یک ژانر هیجانی_امنیتی ‌
برای مطالعه این کتاب باید ابتدا کتاب "چایت را من شیرین می کنم" از همین نویسنده خوانده باشید.‌
عنوان کتاب حکایت از سردار حاج اسماعیل از فرماندهان ارشد نیروی قدس سپاه را دارد که مانند بیروت به هم ریخته اما زیباست و آرام.‌‌
دخترش زهرا ناخواسته وارد بازی کثیف دوگانه ی سازمان مجاهدین خلق و داعش شده و در پروپاگاندای رسانه ای علیه او و پدرش هجمه ای ناجوانمردانه به کار می بندند. ‌‌
‌
کتاب حکایت از پیچیدگی های کارهای اطلاعاتی و امنیتی و ناملایمات سیاسی بازان را دارد.‌

نیاز است که  سلسله وار کتاب را بخوانید چون نویسنده آن را غیرقابل پیش بینی درآورده یعنی اسپویل شدن در کتاب جای ندارد.
آخر کتاب نوشته شده "ادامه دارد..." قطعا جلد سومی در راه است.
برای من که به ژانر امنیتی علاقه دارم خوب بود😊
        

          از اون کتابایی که میخوای تند تند بخونی ببینی چی میشه
و در عین حال میترسی که داره تموم میشه
به شخصه منتظر کتاب سومم
        

          در ادامہ چایت را من شیرین میکنم !
سارا و دانیال بار دیگر با مرگ دست و پنجہ نرم مۍ‌کنند و آن کس کہ در ماجراۍ قبل . .
گریختہ بود باز میگردد و این بار دخترِحاج اسماعیل نیز دامنش بہ این بازۍ گرھ میخورد و امنیت کشورمان بھ مخاطره مۍ‌افتد .🇮🇷!

-نویسندھ ❲ زهرا اسعد بلند دوست ❳!
        

          داستان با ریتم تند و هیجان‌انگیزش تو رو با خودش می‌بره و گاهی از شدت غم بغض می‌کنی و گاهی از شدت ترس و استرس دستات یخ می‌شه.
        

          بسیار داستان فوق‌العاده ای بود که توسط قلم زیبای خانم اسعد بلند دوست نوشته شده بود ، شدیدا آدم درگیر داستان میشه و خودش رو داخل ماجرا میبینه 
⚠️ نکته : قطعا لازمه قبل از خوندن این کتاب ، کتاب چایت را من شیرین میکنم خونده بشه وگرنه اصلا مزه نمیده!
همچنین بهتره برای اینکه رشته داستان ها از دست آدم در نره ، بعد از مطالعه این کتاب ، کتاب های باروت خیس و سپس باروت سوخته مطالعه بشن🌹
        

          کلا کتاب های خانم زهرا اسعد بلند دوست رو میپسندم. هیجان داستان ها و معما های ریز و درشت جذابیتشونو بیشتر میکنه. 
        

          دومین کتاب از سه‌گانه‌ی خانم بلنددوست و ادامه‌ی رمان چایت را من شیرین می‌کنم...
سارای "چایت را من شیرین می‌کنم" حالا همسر شهید است و برادرش دانیال به سپاه پاسداران ملحق شده‌است. روای داستان هم زهرا، دوست جدید ساراست. زهرایی که پدر و برادرش هردو سبز‌پوش سپاه قدس‌اند. 
ماجرا‌ با تماس‌های یک شخص ناشناس و مرموز به گوشی زهرا شروع می‌شود، ناشناسی که سارا او را می‌شناسد و از او می‌ترسد. تماس‌هایی که زهرا را درگیر یک ماجرای امنیتی پیچیده می‌کند که...

قلم نویسنده در مثل بیروت‌بود پیشرفت قابل‌توجهی نسبت به "چایت را من شیرین می‌کنم" داشت و پخته‌تر و قوی‌تر شده‌‌بود. اما هنوز ایراد‌هایی وجود داشت و اتفاقات غیرمنطقی بسیار مشهود بود.

