غم ، درد ...🫀🍒🥀💔🍷
فکر نکنم اون زخمی که با خوندن این کتاب رو قلبم مهر شده با اسید هم از بین بره ...
        

          نمیدونم من کتاب رو تموم کردم یا کتاب منو  ...
        

          دوستی بین یه شاهزاده ی تبعیدی و یه نیمه ایزد چه نتیجه ای داره ؟ 
پایان کتاب به معنی واقعی کلمه دردناک بود، اشک منو که درآورد .
در کل جای این کتاب توی قلب و روح منه.
        

          چرا اینقدر دردناک ؟
در آخر نمیدونستم این من هستم که کتاب رو تموم کرد یا کتاب اشک های منو .
 تا قبل از این حتی اسم پاتروکلوس هم به گوشم نخورده بود و آشیل هم برام تنها قهرمانی بود از جنگ تروا، نیمه ایزدی رویین تن که تنها نقطه ضعفش یعنی پاشنه پاش اون رو به کشتن میده ،قاتل هکتور و فاتح تروا . اما هیچ وقت به داستان از این زاویه نگاه نکرده بودم آشیل پسری با موهای طلایی و چشمان سبز سرشار از شور زندگی کسی که چنگ مینوازه و آواز میخونه .همیشه مثل یه اسطوره و صورت فلکی دور و باستانی به نظر میومد ولی وقتی عشق پاتروکلوس رو به آشیل خوندم وقتی همراه اونا توی جنگل ها قدم زدم و توی رودخونه شنا کردم همه چیز حس متفاوتی داشت 
پاتروکلوس میخواست که آشیل با مهربونی و انسان بودنش به یاد بمونه نه قتل های که انجام داده .و میدونم که تمامش در هر صورت یه افسانه هست ولی این نسخه رو خیلی بیشتر دوست دارم 
عشق پاتروکلوس به آشیل واقعا خیلی واقعی بود 
اما نسخه ای که من خوندم خیلی ترجمه  عجیب غریب و پر از اشتباه تایپی داشت بعضی جا ها باید حدس میزدم اصلا داستان داره چی میشه نمی‌دونم خود لحن نویسنده اینقدر عجیب و دور بود یا مترجم درست ترجمه نکرده بود هرچی که بود جونم رو بالا آورد تا بخونمش و یه چیز دیگه که تو داستان خیلی برام عجیب بود این بود که این یونانی ها کلمه تعهد تا حالا به گوششون خورده اصلا؟
اما در هر صورت خیلی کتاب رو دوست داشتم و پایانش باعث شد مثل ابر بهاری برای پاتروکلوس و آشیل اشک بریزم 
        

          خیال کنم یکی از زیباترین عاشقانه‌هایی بود که تا به حال خوانده ام.
        

          چقدر حرارت لازمه تا آهن به اندازه ای نرم شه که بشه خمش کرد؟
        

          اگر از اساطیر خوشتون بیاد پس احتمالا در مورد آشیل هم شنیدین یکی از قهرمانان معروف جنگ تروا که مادرش به خاطر اینکه فرزندش رو شکست ناپذیر کنه اونو توی رودخانه استیکس( اگر درست گفته باشم اسمشو) حمام میکنه اما به خاطر اینکه بچه نمیرد پاشنه پاهایش رو بیرون از آب نگه میدارد و اینطور پاشنه پای آشیل نقطه ضعف اوست . من واقعا دوست داشتم داستان زندگی اش رو بدونم و خیلی خوشحالم که این کتاب رو خوندم در کل هم کتاب رو دوست داشتم. مطمئنم هر کسی پرسی جکسون یا ادیسه رو خونده باشه از این کتاب هم خوشش میاد . این کتاب راجب زندگی این پسر و کسی که دوستش داشت هست یه عاشقانه زیبا عجیب و خارج از راه که فقط بین خدایان یونان معمول هست .
پ.ن: من قبل از اینکه به پایان داستان برسم خواستم نظر های کتاب رو بخونم و متاسفانه با عکسایی که بچه ها گذاشته بودن و اسپویلر نذاشته بودن....... اسپویل شدم مطمئنم اگر نمیدونستم آخرش چی میشه خیلی بیشتر کتاب رو دوست داشتم :)))
پ.ن۲: چرا ۴ ستاره ندادم ؟ و با اینکه دوست داشتم امتیاز کمه؟ چون کتاب مثل کتاب ترند نوشته شده بود و مثل کتاب اودیسه از هومر پر از پرداخت و جزئیات نبود بیشتر حالت نوجوانانه داشت🗡
        

          یکی از بهترین کتاب های عمرم بود ولی به شدت دردناک تموم شد. خیلی وقت بود که اینقدر گریه نکرده بودم . اگه خواستید بخونید نیمه دوم کتاب جعبه دستمال کاغذی رو بذارید پیش خودتون چون لازم میشه. 
        

          این کتاب داستان پسر شاه میوتیوس پاتروکلوس است که به جرم قتل ناگهانی از سرزمین پدری خود تبعید شده و عنوان شاهزاده را از دست می‌دهد. او راهی سرزمین شاه پلئوس و پسرش شاهزاده آشیل می‌شود. 
دوستی بین پسری که به جرم قتل تبعید شده و شاهزاده ی فتیا یعنی آشیل ..

