یادداشت‌های هآرو (35)

          برای خوندن این کتاب باید خواننده ی صبوری باشید چون یک سوم اول کتاب هیچ اتفاق خاصی نمیوفته و کند پیش میره و بعد اونه که همی هیجانی تر میشه و روی روال میوفته. کتاب خوبی بود و دوسش داشتم. به نظرم شخصیت پردازی خوبی داشت و میتونستی تک تک شخصیت هارو درک کنی. هرچند علاقه ایی به شخصیت اول نداشتم چون برعکس شخصیت های دیگه انچنان بهش توجه نشده بود.و یه چیزی که خیلی رو مخم بود خنگ بودنشون بود.. بیخیال همون اول کتاب گفت که همشون وقتی دروغ میگن چه حالت هایی پیدا میکنن بعد وقتی دروغ میگفتن من یادم مونده بود و تشخیص میدادم اون وقت خودشون نمیفهمیدن... صحنه پردازی خیلی خوبی هم داشت حقیقتا، با توصیفاتش کاملا میتونستی اون محیط رو توی ذهنت مجسم کنی و در اخر پیشنهاد میکنم کتاب یک به یک و زنی در کابین ده رو هم از این نویسنده حتما بخونید اونا نسبت به این کتاب خیلی بهتر بودن
        

          مثل همیشه... صفحات اخر کتاب باعث میشن یه نیم ساعتی تو شوک فرو بری. داون یکی از شخصیت های مورد علاقم شد ʕ ꈍᴥꈍʔ 
        

          ⭕فیلم دارای اسپویله
واقعا پشیمونم که چرا انقدر خوندنش رو انقدر عقب انداختم و زودتر نخوندمش. نغمه اشیل میتونم بگم یکی از قشنگ ترین کتابایی بود که خوندم. اولین چیزی که باید بهش اشاره کنم اینه که این یه داستان حماسی نیست، بلکه بیشتر یه داستان عاشقانه و احساسی بود پس به دنبال خوندن زیاد راجب جنگ و گذشته نباشید.از نظرم داستانش خیلی قشنگ روایت شده بود، یه داستان که پر از احساسات متفاوتی مثل عشق، دوستی، منطق، جاه طلبی و غرور، و چیز های دیگه بود ولی یه نقص کتاب از نظرم شخصیت پردازی هاش بود. به شخصه خود من عاشق اشیل و پاتروکلوس بودم. اما نمیتونستم هیچ حس همزاد پنداری با هیچکدومشون کنم، به خصوص با اشیل و مادرش تتیس. بعضی وقتا یه رفتار هایی نشون میدادن که واقعا هرچقدر به دلیلش فکر میکردی نمیتونستی جوابی واسش پیدا کنی.. و در اخر میخوام اینو اضافه کنم که چقدر از پیروس بدم میومد..و بیشتر از اون از تتیس که موجب شده بود یه بچه همچین بلایی سرش بیاد. و پایانش هم که:)  خلاصه اینکه خوندنش رو حتما پیشنهاد میکنم(به شرط اینکه با گی بودن زوج اصلی مشکلی نداشته باشید) 
        

          دوسش داشتم. یه جورایی دیدگاه جدید و جالبی بود و متن روونی داشت و از خوندنش خسته نمیشدی. در کل کتاب قشنگی بود و پیشنهاد میکنم بخونید
        

          لازم به این نیست که شکسپیر رو معرفی کنیم دیگه؟ درسته؟ این کتاب رو خیلی اتفاقی خریدم اما از خریدن و خوندنش خوشحالم. حالا متوجه میشم که چرا شکسپیر در این حد معروفه.مشتاقم بقیه چیزایی هم که نوشته رو بخونم. پیشنهاد میکنم اگه این کتابو خوندید بعد هر داستانش اجرای تئاترش رو توی یوتبوب هم ببینید💫
        

          و اخرین جلد این مجموعه.. راستشو بخوام بگم این قشنگ ترین مجموعه ایی بود که تاحالا خونده بودم. من هیچوقت تحمل مجموعه خوندن نداشتم مگر با زور و تو مدت طولانی. ولی داستان قصه های همیشگی تو خودش غرقت میکرد، تورو به داستان هاش میبرد و قلم نویسنده انقدر قوی بود که تو میتونستی به جای اون شخصیت ها زندگی کنی و احساساتشونو کامل درک کنی.. به نظرم این کتاب خیلی جاها درس های زندگی میداد. قشنگی شخصیت کارنر و تغییر شخصیتش از کتاب اول تا کتاب اخر که بزرگ تر شده بود بهم حس یه مادرو میداد که بزرگ شدن بچه شو میبینه. از ایرادات کتاب چشم پوشی نمیکنم، نمیگم بدون نقص ترین کتاب بود. مثلا افت شخصیت ها از جلد ۴ و ۵ به بعد یا حتی اافت زیاد روند داستان از جلد چهار به بعد(این نظر کسایه که کتابو با من خوندن به نظر خودم که همین شخصیت های جدید و داستان هاشون قشنگ ترشم کرده بود). با وجود همه این ها،برای من قصه های همیشگی اولین کتاب و اولین مجموعه اییه که بهش امتیاز ۵ ستاره میدم و به نظرم ارزش خوندن رو حتما داره
        

