا؟
فکر کنم اگه بخوام توصیفش کنم باید بگم کتابش مثل باتلاقه. همین‌طوری که داری می‌خونی یهو به خودت میای می‌بینی غرق افکارت شدی. در نتیجه باید مثلا دو صفحه بری عقب و از اونجا که آخرین بار حواست پرت شده رو دوباره بخونی.

تمام این هشتاد صفحه واگویه‌های یه دختر نوجوان ژاپن دهه ۴۰ میلادیه. دختری که به شدت احساس تنهایی می‌کنه، خواسته‌ها و امیالش امکان بروز ندارن و باید به خاطر خوشامد دیگران ظاهرسازی‌ها و تعارف‌های زیادی داشته باشه. این دورویی اجباری دختر رو عذاب میده و فکر می‌کنه دختر بدیه. 

واقعا باید به دازای دست مریزاد گفت که یه روز کامل یه دختر نوجوون رو یه نفس با من‌راوی و واگویه و بدون دیالوگ خاصی پیش برده و از طرفی حرفهاش هم بدجور درسته. واقعا اگه یه روز همت کنیم و همه واگویه‌ها و احساس‌ها و نظراتمون رو بنویسیم چه حرف‌ها و حتی نظراتی فلسفی ارائه خواهیم داد!؟

دوست دارم درباره اوسامو دازای هم چیزکی بنویسم. من چند سال پیش یه انیمه می‌دیدم به اسم "سگ‌های ولگرد بانگو". خیلی انیمه خاصیه با پیام‌های فلسفی. شخصیت اصلی این مجموعه مرد جوونیه به نام "دازای" که دائم می‌خواد خودکشی کنه اما هیج‌وقت موفق نمیشه. اولین صحنه آشنایی ما با دازای زمانیه که تو رودخونه داشته غرق می‌شده و یکی دیگه از شخصیت‌های انیمه نجاتش میده.

یه بار با یکی از دوستان داشتیم درباره این انیمه حرف می‌زدیم. برای درک بهتر شخصیت دازای تو گوگل گشته بود ببینه تو فرهنگ ژاپن چه معنی و مفهومی داره. تو جستجوها به همین اوسامو دازای نویسنده معروف ژاپنی رسیده بود. دازای نویسنده از دبیرستان چندین اقدام به خودکشی ناموفق داشته تا بالاخره تو ۳۸ سالگی همراه با معشوقه‌اش خودش رو تو رودخونه غرق می‌کنه و این بار به آرزوش می‌رسه.

دازای انیمه انگار در ادامه دازای نویسنده‌اس و از همون رودخونه‌ای که پریده تا بمیره، نجات داده میشه. اگرچه خودکشی از هر لحاظ مذمومه، اما این قدردانی و بزرگ‌داشت نویسنده‌هاشون برای من خیلی جالب بود. البته این نکته رو هم باید در نظر داشت که خودکشی تو فرهنگ ژاپن عمل ناپسندی نیست.
        

          روایت داستانی خاصی نداشت و تمام محتوا شامل افکار (اورثینک‌های) یه دختر نوجوون بود که میشد باهاش همذات‌پنداری کرد.
        

          کتاب «صبح خاکستری» درباره دختری ژاپنی و نوجوان است که در دوره‌ای سخت زندگی می‌کند. مردمی که با هر کاری که انجام می‌دهد، او را قضاوت می‌کنند. او مجبور است ظاهر‌سازی کند و خود واقعی، حرف‌ها و اعمال حقیقی‌اش را پنهان کند تا جامعه و اطرافیان درباره‌اش اشتباه فکر نکنند و سخنان ناپسند نگویند. این کتاب دختری مدرن را در جامعه‌ای با تفکرات پوسیده به تصویر می‌کشد و دازای به زیبایی این موضوع را نشان می‌دهد.

این کتاب در واقع داستان خاصی ندارد، بلکه تنها یک روز از زندگی این دختر را با افکارش همراه می‌شوید. یا بهتر است بگویم با اورتینک‌ها (Overthinking) و نشخوارهای فکری او و درگیری‌های درونی‌اش. دازای در این کتاب فوق‌العاده کار کرده است، چراکه شما عملاً داستانی را دنبال نمی‌کنید، اما کشش عجیبی دارد و این دختر برایتان مهم می‌شود. دلیلش هم استفاده از جادوی همزادپنداری است.