بالاخره تموم شد. روحم ، جانم و احساساتم رو بین صفحات این کتاب جا گذاشتم. من با تک تک کلمات ، جملات ، صفحات و کاراکتر های این کتاب زندگی کردم، این کتاب من رو فراتر از دنیایی که انتظارش رو داشتم. برد دنیایی که هرگز فراموشش نمی‌کنم :')  
        

          I am NOT okay.
        

          ⭕فیلم دارای اسپویله
واقعا پشیمونم که چرا انقدر خوندنش رو انقدر عقب انداختم و زودتر نخوندمش. نغمه اشیل میتونم بگم یکی از قشنگ ترین کتابایی بود که خوندم. اولین چیزی که باید بهش اشاره کنم اینه که این یه داستان حماسی نیست، بلکه بیشتر یه داستان عاشقانه و احساسی بود پس به دنبال خوندن زیاد راجب جنگ و گذشته نباشید.از نظرم داستانش خیلی قشنگ روایت شده بود، یه داستان که پر از احساسات متفاوتی مثل عشق، دوستی، منطق، جاه طلبی و غرور، و چیز های دیگه بود ولی یه نقص کتاب از نظرم شخصیت پردازی هاش بود. به شخصه خود من عاشق اشیل و پاتروکلوس بودم. اما نمیتونستم هیچ حس همزاد پنداری با هیچکدومشون کنم، به خصوص با اشیل و مادرش تتیس. بعضی وقتا یه رفتار هایی نشون میدادن که واقعا هرچقدر به دلیلش فکر میکردی نمیتونستی جوابی واسش پیدا کنی.. و در اخر میخوام اینو اضافه کنم که چقدر از پیروس بدم میومد..و بیشتر از اون از تتیس که موجب شده بود یه بچه همچین بلایی سرش بیاد. و پایانش هم که:)  خلاصه اینکه خوندنش رو حتما پیشنهاد میکنم(به شرط اینکه با گی بودن زوج اصلی مشکلی نداشته باشید) 
        

          درود
کتاب The Song of Achilles کتابی که با الهام از اودیسه هومر نوشته شده...
داستان این رمان کوتاه اساسا بر پایه عشق و طمع بنیان نهاده شده و همانند دیگر آثار، دراماتیک به پایان می‌رسد...
داستانی که از اودیسه الهام گرفته شده تلفیقی از تراژدی‌های یونانی‌ است و  تنها ارتباطی، کلی با شخصیت‌های هومر دارند. زیبایی این داستان در اینجاست که برای فهم آن احتیاجی به خوانش نسخه هومر نیست.
قدم مدلین میلر برای وصف اتفاقات امروزی در دورانی کهن به کار گرفته شده که می‌تواند به زیبایی این اثر بیافزاید.
تراژدی‌های این چنینی می‌توانند در شناخت آثار کهن تاثیر بسزایی داشته باشند.
        

          یکی بیاد این اشکای مسخره‌رو پاک کنه💔.
        

          با اینکه یک سال از وقتی که خوندمش میگذره اما باز هم فقط فکر کردن به داستانش منو احساساتی میکنه و به گریه میندازه😭 نمیدونم چجوری وقتی میخوندم اونهمه حجم از احساسات رو یکجا تحمل میکردم:)
حقیقتا زیبایی و دردناک بودن رو عمیقا با این کتاب احساس کردم:))
        

          اقتباسی جدید از داستان ایلیاد که وقتی سعی میکنه یه داستان رومانتیک بین شخصیت اصلی ایلیاد و نزدیک ترین همراهش رو به تصویر بکشه، نمیتونه این کار رو با شخصیت های اصلی انجام بده. آشیل یه جنگجوی Achean ایه، کسیه که تجاوز میکنه و میکشه و غارت میکنه، چون با افتخار جنگیدن در اون زمان به این معنی بوده. مخاطب جدید اما قرار نیست همچین رابطه ای رو دنبال کنه، پس آشیل پسری با قلبی بزرگ و روحی مهربان میشه که به خاطر دست تلخ سرنوشت مجبور به جنگیدنه و این کار رو دوست نداره. پتراکلس یکی از جنگجو های قوی و سنگدل ایه که شونه به شونه آشیل در میدان نبرد می‌جنگه و با کشتار آدم های بی گناه سهمش رو از جنگ به عمل می‌رسونه، و تعداد قتل هاش از آشیل هم بیشتره، ولی از نظر اخلاقی این منطقی نیست که سلاخی وحشیانه آدم های بی گناه به دست یکی رو ببینی و عاشقش باشی، پس پتراکلس تبدیل به درمانگر میشه، کسی که آشیل رو تو میدون جنگ نمیبینه و خوی جنگجویانه اش رو از نزدیک حس نکرده، چون این روند برای خواننده با اخلاق قرن بیست و یکمی قابل باور تر و درست تره. در کتاب نشون داده می‌شه که اولین بار که پتراکلس از سلاخی افراد بی‌گناه با خبر می‌شه منفلب شده و با آشیل بحث می‌کنه. این تغییر ها توی شخصیت سازی باعث میشه که قسمت های خیلی مهمی از داستان عوض بشه تا کاراکتر های دوست داشتنی جدید بتونن توش جا بگیرن، و رد زیادی از پیام ها یا اهداف ایلیاد تو داستان جدید به چشم نمیخوره. با این حال هدف این کتاب هم بازگفتار ایلیاد هومر همون‌طور که از قبل بوده نیست، بلکه رویه ای جدید از داستان دو عاشقه. کتابیه که خوندنش پیشنهاد می‌شه، اگه انتظار فضا و اتمسفر و یا تصویر درستی از کاراکترهای داستان اصلی رو نداشته باشید. عشق بین دو پسر با خام بودن و تمام آرزوهاشون با ظرافت تمام نوشته شده، نویسنده همراه با پتراکلس عاشق می‌شه و همراه با آشیل سوگواری می‌کنه. از خدایان متنفر می‌شه و برای کوچکترین معجزه به پاشون میفته. ۳.۶/۵
        

