خیلی سریع جذب داستان شدم و باهاش پیش رفتم.ولی اون سولای بی جواب آخر داستان اذیت کننده بود و شاید اگه بیان نمیشد بهتر بود حتی.چون به شخصه فکرم سمت اون سوالا نرفت و بیان اون سوالا توسط نویسنده  باعث شد اصلا ذهنم درگیر سوالا بشه و داستان رو نیمه تموم ببینم.
      

        اول نسبت بهش یه گاردی داشتم به خاطر ترند شدنش و نمیرفتم سمتش اما توضیح کتابدار مدرسه مون رو که شنیدم احساس کردم باید این کتاب رو بخونم و خوندم.با صفحه به صفحه اش زندگی کردم و عشق کردم...کتاب رو زندگی کردم و وقتی به اخرش رسیدم فهمیدم چقدر سعی کردم اون هدیِ واقعی رو فراموش کنم.یا حداقل پنهانش کنم...
تا جایی که فهمیدم برای این کتاب دونظر وجود داره:یا عاشقشن یا ازش خوششون نیومده و باهاش ارتباط نگرفتن.
و منم جزو دسته ی اول شدم.
این کتاب بیشتر از هرچیزی حس ماجراجویانه ی درونمو دوباره بیدار کرد.البته که این حس خواب نبود...سعی کرده بود خودش رو به خواب بزنه تا کمتر زخم بخوره از کسایی که محدودش میکردن توی ماجراجویی هاش...
علاوه بر این توی زمان درستی هم خونده شد و این خیلی موثر بود در میزان علاقه ام بهش:))

      

        بعد از کتاب مادر خیلی مشتاق شدم زودتر این کتاب رو بخونم و پیشنهاد و نظر مثبت یکی از کاربران بهخوان باعث شد با فاصله ی یه روز برم سراغش و تمومش کنم
اما بگم از خود کتاب...از اون مقدمه ای که چقدر شرح حال بود و خوندنش مثل بادی بود که شعله ی خاکستر غم وجودم رو شعله ور کرد...اشکم رو جاری کرد و منو به خوندن فضائل امیر المومنین مشتاق تر...
خلاصه که خیلی به دل نشست.ممنون از ‌faegheh.jz@‌  به خاطر پیشنهادشون🙏🌱
      

        به دلم خیلی نمی نشست...ای کاش بخش هاش کامل تر و با توصیفات بیشتری بود.با هر داستان که میومدم ارتباط بگیرم تموم میشد یا جمله نصفه رها میشد...
      

        عین دوجلد قبلی پربار و مفید بود
      

        و چقدر زمین گرده...از همین بهخوان باهاش آشنا شدم و وقتی خریدمش متوجه شدم دارم زندگینامه ی معلم مادرمو میخونم:))) این اشنا در اومدنه باعث شد بیشتر از قبل حس خوبی بهش داشته باشم و بعد از مدتها هم کتابی پیدا کردم که سبک رواییش به دلم مینشست و همین باعث شد خیلی با اشتیاق و زود بخونمش و دوسش داشته باشم:))
      

        سبک روایتش سبک بود ولی خیلی مطالب عمیقی داشت و این تضاد به نظرم یکم آزار دهنده بود.در قالب یک کتاب تخیلی بود که برای منی که اصلا تخیلی پسند نیستم زیاد جالب نبود ولی مطالبش باعث میشد نتونم از خوندنش دست بکشم
      

        جای خالی تفسیر استاد ابراهیمی کاملا حس میشد...ولی خب همین کتاب خالی هم اطلاعات کم نداشت:)
      

        خیلی ازش حس خوبی گرفتم و با شازده کوچولو همذات پنداری کردم.خیلی درسا میشد ازش گرفت و جمله های قشنگ و عمیقش  روح آدم رو نوازش می کرد...
      

        در واقع کتاب مامانم بود...ولی من زودتر از مامانم خوندمش
اولش حالمو بد میکرد با انرژی منفی ای که داشت و وسطاش که همه چیز خوب بود ارزو میکردم همینجوری بمونه اما از نظرات کاربرای بهخوان فهمیده بودم اوضاع همینجوری نمیمونه و تعداد صفحات باقی مونده ام همینو نشون میداد...
خوشم نیومد ازش زیاد به نظرم آخرش خیلی آبکی تموم شد اما قلم خوب نویسنده یکم اوضاع رو بهتر میکرد.
      

        من خلاصه این کتابو از نشر سبکتو خوندم که تو بهخوان موجود نبود.ولی انتظارم از خلاصه اش هم از سطح کتاب بالاتر بود و هرچند که نکته ها و آموزه هایی داشت که واقعا تو زندگی موثره اما تا بیشتر از نصف کتاب کتابو به زور جلو میبردم .درکل اگه به این مدل کتابا علاقه دارین توصیه میکنم کتاب بنویس تا اتفاق بیوفتد رو بخونین.من خیلی بیشتر از این کتاب ازش یاد گرفتم.
      

        به برکت دوره های تکمیلی بی نهایت ،این کتابو با تفسیر استاد ابراهیمی درک کردم و عشق کردم.
      

        اوایل داستان نمی فهمیدم چی به چیه و سر پرونده ی عزرائیل گیج شدم که ایا این کتاب به کتاب عزرائیل مرتبطه؟
ولی اخراش برگشت به همون قلم جذاب و گیرای نویسنده و عین سه جلد قبلی با خوندنش میرفتم تویه دنیای جدیدی که پر از التهاب و هیجانه.انتظارم از داستان خیلی بیشتر بود ولی چون نویسنده مژده ی کتاب پنجم تو شهریور امسالو بهم داده  طاقت میارم👍
      

        میگن هرچی رزق تو باشه بهت میرسه...و رزق من دوجلد ازین کتاب و یه کتاب دیگه شد از بین کتابای اهدایی کتابخونه ی محل...بین اونهمه کتابی که دل و میزد یدفعه نور این کتاب خورد تو چشمم و بعد فهمیدن اینکه میتونم بردارمشون برق خوشحالی چشمام بود که میزد تو چشم بقیه:)))
خیلی نکته های مفیدی داشت هم عملی هم تئوری
و خلاصه بخوام بگم خیلی به دلم نشست...مخصوصا که قبل ازینکه روزیم بشه توی قفسه ی کتاب های "می خواهم بخوانم"بود...
      

        از طریقه آشنایی من با این شهید فقط می تونم بگم من ایشونو پیدا نکردم ایشون منو پیدا کردن:)))
کتابش به نظرم برکت داشت که به دلم نشست و شاید به خاطر اینه که قبل از اینکه  بخرمش همسایه شهید سلیمانی بوده...
از خود کتابم بگم اینکه انتظار جزئیات بیشتری راجب شهید رو داشتم ولی بازم به دلم نشست...