یک ژانر هیجانی_امنیتی ‌
برای مطالعه این کتاب باید ابتدا کتاب "چایت را من شیرین می کنم" از همین نویسنده خوانده باشید.‌
عنوان کتاب حکایت از سردار حاج اسماعیل از فرماندهان ارشد نیروی قدس سپاه را دارد که مانند بیروت به هم ریخته اما زیباست و آرام.‌‌
دخترش زهرا ناخواسته وارد بازی کثیف دوگانه ی سازمان مجاهدین خلق و داعش شده و در پروپاگاندای رسانه ای علیه او و پدرش هجمه ای ناجوانمردانه به کار می بندند. ‌‌
‌
کتاب حکایت از پیچیدگی های کارهای اطلاعاتی و امنیتی و ناملایمات سیاسی بازان را دارد.‌

نیاز است که  سلسله وار کتاب را بخوانید چون نویسنده آن را غیرقابل پیش بینی درآورده یعنی اسپویل شدن در کتاب جای ندارد.
آخر کتاب نوشته شده "ادامه دارد..." قطعا جلد سومی در راه است.
برای من که به ژانر امنیتی علاقه دارم خوب بود😊
        

          از اون کتابایی که میخوای تند تند بخونی ببینی چی میشه
و در عین حال میترسی که داره تموم میشه
به شخصه منتظر کتاب سومم
        

          در ادامہ چایت را من شیرین میکنم !
سارا و دانیال بار دیگر با مرگ دست و پنجہ نرم مۍ‌کنند و آن کس کہ در ماجراۍ قبل . .
گریختہ بود باز میگردد و این بار دخترِحاج اسماعیل نیز دامنش بہ این بازۍ گرھ میخورد و امنیت کشورمان بھ مخاطره مۍ‌افتد .🇮🇷!

-نویسندھ ❲ زهرا اسعد بلند دوست ❳!
        

          داستان با ریتم تند و هیجان‌انگیزش تو رو با خودش می‌بره و گاهی از شدت غم بغض می‌کنی و گاهی از شدت ترس و استرس دستات یخ می‌شه.
        

          شاید از همان اولین بار جلوی در خانه...
شاید هم بعد از چند سال، دیدنش نزد مزار شهید حسام...
قصه دانیال و زهرا به شیرینی قصه حسام و ساراست:) 
        

          بسیار داستان فوق‌العاده ای بود که توسط قلم زیبای خانم اسعد بلند دوست نوشته شده بود ، شدیدا آدم درگیر داستان میشه و خودش رو داخل ماجرا میبینه 
⚠️ نکته : قطعا لازمه قبل از خوندن این کتاب ، کتاب چایت را من شیرین میکنم خونده بشه وگرنه اصلا مزه نمیده!
همچنین بهتره برای اینکه رشته داستان ها از دست آدم در نره ، بعد از مطالعه این کتاب ، کتاب های باروت خیس و سپس باروت سوخته مطالعه بشن🌹
        

          بازی تخیلات نمک گیر نوشتنم کرد✨🤝🏻
        

          دومین کتاب از سه‌گانه‌ی خانم بلنددوست و ادامه‌ی رمان چایت را من شیرین می‌کنم...
سارای "چایت را من شیرین می‌کنم" حالا همسر شهید است و برادرش دانیال به سپاه پاسداران ملحق شده‌است. روای داستان هم زهرا، دوست جدید ساراست. زهرایی که پدر و برادرش هردو سبز‌پوش سپاه قدس‌اند. 
ماجرا‌ با تماس‌های یک شخص ناشناس و مرموز به گوشی زهرا شروع می‌شود، ناشناسی که سارا او را می‌شناسد و از او می‌ترسد. تماس‌هایی که زهرا را درگیر یک ماجرای امنیتی پیچیده می‌کند که...

قلم نویسنده در مثل بیروت‌بود پیشرفت قابل‌توجهی نسبت به "چایت را من شیرین می‌کنم" داشت و پخته‌تر و قوی‌تر شده‌‌بود. اما هنوز ایراد‌هایی وجود داشت و اتفاقات غیرمنطقی بسیار مشهود بود.

موضوع کتاب را دوست داشتم، مثل کتاب قبلی جذاب، هیجان‌انگیز و نفس‌گیر! هر فصل لابه‌لای سطر‌هایش ماجرایی برای غافلگیری داشت.
این کتاب از عاشقانه‌های کمتری برخوردار بود و من بسیار خوشحال بودم از این موضوع.

