قطعا یکی از شاهکارهای تاریخ ادبیات جهان و قرن نوزدهم همین اثر زیباست.
قبلا با ترجمه جواد محبی این کار رو خونده بودم که اصلا و ابدا به پای ترجمه جناب پارسایار نمیرسه. 
انگار داشتم کتاب جدیدی میخوندم. توضیحات و مقدمه کتاب به شدت خوب بود و نثر روونی هم داشت این ترجمه و همین نکته اهمیت مترجم رو میرسونه.
کتاب در دوره لویی یازدهم و قرن پانزدهم فرانسه میگذره و از معدود رمان هاییه که نقش اصلی یک مکانه نه یک فرد.
کلیسای نتردام.
داستان خیلی گیرا و جذابه و یک تراژدی به تمام معناست. زندگی همه کاراکترها یک تراژدیه.
یک فصل کامل و حدود ۵۰ صفحه اختصاص به پاریس اون دوره داره و ویکتور هوگو با قلم جذابش جوری براتون پاریس رو به تصویر میکشه که انگار در زمان سفر کردید و حیرت میکنید از این میزان اطلاعاتی که ویکتور هوگو از پاریس اون دوره داشته و همین نکته خودش باعث میشه که بیشتر درک کنیم که چقد این کتاب ارزشمنده.
برای ما دوستداران کتاب هم فصلی کاملا اختصاص داره به صنعت چاپ و اینکه چطوری کتاب باعث شد که تفکر آدم به جای اینکه در معماری نمود پیدا کنه ، در کتاب ثبت میشه .
و مخصوصا این نکته بیشتر تبیین میشه که کتاب جای خرافات و خرد جای حماقت رو میگیره.
گوژپشت نتردام علاوه بر داستان جذاب و ادبیات خوبی که ارائه میده ، مثل یک ماشین زمان عمل میکنه و شمارو به فرانسه قرون وسطی میبره تا از پاریس و کلیسای نتردام در اون عصر دیدن کنید.
جذاب نیست این سفر؟
        

          به تازگی تمومش کردم اما نه با این مترجم . داستانش رو دوست داشتم و شخصیت سازی جالبی بود برام. هر کدوم از شخصیت ها نماد چیزی رو داشتن و داستان که جلو میرفت گاهی قضاوت های تو رو از اون شخصیت پس میزد و این موضوع برام جذابیت داشت. تو این کتاب به ایثار و همیاری پرداخته بود.
        

          به نام او

 گوژپشتِ نتردام اولین اثری بود که به صورت کامل از ویکتور هوگوی بزرگ خواندم، پیش از این بینوایان را در سالهای نوجوانی نیمه‌کاره رها کرده بودم، ای کاش مجالی می‌یافتم درباره انتخاب‌های غلط در سالهای نوجوانی یادداشتی بنویسم، و متاسفانه هنوز عزمم را جزم نکرده‌ام تا بینوایان را به صورت کامل بخوانم ولی گوژپشت کافی‌ست تا بگویم ویکتور هوگو نویسنده محبوب من است و با چه نویسنده حکیم و اندیشمندی روبرو هستیم.

یکی از دلایلی که از هوگو کمتر خوانده‌ام این است که آثارش ترجمه‌های چندان خوبی ندارد. فی‌المثل تا پیش از انتشار این کتاب، نسخه خوبی از گوژپشت نتردام در بازار موجود نبود. و خب انتشار این کتاب سبب شد که ترغیب شوم آن را بخوانم، البته ضمن احترام به جناب پارسایار در بین مترجمان زبان فرانسه ایشان مترجم محبوبم نبودند و نثر ایشان را چندان دوست نداشتم ولی گوژپشت یک شگفتانه بود، واقعا توقع چنین متن فخیم و در عین حال خوشخوانی را نداشتم.

و اما رمان، نامِ اصلی رمان نتردام پاریس است و شخصیت اصلی کلیسای نتردام است. هوگو با استادی تمام -جالب است که او در بیست و هفت سالگی اولین شاهکارش را آفریده- پاریس قرن پانزدهم را ترسیم می‌کند، هوگو نود سال پیش از جیمز جویس و اولیسش رمانی می‌نویسد که شخصیت اصلی آن نه یک فرد بلکه یک مکان جغرافیایی است، پاریس در این رمان شخصیت دارد، نقاط تاریک و روشن دارد و شخصیتهای داستانی در نسبت با آن معنا می‌گیرند، و در راس همه آنها کوزیمودو یا همان گوژپشت است که گویا با نتردام یکی شده و با آن معنا پیدا می‌کندو دیگر شخصیت اصلی داستان، اسمرالدا به شکلی دیگر.

