یادداشت نیکی

        کتابی به سیک و سیاق سایر آثار دازای، از زبان اول شخص، که در اینجا یک دختر جوان است، نوشته شده است.
افکار و دغدغه های دخترکی که به تازگی پدرش را از دست داده است، رفتار های مادر را قبول ندارد و گم شده
دربخشی از کتاب می گوید "    "
و شاید این درست تریت توصیف از خالی شدن باشد، اینکه همواره به دنبال ظرفی برای پر کردن باشی، که حصاری تو را محدود کند،تورا تعریف کند.
این حسرت میتواند گاهی تبدیل به یک وظیفه شود، اینکه به دنبال یه وظیفه باشی تا خودت را لایق شادی و موجودیت بدانی