از حر مدافعان حرم چی بگم...
ان‌شاءالله بی بی حضرت زینب سلام الله همه مارو اینطور بخرند...
        

          ✨ کتاب مجید بربری روایت داستان زندگی #شهید_مجید_قربان_خانی حُر مدافعان حرم است.

🔸کتاب به معرفی‌شخصیت چند وجهی شهید می پردازد و نویسنده با استفاده از روایت خاطرات از زبان نزدیکان شهید به شرح قصه می پردازد، در کتاب به هردو بخش زندگی شهید به خوبی پرداخته شده.

🔸یکی از زیباترین توبه ها در طول تاریخ توبه ی حُر هست که واقعا زیبا و مثال زدنی شده... توبه داداش مجید هم مثل حُر خیلی زیباست.

🔸خوشا به سعادت تک پسر خانواده قربان خانی که تنها در عرض چند ماه کوله بار سعادت و عاقبت بخیری خودش رو بست و عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ شد.

#لبیک_یا_زینب (س)
        

          این #کتاب داستان زندگی و #شهادت شهیدی است، شاید متفاوت با تمام #شهدای_مدافع_حرم که تا به حال شنیده اید. داستان زندگی #مجید پسری پر شر و شور از محله یافت آباد تهران که ناگهان مسیر زندگیش عوض میشود.
مجيد متولد 69 بود:زیاد دعوا می کرد، زیاد قهوه خونه میرفت حتی خودش قهوه خونه داشت، زیاد قلیون میکشید وحتی خالکوبی هم داشت ولی بامرام و با اخلاق و اهل کمک به دیگران هم بود. تا اینکه یه رفیق #هیئتی خوب پیدا کرد . و بعد برای اولین بار با #مدافعان_حرم و #سوریه و #اربعین آشنا شد. همین رفاقت و سفر #اربعین مجيد رو زیر و رو کرد و در آخر خدا خودش او را خرید و او شد #حر مدافعان_حرم.
اللهم اجعل عواقب امورنا خيرة: «خدایا آخر و عاقبت کارهای ما را ختم به خیر کن»
        

          خیلی موضوع خوبی بود ولی متاسفانه داستان پردازی خوبی نشده بود. یکی از اول داستان میگفت یکی از آخر.
ارزش خواندن داشت. 
        

          دیوانه ای پابرهنه از آب گذشت... 

داستان مجید قربانخانی بیش از آنکه برای لوطی ها و داش مشتی ها و حال خراب ها، نوید نجات و باب رهایی و امیدعاقبت بخیری داشته باشد، برای کاردرست ها و مدعیان و میدان دارها و همه چیز بلدها، تلنگر و درس دارد! 

این جوان شر و شور و بانمک و با جنم و لات و سر به هوا و دردسرساز و بی قید، مرا یاد آن بیان عجیب مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی می اندازد که: روز عاشورا این بامرام ها و داش مشتی ها بودند که بلند شدند به هواداری از امام و حرم و اهل بیت او و جان بر سر پیمان با امام دادند. اما مدعی ها و اسم و رسم دارها و صاحب اندیشه ها نشستند به استخاره و مصلحت سنجی و... آخر سر هم امام را با همین توجیهات و تعلل ها تنها گذاشتند.(نقل به مضمون) 

همان روزها که امثال من دنبال کار فرهنگی و تبلیغی بودند،  دنبال گسترش فعالیت ها، دنبال رشد و ارتقای علمی، دنبال کادرسازی برای نظام و انقلاب، دنبال گزارش دادن و سابقه تراشیدن، دنبال بحث های نظری که الان تکلیف کجاست و... مجید اما فارغ از این بازی ها هوای رفتن به سرش زده بود. دنبال همین حس و حال را گرفت و رفت تا به وصال رسید. 

تا که عاقل در کنار آب پی پل می گشت

دیوانه ای پابرهنه از آب گذشت... 