          چی بگم دربارش ؟؟
میشه دربارش چیزی گفت؟
اصلا قابل وصف هست؟
از ترجمه خفن آذرباد که نگم براتون...
اصلا عالیبی بود 
  تک جلدی مورد علاقم شده 
 ترجمه  عالییی بود غلط نگارشی و اینا نداشت سانسور هم نمی‌دونم حس نکردم راستش

خب بریم برای بررسی این کتاب🌌

🌈🌈اول از همه رمنس کتاب 
بله ، بله رنگین کمون گذاشتم ،اگه از این سبک خوشتون نمیاد نخونید .
در کل رابطه پاتروکلوس با آشیل خیلی قشنگ ، قابل لمس و دوست داشتنی بود 
یعنی هر جا که این دو تا داشتن حرف می زدن (حتی اگه داشتن بحث می کردن) ذوق می کردم 
🔴 اسپویل 
تا آخرش هم نفهمیدم دیدامیا آشیل رو دوست داشت یانه 


برای این بخش یه ستاره 

🌌خط داستانی 
اوایل کتاب آروم ، ولی دوست داشتنی بود... ولی اواسطش فقط میشد گفت نفس گیر...
و اواخرش ...
ندارید چیزی بگم که با اینکه یه هفته گذشته دلم پره💔
یه ستاره 

🌌 فضاسازی 
این اولین باری بود که اساطیری می‌خوندم و هیچ پیش زمینه ای از جنگ تروا و باقی چیز های مربوط به اساطیر نداشتم ...
حالا منظورم چیه الان من تقریبا همه چی رو دربارشون میدونم (تا حدی که گفته شده بود)
و الآنم دارم مجموعه آپولو رو میخونم . جلد یک رو تموم کردم ولییی به پای این نمی رسه 
 یه ستاره 

🌌 شخصیت پردازی 
واقعا دوستش داشتم . 
آشیل و پاتروکلوس تو قلبم یه جای خاصی رو به خودشون اختصاص دادن 
 با کل شخصیت ها میشد ارتباط برقرار کرد و باهاشون همزاد پنداری کرد...
آشیل بی خود مغرور بود ولی غرورش به زیبایی به تصویر کشیده شده بود و غرورش آزاردهنده نبود (غرور شینگین رو مخم بود ولی این نه)
 تک تک شخصیت ها رو میشد دوست داشت . 
حتی دیدامیا . 
حتی اودیسه 
 حتی آگاممنون 
و هزاران شخصیت دیگه...
 یه ستاره
🌌قلم نویسنده 
  قلمش خوب بود ولی  ترجمه واقعا رو مخم بود ‌. خط شروعش رو ده بار خوندم تا متوجه شدم چی میگه 😂
ولی نویسنده تو رو درگیر می‌کنه...
کاری می‌کنه تا مدت ها بعد از بستن کتاب تو فکرش باشی...
کاری می‌کنه تا باهاشون زندگی کنی...
 یه ستاره 

پنچ ستاره کمشه واقعا 

        

          it is a 5 star if it makes me cry my eyeballs out. 
beautifully written
        

          فکر میکنم همه مون درباره این کتاب شنیدیم، که چقد خوب و خفن و قشنگ و ...

زمانی که میخوندمش دوست داشتم ببینم چی میشه و خب حوصله‌م سر نمی‌رفت. کلا هم ۲،۳ تا از شخصیتا رو دوست داشتم. آشیل یا اکیلیز به شدت شخصیت رومخی بود برام. یه پسر خوشگل که فقط فکر معروفیت خودشه و همه چی انگار براش فراهم بوده. به خاطر غرورش همه رو نادیده میگیره -_- 

نصف اول کتاب که خب روند آرومی داره و بیشتر با شخصیتا آشنا میشیم، نیمه دوم سرعت وقایع بیشتر میشه و برای من روند جذاب تری داشت. این هلن هم همه رو گیر آورده بودا