موضوع کتاب را دوست داشتم، مثل کتاب قبلی جذاب، هیجان‌انگیز و نفس‌گیر! هر فصل لابه‌لای سطر‌هایش ماجرایی برای غافلگیری داشت.
این کتاب از عاشقانه‌های کمتری برخوردار بود و من بسیار خوشحال بودم از این موضوع.

به جرات می‌توانم بگویم با شخصیت‌های کتاب زندگی کردم. همراه زهرا مضطرب شدم، ترسیدم، احساس تنهایی کردم، نگران شدم و...
جریان تند و پر هیجان داستان باعث شده‌بود کتاب را ثانیه‌ای زمین نگذارم! و خب از آن کتاب‌هایی‌ست که دوست‌داری بدانی بعدش چه می‌شود و از این ناراحتی که دارد تمام می‌شود ^_^

اما انتقاد بزرگی به طرح جلد کتاب داشتم. نامفهوم، نامعلوم و بی‌ربط به اسم کتاب. 
به خاطر اسم کتاب منتظر تغییر فضای داستان به لبنان بودم اما این‌طور نشد.

انتظار شخصیت قوی‌تری از زهرا، دختر فرمانده سپاه داشتم؛ در طی داستان با رفتار‌های ناشیانه‌اش بیشتر شبیه یک دختر معمولی بود تا یک نظامی‌زاده...
 ‏
تکرار بعضی جملات مثل " من کجای این قصه ایستاده‌بودم؟" یا "کاش بگوید بلند شو خواب بد دیدی"
زیاد و غیر ضروری بود.

اشتباه بزرگی که در این کتاب متوجهش شدم این بود که رنگ چشم‌های دانیال در کتاب اول سبز توصیف شده‌بود اما در این کتاب به طرز حیرت‌انگیزی با عبارت "آبی چشمانش" مواجه شدم!

نمی‌توانم بگویم چایت را من شیرین می‌کنم را بیشتر دوست‌داشتم یا مثل بیروت‌بود را. هردوی آنها با همه‌ی اشکالات‌شان فرصتی برای لذت‌بردن از کتاب خوب را برایم فراهم کردند.
        

          این کتاب محشره...! 
پر از تشبیه هات زیبا ، اتفاقات غیر قابل پیش بینی ، استرس ، ترس ، غرور ، افتخار ، گریه ، شادی...
خانم اسعد بلند دوست قلمی بسیار گیرا و شیوا  دارند و ذهنی سرشار از خلاقیت و ابتکار...✨️
از اول کتاب به راحتی با توصیفات نویسنده همراه شدم و انقدر قلم کتاب جذابه که به سهولت تک تک لحظات تصور میشه و من همراه با زهرای حاج اسماعیل خندیدم و گریستم و ذوق زده شدم و هراسیدم.... :)
چقدر زیبا مظلومیت نیروهای امنیتی و خانواده هاشون به تصویر کشیده شده 💔
افسوس از مردمی که در ناآگاهی به سر میبرن....💔 
واقعا خداروشکر برای امنیتی که اتفاقی نیست و کلی مجاهد و سرباز گمنام به خاطرش شهید شدن:)
موضوعی که باعث شد کتاب برام جذاب تر و دوست داشتنی تر بشه اینکه اوج داستان و در پیچ و تاب ناامیدی  خبر عملیات وعده صادق ۲ من رو به وجد آورد😁🔥
فقط یه نقدی که به کتابه وارده اینکه نویسنده یک سری جملات رو زیاد و بی مورد تکرار میکنه...
        

          پرهیجان و نفس گیر و امنیتی و سیاسی 
از کتاب هایی ‌که همراه با داستانی جذاب حرفی هم برای گفتن داره خوشم میاد و این جز بهترین کتابایی که خوندم
        

          بیستمین کتاب ۱۴۰۳_
مثل بیروت بود.


در کارزار دشمن ترس حکم مرگ را دارد، بهارت را خزان و خزانت را زمستانی سیاه می‌کند. رعشه می‌اندازد بر روح و شکوه انسانیت‌ات و قفل میزند به باب دلت که مبادا رها شوی؛ که در خیمه‌ی یزید رهایی معنایی ندارد.