بله داستان عاشق جداست از عاقل مصلحت سنج. عقل معاش کجا و عشق معاد کجا؟ عقل محدود به آفاق وسیع دل معشوق کجا میرسد؟ 

راستش من اندازه ام این نیست که بگویم تکلیف چیست و چه باید کرد!  باید ماند و کار کرد و انقلاب و آقا را یاری کرد و... یا باید رفت و خون داد و شهید شد و... اما این را میدانم که کسی که تمنای رفتن و آرزوی شهادت نداشته باشد، قطعا خدمتگزار خوبی هم نخواهد شد!  اگر میل به رفتن و پرکشیدن نداشته باشی، ماندن به چه درد میخورد؟ کسی که دنبال یک عمر ماندن و خدمت کردن و رشد و ترقی است_ولو با نیت خوب_این آدم حتما در ورطه ی آفت ها و رکودها می افتد. مرحوم سلمان هراتی شاعر متعهد انقلاب میگفت: ماندن چقدر حقارت آور است وقتی عزم تو ماندن باشد... 

بله آنها که آرزوی شهادت دارند خدمتگزاران بدردبخوری هستند تا آنها که فقط دنبال خدمتند و کاری به کار شهادت طلبی و جهاد و جبهه و اسلحه و خون دادن و سرباختن ندارند!  احوالات زندگی شهید صیادشیرازی و حاج احمد کاظمی و حاج حسین همدانی و حتی همین حاج قاسم سلیمانی عزیز را که نگاه کنید متوجه حرف میشوید. 

کتاب خوش خوان «مجیدبربری» را انتشارات دارخوین اصفهان چاپش کرده است. به قلم خوب و روان خانم کبری خدابخش دهقی. گفتارهایی از پدرومادر و دایی های مجید و تنی چند از رفقای او. حجم کتاب کم است. خیلی وقت نمی برد خواندنش. البته کمی ناقصی دارد. مثلا مادر شهید در جای جای کتاب تمنا دارد که پیکر مجید برگردد. حالا که مجید آمده، خوب است کتاب دوباره ویرایش و تکمیل شود. اماکتاب در نهایت حال آدم را خوب میکند. آدم با مجید این کتاب میخندد و میگرید. تلنگر میخورد. کمی اگر از وجدان و فطرت و آیینه گی در کسی باشد، حتما سرنوشت مجید او را به خود می آورد و به فکر فرو میبرد. 

بچه ی شر یافت آباد «خواست»  که آدم شود و شد!  همین! کل داستان مجید شاید همین باشد. سفر اربعین قبل از شهادت از آقاامام حسین همین را خواسته بود که: آقا آدمم کن!  

مجید آدم شد. آدم امام حسین ع.  آدم بی بی زینب س. آدم توبه و گریه و ندامت. آدم جنگ و دفاع و شهادت. 

درود خدا بر او که در معادلات آدم های این دوره و زمانه نمیگنجد. داستان زندگی اش باورنکردنی است. تحولش عجیب است. اصرارش بر شهادت حیرت آور و عاقبتش دور از انتظار. او را و امثال او را من و ما فهم نمیکنیم. رازی را که دم گوش او گفته اند را ما سر در نمی آوریم و راهی به عوالم آن ها نداریم. ما نمیدانیم مجیدها چطور از خدا دلبری کردند که خدا خریدارشان شد. نمیدانیم چه کردند و چه گفتند که عزیز خدا شدند.  

شک نکنید خدمتی که مدافعان حرم کردند،  خونهای که امثال مجید دادند، فوق فعالیت ها و خدمات امثال ماهاست. ما هرچه هم در این فضاها بدویم و کار کنیم و جلو برویم، در مقابل شهدا شرمنده و عقب مانده و سرافکنده ایم.  کار را آنها کردند. دم شان گرم!
        

          نظر آقای خامنه‌ای: «این‌جا فطرتی پاک را، دلی روشن را، دستی خدمتگزار به ضعیفان را می‌بینیم که رشته‌ای از انوار خورشید حسینی، آن‌ها را در خط نورانی جهاد و شهادت، به کار می‌اندازد و دارنده‌ی آن‌ها را به اوج می‌رساند. مجید قربانخانی مصداق آیه‌ی: فَمَن یُرد الله ان یهدیه یشرح صدره للإسلام است. او لایق این عروج بوده و دل با صفا و روح با مرام او ظرفیت آن را داشته است.. گوارایش باد و الحقنا الله به ان‌ شاءالله. تیر ماه ۱۴۰۲» 
        

