چرت و پرت!
حالا یه سری بیان برای اینکه خودشون رو کنابخون و کتاب فهم اعظم جلوه بدن دو ساعت در وصفش بگن و بنویسن!


ترجمه آقای گلشیری هم خیلی بد بود!


      

        از روی این‌کتاب ، فیلمی با همین نام ساخته شده به کارگردانی  مارک فورستر کارگردان (جنگ جهانی زد)  

ولی من داستانش رو بیشتر دوست داشتم.
ساده و روان و دوست داشتنی. 

ترجمه خیلی خوبی هم شده. 

      

        فقط بگم که .وقتی به آخر کتاب رسیدم  شوکه شدم!
      

        اولین کتابی  که در سال۱۴۰۴ خواندم.
یک کتاب  که شاید در دسته جنایی  تقسیم بنده بشود ولی بنظرم هم جنایی بود هم روانشناسی هم اجتماعی هم آموزشی و...
برای من که خیلی جالب و آموزنده بود. نویسنده  از آنجا که خود یک‌زن است  ، توانسته بخوبی زوایای پنهان و آشکار زندگی زنان را  روایت کند. 

تا  صفحات پایانی  کتاب ، خواننده نمیداند که مقتول ( دقت کنید مقتول و نه قاتل) کیست! 

همانطور که در مورد کتاب خارجی دیگری که گفته بودم، این کتابها ،بهتر است بصورت فیلم دیده شود تا اینکه بصورت داستان خوانده شود. 

ترجمه کتاب (این نسخه ای که خواندم) کمی ضعیف بود. 
حتما توصیه میکنم که این کتاب را در لیست انتظار خود بگذارید.



      

        این کتاب رو در سفر و برای دو هفته تعطیلات از کتابخانه شهری که به مسافرت اومدم  امانت گرفتم اما آنقدر جالب بود که چهار روزه تمام کردم. ظهری بردم کتابخانه که پس بدم کتابی دیگر بگیرم ولی کتابخانه بسته بود! حالا من موندم. یک هفته تعطیلات و بدون کناب! 

کتاب هم خوب نوشته شده و هم ترجمه عالی داره. اعتراف میکنم یک ساعت بعد از خواندن کتاب مجبور شدم جاهایی رو دوباره مرور کنم بفهمم آخرش چی شد!

      

        خوب بودا
 ولی  نشد  اونی که باید بشه!
      

        مجموعه داستان هایی کوتاه از نویسندگان قدیمی ، 
سرتاسر ناامیدی و غم را منشر میکند. بعضی از داستانها هم واقعا مسخره و حوصله سر بودند. 
با این حال جلد دوم رو هم گرفتم تا بخونم!!!
      

        بعد از مدتها که کتاب ایرانی خواندم، گفتم برای تنوع یک رمان خارجی بخوانم که این کتاب جنایی معمایی را اننخاب کردم. هرچند خود کتاب و نویسنده اش افتخارات فراوانی را کسب کرده اند اما برای من به آن صورت که انتظار داشتم جالب نبود!
اول اینکه این سبک معماها آنقدر تکراری شده که همان اوایل کتاب برایم حل شد! در این جنایتها معمولا کسی  متهم اصلی است که خواننده نباید به فکرش هم برسد، همین مطلب پایان کتاب را لو میدهد!
دوم اینکه این سبک داستان را باید بصورت فیلم سینمایی دید. یعنی به کمک موسیقی و تصویر ، داستان را پیش برد و در انتها بیننده  را غافلگیر کرد . قالب کتاب و داستان اصلا مناسب این سبک نیست.

و در انتها باید بگویم که  هنر داستان سرایی فقط نزد ایرانیان است و بس!
      

        همان زمان که این کتاب سر زبان‌ها افتاده بود  قصد داشتم بخوانم که حواشی نویسنده  باعث شد تا این اواخر خواندنش را به تاخیر بیاندازم. الان که خواندم خوشم آمد. در حقیقت به جرأت نویسنده (نه در بیان ممیزی هایی که آن زمان بیانش جرأت میخواست) بلکه در  بیان شجاعانه هرآنچه که در ذهنش میگذشت آفرین میگویم. همه ما افکاری (در روایط اجتماعی روزانه و یا حتی در خلوت خود) در ذهن داریم که  از به زبان آوردن آن واهمه داریم اما این نویسنده بدون هیچ ترسی از آشکار شدن نیت درون ، آن را به روی کاغذ آورد.


      

        نمیدونم چطوره که چند وقتی هست کتابهای ترکمن صحرا به تورم میخوره!
کتاب آوای صحرا در کل بدک نبود
 داستان خوبی دارد، آخرها جالب تر هم میشود ،اما با وحود اینکه داستان ترکمنی است، اسامی ترکمنی است، اتفاقات و رسم و رسوم هم ترکمنی است اما روایت داستان انگار توسط یک فارس زبان بیان  میشود 
بر خلاف کتابهای  مرحوم ابراهیمی و یا کتابی که اخیرا خوانده ام (یورت آقای میرکاظمی) که  خواننده با تمام وجود در میان ترکمنها زندگی میکند اما آقای اونق (نویسنده این کتاب) نتوانست این حس را به خواننده القاء نماید.  
شاید عدم استفاده زیاد از کلمات و اصطلاحات ترکمنی سرعت خوانش خواننده را بالا ببرد اما همان حس بودن در میان داستان و ترکمن صحرا _که حلقه گمشده این کتاب است_ از بین می‌رود و این خوب نیست.
      

        موندم چی بگم در وصف این شاهکار !
لذت بردم از موضوع از داستان از نویسندگی ....

      

        اگه علاقمند به کتابهای نوشته شده در مورد ترکمن صحرا هستید، حتما حتما این کتاب را بخوانید.
داستان خوب با داستان سرایی عالی از نویسنده گرگانی و واقعا توانا جناب آقای میرکاظمی که خود اهل گرگان هستند.

فکر نمیکردم کسی بجز مرحوم نادر ابراهیمی  بتواند اینچنین با قلم بازی کند و از ترکمن  بگوید.
      

        به عنوان یک فرهنگی  بنظرم نویسنده به خوبی از پس روایت داستان وضعیت آموزش و پرورش در زمان طاغوت ، برآمده است. اتفاقات مختلف که همشان جالب هستند و به سرعت شکل میگیرد و میگذرد. حاشیه و اضافه ندارد. توصیه به خواندن برای علاقمندان این سبک. 
      

        خوب و قشنگ نوشته شده بود. تعجب کردم از بابت اینکه انتشارات این کتاب نشر سوره نیست! داستان از قبل از انقلاب شروع میشود و تا همین سالهای اغتشاشات ادامه داره. هرچند بنظرم زیادی طولانی کرد و میتوانست نا همان اتفاقی که حرم امام رضا افتاد، داستان تمام شود.
      

        چرت و پرت! مزخرف!
از انتشارات سوره بعید بود.