دوسش نداشتم اصلا نتونستم تمومش کنم
ولی من خوشم نیومد 
        

          مرور یک جنایت از دو نگاه و تفکر ( اسیر و آزاد ) 

. فضا سازی ، پایان بندی ، ( خوب )


        

          صبح فقط یک چیز را زمزمه کرد..خورشید.صبح و بعدازظهر زنده بود و شب با رفتن خورشید او نیز رفت..
نوشتن همچین کتابی کار هر کسی نیست .این حجم از جزئیات دردناک کار هر کسی نیست.
نوشتن از زبان مردی اجتماع گریز دارای بیمار روانی و در مقابل نوشتن از زبان دختری که اسیر اوست.دختری که سراسر شور زندگیست .نقاشی میکشد ، به باخ گوش می سپارد و درقلبش عشق استادش(جی.پی) را می‌پروراند.استادی که نظرات متفاوت و عجیبی دارد و او شیفته ی آن است.
هرچه بیشتر فکر میکنم به روزی که میراندا اسیر شد،به روزی که قرار بود فردایش آزاد شود؛بهترین لباسهایش راپوشید ،موهایش را آراست و با کالیبان نوشیدنی خورد و رقصید و رقصید اما وقتی فهمید آزادی در کار نیست نابود شد. به ژرف ترین نقطه ی ناامید وارد شد.دخترک بینوا برای زنده ماندن چه ها که نکرد.
همه ی ما انسانها حتی در وحشتناک ترین زمانهای زندگی نیز می‌خواهیم زنده بمانیم و برای بقا میجنگیم. چرا وقتی میتوانیم در موقعیت های زجر آور بمیریم باز هم تلاش برای بقا میکنیم وقتی که مصیبت و زجر آن میتواند برایمان زودتر به پایان برسد؟ جواب واضح است زیرا همیشه فکر میکنیم میتوانیم همه چیز را درست کنیم و امید است که مارا میکشد و در این حال زنده نگه میدارد مانند میراندا
        

          این کتاب رو از دست ندید اگه از خوندن داستان‌های مربوط به نیمه تاریک وجود انسان لذت می‌برید.
درباره داستان (بدون اسپویل) : فردریک کلک تصمیم داره با ثروت هنگفتی که از راه قمار نصیبش شده کار عجیبی انجام بده: فراهم کردن زمینه برای به دام انداختن سوژه‌ای برای کلکسیون پروانه‌هاش؛ با این تفاوت که این یکی یه انسانه!
جا داره بگم پایان هولناک کتاب تا مدت‌ها از ذهنتون بیرون نمی‌ره!
در آخر اضافه کنم کتاب ترجمه خوبی داشت.
پیشنهاد: اگه از این سبک داستان‌های هولناک خوشتون می‌آد، می‌تونید نجواگر از الکس نورث (نشر نون) رو هم بخونید.
        

          می‌خواستم بدونم تهش به کجا می‌رسه. 
تقریبا تو یک سوم اول کتاب متوجه میشیم که ته داستان چیه. امید داشته باشیم یا نه. یعنی نویسنده تو همون یک سوم داستان رو برامون تموم کرد. ولی با وجود این بازم می‌خواستم بخونم، بخونم تا ببینیم چی میشه.
کتاب از چهار بخش تشکیل شده که تو بخش اول داستان رو از زاویه دید ف. (کلکسیونر روانی -_-) می‌خونیم و تو فصل دوم از زاویه دید میراندا ( مورد کلکسیون شده). دو فصل بعدی رو هم باز فردیناند روایت می‌کنه.
برخلاف بعضی از دوستان اضافه شدن نظرات سیاسی، فرهنگی و هنری تو بخش دوم اونقدر برام لذت‌بخش نبود و حتی از موضوع اصلی دورم می‌کرد. 
در کل کتاب رو دوست داشتم و چالش‌برانگیز بود. این که اگه من تو اون شرایط بودم چه می‌کردم و چی می‌شد تا آخرین صفحه‌ی کتاب پس ذهنم بود. 
        

