زنان کوچک در ایران رمان گمنامی نیست؛ خیلی ها انیمه و اقتباس های سینمایی متعددش را دیده اند. این کلاسیک دوست داشتنی، داستان گذر چهار خواهر از کودکی به بزرگسالی را روایت می کند که در میانه قرن نوزدهم و جنگ داخلی آمریکا با مادرشان در ماساچوست زندگی می کنند: مگ 16 ساله، زیبا و سنتی است؛ جو 15 ساله است، مثل پسرها رفتار می کند و قصد دارد نویسنده شود؛ بِث 13 ساله، مهربان و خجالتی است و پیانو زدن را دوست دارد و ایمی، 12 ساله و زیبا، عاشق نقاشی کشیدن و پولدار شدن است. خانواده مارچ قبلاً مرفه بوده اند، اما بر اثر اتفاقاتی ثروت خود را از دست داده اند و حالا هم پدرشان در جبهه شمال می جنگد. به همین خاطر مگ و جو مجبورند برای کمک به خانواده کار کنند، بث در کارهای خانواده به خدمتکارشان کمک می کند و این وسط فقط ایمی است که می تواند کودکی کند. کتاب زندگی روزمره این چهار خواهر و ماجراهایشان با پسر پولدار همسایه، لاری لارنس، را روایت می کند. البته جنس فقر و تأثیر جنگ در آمریکای اواسط قرن نوزدهم قدری متفاوت است. خانواده مارچ فقیرند، اما خدمتکار دارند و گرچه نگران پدر در حال جنگشان هستند، این نگرانی مانع خوشگذرانی و شرکت در مجالس مختلف و کنسرت و تئاتر نمی شود.
اینکه یک کتابی بعد از 150 سال هنوز خوانده می شود و دوست داشته می شود قطعاً بی دلیل نیست، و یکی از دلایل محبوب بودن زنان کوچک تنوع شخصیتی این چهار خواهر است: بالاخره با یکی همذات پنداری خواهید کرد. من این کتاب را در بهترین زمان ممکن، یعنی یازده، دوازده سالگی خواندم و بِث را شبیه ترین به خودم می دانستم. گرچه علاقه ای به نمایشنامه نوشتن و اجرا کردنش نداشتم، اما با خواهرم مثل پیک ویک هفته نامه می نوشتیم. تا مدت ها هم نمی دانستم زنان کوچک جلد دوم و سومی دارد؛ دبیرستان بودم که خیلی اتفاقی همسران خوب و مردان کوچک را در نمایشگاه کتاب دیدم و باز هم در بهترین زمان ممکن خواندمشان. از این جهت زنان کوچک یک کتاب عزیز و خاطره خوب است.
          

            کاش می تونستم حسم رو نسبت بهش توصیف کنم 
ولی نمیشه … حیف واقعا نمیشه گفت
نمیشه گفت چقدر بعدش دلم خواست جو باشم و برای شبیه جو شدن چه تلاش ها که نکردم 
مگه یه نویسنده جز تاثیر و نفوذ توی خوانندش چه دستاورد بزرگ دیگه ای میتونه داشته باشه ؟ 
کتابای زیادی خوندم ولی بعد زنان کوچک هیچ کتابی توی دلم در این حد جا خوش نکرد !
بعد از اون یه جور دیگه ای به زندگی نگاه کردم 
نگاه قشنگی که مدیون لوییزا می آلکوتم 
تشکر بابت این حس ناب !
          

            وقتی من 5 ستاره می دم به این کتاب یعنی حتما بخونید.
من به عنوان یک مرد که خواهر هم حتی نداشته و حتی نزدیکی های آمریکا زندگی نکرده و اصلا و ابدا زمانه زندگی اش هیچ غرابتی با نیمه ی دوم قرن نوزدهم ندارد آنقدر خودم را و زندگی ام را در بین این سطور دیدم که واقعا برایم باورکردنی نبود.
یک شاهکار کلاسیک تمام عیار بود که خواندنش تقریبا هر احساسی را که می توان در من پیدا کرد حداقل یک باری به جوشش درآورد و بعد هم با ظرافت و هنرمندی آن را فرو نشاند.
خیلی خوب بود. بخوانید.
پی نوشت : کلا شاهکارهای کلاسیکی مثل این نیاز به تعریف و توصیه ی آدمی مثل من ندارن. صرفا جهت تهییج و ترغیب این ها را می نویسم. فقط در جریان باشید که هر کدام را نخوانیم و بمیریم واقعا لذتی بزرگ را نچشیده از این دنیا رفته ایم.
          

            شاید جزو بهترین کتاب هاییه که دارم میخونم چند سال پیش کارتونش رو دیدم و حدود دوسال پیش فیلمش رو دیدم 
انقدر این کتاب و کل داستان شیرینه که آدم دوست نداده کتاب رو بزاره کنار
 موضوع داستان
 شخصیت ها
 یکی از دلایلی که این داستان رو خیلی دوست دارم نشون میده زنان چقدر میتونن قدرتمند باشن با این که خواهران به سختی زندگی میکردن باهم شاد بودن همیشه پشت هم بودن هر شخصیت جذابیت و قدرت خودش رو داره و به هم کمک میکردن 
خیلی داستانش رو دوست دارم و بنظرم کتابش هم از فیلمش بهتره هم از کارتونش قطعا چون هم کامل تره هم خیل بهتر توصیف شده داستان 
داستان واقعا زیباییه 



          

            بسم الله 🍃

این کتاب هم به اتمام رسید!
در طول مطالعه ش، زیاد ازم پرسیده شد که نظرم درباره ش چیه و پیشنهادش میدم یا نه..

