راستش رمان پلیسی زیاد نخوندم که بتونم بگم رمان پلیسی خوبی بود یا نه... فقط می تونم بگم رمان بدی نبود، همین. 
اما جدا این کتاب رکورد فروش هری پاتر رو شکسته؟!؟ کام آن!!!
        

          خب این تقریبا اولین تجربه من توی ژانر جناییه.... معمایی خونده بودم قبلا اما جنایی نه.
.
کتاب دختری در قطار که کتاب ناشناخته ای هم نیس، در مورد زنیه که هرروز توی قطاری که سوار میشه، به خونه های کنار مسیر با دقت نگاه میکنه و به خصوص یه خونه براش جذابه، جایی که یه زوج زندگی میکنن، زوجی که به نظر اون زن زندگی کامل و بی نقصی دارن. .
روی جلد نوشته خوندن این کتاب نظر شمارو در مورد زندگی دیگران عوض میکنه ... برام جالب بود چون من امسال تصمیم گرفتم کم کم روی خودم کار کنم و زود قضاوت کردن رو کنار بذارم. و حالاهم سومین کتابی که امسال میخونم در همین مورده.
راستی ترجمه کتاب هم خوب بود.
کتاب خیلی جالب و جذابه و کاملا شمارو با خودش همراه میکنه... راستش خیلی ترغیب شدم بیشتر تو این ژانر کتاب بخونم.
        

          به نظرم نمیشه گفت توی ژانر جنایی و پلیسی  جایگاه خفنی داره
ولی در کل متن داستان جالب و نوشته ی گیرا و موضوع دوست داشتی ای داره

        

          طرفدار کتاب‌های معمایی و رازآلود و جنایی هستم و این کتاب هم از نسبتاً خوب‌های این دسته بود. داستان پرکششی بود. از شیوه‌ی روایتش خوشم میومد و خوندنش واقعاً سرگرم‌کننده بود. ولی پایانش انگاری یه‌کم زد تو ذوقم. یعنی بعد اون همه انتظار و کنجکاوی‌ای که آدم درطول خوانش درش برانگیخته می‌شد، این پایان این‌جوریش می‌کرد که meh .
        

          «دختری در قطار»
ممنون از خانم ها‌کینز برای خلق چنین شخصیت اولی که تا آخر روی مخ خواننده راه می رود!
جالب اینجاست که راوی اصلی داستان نیز خود اوست.
کتاب از لحاظ داستان خیلی حرف جدیدی ندارد، ماجرای دختری است که شاهد قتلی به صورت نیمه هوشیار بوده و رابطه ی او با مظنون های اصلی قتل تا پایان ماجرا برای پیچیده کردن داستان و ذهن مخاطب استخدام شده اند.
نقش کم رنگ پلیس از نقاط اصلی ضعف داستان است که رسما بجز در ابتدای کار هیچ جایگاهی در داستان ندارند و کلا شخصیت اول داستان با کنجکاوی فراتر از انتظار تا پای جان برای حل این معما به پیش می رود.
ناخوش بودن حال شخصیت اول(نوشیدن مشروبات و...) و فراموشی صحنه های حساس ماجرای قتل بسیار شبیه داستان های جنایی دیگر و فیلم های جنایی است،که برای خواننده ی مجرب موجب ملال است. 
سوال اصلی من علت بالا بودن استقبال از این کتاب در سطح جهان است که البته با مضامینی همچون«خشونت علیه زنان» و... حدس هایی می زنم...
 انتقال احساسات شخصیت های داستان تحسین برانگیز است که به موجب این مهم خانم ها اختمالا ارتباط بهتری با داستان برقرار کنند، هر چند که از اول جلوی خودم را می گرفتم که این را نگویم ولی خب من بارقه های تفکر فمنیستی را در این اثر مشاهده می کنم!
Thanks ms.Hawkins for creating such a annoying character!
It’s not a surprise when you find her as a main narrator!
About the story I’m not going to revealed any thing, but it has some major problems: Police doesn’t take part as much as it should in any crime in this story and that’s not realistic!
Author tried to show a misty situation by making the first character drunk and got concussion,but thats a lame trick for a professional reader.
The strong part of a story is the female discretions which is so delicate and true.
        