          داستان درباره‌ی یه مرد به اسم فردریکه که یه جورایی از لحاظ اجتماعی و روحی وصله‌ی ناجور حساب می‌شه، اما یه روز تصمیم می‌گیره یه دختر هنرمند و آزاد به اسم میراندا رو بدزده و توی یه زیرزمین زندانی کنه، صرفاً چون عاشقشه و فکر می‌کنه این‌جوری می‌تونه قلبش رو به دست بیاره.
یه داستان درباره‌ی وسواس، قدرت و درک غلط از عشق
چیزی که توی این داستان خیلی برجسته‌ست، تفاوت دیدگاه‌های فردریک و میراندا درباره‌ی دنیا، عشق و آزادیه. فردریک یه آدم منزویه که همیشه از دور تماشا کرده و هیچ‌وقت جرأت نداشته توی جامعه جایی برای خودش پیدا کنه. وقتی پولدار می‌شه، حس می‌کنه دیگه می‌تونه هرچی می‌خواد رو به دست بیاره، حتی یه آدم دیگه رو!
میراندا اما یه دختر مستقله، پر از زندگی و هنر. نگاهش به دنیا پر از زیباییه و نمی‌تونه درک کنه چطور کسی می‌تونه فکر کنه که زندانی کردن یه نفر نشونه‌ی عشقه. اینجاست که تضاد اصلی داستان شکل می‌گیره: کسی که فکر می‌کنه می‌تونه با تملک، عشق رو به دست بیاره، و کسی که عشق رو در آزادی می‌بینه.
چرا این داستان ترسناک‌تر از یه داستان جنایی ساده‌ست؟
ترسناکیش اینه که فردریک مثل یه هیولای کلاسیک نیست، آدمیه که می‌تونه توی دنیای واقعی وجود داشته باشه. یه کسی که به جای تلاش برای تغییر خودش، تصمیم می‌گیره چیزی که نمی‌تونه بهش برسه رو تصاحب کنه. این نشون می‌ده که چقدر بعضی آدم‌ها عشق رو با مالکیت اشتباه می‌گیرن.
از یه زاویه‌ی دیگه، داستان یه جورایی نقد اجتماعیه. فردریک انگار یه نماینده‌ی آدماییه که نمی‌خوان تلاش کنن دنیا رو بفهمن، فقط می‌خوان چیزی که تو ذهن خودشونه به بقیه تحمیل کنن. میراندا اما برعکسشه، نمادی از روشنفکری و آزادی. همین باعث می‌شه این داستان بیشتر از یه درام ساده، یه جور جدال بین افکار باشه.

کلکسیونر یه داستان درباره‌ی قدرت، وسواس و تفاوت بین عشق واقعی و میل به تصاحبه. ترس اصلی داستان اینه که چقدر راحت می‌شه یه آدم معمولی رو تبدیل به یه شکارچی کرد، فقط کافیه هیچ‌وقت بهش یاد ندن که عشق یه چیزیه که باید دوطرفه باشه، نه یه چیزی که یکی بگیره و یکی مجبور بشه تحمل کنه. 
البته در اینجا بنطر من ی اختلال دوقطبی هم ت ورفتار میراندا مشاهده میشد.. 
کتاب دارک و جذابی بود ارزش مطالعه رو داره


        

          کتاب بسیار جالبی بود که از اولش تا وسط کتاب روایت توسط یک مرد گفته میشود و برداشت های اون رو ما میخونیم و از نصفش تا اخر کتاب داستان رو دوباره از اول یک دختر برای ما تعریف میکنه. که به خودی خود میتونه خیلی جالب باشه یک داستان در دو روایت و دو برداشت و دو دیدگاه. با اینکه کتاب دوبار از اول شروع میشود به هیچ عنوان خسته کننده نیست و براحتی کتاب رو میشه خوند. 
        

          این کتاب، تلالویِ گوهری است ازلی در دلِ صدفِ زمان؛
هر واژه‌اش چون قطرۀ شبنمی بر تارِ عنکبوتِ سپیده‌دم می‌درخشد، و هر سطرش نگارشی است از نور بر لوحِ زمردینِ ابدیت. 
شخصیت‌هایش نه بازیگران که تجلّی‌های اسرارآمیزِ حکمتند ، هر کدام چون شمعی در محرابِ معنا می‌سوزند و سایه‌هاشان بر دیوارِ غارِ وجود، تمثیل‌های جاودانه می‌آفریند.
پیش‌بینی؟ گویی..
چه شکوهمند است تماشایِ شکفتنِ گل‌های نابِ اندیشه در بوستانِ واژگانِ پیراسته!
درود بر آن عارفِ سخن‌سنج که از خاکِ کلمات،کاخ‌های بلورینِ معنا می‌سازد!
کتابی که هر بار خواندنش، چون نیایشی در نیایشگاهِ عقلِ سلیم، هم تازه است و هم مقدّس!
و این است هنرِ ابدیِ ادیب آفریدنِ آینه‌ای از نور که هم رخسار نشان دهد، هم ژرفایِ جان!
در این اثر، هر فصلِ سپید ، چون بالِ فرشته‌ای است که هم می‌پوشاند، هم می‌نمایاند!
        

          کلکسیونر یکی از نمونه های اولیه از ژانری است که امروزه با نام تریلر روان‌شناسانه می‌ شناسیم....

