علی القاعده هرچه پیش می‌روی باید توسعه پیدا کنی و پخته تر شوی،گویا برای نویسنده هایی که در رابطه با یک موضوع چند جلدقلم می‌زنند  اینگونه نیست هرچه بیشتر می‌نویسند  قلم ضعیف تر میشود....
از مجموع صد‌و‌سی‌و‌شش صفحه کتاب اغلبش کوفتگی های هیامی بود که اریحا شد و اریحایی که ساخته شد تا فادیه شودو هیامی که برای فرار از اریحا و فادیه بودن حبیبه شدن را پذیرفت.
عقیل آن وسط چه بودن؟!
سیر داستان بی سروته است آغاز را فاکتور بگیریم پایان را نمی‌شود فاکتور گرفت ، بی سروته بودن کتاب عجیب اذیتم کرد!
ان شاءالله جلد های قوی تری رو شاهد باشیم...
        

          داستانی از حوادثِ یک روز و نیم از زندگی اریحا یا همون هیام ، راوی کتاب "باروت خیس" .
بر عکس جلدهای قبلی کتاب ، داستان جذابیت چندانی نداشت و استفاده از فحش و ناسزا بسیار زیاد بود . ❌️
به امید جلدهای جذاب و دلنشینِ دوباره ✨️
        

          داستان باروت خیس توقع و انتظارات رو از این کتاب به شدت بالا برده بود اما بسیار ساختار نوشتاری ضعیفی داشت انگار فقط جملات نامفهوم پشت سرهم قطار شده بودند تا داستان رو به اخر برسونند کل کتاب فقط شده بود درد دنده و استخوانِ هیام...
        

          این کتاب قسمت چهارم از یک مجموعه رمانه و خصوصا در این کتاب حتما نیازه که کتاب های قبل رو خونده باشید .
داستان جذاب و گیرایی داره و مخاطب رو تا پایان در ابهام و فهمیدن عاقبت شخصیت اصلی نگه میداره و در نهایت به قسمت بعد ارجاع میده .
به خوبی حال یک فرد زخمی و جون سخت رو نشون میده .
        

          چرا اینقدر خوب مینویسی؟🤍🌿
        

          وقتی شروعش میکنی شاید فکر کنی : خب... اونقدراهم جالب نیست. ولی کافیه بهش این فرصتو بدی که ادامه بده و در پایانش... 
فقط  اشک شوق و دلتنگی بود که روی گونه هام حس کردم :)
        

          بنظرم یک امتیاز هم اضافه است😬
اصلا ادبیات خوبی نداشت 
فقط خوندم و تمومش کردم که بفهمم عاقبت شخصیت اصلی داستان که توی کتاب باروت خیس هم بود چی میشه که بازم مشخص نشد و بازم پاسمون داد به کتاب بعدی!
        

          اولش باهاش ارتباط نگرفتم ولی ی کم که پیش رفت خوب بود دوستش داشتم ولی این مقدمه بود تازه...پس منتظر جلد بعدیش میمونم 😁


        

          کتاب فوق العاده عالی 
        

          مرد سيادپوش وسط چهارچوب در واميسته. لوله اسلحه رو نشونه ميره سمتم. دیگه حال ترسيدن ندارم؛ ولى دروغ چرا؟ ته دلم مى‌لرزه. زياد. خيلى زياد. اما تيس دليل خوبى براى موندن تو كثافت زندگيم نيست. أخرين نفسم رو حبس مىكنم ۔ چشمهام رو مىبندم و منتظر مى مونم

من آدم مردن تؤ رختخوابَ. تو بيمارستان. تو تصادف نبودم ۔ می‌دونستم. هميشه می دونستم. آخرش يه روز گلوله جونم رو مىگيره. البته. خيلی هم بد به نظر نمى آد. حداقلش اينه كه قشنگ تموم مىشه؛ مثل فيلمها. هيجانى. اكشن. دراماتیک. کاش واسه تیتراژ پایانی هم فیروز بخونه یا لااقل کاظم الساهر. به لبخند تلخ روی لبم لم میده. از اون زهرماری ها. از اونا که هر کودنی ببینه می فهمه چقدر ویرونی، چقدر آواری چقدر دلت مردن می خواد…


        

          این جلد هم مثل جلد های قبلی خیلی عالی بود ؛
جوری که نمی شد زمین گذاشت و من دو روزه در اوج امتحانات تمومش کردم .
یک رمان کامل امنیتی هست که مخاطب به طور عجیبی با شخصیت ها همراه میشه و وقتی به خودت میای میبینی تو هم مثل هیام داستان نگران بسامی و دلتنگشی
        

          نمیدونم این علاقه شخصی من به کتاب های دنباله دار از کجا پیداش شد؟!
این کتاب ادامه کتاب باروت خیس از این نویسنده هستش.
از اون کتاب های هیجان انگیز که تقریبا تا آخرین صفحه اش نمیدونی داره چه اتفاقی میوفته 🤷🏻‍♀️😂
و آخرش هم با "ادامه دارد" نویسنده تموم میشه.
و قسمت جذاب کتاب از نظر من، همسایه  شدن کاراکتر داستان با عزرائیل آقای اکبرخانی بود.
        

