یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات

        بسم الله

همیشه دیدگاهم این است که هر کدام از شهدا سبک زندگی خاص خود را داشته‌اند و به نوعی هر کدام گلی هستند که بو و عطر خود را دارند. پس هر کدام ارائه دهنده نوع خاصی از سبک زندگی برای ما هستند و ما باید، آن نوع را بر زندگی خود تطبیق دهیم.
اما رنگ و بوی این کتاب و این شهید، متفاوت‌تر از دیگر کتاب‌ها و شهیدها است.

مجید قربان­‌خانی جوانی 28 ساله، که در سفر اربعین سال 1393، دچار تحول شد و از مسیر قبلی خود توبه کرد. کسی که لات محل بوده و همیشه در جیبش چاقو بود! کسی که روی دستش خالکوبی داشت. کسی که قهوه­ خانه­ داشت و قهوه­ خانه‌اش پاتوق لات­‌های محل بود. زمانی که نام حضرت زینب(س) را شنید، توبه کرد و حُرّ زمان خود شد؛ حر مدافعان حَرَم.

به نظر یکی از ویژگی‌های مهم مجید قربان‌خانی که باعث چند وجهی شدن زندگی او شده است، منش انسان دوستانه و دستگیرانه و همچنین اجتماعی بودن او است. او با همه افراد و دیدگاه‌ها ارتباط داشته و بر روی همه آن‌ها اثرگذار بوده است و البته در مواردی زیادی هم اثر پذیری داشته اما همین خصوصیات سبب تحول او شده است. در دل کتاب و در ضمن خاطرات به دلایل تغییر روش او پی می‌بریم اما مهم‌ترین عامل، تأکید پدرش بر نان حلال است.

همین توضیحات برای شروع یک کتاب جذاب و جنجالی کافی است...