این کتاب نوشته مصیب معصومیان از سفر به مناطق صفر مرزی و صحبت با رزمندگان و مرزبانان عزیزمان بود.
تمام کتاب پر بود از صحبتها و اتفاقات روزمره، بدون ذره ایی اطلاعات آموزنده.
ساعت فلان بیدار شدیم، صبحانه خوردیم، با فلانی و فلانی حرف زدیم، ظهر شد، نهار خوردیم ، والیبال لازی کردیم ، حالا غروب شد، فلانی و فلانی و فلانی دیدیم، حالا خوابیدیم......
هیچ نکته و مطلب جذابی نداشت...
فقط اسم یه سری سرباز یا مدافع یا شهید رو پشت سر هم گفتن، چه دردی از خواننده دوا می کند...
کاش کمی برای وقت و هزینه خواننده احترام قائل می شدن!!