هممممم به من انگیزه بیشتری داد
        

          یکی از دوستام برای تولدم خریده بود ❤و به نظرم داستان  خیلیی قشنگی داشت 

        

          این کتاب رو بعد از یه کتاب پرمغز خوندم و دلم یه داستان با یه ریتم روون می‌خواست که صفحه به صفحه از خوندنش لذت ببرم.

موضوع راجب دختریه با یه شوک عجیب رابطه‌اش به هم می‌خوره و همین‌طور که داره تو افسردگی بعد از جدایی دست و پا می‌زنه پیشنهادی از طرف داییش  باعث میشه تا ورق برگرده و اون وارد فصل جدیدی از زندگیش بشه.

تصمیم‌های جدیدی بگیره، با آدم‌های تازه‌ای آشنا بشه
و عادت‌های قدیمی‌ای که روزی داشته رو از سر بگیره.

نسبتا خوب بود؛ ولی انتظار خیلی بالایی ازش نداشته باشید.
        

          واقعا خیلی قنگه و ارزش خوندن داره🥲
        

          🌊 کتاب خیلی روانی هست راحت میشه فهمیدش، برعکس کتاب های شرقی دیگه با توصیفات زیاد کتاب رو خسته کننده نکرده اگرچه موضوع روزمرگی هست ولی برای من ( adhd) خیلی ویژگی های جذاب داشت که باعث شد توی یک و نیم روز تمومش کنم .🤍
برای روزهای خسته کننده ، غمگین و ناراحت کننده و پراز چیزهای که از دست دادید توصیه می شود . 💙🌊🤍🦋
داستان دختری که به دلایلی همه چیزش را از دست می‌دهد و مجبور می‌شود مدتی در کتاب فروشی کار کند این داستان روند بلوغ ، رهایی و پخته شدن اون رو بهتون نشون میده. 
من عاشق رمان هایی ام که درس زندگی میدن و کلیشه ای و انگیزشی نیستن ولی انگیزه میدن برای ادامه دادن 🌱
        

          هوالملک الحق المبین
راستش نمی دانم که چرا این کتاب برایم چشمک زد ولی جایی خواندم کتاب حال خوب کن؛یک داستان روان و بدون پیچ و گره خاص...خوب این توصیف دقیقی و درستی بود ولی شاید شما را به اشتباه بیندازد که ای بابا پس عجب کتاب لوسی...ولی واقعا می توانم بگویم اشتباه است .این کتاب با حال بد و شکست یک دختر جوان شروع می شود و یک بستر خوب و آرام برایش فراهم می شود(البته اولش خودش با اکراه و از روی ناچاری می رود)تا حال و روزش را ترمیم کند و دوباره سرپای خود بایستد. 
این کتاب را برای آن شب و روزهایی که ذهن خسته ای دارید،حال و حوصله کار جدی ندارید اما دلتان می خواهد کاری کنید تا از این حال دربیایید پیشنهاد می کنم.
البته خارج  همه‌ی این حرفها ، جای تفکر دارد سبک زندگی این دست آدم ها و جالب است که هر روز و شب دارند از این سبک زندگی خودشان یا اطرافیانشان لطمه می بینند ولی به فکر چاره نیستند بلکه همدیگر را دلداری می دهند که دوباره عاشق شد ؛همه یک‌جور نیستند.🤔🤔🤔
        

          کتاب خوب بود، هرچند به دلایلی با توجه به آن همه ارجاعات به ادبیات ژاپنی(که قابل انتظار بود)، باز هم کاملا قابل فهم است و می توان ارتباط برقرار کرد. کتاب خوب بود، هرچند به دلایلی قسمت کوهنوردی اش را خیلی دوست داشتم. شاید تاثیر هوای خوب اول سال است، که آدم می خواهد مثل شخصیت های کتاب، بزند به دل طبیعت!
        

          با اینکه داستان خاصی نداشت و موضوعش جدید نبود، به شخصه از خوندنش لذت بردم. ساده بود ولی حس‌های خوبی رو بهم منتقل کرد. از اون دسته کتابایی که‌ هر وقت حالت خوب نیست می‌تونی بری سراغشون. مخصوصا اگر کتاب خوندن و کتابفروشی براتون التیام بخشه.
        

