کتابخانه نیمه شب داستانی از مت هیگ است که شما را به این فکر می‌اندازد که اگر زندگی دیگری را تجربه می‌کردید چه روزگاری داشتید. همه‌ی ما در برهه‌ای از زندگی با هجوم «اگر»ها مواجه شده‌ایم. اگر در بزنگاه‌ها انتخاب‌های دیگری داشتیم، اگر زندگی دیگری داشتیم، اگر اتفاقات شکل دیگری رقم می‌خوردند و اگر و اگر و اگر... کتابخانه‌ نیمه‌شب اثری در مورد تحقق همین اگرهاست؛ رمانی خواندنی به قلم مت هیگ که به رویای دور و مشترک انسان‌ها، یعنی تجربه‌ی شکل‌ها و مسیرهای دیگر زندگی می‌پردازد.

نظر کاملاً شخصی من :::

کتاب از اون دست کتابایی هستش که فصلاش کوتاهه،
یعنی میگی تا آخر این فصل بخونم میذارمش کنار اما می‌بینی فصل بعدی یکی‌ دو صفحه‌س و تصمیم می‌گیری بخونی‌ش و بعدش چی؟
یهو به خودت میای می‌بینی کلی ازش خوندی!
البته واقعا داستان گیرایی هم داره و آدم دلش نمیاد کنار بذارش.
این کتاب رو پیشنهاد می‌دم که  همه بخرن اما نخونن!
نگهش دارید برای روزایی که کلافه‌اید چون همه ما تجربه کردیم روزایی رو که با حسرت زندگی کردیم و "ای کاش‌ها" فلج‌مون کرده.‌..
اگه اون روز اومد این کتاب رو بردار بخون تا تو رو هم در آغوش بگیره، تسلی ببخشه و بگه تو تنها نیستی!
        

          چند سال‌ پیش از این که گفت‌و‌گوی همجنس‌گرایی و... چنین فراگیر بشه از چیزهایی درباره‌ش خونده بودم. و از سال‌های نخستین  فراگیر شدنش تا به امروز پژوهش‌هایی درباره‌ش داشتم و بر پایه‌ی  دیدگاه‌ها و باورهای گوناگون بررسیش کردم؛ برای همین باهاش مخالفم. بحث عزیزان ترنس و... بسیار با موضوع همجنس‌گرایی متفاوته؛ اما پروپاگاندای رسانه به مردم اجازه‌ی فهمیدن این موضوع رو نمیده. انتظار نداشتم پس از فیلم و سریال‌های دیزنی و نتفلیکس این بار ترویج این اشتباه رو در کتابی ببینم که در ایران و زیرنظر مرجع‌های قانونی این کشور چاپ شده. خیلی متاسفم! همین!
        

          کتاب را به هیچ کس پیشنهاد. نمی‌کنم

ایده کتاب واقعا ناب بود ولی توپ طلایی را انداخته بود داخل لجن زار!
با خواندن کتاب، به بهشت برینم بالیدم. فرهنگی غنی و پاک.
هزار بار خداوند را شکر کردم که مرا وارد جایی از دنیا کرد که لبریز از پاکی و عفت است. 

و یک نکته! رشته من هم فیزیک بوده! به نظرم نویسنده دریافت محدودش از نظریه جهان‌های موازی را با اطلاعات فلسفی له هم آمیخته بود! جوری از نظریه جهان‌های موازی می‌گفت انگار تناسخ متولد این نظریه است!
معلوم بود نظریه را درست نفهمیده!

        

          اولین کتابی بود که خوندم و بنظرم داستان جذابی داشت که تونست من رو مجبور به ادامه دادن کنه 🤌🏻 
بنظرم ارزش خوندن رو داره بخصوص برای کسایی که میخوان کتاب خوندن رو شروع کنن.🙂
        

          در حالی که خانم الم صحبت میکرد . چشمانش گویی جان گرفته بودند و مثل چاله هایی پر اب زیر نور ماه میدرخشیدند ؛ گفت : بین زندگی و مرگ یه کتابخونه هست . توی اون کتابخونه هم طبقات کتاب تا ابد ادامه دارن . هر کتاب موقعیت این رو بهت می‌ده که یکی از زندگی هایی رو تجربه کنی که میتونستی داشته باشی . تا ببینی اگه انتخاب های دیگه‌ای کرده بودی ، چی شد .... اگه موقعیت این رو داشتی که حسرت هات رو از بین ببری ، کار متفاوتی انجام میدادی ؟! 
        

