یادداشت‌های هآرو (52)

          من واقعا از پایان این کتاب شوکه ام، بدجور قلبمو به درد اورد
        

          کتاب عجیب و خاصی بود، خیلی خاص. به نظرم قلم نویسنده واقعا شاهکار بود، اینکه کاری کنی اکثر خواننده ها با شخصیت یه قاتل و یه ادم سادیسمی احساس همدردی کنن و دوسش داشته باشن واقعا قدرت زیادی میخواد.. خوندن بخش اول باعث میشد باهاش احساس همدردی کنم، حسش رو درک کنم، کارش رو واقعا منطقی نمیدونستم ولی به نظرم اونقدرا هم بد نمیومد، چون اون خودشو ادم بدی نمیدونست. ولی با خوندن بخش دوم که از زبون میراندا قربانی اون بود تازه متوجه حقیقت ماجرا شدم.تازه تونستم بفهمم چقدر همه چی بده. فقط اینکه بخش دومش واقعا جزئیات زیاد و الکی زیادی داشت و به نظرم این یکی از ایراد های داستان بود
        

          داستان قشنگ و حال خوب کنی داشت. از اون کتابایه که بین به عالمه کتاب جنایی واسه تنوع خوندنش لازمه. از اینکه نویسنده توی کتاب از لهجه بجنوردی استفاده کرده بود خیلی خوشم اومد. و یه سوال داشتم از کسایی که جلدای دیگه رو خوندن، اون جلدا هم ادامه همین کتابه یا اینکه داستانشون جداست؟ 
        

          نمیدونم حسم به این کتابو چطوری بیان کنم.من با این کتاب خندیدم، بعضی جاهایش گریه کردم. خیلی جاهاش بیشتر از ورنون درد کشیدم. خیلی جاهاش هم خسته شدم و ولش کردم. این کتاب یه داستان نبود فقط، یه زندگی بود، یه واقعیت... ادمای بیگناهیی که تنها جرمشون با صدای بلند بی گناهیشون رو فریاد نزدن بوده خیلی جاها بیشتر از بقیه متهم شدن و ازار دیدن:) روند سختی داشت و حقیقتا دوهفته یا بیشتره دارم سعی میکنم تمومش کنم ولی بازم دوسش دارم. اگه ترجمه بهتری داشت از خوندنش حتی بیشتر هم لذت میبردم. 
        

          چون اولین باری بود که کتابی مربوط به فلسفه میخوندم درکش یکم واسم سخت بود ولی در کل متن روونی داشت و با کمک یکی از دوستام تونستم کامل متوجه بشم. دیدگاه جالبی بود و خیلی چیزارو راجب اگزیستانسیالیسم روشن کرد واسم. پیشنهاد میکنم اگه به موضوعات فلسفی یا اثار داستایوفسکی علاقه دارید بخونیدش
        

          خدای من... این حتی از حد انتظارمم بهتر بود، عاشق این کتابم. امیدوارم جلدای بعدی هم به همین اندازه خوب باشه.ویدیوایی که گذاشتم فقط وایب کتابه و اسپویلی نداره  


⭕اسپویل⭕

عمیقا از مرگ التان ناراحت و افسرده ام... من واسه این دوتا کلی توی مغزم اینده چیده بودممم😭😭 واقعا نمیدونم راجب کار رین چطوری فکر کنم... از یه طرف جون هزاران بیگناه رو گرفت از طرف دیگه چاره ایی جز این نداشت. هر راهی غیر این مردم خودشو به کشتن میداد. همونطور که گفته بودن جنگ همینه. تو جنگ هیچ رحمی نیست و هیچ سودی واسه هیچکدوم از دو طرف نداره. توی جنگ بیگناه ها کشته میشن و کاریم از دست کسی برنمیاد:) 
        

          .. از یکی دونفر شنیدم که داستان یادت هست  از فریدا مک فادن دقیقا کپی اینه ولی از اونجایی که هنوز خودم نخوندمش نظری نمیتونم بدم.. ایده ی کتابو دوست داشتم قلم نویسنده هم خیلی خوب بود. نیمه های اول کتاب خیلی کند جلو میرفت اما نیمه دوم تازه متوجه میشدی که اون صبر کردنه ارزشش رو داشته. یه حدسایی زده بودم ولی خوشحالم که هیچکدومش درست در نیومد.اره خلاصه خوشم اومد قشنگ بود و کاملا ارزش خوندن داره
        