          از همون وقتی که کتاب( into the water) یا همون (درون آب)  رو از این نویسنده خوندم و شیفتش شدم فهمیدم که باید حتما این رو بخونمش 
شاید یه وقت هایی تردید داشتم که اونقدری که براش مشتاق بودم خوب نباشه ولی واقعا انتظارم رو بر آورده کرد 
حقیقتا دوستش داشتم و خوشحالم از خوندنش 
مطمعنم ریچل رو که بلخره تونست زندگیش رو تغییر بده، آنا و اون شخصیت عجیب و جالبش، تام و دروغ هاش، اسکات و مگان یا به قول ریچل جس و جیسون و... رو از یادم نمیره 
انگار که با این کتاب زندگی کرده باشم  همونقدر برام دوست داشتنیه
( البته این حرف میتونه یکم ترسناک باشه چون کتاب جناییه ولی خب شما منظور کلی رو بگیرید لطفا 😂✨) 
        

          این کتاب رمانی معمایی و جنایی هست. داستان با تعلیق هایی عالی داستانی دلهره آور و پرکشش  را رقم می زند تا جایی که دوست نداری کتاب را برای یک لحظه زمین بذاری.
من خودم عاشق رمانهای معمایی جنایی هستم و این کتاب واقعا عالی بود. 
پایانی غافلگیرکننده  داشت و من لذت خوندن  این کتاب را تا مدتها  با خودم همراه داشتم.

        

          اصلا  پیشنهاد نمی کنم. یکی از بدترین کتاب هایی که تا به حال خوندم. به  زور تا آخر خوندمش
        

          کتاب تقریبا خوبی بود زمانی که در حال خواندن هستی باید به تاریخ و تعویض شخصیت های داستان توجه کنی و این باعث میشه داستان رو از چشم هر کاراکتر با زوایای مختلف تجسم کنی
        

          رمان دختری در قطار چند ماه پس از انتشار رکورد فروش افسانه‌ای کتاب هری پاتر را شکست. دختری در قطار نه تنها یک رمان مهیج و پلیسی، بلکه تریلری روان‌شناسانه است که موفق شد خیلی زود رکورد پرفروش‌ترین‌هایی چون هری پاتر را بشکند و همچنان در صدر باقی بماند. این رمان با روایتی مدرن سراغ موضوعی کلاسیک می‌رود تا این بار وحشت و خون را از میان درد و ترومای زنانه بیرون بکشد.
ریچل که زنی دائم‌الخمر است، برای خودش ارزشی قائل نیست؛ از نظر او زنان فقط از دو وجه قابل توجه‌اند: وضعیت ظاهری و نقش مادری‌شان. پس با این حساب او که ظاهری معمولی دارد و نازاست، نمی‌تواند مورد توجه مردی واقع شود؛ موهبتی که احتمالا از نظر او زن‌های دیگر قصه -آنا و مگان- از آن بهره‌مندند. ریچل بیش از آنکه در واقعیت زندگی کند، در خیال و بین آدم‌هایی خیالی که فقط خودش آن‌ها را می‌بیند سیر می‌کند، آن‌قدر که درگیر حوادث بینشان می‌شود. حوادثی که هیچ وقت رخ نداده‌اند. اما چه اتفاقی می‌افتد که زندگی زن‌های این داستان در هم تنیده می‌شود؟ 
پائولا هاوکینز برای بیان این داستان کار مهمی کرده؛ او دقیق و موشکافانه به اطرافش و آدم‌ها، آدم‌های معمولی چشم دوخته. داستان او روایتی مدرن و چند صدایی از ماجرای سه زن است که هر کس از زاویه دید خودش آن را برایمان تعریف می‌کند. این داستان از طریق مقایسه مستدل شخصیت‌ها وارد فضای داستان‌های زناشویی درباره خیانت و ازدواج می‌شود و به اثرات مخرب زن ستیزی می‌پردازد. ضمن اینکه از ویژگی راویان که بسیار غیرقابل‌اعتماد هم هستند بهره می‌برد. 
موفقیت رمان دختری در قطار دست چند سال بعد از داستان دختر گمشده نشان می‌دهد که خوانندگان به آن دسته از داستان‌های جنایی ازدواج محوری که درون مایه داستانی‌شان هنجارهای فرهنگی را نقد می‌کند و زنان وزن بیشتری در این نقد فرهنگی دارند، علاقه‌مند هستند. تا قبل از این داستان‌ها، داستان‌های جنایی در ژانر جاسوسی مطرح بودند و نویسندگان مرد برتری نوشتن چنین داستان‌هایی را از آن خود می‌دانستند. اکنون با تمرکز روی زنان برای خلق موقعیت درام از لابه‌لای زندگی آنان و با نوید یافتن ریشه‌های درد و رنج زنانه، جای تریلرهای جاسوسی در داستان های مهیج عقب رفته است.
        