          روایت حر مدافعان حرم. جوونی که مثل خیلیا بود اما همون دست مردم رو گرفتنش و عشق به امام حسین باعث میشه از قهوه خونه برسه به خان طومان و هم چون شهادتی
دمت گرم آقا مجید حر مدافعان حرم
        

          چه‌قدر زود تمامش کردم. از بس دلم می‌خواست از مجید بیشتر بدانم. چه جوری بود و چه جوری زندگی کرد و چه جوری شهید شد و چه جوری بهترین عاقبت رو برای خودش رقم زد. 
از دیروز که کتاب رو تموم کرده‌‌ام همه‌اش دارم به مجید بربری فکر می‌کنم. به دست و دلبازی‌‌اش، به معرفت و جوانمردی‌اش، به عشق خالصانه‌اش به امام‌حسین،....
چه جوری می‌تونم شبیه مجید بشم؟
۵ امتیاز را به خاطر محتوای عالی و جذاب کتاب دادم وگرنه قلم کتاب پر از اشکال و نقص است.
        

          بسم رب الشهدا 
کتاب زندگی شهید مجید قربانخانی لقب به حر مدافعان حرم رو روایت می‌کند.
یکی از نکات مهم زندگی این شهید که مورد توجه من قرار گرفت مرام و معرفت این شهید بوده و احترامش به پدر و مادر قبل از اینکه اون تحول روحی رو تجربه بکنه.
نکته دیگر اینکه ین شهید رو متمایز می‌کنه با دیگر شهدا عاقبت بخیری اون بوده در یک مدت کوتاه مسیری که این شهید در طول چند ماه رفته رو خیلی از بزرگان در طول عمر چند دهه سال شان  نرفتند.
خدا به ما لیاقت ادامه مسیر این شهدا رو بده انشالله.
        

          «سوژه‌ی خوب، روایت ضعیف» 

نقطه قوتش این بود که سوژه خاص بود، ذهنیت رایجی که نسبت به شهدا وجود داره رو می‌شکست و اصراری بر سانسور و مقدس‌نمایی شخصیت نداشت. 
ایرادش شیوه روایت بود که من نتونستم باهاش ارتباط بگیرم؛ نه خط روایت رو درست متوجه می‌شدم نه نظم و منطق تغییر راوی‌ها رو.
ای کاش شیوه چینش خاطره‌ها بهتر می‌بود.
        

          بنظرم انس با شهدا همیشه  برکت میاره و این کتاب هم از این قاعده مستثنی نیست. 
اما  چنین موضوع جذابی میتونست خیلی بهتر و قوی تر معرفی بشه.  
        

          خیلی کتاب قشنگی بود و سریع تموم میشه . خدایا ما را هم عاقبت بخیر کن . 
        

          پناه حرم ....💔
مجید قربانخانی داستان حر زمانه ما
شاید فکر کنیم دیگر دوران حُر های زمان تمام شد
اما مجید قربانخانی یکی از آنهاست
مجید تو دل کوچه پس کوچه های یافت آباد قد کشید و بزرگ شد
این جوون سفره خونه داشت و حداقل روزی ۱۵ تا قلیون میکشید خالکوبی داشت و جزو لات های محل بود اون همه چیزش رو پای رفیق میزاشت جوری که هفته ای چند تا دعوا داشت.میشد همه خلاف کارا رو تو سفره خونه مجید پیدا کرد

تا اینکه یه روز پای بچه های بسیج به سفره خونه باز میشه و رفاقت مجید با اونا شروع میشه.یکی از اون بسیجی ها اسمش مرتضی کریمی بوده
شب هایی رو باهم هیئت میرن و باعث میشه مجید کم کم راهش پیدا کنه
و روزی که مجید می‌ره کربلا به امام حسین میگه خودت منو آدمم کن
وقتی برمیگرده تبدیل به یک مجید دیگه میشه داستان سوریه رفتن از اونجا شروع میشه....
مجید دوست نداشت وقتی شهید شد کسی خالکوبی بدنش رو ببینه همیشه می‌گفت خدایا یا خاک کن یا پاک کن
این شهید جزو شهدای خان طومان بود
پیکرش به دست داعش سوخته شد
و فقط استخون هاش برگشت
مجید به آرزوش رسید💔💔💔