هوگو یک حکایت‌گوست او در هر فصل از کتاب حکایتی تازه از یک شخص، یک مکان و یا حتی خود پاریس و معماریش تعریف می‌کند او در بخش سوم کتابش پنجاه صفحه تمام فقط از پاریس و نتردام و سیر تاریخی آنها می‌گوید بخشی که شاید برای کسانی که به رمان مدرن عادت کرده‌اند ملال‌آور باشد ولی کسی که گوهرشناس باشد از سطر سطر آن لذت می‌برد و از این میزان دقت و تحلیل تیزبینانه  شگفت‌زده می‌شود، خلاصه اگر حال و حوصله یک اثر کلاسیک آن هم با پایانی غم‌انگیز و در عین حال تکان‌دهنده را دارید این رمان را از دست ندهید.

در آخر بخشی از تحلیل فوق‌العاده دقیق هوگو درباره پاریس را آورده‌ام که اگر نیک بنگریم درباره تمام پایتخت‌ها صدق می‌کند :

«از سال ۱۳۶۷ به بعد شهر چنان گسترش یافت که، به ویژه در کرانه راست، نیازی به حصار تازه پیدا کرد. شارل پنجم حصار تازه را ساخت. اما شهری چون پاریس به‌سان رودی است که پیوسته طغیان کند. همین شهرها هستند که پایتخت می‌شوند. این شهرها به مثابه قیفی هستند که همه جریانات جغرافیایی و سیاسی و اخلاقی و فکری یک کشور و همه تمایلات طبیعی یک ملت بدانها منتهی می‌شود. اینها به تعبیری چاه‌های تمدن‌اند، و فاضلاب‌هایی هستندکه تجارت، صنعت، جمعیت، هرآنچه تراوش می‌کند، هرآنچه حیات دارد، هرآنچه روح یک ملت است، قطره به قطره، سده به سده، در آنها پیوسته تصفیه و روی هم انباشته می‌شود.»
        

          چه کتابی بود! چه داستانی! چه ایده ای! هر فصل که میرفتم جلوتر همش با خودم فکر میکردم چطور ممکنه چنین داستانی به ذهن یک نفر برسه اون هم فقط با دیدن یک کلمه روی دیوار کلیسای نتردام.

جزئیات داستان، توصیفات و به اصطلاح مطالب حاشیه ای به نسبت به جا بود و میرفت گوشه ی تصورات یک جای درستی می‌نشست( البته به نظرم اگر علاقه به تاریخ ندارید شاید یکمی طولانی به نظر برسه و میشه که ازشون رد شد و لطمه ی خاصی وارد نمیکنه به ماجرای اصلی ). 

پایان داستان کاملا غیر منتظره بود. برای خودم انواع پایان های خوب و بد رو چیده بودم و باید بگم که این هیچکدوم از اونها نبود. 

کازیمودو نمادِ عشقِ پاک و خالص بود.

فقط یک مسئله برام جالب نبود اون هم ضعف اسمرالد به خصوص وقتی نمادِ زن در داستان بود. و به خاطر همین ازش ستاره کم کردم😅
        

          تمومش کردم. چه پایانی...!!!!
اصلا به این پایان فکر نکرده بودم. من قبلا نه فیلم و نه انیمیشن رو دیده بودم، نه کتابشو خونده بودم. هم تراژدی بود هم میتونم بگم جور دیگه تموم میشد عجیب بود....

پیشنهاد من همین ترجمه از نشر هرمسه.
        