داستان کتاب، روایت یک مرد منزوی و روان‌پریش است که دختری دانشجوی هنر را می‌رباید و گروگان می‌گیرد..
 داستان، طی دو بخش از زاویه دید گروگان و گروگان‌گیر روایت شده است

بخش دوم کتاب از زبان میراندا (شخصیت دختر ) بود و به نظرم،عذاب آور ترین و کسل کننده ترین بخش کتاب بود :|||

درکل فکر می‌کردم کتاب جور دیگه ای تموم بشه ، ایده کتاب و اینکه جز اولین ها در این ژانر بود ، دوست داشتم ولی کشش زیادی نداشت..
 در کتاب شاهد سقوط کامل روانی و شخصيتی یک فرد بودیم و این خیلی دلهره آور و تاریک بود ..

فقط اینو نفهمیدم ، کتابی که در زمان خودش( سال ۱۹۶۲ ) انقدر فوق العاده و پر طرفدار بوده چرا باید سال ۹۸ تازه در ایران ترجمه بشه ؟ چرا انقدر دیر ؟
        

          لعنتی :/
فکر کردن بهش بعد تموم شدنش هم اذیتم میکنه
واقعا متنفر شدم از کتاب که یعنی نویسنده خوب نوشته -_-
کشش خوبی داشت، جذاب بود، حس تنفرت رو قشنگ میبره بالا
ترجمه معمولی بود_راضی بودم در کل
فضاسازی خوب بود با اینکه میشد بهترم بشه، شخصیت هارو هم به خوبی تونست بهمون بشناسونه تا باهاشون ارتباط بگیریم با اینکه سال ها از نگارشش میگذره (تقریبا ۵۸ سال پیش) و تو سبک خودش اولین (با توجه به مقدمه مترجم) با اینحال از خیلی از آثاری که تو این سبک نوشته شدن بعدش و هنوزم نوشته میشه بهتره و هیجان نسبتا بالایی داره و حرف هایی که از شخصیت ها زده میشه مخصوصا تو بخش دوم و از زبان میراندا خیلی جالب و این نشون میده که یه رمان ساده نیست!
ارزش یه بار خوندن رو داشت و چسبید و میرم سراغ مجوس
        

          کلکسیونر یکی از رمان‌های روان‌شناختی و دلهره‌آور برجسته‌ی قرن بیستم است که با شروعی آرام و فضایی سرد، به‌تدریج به کابوسی بی‌رحمانه تبدیل می‌شود. جان فاولز در این رمان، داستان مردی منزوی و درون‌گرا را روایت می‌کند که علاقه‌ی وسواسی‌اش به دختری جوان، او را به عملی هولناک سوق می‌دهد: ربودن و حبس او در یک زیرزمین مخفی.

روایت در دو بخش ارائه می‌شود؛ ابتدا از زبان فردریک که منطق بیمارگونه‌اش را با لحنی سرد و کنترل‌شده بیان می‌کند، و سپس از زبان میراندا که در یادداشت‌های روزانه‌اش تلاش می‌کند معنای این اسارت، روان فردریک و امیدهای خودش را تحلیل کند.

فاولز در این رمان به‌جای هیاهوی کلیشه‌ای، از سکوت، تنهایی و ذهن‌آزاری بهره می‌برد تا خواننده را در تنگنای روانی قرار دهد. کلکسیونر درباره قدرت، تسلط، میل به کنترل و ناتوانی در برقراری ارتباط انسانی‌ است؛ داستانی که ترس را نه از بیرون، بلکه از عمق روان انسان بیرون می‌کشد.

اگر به رمان‌های روان‌شناختی و تیره با لایه‌های فلسفی علاقه دارید، کلکسیونر تجربه‌ای فراموش‌نشدنی و تکان‌دهنده برایتان خواهد بود.
        

          کشش اولیه ی داستان تا نیمه هاش زیاد بود بطوریکه آدم دوست داشت فقط زودتر پیش بره و آینده رو ببینه ولی از نیمه ی دوم کتاب خیلی کند بود میشه گفت چون یکبار تک تک اتفاقا رو تجربه کرده بودیم ولی دوباره از یه دیده دیگه داشتیم تجربه میکردیم و واقعا بعضی قسمت هاش که از زبون میراندا بود حوصله سر بر بود مخصوصا قسمت هایی که درباره ی جرج حرف میزد و اینکه انتظار یک پایان اینچنینی رو نداشتم در کل کتاب خوبی بود ولی انتظارات من بیشتر بود 
        