          بیست و دومین کتاب ۱۴۰۳_
باروت سوخته.

شروع کتاب خیلی مبهم بود. لحن و نوشتار کتابم نسبت به سه تای گذشته تغییر کرده بود. من از نوع کلمات احتمال میدادم راوی این سری آقا باشند که بعد از خواندن نصف ماجرا فهمیدم بله اونجای داستان راوی آقا بودند.
فلش بک هایی که به گذشته داشت بدون مرز بود و این یکم گنگش میکرد اما این باعث نشد که دلت نخواد ادامه اش بدی.
هنوزم معتقدم بهترین مجموعه کتابی بود که تو این لحظه با توجه به اتفاقات اخیر و در این سن می‌تونستم بخونم.
هیجانی که شخصیت داستان تو طول زمان داشت با وجود این که مکانش تغییر نمی‌کرد خیلی خوب توصیف شده بود، آنقدر اتفاقات در طی داستان چشمات و گرد میکرد که فکرشم نمی‌کردی که از شروع ماجراش دو روز گذشته.
انگار که معمولی نبودن خیلی باید سخت باشه؛ همه‌ی اون لحظه هایی که هیام اعتماد نمی‌کرد به آدم های اطرافش من با خودم میگفتم آنقدر شک نکن دختر بهش نمیخوره آدم بدی باشه ولی آدم های داستان نشون میدادن که مجبوریم آدم بدی باشیم.


        

          کتاب باروت سوخته به قلم خانم اسعد بلند دوست اونجوری که باید انتظارات من رو برطرف نکرد!
واقعا داستان بسیار پراکندگی داشت و خیلی به جزئیاتی که اگر نبودند هم تغییری ایجاد نمیکرد پرداخته بود.
شاید هم سه جلد قبلی چایت را من شیرین میکنم ، مثل بیروت بود و باروت خیس ، چون کیفیت بالایی داشتن انتظارات آدم رو از این جلد بالا برده بود.
اگر کسی سه جلد قبل رو نخونده باشه ، مطمئنم حتی به نصف کتاب هم نمیرسه!
        

          اوقات خوبی و گذروندم 
جلدهای قبل و یه نگاه کردم ، خاطرات و احساسات به وقتِ اولین بار از مطالعشون دوباره به یادم اومد و یادآوریِ شیرینی بود :) 🤍

و اما راجع به این جلد ، یکم سخت تر از جلد های پیش خوندمش ، گنگی اولِ کتاب و دوس نداشتم تا بیام بفهمم چی ب چیه یکم طول کشید و تا به خودم اومدم کتاب تموم شده بود و سهم من باز خماری شد از اون چشم هایی که...❤️‍🩹
خلاصه که 
قلمِ شکرانه همچنان یکی از مورد علاقه هامه 
و کاااااااش بیشتر باشه کتابا و زودتر :) نسخی این قضیه اصن خوب نیست 🩹💔
و بی صبرانه منتظر بقیش هستم...
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۴۰۳/۱۰/۱۰ به پایان رسید 

کتابی است از مجموعه کتابهای دنباله دار به قلم خانم اسعدبلند دوست
و واقعا جذاب

        

          به خاطر لذتی که از خواندن باروت خیس بردم بلافاصله باروت سوخته را شروع کردم  اما حقیقتا شوکه شدم. قلم نویسنده خوب بود اما از جملات و  تشبیهات بسیار زیبای باروت خیس در این کتاب خبر چندانی نبود
حجم بسیاری از کتاب مونولوگ بود و واگویه های ذهنی و برای من خسته کننده . نصف کتاب به شکنجه گذشت نصف کتاب به تعقیب و گریز 
و مطلب خاصی دستگیر خواننده نشد 
اوایل کتاب هم کمی گنگ بود ، هم شخصیتها هم فضا 

به گفته نویسنده ،این رمان مقدمه ای بر فصل پنجم هست اما برای من سوال شد چرا من باید رمانی بخوانم که نقش اون در حد مقدمه هست 
بهتر بود فصل پنجم و ششم در یک کتاب نوشته میشد 

دو ستاره را فقط به خاطر حس خوبی که به قلم نویسنده داشتم و اندکی غافلگیری که  در تعقیب و گریزها  بود ، دادم 
        

          این کتاب نسبت به کتاب‌های قبلی «حتما باید بخونم ببینم چی میشه داره حساس میشه»تر بود!!
برای اوایل خوندن یک مقدار گیج کننده‌تر بود؛ البته گیج‌کنندگی برای یه کتاب جنایی امنیتی می‌تونه نقطه‌ی مثبت هم محسوب بشه. این کتاب نسبت به بیان احساسات از جلد قبلی یه مقداری ضعیف‌تر بود.
یه چیزی که وجود داشت این بود که من قسمتی از اول کتاب رو که  حرف از یک زندانی و نیما و... بود، ارتباطش رو با خود کتاب متوجه نشدم. شاید قراره توی جلد بعدی مشخص بشه.