          کمی از کتاب را خواندم.
ضعف، چندان از اصل داستان نبود - که کپی از دیگر ژاپنی ها و خسته کننده بود - بلکه از ترجمه بسیار ضعیف کتاب بود.
خواندنش را توصیه نمیکنم.
ترجمه سرکار خانم مژگان رنجبر در اختیار حقیر بود.
        

          من عاشق کتابم ، کتاب ها رو دوست دارم. از دیدنشون لذت میبرم ، از ورق زدنشون " حال " میکنم.  یکی از لذت های بزرگ زندگیم گردش بین کتاب ها و دست گرفتنشونه.  این عشق به کتاب از بچگی با من بوده و هست. 
شاید هیچ چیزی به اندازه کتاب و همراهی با کتاب به من لذت نمیده. 
یکی از آرزوهام داشتن یک کتاب فروشی بزرگه که بتونم با کتاب ها و افرادی که عاشق کتاب هان ارتباط داشته باشم. 
بشینم یه گوشه کتاب فروشی خودم ، قهوه بخورم و کتاب بخونم . هر از گاهی مشتری ای بیاد و باهم درباره کتاب هایی که خوندیم گپ بزنیم.
جلسات نقد کتاب داشته باشیم و...
آرزو بر جوانان عیب نیست مگه نه؟ 
همین عشق به کتاب ، باعث شده که ناخودآگاه جذب کتاب هایی بشم که درباره خود کتاب و کتاب فروشی یا کتاب خوندنه. تقریبا هر اثری که این تیتر رو داشته باشه رو با اشتیاق میخونم و لذت میبرم. 
کار در کتابفروشی بعد از کارگردانی و بازیگری قطعا سومین شغل محبوب من در جهانه و واقعا خوش به حال کسانی که کتابفروشی دارن و البته دغدغه مالی آنچنانی ای هم ندارن ، چون اگر قرار باشه از فروش کتاب، امرار معاش بکنیم کلاهت پسِ پس معرکه ست.

کتابفروشی موریساکی رو فقط به خاطر همین تیتر کتابفروشی انتخاب کردم بخونم. کتابی از ادبیات ژاپن ...

قبلا کتاب بسیار زیبای " خاطرات کتاب فروش " از جلال برجس رو خونده بودم که بسیار عالی و خوب بود که اون هم از ادبیات عرب بود. 
نسبت به اون کتاب ، کتاب فروشی موریساکی ، خیلی جذاب نیست. 
داستان خیلی ساده ست و چیز خاصی نداره برعکس کتاب " خاطرات کتاب فروش " که قصه واقعا جذاب بود. 

ایرادی که این کتاب از نظر من داره،  اتکای صد در صدی به ادبیات ژاپنه.  شما اگر ادبیات و نویسنده های ادبیات ژاپن رو نشناسید ، تقریبا ارتباط و حسی که نویسنده از کتاب ها و قصه هاشون تعریف میکنه رو دریافت نمی کنید. 
برعکس کتاب خاطرات کتاب فروش که ۷۰ درصد مثال هاش از هوگو و دوما و تالستوی و داستایفسکی بود و گریزی هم به ادبیات عرب که برای ما نا آشناست زده بود . 
در کل لذتی که دنبالش بودم رو توی این کتاب پیدا نکردم. حس کتابفروشی و عشق کتاب بهم دست نداد. خصوصا اینکه کاراکتر اصلی اصلا عاشق کتاب نیست . 
اگر اسم این کتاب میشد " بقالی موریساکی " احتمالا هیچ تغییری برایِ منِ ایرانی نداشت. 

این پنجمین کتابی بود کت از طریق فیدیبو خوندم ، گرچه حس کتاب کاغذی یک چیز دیگه ست اما با این وضعیت کتاب و قیمت هاش ، چاره ای نیست.