          حتی نمی‌دونم چطور تونستم تا اینجا ادامه بدم! اگر واقعاً دوباره روزی خواستم خودم رو تنبیه کنم یا حتی شکنجه، قطعاً این کتاب رو دوباره می‌خونم! به‌شدت کتاب سلیقه‌ای هست! فضا کاملاً تاریک و ملال‌آور اما نکته‌ی جالبی که باعث گیرایی کتاب میشه، انتقال درست و عمیق احساسات و حتی هیجان افراد هست. مخصوصاً در بخش دوم! 
والسلام. :)
        

          رمان به شدت فضای تاریکی داشت ولی نویسنده خیلی با جزییات توضیح میده طوری که قسمتی از داستان میشید اولش فکر کردم قراره مثل رمان اتاق بشه ولی رفته رفته فضای تاریک داستان مشخص شد طوری که در صفحات انتهایی احساس می کردم تنفسم چقدر سنگین شده
        

          پایان نامنصفانه و بدی داشت ولی در عین حال واقعا کتاب دوست داشتنی ای بود.
تا چند ساعت بعد تموم کردن کتاب کلا شوکه بودم.
مسیر کتاب به شدت عالی بود و بهترین حالتی بود که میشد ساختن یه روانی زنجیره ای رو به تصویر کشید.
الان که کتاب رو تموم کردم فقط به این فکر میکنم که دست از کلکسیون پروانه کشید و درگیر کلکسیون تابوت تو باغش شد:)
        

          دوستی دارم بنام دنیــا که دختری کتابخوان و بسیار دوست‌داشتنی‌ست؛ 
گاهی اوقات که بعد از اتمام یک کتاب نمیدونم چطور میتونم تمام احساسات، هیجان، ترس، عشق و لذتی که حین مطالعه‌ی کتاب تجربه کردم رو در قالب جمله بریزم و بیانش کنم، اون کتاب رو برای دنیا توصیف میکنم، به گونه‌ای که انگار تصمیم دارم کتاب رو بهش معرفی کنم و اون قصد خوندنش رو داره؛ 

• برای کتاب کلکسیونر همینطور شد، برای دنیا اینگونه نوشتم :
 کتابی در سبک جنایی که از ابتدا فضایی آرام و عادی برای مخاطب ایجاد میکند اما در عین حال حس ترس و نگرانی در پس زمینه وجود داره؛ یک بخش‌هایی خیلی مهیج میشه و دوباره تب داستان فروکش میکنه. 
متن از دیدگاه مردی به معنای واقعیِ کلمه « Psychopath » روایت میشه که ابتدا عاشق پیشه بنظر میاد اما به مرور مشخص میشه که چقدر مشکل روانی داره و رفتارش آسیب رسان هست. 
از فصل دوم شنوندهٔ وقایع از زبان دختری به نام "میراندا" هستیم که به چنگ این فرد دیوانه گرفتار آمده و به دنبال راه فرار است اما هر سری با شکست مواجه میشه و در ⅓ انتهایی کتاب، حتی خواننده هم امیدی به نجات و رهایی یافتنش از دست این دیوانه خو نداره؛ انگار که من انتهای کتاب رو فقط برای اینکه بدونم چه بلایی سر این دختر بیچاره می‌آد میخوندم. 
در آخر، وقتی انتظار داشتم این جنایت تمام شود و تجربهٔ آن صحنهٔ تراژیک را هضم کنم، شروع حیوانی‌گری جدیدی مرا در شوک باقی گذاشت .. 

• نکات جالب توجه متن کتاب :
- نویسنده در داستان از زبان شخصیت‌ها نظراتش رو در مورد یک سری مسائل سیاسی، هنر، فرهنگ و کتابها بیان کرده که خیلی جالبه !
- ما اتفاقات رو یکبار از زبان کلکسیونر و یکبار از زاویه دید میراندا مرور میکنیم که یکی از جذابیتای سبک نوشتهٔ این کتابه !
- اینکه در قالب یک داستان جنایی با کلی مطالب در مورد موسیقی و هنر، آثار هنری و نقاشی های معروف آشنا میشیم دلنشینه !
        

          کتاب رو خیلی دوست نداشتم 
دلم میخواست اول اش شخصیت مرد داستان یکم برای داشتن میراندا تلاش می‌کرد بعد این داستان ترسناک شروع می‌شد 
البته داستان اونقدر که فکر میکردم ترسناک باشه نبود چون فعلا فقط یه داستان بود 
اما اگه به دید یه حقیقت نگاهش کنیم زجر آور و ترسناک میشه 
مجموعا برای من چیز جذابی نبود که بخوام به کسی معرفیش کنم
بیشتر انگار آدم برای زجر دادن و مجازات کردن خودش داره کتاب رو میخونه