          بعد ۸۰ صفحه تازه فهمیدم داستان از چه قراره...اما نیمه های فصل سوم و فصل چهارم تازه انگار داستان داشت شروع میشد و هیجان پیدا کرده بود.البته با توجه به گفته های اخر خود استیون کینگ چون نیمه های اولش رو خیلی وقت پیش و نیمه های اخر رو سالها بعد اون نوشته منطقی به نظر میاد.به هرحال بعد سالها نویسندگی، قلمش پیشرفت کرده و این قشنگ بین دو فصل اول و دو فصل دوم مشخصه.. اخرش کاملا باز تموم شد فکر کنم جلد های دیگه ایی هم داشته باشه. امیدوارم بتونم پیداشون کنم و ادامه شو هم بخونم
        

          واقعا نمیدونم حسمو به این کتاب چطوری بیان کنم... من مدت زیادی نصفه ولش کردم و بابتش واقعااا پشیمونم. یکی از قشنگ تری کتابایی بوده که توی این ژانر خوندم. قلم این زن واقعا بوسیدنیه. انقدر شخصیت پردازیش قوی بود که حتی سر مرگ تک تک نقش های فرعی هم میتونستم گریه کنم. یکی از چیزایی که این کتاب بهم یاداوری کرد این بود که هیچکس و هیچ چیز اونطور که به نظر میاد نیست. ما هیچوقت نمیتونیم راجب خوب یا بد بودن قضاوت کنیم. ما از گذشته اونها و چیزایی که از سرگذروندن یا چیزایی که میدونن خبر نداریم.دلم میخواد هرچه زودتر جلد دومش رو شروع کنم✨
        

          مجموعه خیلی قشنگی بود. واقعا دوستش داشتم و خوشحالم که به لطف باشگاه گپ تونستم بعد از مدت ها بخونمش.جلد سوم رو بیشتر از دو جلد قبلی دوست داشتم. اینجا همه عاقل تر بودن...واقعااا عاشق قسمت هایی بودم که به گذشته میرفتن.زندگی توی دوره هایی که میرفتن رویای منه. گوئنت رسما زندگی رویایی منو تجربه میکرد و قدرشو نمیدونست. اما دوست داشتم که در اخر حداقل گوئنت یه بار دیگه لوکاسو ببینه. حیف شد.
داستان جالب، قلم خوب نویسنده با حضور شخصیت هایی مثل خمریوس و لسلی باعث میشه این کتاب ارزش خوندن داشته باشه و به همه پیشنهادش کنم.(امیدوارم بتونن یه فیلم خوب ازش بسازن. ولی فکر نکنم بشه نه؟) 
        

          به شدت قلم نویسنده و داستان رو دوست دارم. و تنها نقصی که باعث میشه نتونم به این کتاب ۵ ستاره بدم شخصیت ضعیف گوئنته.. به ظاهر نقش اصلیه ولی تنها کاری که میکنه عاشق بودن و گریه کردنه.. امیدوارم تو جلد سوم بهتر بشه. 
به شدت از حضور رافائل و خمریوس تو این جلد خوشحالم. رافائل با اینکه بچه تره ولی نسبت به برادرش خیلی عاقل تره... و در اخر ترجمه اقای حسین تهرانی رو بخونید بهتره. امیدوارم بتونم جلد سوم رو با ترجمه ایشون پیدا کنم
        

          اخرش به شدت باز تموم میشه. ولی درکل قشنگ بود و ازش خوشم اومد. خیلی خوش خوان بود اینطوری بود که یهو به خودت میای میبینی همشو تموم کردی. نظرتون راجب پل و لوسی و لژ کنت چیه؟ به کدومشون اعتماد دارید؟ 
        

          یه داستان کوتاه. با نخوندنش چیزی از دست نمیدید. با خوندنش هم ضرری نمیکنید. برای وقتایی که کتاب کم اوردید خوبه.هرچند به نظرم دیگه اخرشو زیادی کش اورد... اون صفحه اخرش واقعا اضافه بود
        

          به جرئت میتونم بگم قشنگ ترین ناولی بوده که خوندم. هم مانهوا داره هم سریال داره(اکثرا باهاش اشنایید، اسم سریالش بی وقفه اس) و هم انیمه داره. از شدت علاقه همشونو دیدم. جدی با خوندنش زندگیم قشنگ تر شد
        

          واقعا کتاب جالبی بود. یکی از کتابای مورد علاقم تو ژانر جنایی  و میشه گفت فانتزی. از قلم نویسنده واقعا خوشم اومد. کتاب پیچش خوبی داشت و هر فصل نویسنده چیزای جدیدی واسه رو کردن داشت.(اخرای چند تا از فصلاش یهو یه اتفاقی میوفتاد که کتابو میبستم و اینطوری بودم که...چیشد؟یه لحظه؟این چی بود....) ممکنه وسطاش کسل کننده بشه اما پایانش ارزششو داشت و همینطور شخصیت پردازی خوبی داشت. میتونم به کسایی که کتاب کتابخانه نیمه شب رو هم دوست داشتن پیشنهادش بدم چون پیام کتاب ها تقریبا شبیه هم بود. و در اخر اینکه بخونیدددد. حتما بخونیدددد
اگه شما جای جن بودید و فرصت رفتن به گذشته رو داشتید و میتونستید در زمان سفر کنید. چه چیزی رو توی زندگیتون عوض میکردید؟ 
        

