پرتقال خوبی رمانیه که میتونه دلتونو به سرخی پرتقال خونی کنه و بعدش با طعم خوبش اون تلخی رو از یادتون ببره. نویسنده دست شمارو میگیره و همراه با نازلی، زن قهرمان قصه، شمارو از اوج قصه رد میکنه. یه قصه اجتماعی از مشکلاتی که از یه زن، مرد زندگی میسازه.
یکم غصه دار شدم وسط قصه ولی آخرش خوب بود.
        

          دیگه تمومه. دیگه گول نمی خورم. هر چقدر هم از یک کتاب تعریف کنند، اگر نشر آموت چاپش کرده باشه امکان نداره سراغش برم. ظاهرا دلیل معروف بودن کتاب های این انتشارات فقط و فقط تبلیغاته.
        

          تا اواسط داستان برایم کتابی اجباری بود  🥱
فقط هم  به خاطر عادتی که دارم ، کتاب را نصفه ول نمیکنم 
سخت میخواندمش و زندگی و روزمره های نازلی برایم جذابیتی نداشت
اما 
از اواسط داستان به بعد ، هیجان داشتم سرنوشت و ثمره تلاشهای نازلی را بخوانم و  توفیق اجباری نصیبم شد که الان وقتی به کتابی که خواندم فکر کنم  💚
خون زیر پوستم بدود و لبخند بزنم :))
پیشنهاد میدم بخونید 
حتی اگر سخت ، خواندنش شیرین است و پر است از بالا پایین های واقعی زندگی ، به دور از رمان های زرد ایرانی 🤝🫧
        

          #پروانه_سراوانی رو از روز نقد #به_سپیدی_یک_رویا میشناسم. از نقد منصفانه و بی طرفانه اش. تعریف #پرتقال_خونی رو قبلا شنیده بودم. بعد از آشنایی و دوستی با خانم سراوانی بیشتر مشتاق شدم که بخونمش. ولی فرصت نشد تا حالا.
شروع هیجان انگیزی داشت. نویسنده یه مشت میزنه تو صورت مخاطب و مخاطب رو پرت میکنه تو دنیای کتاب. اما بعدش خیلی معمولی پیش میره. حتی دچار اطناب میشه. خواننده کتاب همینطور خطی با تنهایی های یک زن پیش میره. گاهی حتی به داستان های عامه پسند پهلو میزنه. یک جایی هم  اواسط کتاب آدم با خودش میگه چرا انقدر زود همه چیز خوب شد؟
 ولی یهو یک جایی از میانه به بعد کتاب نویسنده مخاطب رو بلند میکنه و پرت میکنه زمین و دوباره چند تا مشت میکوبه توی سرش که نمیفهمه از کجا خورده. مخاطب غرق میشه تو یه اندوه بزرگ و اگه قبل از این به سختی کتاب رو ورق میزده حالا کتاب به دستش چسبیده. حتی با اون حجم اندوه. حتی از پشت پرده های اشک. حتی با قلبی که هر آن فشرده تر میشه. نیمه دوم کتاب یه انفجاره. و چقدر حیف که دیر به این ماجرا میرسیم. 
پایان غافلگیر کننده کتاب هم که دیگه برگ آس نویسنده است. انقدر که ترغیب میشی بری همون صفحاتی که با بی میلی میخوندی رو دوباره بخونی و نشانه ها رو کشف کنی.
پ.ن کتاب برگزیده کتاب اول ماندگار شده
        

          چند سال پیش خوندم
پایانش خیلی تلخ بود...