          خیلی قشنگگگگ بود.از داستان های کارنر خیلی خوشم میومد و و شخصیت های جدید داستان هاش باعث قشنگی این جلد شده بودن. واقعا وقتی به این فکر میکنم که فقط یه جلد مونده که این مجموعه تموم بشه غمگین میشم
        

          بالاخره تونستم این جلد رو هم تموم کنم. حقبقتا این جلد رو بیشتر دوست داشتم.شخصیت های جدید و مخصوصا پایانش>>>>>>> واقعا عاشق دو فصل اخر شده بودم. راجب این جلد هیت های زیادی شنیده و خونده بودم. مخصوصا راجب به اینکه ارون اینجا ابهت نداره جولیت اینجا ضعیفه و... 
عزیزان میشه به این نکته که اونا فقط ۱۹ و ۱۷ سالشونه توجه کنید؟؟؟ اونا هیچوقت زندگی طبیعی و عادی نداشتن. هیچوقت دوست داشتنو تجربه نکردن و هیچوقت یه ارتباط خوب با دیگران نداشتن. ارون ۱۹ سال زیر دست یه هیولا اموزش میدیده. جولیت ۱۰ سال توی یه اسایگاه تنها زندانی بوده و حالا هردوشون زندگی متفاوتی رو دارن تجربه میکنن. ارون واسه اولین بار داره با بقیه خوب زندگی میکنه و دوست داشتنو تجربه میکنه و جولیت هم که بدون اینکه بدونه چه اتفاقی داره میوفته مسئولیت فرماندهی یه قاره دستش افتاده. اونا فقط دوتا بچن. نمیشه انتظار داشته باشید که همه جا خیلی منطقی و عالی عمل کنن و هیچ ضعفی از خودشون نشون ندن. نسبت به جلدای دیگه اتفاقا به نظرم این جلدی بود که حس واقعی بودن میداد. واسه خوندن جلدای بعدیش مشتاقم (. ❛ ᴗ ❛.) 
        

          از جلد دوم خیلی بیشتر دوسش داشتم و قشنگ تر بود. ولی هنوزم از نظرم جلد اول خیلی قشنگ تر از هردوجلد بود.یه جورایی حدس زده بودم ادم بده کیه. بعد چندتا کتاب فریدا دیگه دستم اومده تقریبا، ولی انتظار اینکه چه کارهایی میکرده رو نداشتم. به هرحال گزینه خوبی واسه خوندنه
        

          خیلی قشنگگ بود. واقعا از جلد سوم به بعد خیلی داستانا دارن جالب تر پیش میرن. شخصیت های جدیدی که تو این جلد بودنو خیلی دوست داشتم مخصوصا شخصیت ارتور و مرلینو. عاشق جایی شدم که الکس رفت توی داستان ارتور 
        

          دوسش داشتم اما نه به اندازه خدمتکار. با تصور و علاقه ایی که به خدمتکار داشتم جلد دومش رو شروع کردم و انتظار داشتم به اندازه اون عالی باشه، ولی نبود. اگه به عنوان یه کتاب مستقل نگاش میکردم و میخوندم احتمالا خیلی بیشتر لذت میبردم. اوایلش خوب جلو میرفت و عالی شروع شد. من واقعا راجب یه سری از اتفاقا یه حدسایی زده بودم ولی فکر میکردم غیرممکن باشن ولی خوب.. ممکن شدن. پلات توییست‌های کتاب رو دوست داشتم، شما رو در حین خوندن درگیر می‌کنه که واقعا جذابه. یکی از نکات مثبتی هم که داره اینکه فصل‌ها کوتاه و هیجان انگیزه، باعث می‌شه یکی دو روزه کتاب رو تموم کنین
        

          نسبت به جلد اول و دوم این یکی واقعا شاهکار بود. امیدوارم جلدای بعدی همین شکلی از اینم بهتر باشه. مخصوصا پایانش واقعا شوکه کننده بود. مجموعه ها رو نمیشه واسه هرکتاب نظر جدای کاملی داد پس نظر کاملمو میزارم واسه جلد اخر
        