          نمیدونم چطوری حسمو راجب به این جلد بگم. واقعا قشنگ بود. اتفاقای زیادی تو این جلد افتادن که هیچکس انتظارشو نداشت واقعا. و حس میکنم شخصیت جولیت تو این جلد یجورایی پخته تر نشد؟ هردوشون در واقع. واقعا دارن باهم بزرگ میشن:) 



⭕اسپویل
عاشق جولیت شدم وقتی که امیلی رو کشت. چطوری یه ادم میتونه همچین کارایی با بچه های خودش بکنه.... 
        

          خوب این مجموعه هم تموم شد. خیلی کتاب قشنگی بود هرچند که به پای پرسی نمیرسید اما بازم حس خوبی داشت. ریک ریوردان واقعا نویسنده خوبیه. ستنی شاید ادم بده ی داستان بود ولی واقعا از شخصیتش و حرفاش خوشم میومد😂خیلی گوگولی بود. خوب خلاصه که اگه از وایب کتاب پرسی جکسون خوشتون اومده یا از اساطیر مصر و یونان خوشتون میاد این مجموعه رو از دست ندید 
        

          برای خوندن این کتاب باید خواننده ی صبوری باشید چون یک سوم اول کتاب هیچ اتفاق خاصی نمیوفته و کند پیش میره و بعد اونه که همی هیجانی تر میشه و روی روال میوفته. کتاب خوبی بود و دوسش داشتم. به نظرم شخصیت پردازی خوبی داشت و میتونستی تک تک شخصیت هارو درک کنی. هرچند علاقه ایی به شخصیت اول نداشتم چون برعکس شخصیت های دیگه انچنان بهش توجه نشده بود.و یه چیزی که خیلی رو مخم بود خنگ بودنشون بود.. بیخیال همون اول کتاب گفت که همشون وقتی دروغ میگن چه حالت هایی پیدا میکنن بعد وقتی دروغ میگفتن من یادم مونده بود و تشخیص میدادم اون وقت خودشون نمیفهمیدن... صحنه پردازی خیلی خوبی هم داشت حقیقتا، با توصیفاتش کاملا میتونستی اون محیط رو توی ذهنت مجسم کنی و در اخر پیشنهاد میکنم کتاب یک به یک و زنی در کابین ده رو هم از این نویسنده حتما بخونید اونا نسبت به این کتاب خیلی بهتر بودن
        

          مثل همیشه... صفحات اخر کتاب باعث میشن یه نیم ساعتی تو شوک فرو بری. داون یکی از شخصیت های مورد علاقم شد ʕ ꈍᴥꈍʔ 
        

          ⭕فیلم دارای اسپویله
واقعا پشیمونم که چرا انقدر خوندنش رو انقدر عقب انداختم و زودتر نخوندمش. نغمه اشیل میتونم بگم یکی از قشنگ ترین کتابایی بود که خوندم. اولین چیزی که باید بهش اشاره کنم اینه که این یه داستان حماسی نیست، بلکه بیشتر یه داستان عاشقانه و احساسی بود پس به دنبال خوندن زیاد راجب جنگ و گذشته نباشید.از نظرم داستانش خیلی قشنگ روایت شده بود، یه داستان که پر از احساسات متفاوتی مثل عشق، دوستی، منطق، جاه طلبی و غرور، و چیز های دیگه بود ولی یه نقص کتاب از نظرم شخصیت پردازی هاش بود. به شخصه خود من عاشق اشیل و پاتروکلوس بودم. اما نمیتونستم هیچ حس همزاد پنداری با هیچکدومشون کنم، به خصوص با اشیل و مادرش تتیس. بعضی وقتا یه رفتار هایی نشون میدادن که واقعا هرچقدر به دلیلش فکر میکردی نمیتونستی جوابی واسش پیدا کنی.. و در اخر میخوام اینو اضافه کنم که چقدر از پیروس بدم میومد..و بیشتر از اون از تتیس که موجب شده بود یه بچه همچین بلایی سرش بیاد. و پایانش هم که:)  خلاصه اینکه خوندنش رو حتما پیشنهاد میکنم(به شرط اینکه با گی بودن زوج اصلی مشکلی نداشته باشید)