خیلی کتاب جالبی بود
داستان هرچی جلو میرفت بیشتر ب فکرفرومیرفتم و روندش برام غم انگیز بود
        

          هیچ چیز آنقدر خرف کننده نیست که آدم صبح به این زودی بلند بشود. انسان احتیاج به خواب دارد.

 ``از متن کتاب
        

          فرزانه طاهری کتاب مسخ: نسخه انتقادی نورتن پیشینه و زمینه نقد را در نشر نیلوفر منتشر کرده است. این کتاب از روی ترجمه‌ی انگلیسی مسخ به قلم استنلی کرنگلد به فارسی درآمده و شامل نقدهایی خواندنی در مورد مسخ هم هست. تغییراتی که فرانتس کافکا بعدها در کارش اعمال کرده در فصلی جداگانه منتشر شده است. در بخش «پیشینه و زمینه»، «غنی‌ترین اطلاعات پیش‌زمینه‌ی اثر در اختیار خوانندگان قرار گرفته است. نامه‌ها و یادداشت‌های روزانه‌ی کافکا فرایند آفرینش گرگور زامزا، خانواده‌اش و رنج کابوس‌وارشان را روشن می‌کند.» 
طاهری پیش‌تر کتاب مسخ کافکا را همراه با نقدی از ناباکوف منتشر کرده بود.


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی نهم، سال ۱۳۹۵.
        

          آشغال به تمام معنا
        

          کتاب خوبی بود، به شدت توصیه میشه مخصوصا مقالاتی که از ناباکوف در مورد خواندن کتاب و نویسندگی اومده و شرح ناباکوف که از مسخ اومده خیلی عالیه
میشه کتاب رو بخونی، بهش فکر کنی و ببینی ناباکوف چطور در مورد این کتاب فکر میکرده...
        

          پوچ، بی‌حاصل ، بیخود، بی‌معنی!
        

          من واقعا نمی‌دونم درباره‌ی این تصویر وحشتناکی که کافکا ترسیم کرده چی بنویسم.

احساس خام اولیه‌ام این بود: جدا شدن از بقیه به خاطر این که قابل درک نیستی(نه به خاطر این که قابل درک نیستن) و خب این به نظرم خیلی دردناکه چون هر چه قدر هم بخواهی ارتباط بگیری بیشتر ازت دوری می‌کنند. ولی این که چرا این وضع ایجاد میشه فکر می‌کنم هر کس که همچین فکر و احساسی رو تجربه کرده باشه دلیل متفاوتی داره شاید بشه گفت فهم و درک بیشتر و نابوکف این‌جا به نبوغ اشاره کرده بود.

این برداشت و احساس اولیه شخص من بود از داستان و خوب لزومی نداره واقعا همون چیز باشه که خود کافکا مدنظر داشته یا خوانندگان دیگه یا خود من اگه بعدها دوباره بخونمش. و فک می‌کنم برای این که از نگاه سابجکتیو به نگاه آبجکتیو برسم لازمه دوباره شاید هم چندباره بخونمش.
        

          کتاب عجیبی بود. شاید باید با ترجمه‌ی جدیدش خونده بشه. من ترجمه‌ی صادق هدایت رو خوندم و خب جاهایی مشکل داشت.
داستان مردی که صبح از خواب بیدار میشه و با تغییری عجیب توی ظاهرش مواجهه میشه. تغییری که کل زندگیش رو به هم می ریزه. مشخصا مشکلات زیادی براش به وجود میاد. در کل کتاب زیاد جذاب نیست. علت این تغییر معلوم نیست. حتی اشاره ای هم نمیشه. خیلی سردرگم کننده بود.
من در کل خوشم نیومد.
        