          عموما کتابای ویکتور هوگو با قلم خاصش حس خوبی میده به آدمی که عاشق تاریخ فرانسه است ... نود و سه رو که خوندم طرفدار کتاباش شدم و هنوز گاهی ورق میزنم صفحاتشو
نوتردام پاریس یه فصل کامل راجب پاریس داره ... حال و احوالش مردمش ساختموناش یه تصویر شبیه به بازی اساسین کرید آنیتی شاید پر حس تر شاید زنده تر ....🤩
برای طرفداران پر و پا قرص هری پاتر باید بگم رد پای نیکلاس فلامل تو کتاب یه اطلاعات تکمیلی میده بهتون .... 🤭 
برای خوندن این کتاب نشر هرمس پیشنهادِ صد از صده کتاب سبک، ترجمه روان ،اندازه مناسب و همه چی خلاصه 📕
        

          داستان کتاب واقعا ناراحت‌کننده‌ست. من تو فضای کارتونش بودم وقتی خوندمش و خب فهمیدم که خیلی باهاش فرق داره... البته خب اصولا این مدل کتاب اصلی واقع‌بینانه‌تره ولی به هر حال...

https://taaghche.com/book/107313
        

          کتابی جذاب و شنیدنی
هرچند جلد کتاب نشان‌دهنده‌ی کتابی کسل کننده می‌باشد اما داخل کتاب کاملا متفاوت است.
این کتاب در مورد داستان یک بچه نوشته شده‌است که پلیس شهر مادر آن‌را به قتل می‌رساند و مردی که در آن نزدیکی مشغول تماشا بوده‌است مانع کشتن فرزند توسط پلیس می‌شود و می گوید که تو باید از آن پسر نگهداری کنی؛ سال‌ها می‌گذرد و پسر بزرگتر می‌شود و اتفاقاتی در آن شهر می‌افتد....
        

          صرفاً به علت ذکر جزئیات تاریخی و معماری برام جالب بود. متاسفانه داستانش - با اینکه بسیار مشهوره - در حد فوق العاده پایینی قرار داشت (قصد توهین به نویسنده رو ندارم) و گاهی  شرایط به قدری آبکی و تصادفی پیش میرفت که فکر می کردم نقش اول دچار خواب و خیال شده.
        

          اولین رمانی بود که خوندم و خیلی خاطره خوشی دارم عالی بود
        

          تراژدی زیبا و در عین حال غم انگیزی از ویکتور هوگو که شاید فیلم و کارتون آن را هم دیده باشید ولی به نظر من خواندن کتاب آن نیز لازم است با پایانی که از نظر من عشق و فداکاری را نشان میدهد و معنای عشق همین است و بسیار قابل تامل و زیباست
        

          رمان گوژپشت نتردام در پاریس قرن پانزدهم اتفاق می افتد. داستان حول دختری کولی به نام اسمرالدا و کسانی که میخواهند او را تصاحب کنند، میچرخد. به نظرم رمان توصیفات خوبی از وضعیت فرهنگی و اجتماعی آن زمان داشت ولی خود داستان برایم جذابیت زیادی نداشت. به خصوص در زمانهایی که قرار است یک اتفاق مهم در داستان بیفتد، (مثل همراهی کشیش با فبوس برای کشتن او، لحظه ای که سمرالدا مادر واقعی خود را میشناسد، زمانی که ماموران حکومتی صدای اسمرالدا را میشنوند و دستگیرش میکنند) روند گره افکنی و گره گشایی بسیار دم دستی است.
        

          شاهکار بود، شاهکار
ویکتور هوگو استاد فضاسازیه و جوری فضا رو توصیف می کنه که انگار من خواننده توی اون دوران و جو قرار دارم.
بسیار عالی بود و از اون کتاب هایی است که دلم براش تنگ میشه.
        

          این کتاب فضای کلیسا و کشیش‌های متظاهر عصر خود را به زیبایی کشیده است.
        

          از مهمترین و بهترین اطلاعاتی که از این کتاب به دست می آید،  فضای عقیدتی سیاسی حاکم بر فرانسه در آن زمان است. جدای از شخصیت گوژپشت و دختر کولی، کتاب  کشمکش دائمی بین عقل و قلب را در یک شخصیت رشد یافته و عالم که شماس اعظم نامیده می شود به نمایش می گذارد... شخصیتی که در تدین  و پاکدامنی و همزمان در شهوت پرستی و بدجنسی دچار افراط است...
        