الان کتاب هم طوری شده که هرکی داره،  از قبل داره ...
        

          ✨کتابفروشی موریساکی  روایت‌گر شروع دوباره پس از درهم شکستن روح بعد از جدایی و از دست دادن شغل و قدرت بهبود بخشی کتاب‌هاست
✨تاکاکو که در وضعیت روحی به سر نمی‌بره به پیشنهاد مادرش در طبقه دوم کتابفروشی‌ای که داییش اداره میکنه ساکن میشه تا از این طریق کمک به بهبود حالش بکنه 
✨تاکاکو که علاقه‌ای به کتاب‌ها نداشت در روزهای اول کاری جز خوابیدن بالای کتاب‌فروشی نمی‌کرد 
اما کم کم با کتاب‌فروشی و کتاب‌ها خو میگیره و همچنین با افراد جدیدی آشنا میشه و مسیرش رو پیدا می‌کنه و همه این عوامل نقشی کمک کننده براش داشتن
و مهم‌ترین فردی که این کارو انجام میده دایی تاکاکو، ساتورو بود 
دایی‌ای که با اینکه اون چند سال بود ندیده بود اما نهایت توجه و علاقه رو بهش نشون میده و باهاش مثل فرزندی که هیچ موقع نتونست داشته باشه رفتار می‌کنه و بهش میگه "به دنیا اومدن تو معجزه زندگی من بود" 
به واسطه ساتورو اون دوست‌های جدیدی پیدا می‌کنه و اعتمادش به آدما دوباره شکل میگیره 
✨ در بخش دوم داستان ما شاهد بازگشت زندایی موموکو هستیم و سفری که با تاکاکو می‌ره و رازهایی رو اون موقع از پرده برمی‌داره
رازی تکان دهنده!
کتاب از بخش دوم حتی خواندنی‌تر میشه و شما دوست دارید بعد از خوندنش برید سراغ جلد دوم تا سرانجام این داستان و راز رو بخونید.
✨در نهایت این کتاب‌ رو به کسانی که شیفته کتاب‌هایی با موضوع قدرت شفابخشی کتاب‌ها و روابط انسانی هستن پیشنهاد میکنم و امیدوارم از خواندنش لذت ببرید 
✨می‌تونید قبل خریدتون بریده‌های کتاب رو از بهخوان بخونید تا ارتباط اولیه رو با کتاب بگیرید و بعد در صورت شکل گیری این ارتباط ( که اگه اهل کتاب خوندن باشید احتمال زیاد اینطور میشه!) کتاب رو تهیه کنید و بخونید.
        

          کتابفروشی موریساکی، یکی از هزاران کتاب فروشی‌های خیابون بلند بالاییِ که سال‌های سال به عنوان بزرگترین مرکز کتاب فروشی‌های دست دوم دنیا شناخته شده. خیلی پر زرق و برق نیست . مشتری زیادی نداره. اما  هنوزم آدمایی هستن که عاشقشن و به قول دایی ساتارو با عشق و علاقه‌شون این کتاب فروشی‌ رو سرپا نگه داشتن. لای این کتاب‌ها و قفسه‌ها می‌شه عشق رو پیدا کرد.
ممنونم از خانم نیوشا رزاق شعار، که با صدای گرم و قشنگشون کتاب رو خوندن و انرژی مثبتشون رو بهم تزریق کردن.
        

          این جلد اول هست و خب مال من انتشاراتش فرق داره با کتابی که الان دارم نطرمو  راجبش می‌نویسم  ولی درکل کتاب قشنگیه وایب کتابخونه های قشنگ قشنگو میده🥹🎀🫶🏻
        

          مهم نیست کجا بری یا چقدر کتاب بخونی، درنهایت بازهم چیزی نمی دونی و چیزی ندیدی و خلاصه ی زندگی همینه. 
        

