تابوت سرگردان

تابوت سرگردان

تابوت سرگردان

4.4
5 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

9

خوانده‌ام

7

خواهم خواند

22

ناشر
افق
شابک
9786223321528
تعداد صفحات
248
تاریخ انتشار
1403/1/1

توضیحات

        رمان تابوت سرگردان: تلفیق فانتزی و وحشت
رمان‌هایی که حمیدرضا شاه‌آبادی برای نوجوانان می‌نویسد، هم در ژانر فانتزی و وحشت می‌گنجند و هم داستان‌هایی تاریخی‌اند که ارزش ادبی، فرهنگی، اجتماعی و روانشناختی دارند.

این نویسنده در رمان تابوت سرگردان که نشر افق برای نوجوانان منتشر کرده، موفقیت و جذابیت مجموعه‌ی سه جلدی دروازه‌ی مردگان و رمان‌‌های کابوس‌های خنده‌دار و لالایی برای دختر مرده را تکرار می‌کند تا این کتاب هم نمونه‌ای بی‌نظیر از داستانی باشد که با ترکیب عناصر وحشت و هیجان و تجربه‌های تاریخی و فرهنگی خلق شده است.

حمیدرضا شاه‌آبادی در کتاب تابوت سرگردان به سراغ روایتی مرموز با اتفاق‌های هولناک رفته؛ یک سفر پر از دلهره که برای مخاطب نفس‌گیر است و ترسناک.
      

لیست‌های مرتبط به تابوت سرگردان

یادداشت‌ها

          《تابوت سرگردان》یک رمان نوجوان بسیار پرکشش است.
در این رمان، همه‌چیز به زیبایی و با آرایش بسیار دقیقی (با تاکید، هم به تمامی زیبا و هم به حد کمال دقیق) سر جای خودش قرار گرفته و کاملا در خدمت خط اصلی یعنی پیرنگ داستان است، جوری که آدم در جایگاه شاگردی، دلش می‌خواهد بارها این کتاب را بخواند و در میانه مدام برگردد و بررسی کند که قلم نویسنده چه‌طور و از کجا به کجا غلتید که حالا این‌جاییم و این چنین غرق در قصه!
این داستان در زمان قاجار اتفاق می‌افتد و اشاره‌های کارآمدی به شعر و کتاب، شرایط محصل‌های مدرسه‌ی دارالفنون و معماری و فضای جامعه‌ی آن روزگار دارد و اشاره‌های ظریفی به شرایط سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی هم دارد.
راوی در بخش آماده‌کردن جنازه در فرمالین، مرا قدم‌به‌قدم به زیرزمین دانشکده‌ی پزشکی برد. به حدود چهارده سال پیش و عطر عود راهروها که صبح‌های زود تمام زورشان را می‌زدند تا بوی فرمالین جسدهای تازه، فروکش کند.
شخصیت‌پردازی این رمان آن‌قدر دقیق است و کاراکترها به‌حدی واقعی هستند که می‌توان خود را در هر موقعیتی به جای هرکدامشان گذاشت و اصلا متوجه نشد که بالاخره نویسنده کدامشان را بیش‌تر دوست دارد و به کدام حق بیش‌تری می‌دهد.
درام پرده سومی این کار خیلی باشکوه است و اوج داستان و کشف بزرگ میانه‌ی کار نیازی به توضیح اضافه ندارد. دقیقا همان‌جاست که اگر نام نویسنده را نمی‌دانستم و از زبان خاص و دنیای داستانش هم چیزی دستگیرم نشده‌بود، بالاخره یقین می‌کردم این کار مال آقای شاه‌آبادی عزیز است!
        

24