          تمامی ما مسخ دنیای مدرن شده‌ایم. هرکدام از ما یک گرگوری سامسا هستیم! 
.
همین اول بگویم که این کتاب را من با همین ترجمه خواندم و به نظرم ترجمه‌ی بدی نبود. البته با ترجمه‌ی صادق هدایت هم خواندم که خب طبیعی است لزوما ترجمه‌ی خوبی نیست و پر از کلمات قدیمی‌تر است. 
.
اما درباره کتاب؛ تجربه‌ی عجیبی بود! چیز زیادی درباره اش نیست که بگویم اما به نظرم الکی نیست که یک داستان به ظاهر ساده انقدر در تاریخ می‌ماند و نسل‌های مختلف می‌خوانندش. بعد از خواندن کتاب چندین یادداشت درباره اش خواندم و کمی بیشتر به زوایا و عمقش پی بردم. جالب‌ترینش را حدودی بازگو می‌کنم؛ در کتاب احتمالا و در این داستان به قول معروف "کافکایی"، احتمال زیاد منظور از "مسخ" و "مسخ شده" گرگور سامسا نیست؛ بلکه خانواده اوست. این خانواده اوست که از ابتدا مسخ شده اند و در پایان ما می‌بینیم که از این حال در می‌آیند آنجا که دیگر شخصیت اصلی به کل به نیستی می‌رسد. البته که این موضوع عمیق‌تر‌ از اینهاست و من فقط در پایان می‌توانم بهتان پیشنهاد کنم کتاب را حتما بخوانید و حتما بعدش یادداشت ها و بازخورد‌هایی که برایش نوشته را نگاهی بیاندازید. همین. 
        

          به قول شهید آوینی این کتاب مانیفست نیهیلیسم است. 
روحتان را با خواندن کتاب هایی اینچنین پوچ گرایانه آزار ندهید
        

          اونقدر که انتظار داشتم ازش لذت نبردم اما شاید به خاطر شرایط روحی نامناسبی باشه که الان دارم.
گمونم بعدا دوباره بخوانمش
        

          نمیدانم فانتزی باید فرضش کنیم یا یک رئالیسم جادویی!
شما بفرمایید اصلا!
فقط احتیاط کنید چون اگر هرکدام از این دو باشد جهانی متفاوت از ذهن نویسنده را روایت خواهد کرد.
یک روایت نمادین از دنیا و اجتماع ما!‌
یا یک تصویر ذهنی از باور انسان به چیستی خودش که هر آینه در حال مسخ و دگرگونی است.
قاعدتا ترجمه صادق هدایت برتری جدی به سایر ترجمه‌ها دارد
همین را بخوانید
        

          حجم زیادی از غم و اندوه که بعد از خواندن این کتاب به روح شما تزریق می شود، واقعا ارزش ندارد و از نظر داستانی اگر دنبال احساس خوب هستید به این کتاب مراجعه نکنید‌.
اما از نظر حرف اصلی که کتاب می خواهد  بزند، به نظرم خیلی خوب عمل کرده است و با چند صفحه داستان به شما معایب زندگی مدرن را نشان می دهد. چگونه در دنیای مدرن ارزش افراد به سود حاصل از آنهاست نه روابط عاطفی و خانوادگی.
 و شاید همین حقیقت محض باعث می شود این کتب این حجم از اندوه رو به شما منتقل کند.
        

          خوب بود و من خوشم اومد .
توی نقد ها و تحلیل هایی هم که خوندم از امه بیشتر از این خوشم اومد که سوسک شدن اشاره ی پنهانی باشه به بیکاری و پایین اومدن از جایگاه تولید پول و نان آوری . خیلی واقعی می شه اگر اینطوری بهش نگاه کنیم .
برای من به شخصه از اون کتاب هایی نبود که خودم بخونم و بعد از مطالعه احساس کنم کامل و تمام و کمال فهمیدم . نه اصلا. بهتره بعد از مطالعه برید حتی اگر شده یه دونه از این نقد های سطح پایین توی وبسایت های زرد و پر از تبلیغ رو بخونید ، بخونید.
انگار که همه ی اثر تا الآن به نوعی محو بوده و یک دفعه شفاف می شه و کلی چیز های جدید متوجه می شید. 
خوبه ، سیاهه ، درد آوره، تلخه و متاسفانه واقعیه.
        