          رمانی جالب از عصر  قرن ۱۵ رمانی است نوشتهٔ ویکتور هوگو، نویسندهٔ شناخته شده و نامدار فرانسوی، که در سال ۱۸۳۱ میلادی انتشار یافت. این کتاب یکی از آثار ادبی برجستهٔ جهان است که در سبک رمانتیک نگاشته شده‌است.
تازه و جالب بود
        

          داستان خوبی داره ولی به اندازه بینوایان برای من کشش نداشت. شاید هم ترجمه‌ها تاثیر داشته. سبک ترجمه آقای جواد محیی با آقای پارسایار تفاوت زیادی داره.
        

          روایتی از درد، رنج، نفرت، عشق، جهل، معصومیت و... در قرون وسطی
شاید تا الان مطالب علمی متعددی از نقد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و... قرون وسطی خونده باشم، ولی هیچ‌کدوم به این وضوح شرایط اون زمان رو برام روشن نکرده بود.
کتابی سرشار از مطالب قابل اعتنا، از جهت تاریخی، اجتماعی، حتی جغرافیایی (که البته توصیفات زیاد جغرافیایی و معماریش کمی طاقت‌فرسا و ملال‌آوره) 
 از لحاظ تمدنی و فرهنگی، حرفای جالبی برای گفتن داشت، چیزایی که شاید در عین اینکه می‌دونستم، ولی بهش دقت نکرده بودم.
اینکه نویسنده داستان رو طوری روایت می‌کرد انگار خودش این مناظر رو دیده و الان داره برای من تعریف می‌کنه خیلی جذاب بود، واقعاً شیوه‌ی روایت رو دوست داشتم، اینکه زمان‌های یکسان رو از زاویه‌های مختلف روایت می‌کرد، دید فیلمنامه‌ای به مخاطب می‌داد و باعث می‌شد کل اون صحنه‌ها رو به طور جامع تصور کنه. و در نهایت، پایان‌بندی داستان خیلی خوب و جذاب بود.

به طور کلی، کتابیه که به نظر من ارزش این شهرت رو داره و پیشنهاد می‌کنم بخونیدش.
        

          یک خط داستانی که خواننده کتاب رو وادار به خوانش آن میکنه
بسیار زیبا و بنظرم تاثیرگذار
        

          سخت به کتابی ۵ امتیاز می‌دهم!
اولین رمان هوگو بعد از نمایش‌نامه‌های موفق‌ش خیلی خوب از کار درآمد!
داستان زندگی اهالی پاریس در عرصه زمانی سده ۱۴ و ۱۵ ام میلادی
جایی مابین قرون وسطی،‌ رنسانس و آغاز نو شدن در اروپا
جدالی بین هنر گوتیک و هنرهای عصر رنسانس!
مبارزه‌ای بین قدرت سخت و جوانه‌های نو در اروپا! که نماد آن معماری و صنعت چاپ هستند!
گوژپشت نتردام یا نتردام پاریس بر اساس مبارزه بی‌امان عناصر اصلی و یاغی اعصار وسطی و رنسانس خلق شده است. کلیسا، کاخ دادگستری، سه قسمت دانشگاهی، سیاسی و کهن شهر پاریس!
آنان‌ که یاغیان این عصر بودند باید بمیرند تا بتوانند در دوره جدید حلول کنند و شکوفا شوند.
در جای‌جای کتاب هوگو با هنرمندی با استفاده از استعارات،‌ صورت‌پردازی‌ها و خلق قصه‌های متنوع همه جریانات حاکم و داری قدرت در آن دوره پاریس و فرانسه از پادشاهی گرفته تا روحانیت مسیحی، معماری یا تجارت، نمایشنامه تا طبابت همه را به تصویر می‌کشد!
طرح‌واره قدرت و ثروت در اروپای اعصار میانه در این کتاب بر بستر جغرافیای شهری قابل درک و فهم است.
قهرمانان گمنام و ستم‌دیده هوگو بدون آن‌که بدانند در یک طرح عظیم باهم، هم داستان  و هم آهنگ شده اند تا علیه شاه و کلیسا قیام کنند و طرح نو دراندازند.
در این بین هستند کسانی که دل در گروی این قهرمانان دارند اما حاضر به دست کشیدن از داشته‌های پوشالی‌شان در نظم گذشته نیستند!
این کتاب را پر است از فرازهای شاعرانه و جلب‌کننده در روایت که تنها از هوگو بر می‌آید.
باید که به احترام او و قهرمانانش در همه کتاب‌هایش کلاه از سر برداشت.