          وقتی یک کتاب میتواند اثری شگرف بر روی آدمی داشته باشد چرا یک کتابخانه نتواند انسان را زیر رو کند .... 
دلم میخواست می‌توانستم مثل تاکاکو یک مدت در لنگرگاه کتابفروشی موریساکی در طبقه دوم قایقم را ببندم و بگذارم کتابها من را در بر بگیرند ... 
وقتی کتاب را خواندم دلم برای یک کتابفروشی دست دوم تنگ شد با بوی نای کتابها... برای یک کافه نزدیک همان جا و خوردن قهوه و صحبت راجع به کتابی که در دست داریم .... 
        

          سال پیش از نمایشگاه خریدم
و اگر بخوام بدون جانب نقد خود را بگم
اولش خیلی به داستان وابسته میشی و شخصیت پردازی خوب شکل میگره
کلمات را حس میکنی
ولی در آخر سرعت داستان تعادل ندارد و از بدنه اصلی و هدف خود خارج و دور می شود. 
(یک دنبال کردنمون نشه؟)
        

          کتاب خیلیییی نازی بود و حس حال ، خوردن قهوه و کتاب خواندن تو یه روز سرد بارونی میده 🤌😂💕
در کل ، کتاب حال خوب کنیه 🥹🫶
<< البته خیلی زیاد با شخصیت های کتاب کیف نکردم و با برخی از کارهای احمقانه ای که داشتن مخالف بودم >>

پ.ن : بنده در دما بالای ۴۰ درجه خوزستان دارم از سرما این کتاب یخ می زم 👍😂
و اینکه مسخره نکنید عکس بهتری در رابطه با وایب این کتاب پیدا نکردم 😅
        

          مو بر تنم سیخ شده و دلم می‌خواد به نشانه‌ی وداع گریه کنم.
"روزها در کتاب‌فروشی موریساکی" معمولی بود. ولی معمولی بودن نقطه ضعف این کتاب نیست؛ زیباییِ اونه. من با معمولی‌بودنش احساس نزدیکی می‌کنم و چون خودم رو آدم معمولی‌ای می‌دونم با خودم ‌میگم:« مشکل معمولی‌بودن چیه؟ » این غیرممکن نیست که معمولی باشی اما خاص دیده بشی.
فقط داستانِ کسی که علاقه‌ای به مطالعه نداره و عاشق کتاب می‌شه نیست؛ داستان کسانی هستش که یه کتاب‌فروشی یا حتی یک جلد کتاب روی زندگیشون تاثیر کوچیک ولی عمیقی گذاشته.
روابط بین آدم‌ها توی این کتاب واقعا زیباست. شخصیت‌هاش قابل درک هستن و خوندن راجع به درحاشیه‌ترین شخصیت به من آرامش و حس خوبی داد.
کتابی نبود که بخواد در آخر به نتیجه‌ای برسه یا پایان خاصی داشته باشه. خاص‌بودنش توی زمانی که در حال خوندنش بودی می‌درخشید و تبدیل به ستاره‌ای می‌شد که از درون کلمات می‌خزید توی قلبت و تا آخرین واژه‌ی کتاب -و حتی پس از اون- روشن می‌موند. "روزها در کتاب‌فروشی موریساکی" به نتیجه‌ی به خصوصی نرسید؛ ولی کاری کرد به تاکید روی این موضوع برسم که:« همیشه قرار نیست مقصد باشکوهی داشته باشی؛ گاهی مسیر از همه‌چیز می‌تونه زیباتر باشه. »
        

          کتابفروشی موریساکی ایده زیبا و همچنین جلد زیبایی داره. اما متاسفانه نویسنده نتونسته ایده رو پرورش بده و به ثمر برسونه. ماجرای کتاب واقعا جالب و دوست‌داشتنی بود اما همه اتفاقات تند و تند پشت سرهم رخ می‌داد و خواننده این فرصت رو پیدا نمی‌کرد با شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنه و با داستان همراه بشه. میشد داستان در حجم دوبرابر با صبر و حوصله بیشتر نوشته بشه و این حس رو به مخاطب القا نکنه که انگار نویسنده فقط یک جوری میخواسته داستان رو تموم کنه‌. در هرصورت انتظار خیلی خیلی بالاتری از این کتاب داشتم که متاسفانه برآورده نشد.