          دو تا کا رو با هم اشتباه گرفتید. تو ایران باید کافکا می‌خوندید، اما کامو خوندید. دلیلش برتری یکی بر دیگری نبود. دلیلش این بود که نمیخواستید کافکا رو بفهمید. چون نمیخواستید کسی جایی که توش هستید رو بتون معرفی کنه. کافکا معرفی‌کننده‌ست، و معرفی‌کننده‌ها گزنده هستند.
        

          موضوعی بسیار جذاب، شروعی بسیار قوی، پرداختی ضعیف و شوربختانه ناتمام!

گفتار اندر معرفی داستان
مهمان مردگان، دستانی ناتمام از فرانتس کافکاست که در آگوست ۱۹۲۰ میلادی نگارش و توسط آقای «مکس برود» نویسنده، آهنگ‌ساز و روزنامه‌نگار آلمانی زبانِ اهل چک با عنوان «Bei den Toten zu Gast» نخستین بار در سال ۱۹۳۷ میلادی در کتابی با نام «خاطرات و نامه‌ها» منتشر گردیده است و عنوان انگلیسی داستان یعنی «A Guest of the Dead» برگرفته از جمله‌ی آغازین داستان یعنی «I was a guest with the dead» می‌باشد که در ایران توسط «صادق هدایت» ترجمه و جدیدترین نسخه‌ي چاپی آن در سال ۱۳۹۸ توسط نشر «انگیزه مهر» تحت عنوان «مسخ» با شابک ۲-۳۵-۸۳۲۵-۶۰۰-۹۷۸ در ۱۲۴ صفحه چاپ و منتشر گردیده است که البته این کتاب حاوی پنج داستان به نام‌های «گراکوس شکارچی، مهمان مردگان، شمشیر، در کنیسه ما و مسخ» می‌باشد.

از یک داستان سه صفحه‌ای که در نسخه‌ی بازنویسی تنها دو صفحه فضا اشغال کرده، هرچه بگویم اسپویل محسوب می‌گردد اما فقط به این اشاره می‌کنم که شخصیت داستان شخصی‌ست بی‌نام(من پس از خواندن داستان تصور می‌کنم خود کافکاست) وارد مقبره‌ای شده و در میان تعداد زیادی تابوت،‌ دو تابوت با در باز رویت می‌کند که گویی به تازگی وا شده‌اند و یک مرد قدرتمندی پشت میز(تصور می‌کنم او پدر کافکاست) و زنی جارو بدست(تصور می‌کنم مادر کافکاست) در آنجا حضور دارند تا اینکه... .

نقل‌قول نامه
"این‌جا به آن اندازه که می‌ترسیدی وحشتناک نیست. ما به آن‌چه دور و برمان می‌گذرد چه کار داریم؟"

کارنامه
نمره دادن به یک داستان ناتمام حقیقتا کاری‌ست دشوار، چرا که ناتمام است و اگر نویسنده موفق به پرداخت و اتمامش می‌شد شاید از آن شاهکاری در می‌آورد اما... یک ستاره بخاطر پرداخت ضعیف، یک ستاره بابت ناتمام بودنش از کتاب کسر و نهایتا بخاطر موضوع بسیار جذاب، شروع قوی داستان و رساندن تقریبی منظورش سه ستاره برایش منظور می‌نمایم.

دانلود نامه
فایل پی‌دی‌اف کتاب را در کانال تلگرام آپلود نموده‌ام، در صورت نیاز می‌توانید آن‌را از لینک زیر دانلود و مطالعه نمایید:
https://t.me/reviewsbysoheil/372

بیست و هفتم مهرماه یک‌هزار و چهارصد
        

          به نظرم انتظارات را از این اثر پرفروش برآورده نمی‌کند. اثری که این همه سر زبان‌ها باشد باید خیلی قوی‌تر باشد. البته ترجمه بد صادق هدایت هم مزید بر علت است. ترجمه سایر مترجمان را نخوانده‌ام اما ترجمه صادق هدایت را پیشنهاد نمی‌کنم. برعکس قلم صادق هدایت، ترجمه او اصلا روان و دلچسب نیست.