          من همه سبک کتابی می‌خونم انا این کتاب، واقعا، مسخره بود! هرچند تمومش نکردم و اواسطش زدم زیر میزو و گفتم «کام‌آن بابا!!» واقعا زننده و مضحک بود. سیر داستانی آروم و رو اعصاب بود مخصوصا کارکتر اصلی که واقعا می‌خوام سر به تنش نباشه. تو نصف ماجرا مست بود و معلوم نبود کجاست و داره چه غلطی می‌کنه یا برهنه بود یا داشت بالا می‌آورد و اوه! چه زندگی ترحم‌برانگیزی! چه مسخره و خسته‌کننده! چقدر منزجرکننده!!! نصف شخصیت‌های کتاب تعفن‌برانگیز بودن خصوصا مگان. اما در کل، سلیقه‌ایه. من باهاش ارتباط نگرفتم، و کاملا به زور می‌خوندمش حای همین نصفش رو. یه ستاره بیشتر اون حق حقیفیش میدم چون واقعا یه سری جاها کنجکاوکننده بودن اما در کل، کتاب ضعیفی بود.
        

          ✨از دیدن و از خواندن✨:
"دختری در قطار "

راشل عادت داره موقع سفر تقریبا هر روزه‌اش با قطار ، موقع توقف بین راه از پنجره به بیرون خونه ای که کنار ریله نگاه  و راجع به آدمای اون خونه خیال پردازی کنه و حتی تو ذهنش واسشون اسم انتخاب می‌کنه.
تا اینکه یک روز تو خبرها می‌خونه که زنی که تو اون خونه زندگی می‌کرده گم شده.
اونم درست فردای روزی که راشل تو همین محله پیاده میشه و اتفاقاتی واسش میفته که فردا صبحش چیزی ازش تو خاطرش نمی‌مونه!
آیا گم شدن اون زن ارتباطی با راشل داره؟! 

از ضعیف ترین کتاب‌هایی بود که در ژانر معمایی و جنایی می‌خوندم.
فقط فقط ادامه می‌دادم که تموم شه و ببینم چی می‌شه در آخر‌.
اولاش امید داشتم که رفته رفته بهتر شه اما نشد . آخرای کتاب و وقتی قضیه مشخص شده بود هم زیادی کش پیدا کرد.
لحظه ای نداشت که بگی  نفسم بند اومد و موهای تنم سیخ شد . اتفاقات داستان عجیب بودن ولی غیر منتظره نه.
نویسنده سعی کرده بود با روایت داستان از زبون سه نفر ، پیچیده ترش کنه اما نه پیچیدگی که باعث جذابیتش بشه.
تکلیف یک سری چیزا هم که تا آخرش مشخص نشد مثل لباسای کنار ریل ...
خلاصه راضیم نکرد اصلا.
        

          فقط میتونم بگم عالی بود
        

          نمیدونم چطور بعضی از کتاب ها انقدر معروف میشن!
داستان روند کندی داره و همچنین پایان قابل حدس 
اصلا جالب نبود
        

          هیجان انگیز و جالب بود
این اولین کتابی بود که توی این ژانر خوندم و تجربه جالبی بود
        

          پایانی به‌شدت جذاب! اینو خواستم اول نظر بگم چون برخلاف شروعش که خیلی جذبش نشده بودم و بین خوندن‌ها فاصله می‌افتاد، ۶۰ درصد اخر کتاب رو تقریبا پشت هم خوندم! :)

نقل جذاب و قلم روون بعلاوه جابجایی بین شخصیت‌ها در حین داستان از نقاط مثبت این اثر زیبا، از همه مهم‌تر مخصوصا برای رمان‌های پلیسی جنایی این ویژگی هم داشت که پیش‌بینی قاتل کار سخت و غیر ممکنی بود عملا و چه شخصیت روانی‌ای داشت، از اونایی که باید بذاری تو خون خودشون خفه شنننن! :)
        

          بدک نبود. 
اما خوب برای فرهنگ ایرانی، غیر قابل قبول هست. خیانت های مکرر شخصیتهای داستان به همسرانشان، اعصاب خواننده ایرانی رو خرد میکنه!

        

          رمان مهیج، روان‌شناختی، جذاب، ملموس، روان و زنانه.
لطفا فیلمش را نبینید.
        

          بر عکس تمام تعریف هایی که ازش شده بود من اصلااااا این کتابو دوست نداشتم و ریتمش خیلی کند بود😶😐