به جرات می‌توانم بگویم با شخصیت‌های کتاب زندگی کردم. همراه زهرا مضطرب شدم، ترسیدم، احساس تنهایی کردم، نگران شدم و...
جریان تند و پر هیجان داستان باعث شده‌بود کتاب را ثانیه‌ای زمین نگذارم! و خب از آن کتاب‌هایی‌ست که دوست‌داری بدانی بعدش چه می‌شود و از این ناراحتی که دارد تمام می‌شود ^_^

اما انتقاد بزرگی به طرح جلد کتاب داشتم. نامفهوم، نامعلوم و بی‌ربط به اسم کتاب. 
به خاطر اسم کتاب منتظر تغییر فضای داستان به لبنان بودم اما این‌طور نشد.

انتظار شخصیت قوی‌تری از زهرا، دختر فرمانده سپاه داشتم؛ در طی داستان با رفتار‌های ناشیانه‌اش بیشتر شبیه یک دختر معمولی بود تا یک نظامی‌زاده...
 ‏
تکرار بعضی جملات مثل " من کجای این قصه ایستاده‌بودم؟" یا "کاش بگوید بلند شو خواب بد دیدی"
زیاد و غیر ضروری بود.

اشتباه بزرگی که در این کتاب متوجهش شدم این بود که رنگ چشم‌های دانیال در کتاب اول سبز توصیف شده‌بود اما در این کتاب به طرز حیرت‌انگیزی با عبارت "آبی چشمانش" مواجه شدم!

نمی‌توانم بگویم چایت را من شیرین می‌کنم را بیشتر دوست‌داشتم یا مثل بیروت‌بود را. هردوی آنها با همه‌ی اشکالات‌شان فرصتی برای لذت‌بردن از کتاب خوب را برایم فراهم کردند.
        

          بیستمین کتاب ۱۴۰۳_
مثل بیروت بود.


در کارزار دشمن ترس حکم مرگ را دارد، بهارت را خزان و خزانت را زمستانی سیاه می‌کند. رعشه می‌اندازد بر روح و شکوه انسانیت‌ات و قفل میزند به باب دلت که مبادا رها شوی؛ که در خیمه‌ی یزید رهایی معنایی ندارد.

داستان داستان مقاومته، داستان ایستادن و زخم خوردن از خودی و غیر خودیه‌.
غم واژه‌ی عجیبیه برای گفتنش بیشترش ترسه که بخوای نباشی ولی باید باشی، تو فرار می‌کنی اما لحظه‌ای نقطه‌ی شروع  رهات نمیکنه پس میجنگی اما نمیدونی درست میری یا اشتباه، ماجرا ماجرای زهرا و ساراست دخترانی که تنگ میشود دل شان از نبود پدر و همسر و برادر و دل شان زخم میخورد از بودنی که بودن نیست، از شبانه نبودن ها و شبانه تنهایی کشیدن و عجیب دردی دارد فشار دادن زخم تنهایی...

بخوانید و لذت ببرید✨
۱۴۰۳/۷/۳
        

          بالاخره کتاب را شروع کردم.  شروعش به دلم ننشست، بهش مهلت دادم. هی ورق زدم، هی سعی کردم ادامه بدهم. اما...
نثر کتاب اصلا نه تنها دوست داشتنی نبود برایم، بلکه حالم را می‌گرفت و عصبانیم می‌کرد.  
حوصله ندارم آن کلمه‌ها و جملاتی را که برایم هضم‌نشدنی بودند اینجا بنویسم...
ادامه‌اش ندادم دیگر
اصلا دوستش نداشتم
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ 1400/01/04 به پایان رسیده است.
        

          خیلی کتاب هیجانی ای بود جوری که دلت نمی‌خواست بزاری کنار ، ولی وقتی تموم میشه یه سری چیزها به نظرت غیر منطقی میان ، به قول یکی که گفته بود  از دختر یه نظامی چنین چیزی برنمیاد ، به نظرم از کتاب اول ، چایت را من شیرین میکنم ، هیجانی تر بود و ژانر عاشقانه اش هم کمتر بود . ارتباطش با کتاب اول جالب بود چون همیشه دوست دارم بدونم سرنوشت شخصیت ها بعد اتمام کتاب از نظر نویسنده چجوریه . درکل خیلی قشنگ بود و پیشنهاد میشه👌
        