در کل میتونم بگم کتاب خوبی بود!
خوش حس..
جذاب و شیرین..
پر نکته...
متن روون، ساده، و جذابی داشت..

شخصیت پردازی هاش هم فوق العاده بود..
و من واقعا شیفته ی شخصیت خانم مارچ شدم🤭
و میشه گفت از ترکیب شخصیت مگ و جو خوشم اومد..

من فیلم و کارتونش رو ندیدم و بوسیله این کتاب با این اثر آشنا شدم...

علت اینکه این مدل رمان ها(خارجی) رو میخونم، اینه که حقیقتا به ذهن کمک می‌کنه..برای نوشتن...
 آشنایی با متون خوب و مختلف، آشنایی با آثار پر فروش جهان، آشنایی با دورانی که نویسنده درش زندگی می‌کرده و دغدغه ش بوده..
و خب، لذت بردن!
نمیشه کتمان کرد لذتی که خوندن این مدل رمان ها داره!
من واقعا تو فضای داستان غرق میشم و ازش لذت میبرم...

و خب یه علتم برای خوندن کتابهایی مثل این، یا بینوایان (که واقعا تکه)، دیوید کاپرفیلد، و اینها، اینه که حضرت آقا سالها پیش کتاب های اینچنینی رو معرفی کردن و گفتن که بخونید!
 قطعا بی‌دلیل نبوده...

البته که من کتاب های ارزشی زیاد میخونم نسبتا و از خیلی هاشون لذت میبرم و اینها رو جهت تفریح مطالعه میکنم؛
و معتقدم آدم نباید کلا تو اینها غرق بشه..
نه که بد باشه، ولی بهرحال ارجحیت با کتاب هاییه که بنیه ی اعتقادی و فکری آدم رو تقویت می‌کنه..

این کتاب هم، خوندنش خوبه.
به نوجوون های بالای ۱۶،۱۷ سال پیشنهاد میدم..
هرچند از اون سن به بعد برای همه جذابه🤭
البته به پای بینوایان نمیرسه، اما خب در نوع خودش اثر خوبیه.

اون تاکیدی که بر استقلال زنان داره رو دوست داشتم.
نه خیلی تند و نه غیر منطقی..
درسهای اخلاقی ای که داخل داستان هست می‌تونه آدم رو به فکر فرو ببره؛
یه جاهایی کتاب رو بستم و به خودم فکر کردم..

شخصیتی که از هر کدوم از دخترها خلق کرده، و خواننده رو تا انتهای داستان باهاشون همراه میکنه، واقعا جذابه.

در کل، کتاب خوبیه...😉
          

            رمان زنان کوچک جزو رمان‌ های عاشقانه کلاسیک هستش که به نظرم یکی از بهترین کتاب هاست.
در نوجوانی کارتون زنان کوچک رو دیده بودم و خیلی دوستش داشتم گرچه هنوزم هروقت متوجه بشم که شبکه کودک داره نشونش میده بازم با کمال میل و اشتیاق میشینم و می بینمش.اما کتابش رو نخونده بودم.باید بگم کتابش هم مثل کارتونش زیبا و دوست داشتنی بود.
نوستالژی ترین رمانی بود که خوندم.مطالعه ش منو یاد دوران نوجوونیم انداخت.
          

            کارتونش رو گویا پخش کرده بودن
وقتی من هنوز به دنیا نیومده بودم
و مامانم توی دوران مجردی‌اش دیده بود
همیشه می‌گفت خیلی خوبه و انگیزه بخشه
تا این که توی کتابخونه دبیرستان پیداش کردم و وقتی از درسای کنکور خسته می‌شدم می‌خوندمش
جزو خاطرات قشنگ اون دورانمه
          

            الان جدن ممکنه نظر من مهم باشه ؟!
همه دیگه باید بدونن با چه کتابی طرفن
این کتاب و سبکش اصلا توی مورد علاقه های من نیست اصلا فک نمی‌کردم که بشه از خوندنش خوشم بیاد 
ولی این کتاب جادویی نوشته شده 
درگیر مسائل روزمره کتاب میشید
شخصیت هارو روی صحنه کتاب در حال اجرا می‌بینید 
و بعد وقتی به خودت میاید میبینید مشکلات اونا مشکلات شما شده 
شما برای حال و احوال اونها نگرانید
از ناراحتیشون ناراحت و از شادی شون خوشحال
 میشین.
خلاصه بگم یک کتاب با یک موضوع نه چندان پیچیده و بسیار ساده و پیش پا افتاده پر از روزمرگی ولی نوشته شده با مهارتی شگفت انگیز 
          

            این کتاب خیلی قشنگ بود . 
سال پیش توی کلاس کتابخوانی مدرسه مون خوندیمش ولی من وسوسه شدند برم و یکبار دیگه هم بخونم . 
توصیف هایی که میکرد فوق العاده بود