🔻نکات مهم:🔻

1️⃣:مهم‌ترین نکته و هدف کتاب همزادپنداری و درک شما از این داستان است. من که پسر هستم، به‌شدت آن را درک کردم، چون حرف‌های دختران جامعه خودمان را زیاد شنیده و دیده‌ام. دازای به‌خوبی جامعه و درگیری‌های ذهنی این دختر را به نمایش گذاشته است. مطمئنم اگر شما دختر هستید و این یادداشت را می‌خوانید، ده‌ها برابر من با این کتاب ارتباط برقرار خواهید کرد.

واقعاً عالی بود. هر صفحه از کتاب ایرادات و مشکلات این جامعه را نشان می‌داد و نتیجه این همه سخت‌گیری و اعمال بی‌هدف را بر روی یک دختر عادی این جامعه به تصویر می‌کشید. و این واقعاً تأسف‌بار و ناراحت‌کننده است.


2️⃣:قلم جادویی و زیبای دازای واقعاً شاهکار می‌کند. زیبایی از این کتاب می‌بارد؛ از توصیفات افکار شخصیت تا توصیفات مکان‌ها، شخصیت‌های دیگر، احساسات و غیره. این کتاب، با وجود هدف و درون‌مایه ناراحت‌کننده و غمگینش، جزو آثار زیبای دازای محسوب می‌شود.

3️⃣:مفهوم کتاب

با اینکه این کتاب فقط ۸۰ صفحه دارد، اما مفاهیم زیادی را در خود جای داده است. دازای همیشه مختصر و بسیار مفید می‌نویسد. علاوه بر نکاتی که در بالا گفتم، این کتاب به موضوعات زیادی می‌پردازد، از جمله:

🔸احساس تنهایی

🔸تظاهر به چیزی که نیستی، اما مجبور به انجام آن هستی

🔸ناراحتی‌ها و مشکلات درونی یک نفر

🔸مشکلاتی که یک جامعه فاسد برای انسان‌ها ایجاد می‌کند

🔸خشم‌های فروخورده

🔸غم‌های انباشته‌شده

🔸دخترانی که درگیر تراژدی زندگی و جامعه هستند و کاری جز کوتاه آمدن و سکوت نمی‌توانند انجام دهند


و افسوس از این همه ظلم و جفا به دختران جوامع مختلف، مخصوصاً جامعه خودمان...

🔺به نظرم این کتاب فقط برای دختران نیست. همه، چه پسر و چه دختر، باید آن را بخوانند و از آن تأثیر بگیرند. البته، لذت بردن از چنین کتابی سخت است، اما باعث می‌شود بسیاری از افکار و احساسات ته‌نشین‌شده در ذهن شما آشکار شوند.🔺

🟨🟠با نظراتم موافقی؟🟠🟨


        

          عالی عالی✌🏻
        

          اگه بخوای موضوع کتاب و بگی خیلی سادست: افکار یک دختر نوجوون ژاپنی توی یک روز. ولی اگه بخوای از محتوا و عالی بودنش بگی نمی تونی، چون قلم نویسنده انقدر خاص و منحصر به فرده که کلمه ای برای توصیفش نمی مونه. تقریبا نصف کتاب و هایلایت کردم! جدا از داستان، بنظرم خود"دازای اوسامو" هم زندگی عجیبی داشته و حرفی برای گفتن داره.
این اولین کتابی بود که از این نویسنده می خونم ولی قطعا آخریش نخواهد بود.
از اونجا که کتاب کم حجم و زیباییه، بنظرم توی لیست کتابایی بذارینش که به همین زودیا خونده می شه.
        

          بعضی از ما در افسردگی ها و خشم های روزانه مان،به طور جبران ناپذیری مستعد انحراف بودیم،مستعد فاسد شدن. بنابراین،زندگی هایمان برای همیشه با اختلال همراه می شد.
        

          میشه بارها و بارها خوندش از پس که عمیق و زیباست.