سلحشوران پارله‌آن  نمونه رمان فانتزی موفق نوجوان است که با ایده جذاب و داستان پر کشش مخاطب را با خود همراه می‌کند.
        

                این اثر درباره نوجوانی است که به طور اتفاقی به سال ۵۷ می‌رود و از نزدیک شاهد حوادث روزهای منتهی به انقلاب است.
از بهترین داستان‌هایی است که در مورد انقلاب می‌توان به نوجوان معرفی کرد. جایزه ادبی امیرحسین فردی را هم در کارنامه دارد.
        

                کتابی بیشتر مناسب حال و هوای دختر خانم‌های دبیرستانی که نقطه قوتش در مهارت نویسنده برای استفاده از قوانین فیزیک و درس‌های دبیرستان برای کاربرد در درس‌های زندگی است.
هرچند به نظر من قصه می‌تونست قوی‌تر از این باشه ولی بین کتابهایی که برای این سن و قشر نوشته شده نمره قابل قبولی میگیره.
        

                بعضی نثرهاش تو ذوق بود و بیشتر ژورنالیستی؛ 
ولی بعضی‌هاش هم خوب بودند و قابل استفاده.
        

                مارک تواین استاد به چالش کشیدن سیاست‌مداران با طعنه‌های بکر و قلم طنز خودش است. 
این کتاب داستان غریبه‌ای است  که از زمان معاصر به قصری در قرون وسطی رفته و رسم و رسوم دربار را به چالش می‌کشد. 
        

                خوندن این کتاب میتونه لحظات بسیار شادی رو براتون رقم بزنه. اونقدری که من از خوندن این کتاب خندیدم از دیدن هیچ فیلم کمدی نخندیده بودم.
فضاسازی‌ها و دیالوگ‌ها و صحنه‌پردازی‌های شیرینش شما رو حتما خواهد خنداند.
شخصا خوندن این کتاب رو برای اونهایی که دچار افسردگی هستند پیشنهاد میکنم.😊
        

                خوندن این کتاب هم برای نوجوانان و هم برای معلمان و هم برای اونهایی که مشغول جهاد تبیین هستند مفیده.
نویسنده در قالب یک کلاس درس، بیشتر شبهات مهمی رو که درباره انقلاب و زمان پهلوی هست پاسخ میده.
        

                این کتاب، عبید زاکانی رو آورده به قرن ۲۰ ام؛ دورانی که ایران توسط متفقین اشغال شده.
از نظر من کتاب خوش‌خوانی نبود و به خصوص برای مخاطب عام ابهامات زیادی داشت. 
        

                کتاب درباره انگلستان و هنری هشتم در سالهای ۱۵۳۰ است. زیاد به دل من نچسبید و حجم زیادش هم خسته‌کننده بود. شاید بخاطر ترجمه‌اش بود یا ذائقه‌ی خودم.
        

                من با خواندن این کتاب احساس کردم که نویسنده‌ی محترم تلاش داشته از یک واقعیت تاریخی بهره‌برداری شخصی کند برای گفتن عقیده‌ی شخصی خودش مبنی بر اینکه: زن در دین اسلام همیشه مورد ظلم تاریخ واقع شده؛ حتی توسط عالمان و عرفایی که شهرت خاصی در جهان اسلام دارند!
برخی جاها تصویرسازی‌ها به گونه‌ای است که از تاریخ زمان خود فاصله می‌گیرد و به تاریخ معاصر نزدیک می‌شود. فضای داستان، بیشتر از آنکه یادآور تاریخ قرن هفتم هجری و حمله‌ی مغول باشد، یادآور خانه‌زنک‌بازی‌ها و ستم‌های شاهان قاجار به زنان است.

چیزی که در لابلای حوادث داستان مشاهده می‌شود آن است که مخاطب دختر با خواندن این کتاب از دختر بودن خود پشیمان می‌شود.

در نهایت اینکه من به عنوان مخاطب احساس کردم که نویسنده طرفدار مکتب فمینیست است و می‌خواهد ظلم به زنان سرزمینش را لابلای داستانی تاریخی، به نمایش بگذارد. 
البته که ظلم به زنان و نگاه افراطی به آنان در تاریخ قابل انکار نیست. اما اینکه پرداختن به این مسئله _آن هم به این شکل افراطی و با منفور کردن شخصیت‌های بزرگی مثل مولانا و شمس در نظر مخاطب_ چقدر مورد نیاز جامعه‌ی امروزی ماست، قابل بحث است.   
قابل انکار نیست که ظلم به زنان در تاریخ، مختص ایران و اسلام نبوده کمااینکه در جهان داستان‌های تاریخی غرب نیز به آن پرداخته شده است. 
خوب بود که نویسنده عنایت داشته باشند که این نگاه‌های غلط در تاریخ بوده که به نام دین باعث بدنامی دین شده است. نویسنده به جای آنکه این دو مرام را از هم تفکیک کند، شخصیت‌های محبوب تاریخی و دینی را نیز در خلال داستانش منفور می‌کند. 

نمره من به کتاب: ۸ از ۲۰
        

                بین کتاب‌هایی که اخیرا خوندم، عزرائیل از نظر جذابیت یک سر و گردن از رمان‌های معاصر ایرانی بالاتر است. یک رمان امنیتی پر کشش که مخاطب را در پیچ و خم معماهای قتل و جاسوسی و قاچاق اعضای بدن، به دنبال خود می‌کشاند.
        

                این کتاب ضمن یک داستان عاشقانه‌ی جذاب، شیوه‌ی زمامداری و زندگی قیصرِ قصاب روم باستان؛ نرون، و جنایاتش در سال ۶۴ میلادی را به زیبایی به تصویر می‌کشد. با خواندن این کتاب می‌توان فهمید اروپای عاری از دستورات آسمان چقدر کثیف و مبتذل است.
 معرفی و تبلیغ دین مسیح ذیل عقاید شخصیت‌های داستان نیز به خوبی صورت گرفته است. آنگونه که احساس می‌شود یکی از اهداف نویسنده ترویج دین مسیح و تصویرسازی ظلم‌هایی بوده که به پیروان مسیح پس از مصلوب شدن عیسی ع وارد آمده است. 
این کتاب در سال ۱۹۰۵ برنده جایزه نوبل ادبیات شده است.

نمره من: ۲۰
        

                قلم دیوید گمل رو دوست دارم. شخصیت‌پردازی‌ها، صحنه‌پردازی‌ها و تعلیق داستان‌هایش برایم آموزنده است. 
نمره من به ارباب کمان نقره‌ای: ۲۰ 
        

                بعضی کتابها نانِ نامِ نویسنده را می‌خورند. و رهش یکی از همین کتابهاست. به نظر من رهش قصه‌ای نداشت و صرفا یک عرض حال بود
        

                کتاب هفت جن با تعلیق و جذابیت بالا و ایده نو جزو کتابهای موفق نویسنده است. من از جلدهای دیگه این مجموعه، صخور رو خوندم و فکر میکنم جلدهای بعدی این کتاب به زیبایی اولین جلد این کتاب نباشند. نمره من به این کتاب ۲۰