          تلخی ملس و عجیبی داشت همگام با ترس و وحشت و هیجان یک ماجرای امنیتی
        

          این دومین کتاب از سه گانه‌ی امنیتی خانم بلند دوست است که تمام کردم.مثل بیروت  نسبت به کتاب چایت را من شیرین می کنم پیشرفت  محسوسی در زمینه داستان و فوت و فن نوشتن داشته است.
داستان اول به نحوی آشنایی با دانیال و سارا بود و در کتاب دوم زهرا هم وارد قصه می شود.در کتاب اول متن به شدت احساسی بود و منطق و باور پذیری آن می لنگید.پایان بندی اش را دوست نداشتم  آدم های آن به نظرم در سیاره ای دیگر می زیستند و همه پلاستیکی بودند!
از زبان داستان اول شاکی بودم که سخت فهم و شاعرانه  بود.
بعضی موارد بالا در کتاب دوم تا حد زیادی اصلاح شده است و بعضی نه.
همچنان زبان داستان  شاعرانه بود و شخصیت پردازی در دو طیف سیاه و سفید دسته بندی شده بودند.خوبِ خوب یا بدِ بد.
ولی از نظر پایان بندی و پرداخت داستانی بهتر شده بود.
ریتم داستان از نیمه داستان به بعد آنقدر تند و هیجانی است که مخاطب نمی تواند کتاب را  زمین بگذارد.یعنی هیچ مفری برای مخاطب نیست که نفس تازه کند باید با دلهره  کتاب را تورق کند و همان وسط بفهمد منطق داستان و چرایی اتفاقات چه شد !
یک داستان پیچ در پیچ که اگر ریز شوی سوالات و ابهاماتی در پیرنگ کار کشف می کنی ولی چون ویترین کتاب جذاب است حس خوبی از خواندن کتاب برداشت می کنیم.
امیدوارم سومین کتاب از این مجموعه از دو کتاب اول بهتر باشد.
آخرین کتاب باروت خیس نام دارد.
مثل بیرون بود مناسب ۱۵ سال به بالاست‌.
        

          این کتاب ادامه کتاب «چایت را من شیرین می‌کنم» هست.
اغتشاشات در کف خیابان بالاگرفته و برنامه دشمن اینجوری هست که سپاه و پاسدارا رو بد جلوه بده. شخصی به اسم سردار اسماعیل (که یادآور سردار سلیمانی برای من بود) به اطلاعاتی دست پیدا کرده که برای دشمنان گرون تموم شده. برای همین از طریق دخترش (زهرا) میخوان سردار رو تحت فشار بزارن...

خیلی کتاب قشنگی بود. با اینک شخصیت دختره اوایل به شدت رو مخ بود برام ولی واقعا پیشنهاد میکنم که بخونیدش. جلد اول رو خودم نخوندم....
        

          شاید فوق العاده ... نه نه یعنی اصلا نمی دونم چی بگم هرچی بگم کمه 
نخونی از پرت رفته 😉👌
        

          ادامه ی  کتاب چایت را من .....  و این هم پر از التهاب و استرس.
        

          "مثل بیروت بود" یکی از خواندنی‌ترین کتاب‌هایی ست که می‌توانید در ژانر امنیتی پیدا کنید !
فقط می‌تونم بگم داستانِ پیچیده زندگیِ زهرا دختر حاج اسماعیل ، یکی از بهترین داستان‌هایی‌ست که تا به حال خوندم ✨️
        

          #مثل_بیروت_بود قصه است ولی واقعیتی است از زندگی پر از اضطراب خانواده‌هایی که پدر خانواده نقشی در تامین امنیت این آب و خاک دارد.
آنهایی که به شهدای مقاومت و سرداران شهیدش جسارت می کنند، به واسطه‌ی امنیتی که همین شهدا برای ایشان و خانواده شان فراهم کرده است؛ حتی یک شب، ترس و دلهره و اضطراب خانواده ی این شهدا را هم تجربه نکرده اند!
خانم بلنددوست بعد رمان #چایت_را_من_شیرین_میکنم ادامه‌ی قصه‌اش را در#مثل_بیروت_بود روایت کرده است و توانایی خودش را داستان‌گویی امنیتی نشان داده است.
هر چند کتابهای زیادی برای مدافعان حرم چاپ شده است ولی هنوز قصه‌های بسیاری مانده است که باید روایت شود.
        

          کتابی امنیتی در مورد سپاه پاسداران و نقش منافقین در خرابکاری های ایران .ادامه ی کتاب من چایت را شیرین میکنم هستش .اوضاع ایران به خاطر اعتراضات آشفتست و منافقین تلاش میکنن از این آب گل الود ماهی بگیرن و یک سری اتفاقاتو تو ایران رقم می زنن ...این که موفق میشن یا نه باید کتابو بخونین .
در کل کتاب جذابیه،بیشتر از جلد اولش دوسش داشتم