چیزی به اسم زندگی معمولی وجود نداره. چه درخشان و برجسته، چه معمولی و پیش پا افتاده، هر انسانی منحصر به فرده.

اولین فرزند در انجیل یک قاتل بوده، نسل بشر از همون ابتدا برای بقا در پی کشتنِ هم بودن.

هیچ‌کس در جهان رنج ما را درک نمی‌کرد. ممکن است وقتی که بزرگ شدیم، البته زودتر از موعد، به پشت سر نگاه کنیم و این رنج و تنهایی به‌نظرمان خنده‌دار بیاید- چیزی بسیار عادی - اما...اما چطور از ما انتظار می‌رفت تا زمان بزرگ‌شدنمان از عهده‌ی این دوره‌ی بی پایان برآییم و آن را به پایان برسانیم؟

چیزی که یک دختر دوست دارد و چیزی که از آن نفرت دارد، نسبتا اختیاری و دلخواه است.

بی خیال گریه کردن شدم و شروع کردم به تمیز کردن خانه.