"مرد ابدی" در کارکردی بالاتر از کتاب‌های انگیزشی معجزه خواستن و تلاش را به خواننده نشان می‌دهد؛ بالابردن افق و وسعت دید را. او از معجزات نفس قدسی امام روح‌الله بود که در نوجوانی از میادین فوتبال و درس و دانشگاه به سمت قبول مسئولیت و خلاقیت در مراکز نظامی و جبهه و بعدتر مراکز مطالعاتی و پژوهشی و آزمایشگاهی نظامی سوق پیدا کرد.
از اولین روزهای شروع پروژه نگارش کتاب، از روند باخبر بودم و چندماه یکبار از خانم دکتر معصومه سپهری پیگیر روند پیشرفت کار بودم. تعداد زیاد راویان که به کشف زوایای جدید از زندگی "شهید طهرانی مقدم" می‌انجامید، تعهد نویسنده به مرور سریع تاریخ دفاع مقدس و تاریخچه موشکی ایران در دل داستان اصلی -که بر اهمیت آن می‌افزاید- باعث شد نگارش آن ۱۳سال به طول بیانجامد. نویسنده در طی این ۱۳سال خود تحت تأثیر شخصیت سوژه قرار گرفت و ارتباط عمیق با خانواده‌اش برقرار کرد و با وارد کردن همکاران و همراهان شهید به قصه، خواست حق آنان نیز ادا شود.
 با وجود مشغله‌های زیادی که داشتم، سه هفته (متوسط هر روز حدود ۱۰۰ صفحه) با اشتیاق به خواندن این کتاب سه‌جلدی قریب به دو هزار صفحه‌ای گذراندم. ضرباهنگ یکنواخت نبود و روایت‌ها بسته به اهمیتشان در زندگی و داستان کلی کتاب، بر خواندن اثر گذاشت. خوانش کتاب، کتابخوان باحوصله می‌طلبد و قطعا اگر کسی این حوصله را نداشته باشد از جایی به بعد، نخواهد توانست ادامه دهد.
وجود غلط‌های املایی، کلیشه‌هایی که خوب عمل نکرده‌ و افتادگی‌هایی هرچند کوچک در چاپ را سبب شده‌اند و طراحی جلد که می‌توانست بهتر باشد، انتقاداتی است به ناشرین محترم (کتاب دو ناشر دارد) که علی‌رغم ۱۳سال صبر برای نوشته‌شدنش به سرعت آن را به چاپ برده‌اند.
        

          یکی می‌شود حسن روحانی که مکانیسم ماشه‌ی برجامش تا سال‌ها روی فکِ ملت است؛
یکی هم می‌شود حسن طهرانی‌مقدم که برد موشک‌هایش، دشمنان ملت را پوشکی کرده است.

مرد ابدی را بخوانید تا ابد به روح حسن طهرانی‌ها فاتحه بفرستید و بهش بگویید دمت گرم. 
دم موشک‌هایت گرم. 
دم افق‌هایی که برای دین و کشورت داشتی گرم. 
دم تمام کسانی که پشتت بودند و تو را می‌فهمیدند گرم. 
دم آن ۳۸ نفری که همراهت در پادگان شهید مدرس سوختند و تکه‌تکه شدند و تکه‌هایشان هم پیدا نشد گرم. 
دم تمام کسانی که پای آرزوهای دوربردت ایستادند تا ایران امروز بتواند اقتدارش را در چشم دشمنانش فرو کند گرم.

 با صحنه‌های سوختن و تکه‌پاره‌شدن مردی که آرزویش نابودی اسرائیل بود و روزها و شب‌هایش برای فضایی کردن ایران باهم قاتی شده بود اشک ریختم. 
از سنگ‌اندازی‌ها و کارشکنی کسانی که درکی از وسعت نگاه این مرد بزرگ نداشتند حرصم گرفت. 
به تمام کسانی که به او تهمت می‌زدند که درحال حیف و میل بیت‌المال است فحش دادم.
و به تجلیلی که رهبر انقلاب از این مرد ابدی کرده و گفته بود هیچکس جای حاج‌حسن را نمی‌گیرد غبطه خوردم.
◇◇◇