          اولش کسل کننده بود برای من ، اما پایانش هر لحظه جالب و جالب‌تر میشد ، بنظرم از اون کتاباییه که می‌دونی پایانش می‌میشه اما بازم میخوای بخونی تا آخرشو و واقعا کتاب جذابیه ، یه ستاره ندادم چون اولش کسل کنندس .. 
        

          واقعا محشر بود، 
هیچ وقت اهمیت چیز های کوچیک رو دست کم نگیر...
....
        

          خواستم برای جبران چند تا سریال صوتی خفنی که از چنل کست باکس "سریال صوتی " گوش کردم توی تنها پلتفرمی که میتونم، بنویسم که گوشش کنید. واقعا کیفیت کار بالایی دارن و فعلا دوتا اپیزود از کتابخانه ی نیمه شب بیرون اومده و برخلاف اون چیزی که در ابتدا فکر میکردم  جذاب بودن چون قبل از این کاری توی زمینه ی یک کتاب چاپی این چنینی ازشون ندیده بودم. ( مورد علاقه ی من بین کاراشون خسرو و شیرینه) البته کتاب های صوتی دیگه ای رو توی طاقچه هم دارن.

لینک چنلشون : https://castbox.fm/vh/4458623

اگه در مورد خود کتاب که مدت ها پیش خوندمش بخوام بگم اونقدر که در زمان خودش ترند بود قوی نبود ولی واقعا مفهوم خوبی رو میرسوند و قطعا پیشنهادش میکردم و میکنم البته نه مثل همه به کتابخونایی که یکم کمتر کتاب خوندن چون بیش از نیمی از کتاب روی دور کند و خسته کننده بود و وقتی به اوج خودش میرسید که خیلی ها خسته شده بودن و رهاش کرده بودن.
        

          در آخر کتاب این حس را داشتم که زندگی واقعاً پر از حسرت است ولی مشکل اصلی هم خود حسرت است آن است که اجازه نمی‌دهد خیلی اوقات، پتانسیل‌ها و راه‌های مختلف دیگری که پیش رویمان است را ببینیم و لذت ببریم و ادامه دهیم حسرت‌ها نتوانستن‌ها همیشه می‌گویند اگر فلان کار را کرده بودیم چقدر در وضعیت بهتری بودیم ولی زندگی را فقط با زندگی کردن می‌شود فهمید و یاد گرفت. 
شما اگر فرصت‌های دیگری برای زندگی داشتید چه تصمیم‌هایی را عوض می‌کردید و اکنون با تغییر چه تصمیم‌هایی می‌توانید زندگیتان را عوض کنید؟ 

از بین بردن پشیمانی‌ها و حسرت‌ها در واقع راهی برای به حقیقت پیوستن آرزوهاست. 
        

          به نظرم یکی از چیزایی که واقعا هممون باید یاد بگیریم اینه که سعی کنیم توی زندگی هی حسرت نداشته هامونو نخوریم.
این کتاب خیلی قشنگ اینو به ما یاد داده؛)
        

          مسخره بود از اولین کتابهای ترند بدی که خوندم پایانشم کاملا مشخص بود و یه سری جاها جای کلی سوال داشت که چراا...
        

          «تنها راه آموختن زیستنه.»

«تو میتونی همچی داشته باشی؛ اما هیچی احساس نکنی.»

«اما آیا میخواهم زندگی کنم؟
آری.آری.
هزاران بار آری.»

« +من زندگی رو نمیفهمم .
_قرار نیست زندگی رو بفهمی. زندگی رو باید فقط زندگی کنی.»

«تو نمیتونی تا ابد بجنگی 
باید باهاش بسازی 
اگه زندگیت خوب نیست 
بهتره دنبال دلیلش بگردی.»

اینو کتابو میتونم بارها و بارها بخونم واقعا دوستش داشتم .
        