داستان داستان مقاومته، داستان ایستادن و زخم خوردن از خودی و غیر خودیه‌.
غم واژه‌ی عجیبیه برای گفتنش بیشترش ترسه که بخوای نباشی ولی باید باشی، تو فرار می‌کنی اما لحظه‌ای نقطه‌ی شروع  رهات نمیکنه پس میجنگی اما نمیدونی درست میری یا اشتباه، ماجرا ماجرای زهرا و ساراست دخترانی که تنگ میشود دل شان از نبود پدر و همسر و برادر و دل شان زخم میخورد از بودنی که بودن نیست، از شبانه نبودن ها و شبانه تنهایی کشیدن و عجیب دردی دارد فشار دادن زخم تنهایی...

بخوانید و لذت ببرید✨
۱۴۰۳/۷/۳
        

          بالاخره کتاب را شروع کردم.  شروعش به دلم ننشست، بهش مهلت دادم. هی ورق زدم، هی سعی کردم ادامه بدهم. اما...
نثر کتاب اصلا نه تنها دوست داشتنی نبود برایم، بلکه حالم را می‌گرفت و عصبانیم می‌کرد.  
حوصله ندارم آن کلمه‌ها و جملاتی را که برایم هضم‌نشدنی بودند اینجا بنویسم...
ادامه‌اش ندادم دیگر
اصلا دوستش نداشتم
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ 1400/01/04 به پایان رسیده است.
        

          خیلی کتاب هیجانی ای بود جوری که دلت نمی‌خواست بزاری کنار ، ولی وقتی تموم میشه یه سری چیزها به نظرت غیر منطقی میان ، به قول یکی که گفته بود  از دختر یه نظامی چنین چیزی برنمیاد ، به نظرم از کتاب اول ، چایت را من شیرین میکنم ، هیجانی تر بود و ژانر عاشقانه اش هم کمتر بود . ارتباطش با کتاب اول جالب بود چون همیشه دوست دارم بدونم سرنوشت شخصیت ها بعد اتمام کتاب از نظر نویسنده چجوریه . درکل خیلی قشنگ بود و پیشنهاد میشه👌
        

          برای بار سومی ک خوندم هنوزم ، با این داستان خندیدم ، گریه کردم ، اشک ریختم ، هیجان زده شدم و تک تک لحظاتش برام زنده بود و قابل تصور... 
به شدت توصیه به خوندنش میکنم زیاااد👀✨️🤍
        

          رمانی امنیتی؛ نمایش آشوبی طاقت فرسا در دل پایتخت به ظاهر آرام...

        

          رمانی بر پایه واقعیت. 
اتفاقات آبان سال 98پیش چشم مخاطب، جانی دوباره میگیرد. رمانی پر از دوراهی های خطرناک و فتنه هایی که باید از میان شان راه راست را پیدا کرد. 
        

          یکروزه تمومش کردم 
داستان جذاب و هیجان انگیزی داشت 
با اینکه مستند و واقعی نیست اما آدم رو به فکر فرو میبره . 
کاش بیشتر فکر کنیم و بخونیم و بدونیم 
        

          جدا از  لذتی که بردم ؛  تمثیلات کمی بیش از اندازه اند.
تمثیل در ادبیات حکم نمک غذا را دارد و بایستی به اندازه باشد.
و  نویسنده هم کمی اصول منطق را برای پیشبرد داستان زیر پا گذاشته بود.
 نسبت به جلد اول"چایت را من شیرین می کنم" -از روی قلم خود نویسنده اگر قضاوت کنیم- ضعیف تر بود. 
ولی در کل رمان قوی و شیرینیست
 نویسنده در انتقال هیجانی که میخواهد (به مخاطبش) موفق بوده  که قابل تقدیر است:))
        

          کتاب روی دور تند تو رو میکشونه تا آخر که تمامش کنی 
و با وجود داستانی که از واقعیت های جامعه و فتنه گران و نفوذشون در کشور ،برداشته شده ولی برای دختر یک نظامی خیلی ضایع بود که نتونه حتی کمی مدیریت کنه فضا رو 
تمثیلات هم کمی زیاد بود و خسته میشه خواننده