          واقعا دوسش داشتم. یکی از قشنگ ترین کمیک هایی بود که خوندم و با لحظه به لحظه اش همزاد پنداری میکردم. توی هرخطش و هرکار روح کوچولو میتونستم خودمو ببینم و حرفاشون به منم کمک کرد. مخصوصا تو این شرایط که داشتم واقعا به خودم سخت میگرفتم. به نظرم حتما بخونیدش:) هرادمی با هر سلیقه ایی مطمئنم ازش خوشش میاد و میتونه بهش کمک کنه 
        

          نمیدونم چی بگم، فقط مبتونم بگم یکی از بهترین کتابای جنایی بود که خوندم. فضاسازی، شخصبت پردازی ها و بحث های روانشناسی که توی اوایل کتاب بود همه اینا محشر بود. اصلا از اون کتابایی نیست که خسته تون کنه یا کند پیش بره. وقتی شروع به خوندن میکنی دیگه نمیتونی جلوشو بگیری که ادامه ندی. قلم نویسنده رو واقعا دوست داشتم ودلم میخواد اگه کتابای دیگه ایی هم داره حتما بخونم
        

          یکی از قشنگ ترین فانتزی هایی که خوندم این مجموعه بوده. عاشق صفحه های اخرشم. این جلدشم محشر بود. خیلی بهتر از جلد اول بود، امیدوارم جلد سوم هم به همین خوبی باشه.
        

          این جلد از جلد قبلیش خیلی قشنگ تر بود و خیلی مشتاقم بقیه جلدارو هم بخونم. داستان و اتفاقای این جلد از هرلحاظ قشنگ تر بودن. اخرش بغض کردممم. امیدوارم جدا نشن o(╥﹏╥)o 
جلد قبلی قرمزی خیلی شخصیت مزخرفی داشت ولی تو این جلد عاشقش شدم.به یکی از شخصیت های مورد علاقه ام تبدیل شد. خلاصه که، بخونید این کتابوو
        

          خیلی کتاب قشنگی بودد:))) وقتی تمومش کردم تازه فهمیدم نویسنده اش همون نویسنده پرسی جکسونه و من عاشق اون مجموعه بودم. واقعا عاشق شخصیت کارتر و سیدی بودم(مخصوصا کارتر). واخرش وقتی بالاخره با پرسی همو دیدن خیلی ذوق زده شده بودم، امیدوارم توی کتاب دوم بیشتر باهم باشن. عشق کیوت بین انوبیس و سیدی هم غیرمنتظره بود ولی شیپشون رو دوست داشتم ʕ ꈍᴥꈍʔ. خلاصه برای فانتزی خون ها و اون هایی که به داستان اساتیر یا مجموعه پرسی جکسون علاقه داشتن خیلی کتاب قشنگ تری میشه. 
        

          داستان های پریان، دنیای قصه ها، سیندرالا، زیبای خفته، سفیدبرفی و ملکه بدذات و بقیه شاهزاده ها و ملکه ها. همه این ها چیزهایین که بچگی منو ساختن. از لحظه ایی که تونستم کتاباشونو بخونم و حتی قبل اون با دیدن کارتون هاشون، من باهاشون زندگی کردم. این کتاب منو به دنیای اون موقع ها برد. باعث شد چیزای جدید و شخصیت های جدیدی رو از هر کدومشون بفهمم و داستان های جدیدی رو تجربه کنیم.
        

          بازم مثل همیشه، امکان نداره از کتابای فریدا خوشم نیاد. و راجب این کتاب، خوب نمیتونم بگم عالی بود، ولی خوب بود. به نظرم داستان اموزگار و مادرخوانده خیلی شبیه همدیگه بودن و هردو راجب خیانت و اعتماد بودن(و البته تشابه اینکه هردو شوهراشون خیلی کراش و استاد دانشگاه بودن). ولی میشه گفت که نسبت به اموزگار خیلی هیجان بیشتری داشت و همچنین این تنها کتابی از فریدا بود که باعث میشد کتابو ببندم حرص بخورم و دوباره بخونم. و این ماجرا سه بار توی طول کتاب واسم پیش اومد. حتی حاضر بودم یکی بیاد واسم اسپویلش کنه که یکم با ارامش بیشتری بتونم بخونمش. شخصیت پردازی های خوبی داشت به نظرم. فقط ابی واقعا گاهی وقتا خیلی احمق میشد و چشمشو رو همه چی میبست. در کل نتیجه گیری که میتونم بکنم اینه که، بخونیدیش. حتما بخونید o(╥﹏╥)o 
        

          من واقعا حرفی واسه گفتن ندارم. همین الان تمومش کردم و خدای من، عالی بودد. واقعا انتظارش رو نداشتم. با خوندن این کتاب بازم بهم ثابت شد که فریدا یکی از بهترین نویسنده های جناییه. همیشه خط اخر کتاب هاش باعث میشه که ضربان قلبت بره بالا. جدی در توصیف این کتاب نمیتونم چیزی بگم. ولی پیشنهاد میکنم حتمااا بخونیدش.