          کتابخانه نیمه‌شب
رمانی انگیزشی دربارهٔ تجربهٔ ناب زیستن است که دربرابر مرگ معنی پیدا می‌کند. احساس می‌کنم که نویسنده بسیار نظر به روانشناسی اگزیستانسیالیستی یالومی دارد و موجود بودن(وجود داشتن) اصلی‌ترین چیزی است که در این داستان بر آن تاکید شده است.
استعارهٔ آتشفشان در پایان رمان دقیقا همین مفهوم و نظرگاه را موکّد می‌کند. اشاره‌های دیگری هم هست که در پایان داستان رمزگشایی می‌شوند.
اصل داستان تفسیر این حرف است که مکرراً یادآوری می‌شود: «لازم نیست زندگی رو درک کنی؛ فقط باید اون رو زندگی کنی».
نورا سید خودکشی می‌کند و در بزرخ مرگ و زندگی تمام احتمالات ممکن را در قالب زندگی‌های موازی تجربه می‌کند. «حسرت» بخشی از زندگی ماست که باید بر آن غلبه کرد و باید آن را کنار گذاشت. میل اساسی به زندگی و حیات اصلی‌ترین چیزی است که ما را از مردن بازمی‌دارد.
از نظر هنری، این رمان را برجسته و خاص نمی‌بینم ولی بهرحال کشش روایت‌های متنوع و موازی (در قالب برشهایی از زندگی‌های متنوع و محتمل یک شخصیت اصلی و شخصیتهای فرعی دیگر که به شکلهای متفاوتی بروز پیدا می‌کنند) آن را جذاب می‌کند؛ صریحتر آنکه شخصیتهایی ثابت در طول داستان لباسهای گوناگونی به تن می‌کنند و صحنه‌های مختلفی به این وسیله خلق می‌شود؛ راز جذابیت اثر شاید در همین است. «اثر پروانه‌ای» هم در خلق روایت‌های موازی به جذابیت و هیجان‌انگیزی آن می‌افزاید؛ با این حال، ایراد اصلی به منطق روایت این داستان، به نظرم، امکانات بی‌نهایتی است که در خلق این‌ جهان داستانی تودرتو از آن استفاده شده ولی بدون پاسخ منطقی به این ایراد، پایان داستان بسته شده است. نمی‌دانم چقدر در توضیح این ایراد موفق بودم ولی نکته آن است که پیچشی شناختی در معرفت امر بی‌نهایت وجود دارد که داستان در همان پیچ متوقف شده است و شاید دیگری را در این امر اعتقادی دگر باشد.
        

          این کتاب به من نشون داد که بسیاری از حسرت هامون در واقع توهم ماست حتی شاید خوب شد که تبدیل به حسرت شدن و به واقعیت تبدیل نشدن تمام زندگی پیش روی ما نوعی موفقیت هست و هزاران راه جدید ویا حتی بهتر که میتونیم اون رو پیش ببریم...واقعا الهام بخش من بود.
        

          کتابی که با داستان به ما درس زندگی میده
من خیلی نمیتونم با کتاب‌های انگیزشی و توسعه فردی کنار بیام و باهاشون ارتباط برقرار کنم ولی این کتاب با روایت زندگی نورا داستان زیبایی رو بیان کرد و در عین حال به ما درس بزرگی داد
عمیقا دوسش دارم و میخوام یک بار دیگه هم بخونمش و به همه پیشنهادش میکنم
        

          یک سری کتاب‌ها مانند بادام، کیمیاگر و کتابخانه نیمه شب نوشته شدند که فقط یک بار خوانده شوند
        

          با اینکه کلی نظر منفی گرفته ولی به نظرم موضوع جالبی داشت  هرچند نویسنده خیلی بهتر می‌تونست روش کار کنه و اینکه برای رهایی از افسردگی کمک کننده هست
        

          اونقدر که انتظار داشتم نبود خیلی معروف شده بود بخاطر همین رفتم سمتش ولی قلم ضعیفی داشت ( از نظر خودم) هیت نمیدم در اصل فقط دارم نظر شخصی مو میدم تازه سر این کتاب ریدینگ اسلامپ شدم 
        

          +بلاخره کتابخانه نیمه شب تمام شد! 
_نمیدانم چنددفعه شد،شروع میکردم به خواندن، ۱۰۰صفحه نمیرسید کنار می گذاشتمش،بعد مدتی دوباره همین چرخه!درعین حال که مشتاق بودم به خواندنش نمیتوانستم ادامه بدهم ورق زدن صفحه هایش را، امااین آخرین بار توانستم و تقریبا از همان صفحه صد به بعد جذابیتش آغاز شد.علی الظاهر مشکل از همان شروعِ غیرِ جذاب بود!نمیشد قدم بعدیِ نورا سید، شخصیت اصلی داستان را حدس زد، و این تنها نقطه قوت و کشش کتاب بود،اما نه آنقدر که زود تمام بشود.  
آنقدر تبلیغ دیدم و شنیدم که منتظر یک شگفتی و تفاوت فوق العاده بودم که خب، ظاهرا فقط تبلیغ بود. بخوانید کتاب را،اگر اهل کتاب های عامه پسندید. همین. 
        

          فرقی نمیکنه چه حسرت ها یا آرزو هایی داری و در کدام جهان زندگی میکنی خودت تقدیر خودت رو رقم میزنی