یادداشت‌های هانآ (26)

          این کتاب دومین اثری بود که از این نویسنده می خوندم، و با وجود این که متنش سنگین نبود اما داستان به شدت قشنگی داشت، پر از مفهوم بود و بیشتر از همیشه، معنای شجاعت رو بهمون نشون می‌داد.
واقعا قشنگ بود، به همه پیشنهاد می‌کنم، چون هم داستانی داره که شما رو جذب خودش می‌کنه، هم قلمش روون‌ و ساده‌ست و هم روند کندی نداره.

        

          و بالاخره شش کلاغ هم تموم شد.
می‌تونم بگم شاهکار بود.
شاهکار بود واقعا. فقط می‌تونم بهتون بگم بخونیدش.
ای کاش حافظه‌م پاک می‌شد تا دوباره واسه اولین بار شروعش کنم، اما نمی‌شه.
خداحافظ، کتردام.
        

          واقعا حرفی نیست، خوب نبود. می‌تونست بهتر باشه. می‌تونست بهتر نوشته بشه . داستانش جوری بود که اگه حرفه‌ای تر نوشته می‌شد صد برابر بهتر از اینی که الان هست می‌شد.
در کل، پیشنهاد نمی‌شه، دوستش نداشتم.
        

          خیلی خیلی زیبا بود، می‌تونم بگم به نحوی با این مجموعه زندگی کردم، خندیدم، گریه کردم، ذوق کردم و هیجان زده شدم، احساسات مختلفی رو تجربه کردم، ناراحتی، خوشحالی، همزاد پنداری با شخصیت ها و ترس.
مجموعه‌ی به شدت خفن و جذابی بود برام، و صد در صد به همه پیشنهادش می‌کنم.
جای سختش اینجاست که باید باهاش خداحافظی کنم، ای کاش حداقل نسخه‌ی چاپیش رو داشتم تا هروقت دلم براش تنگ شد می‌رفتم سراغش و دوباره ورقش می‌زدم، ولی حیف که با پی دی اف شروع شد و با پی دی اف تموم شد.
باورم نمی‌شه که حالا باید برم سراغ شش کلاغ، و از آلینا، مل،  نیکلای، الکساندر و همه و همه ی اون گریشا ها خداحافظی کنم.
جای خوبش اینجاست که شش کلاغ هم همون داستان رو داره و ماجراهاش توی کتردام‌ اتفاق می‌افته، حداقل خوبه که فضا ها یکی ان:)
به هرحال، دیگه وقت خداحافظیه،
زنده باد سانتا آلینا !
        

          واقعا عالی بود، با این که لی باردوگو‌ علاقه خاصی به این داره که اتفاقاتی رو رقم بزنه که خواننده هارو حرصی کنه، ولی بازم با این حال محشر بود🛐🤌🏻
        

          .وسطاش که بودم با خودم گفتم چه کتاب چرتیه. چرا هیچ چیز خاصی توش نداره؟
ولی آخراش واقعا خیلی بهتر از اولش و وسطاش بود.
اما خب یه بدی ای که داشت این بود که یه ذره سانسور زیاد داشت ولی خب منظور رو می رسوند. 
پیشنهاد می‌شه👍🏻
        

          تو یه کلمه اگه بخوام توصیفش کنم: بی نقص
از همون کتاب‌هاییه که مجبورت می‌کنه پاش بشینی و تا تموم نشده بلند نشی، من خودم دیروز شروعش کردم و امروز ظهر یعنی الان تموم شد
و فکر کنم واقعا جلد دومش و "نیاز" دارم.
        

          من رسما با این کتاب افسرده شدم..
        

          تنها کتابی بودش که فیلمش رو بیشتر از کتابش دوست داشتم(خیلیی خیلی خیلی بیشتر)
اول این که خیلی با فیلم فرق می‌کرد و فیلمش خیلی قشنگ تر بود
دلیل دوم که فکر کنم مشخصه، بازیگری که ازش خوشم میاد تو فیلمش بازی کرده و این یعنی ده هیچ به نفع فیلم.
در کل، پیشنهاد نمیکنم، برید فیلمشو ببینید.
        

          واقعا خوش شانس بودم،اونروزی که رفته بودم کتابفروشی و می‌خواستم یکی از کتاب های داستایفسکی رو بخرم، و چشمم افتاد به این کتاب و لحظه ی آخر بَرِش داشتم و خریدمش.به معنای واقعی کلمه،خوش شانس، در واقع فکر می‌کنم این کتاب بود که من و انتخاب کرد. نه من اون رو.
انقدر این کتاب قشنگ بود که واقعا نمیدونم چی باید در وصفش بگم.شاید نشه با کلمات وصفش کرد.این کتاب عشق رو توصیف کرد، نه دقیقا اون عشقی که همه فکر می‌کنند بین انسان هاست،بلکه عشق بین صفحات یک کتاب که از فردی عاشق به جا مونده،فردی که عاشق کتاباشه،و  کتاباش هم عاشق اون:) کتاب هایی که حاضر شدن نجاتش بدن،کتاب هایی که تونستن افراد زیادی رو نجات بدن، نه صرفا هزار نفر،یا ده هزار نفر، بلکه میلیون ها نفر.اونم چه کوچیک و چه بزرگ.
همچنین این کتاب یاد داد ما با چیزهایی می‌تونیم به پیروزی برسیم که در نگاه افراد عادی مسخره به نظر می‌رسن.شاید یه نفر بپرسه، مگه میشه با کتاب خوندن، یه کشور رو نجات داد؟اونوقت من براش داستان کشور لیتوانی و کتاب بر های شجاعشو تعریف خواهم کرد که هیچوقت تسلیم نشدن و هیچوقت کتاب هاشون و تنها نذاشتن.برای کتاب ها جونشون رو از دست دادن،چون به گفته ی خودشون: کتاب ها ارزشمند ترین داراییِ ما هستن!

        

          موقع خوندن این کتاب، نود درصد اوقات مودم اینجوری بود که: چطوری اینا به ذهنشون میرسه؟کارکتر ها همیشه خیلی رندوم حدس های درست میزدن و این یه کوچولو داستان و غیرمنطقی میکرد
ولی من واقعا خانم بارنز و تحسین میکنم که چنین کتاب خفنی نوشته
از هر جهت نگاهش بکنی خیلی خفنه
واقعا حرف دیگه ای برای گفتن نیست!
        

          واقعا بعضی از معماهای داخلش خیلی هوشمندانه بود ولی بعضی هاشونم یکم غیرمنطقی😭ولی در کل کتاب های خانم کریستی>>>>>>>>
*اگه آخرش نقطه اوج داشت خیلی خفن تر هم میشددد
        

          تنها ایرادش این بود که نمیتونستی بفهمی باید دقیقا طرف کی باشی، دقیقا شرور اصلی کیه. چون جای خوب و بد مدام بین سوفی و آگاتا عوض میشد
از پایانش اصلا خوشم نیومد😭کاش جلد های بعدیش پایان بهتری داشته باشه
ولی واقعااااا خیلی قشنگ بود و من واقعا دوستش داشتم، با این که خیلی از دوستام بهم گفتن کتاب نسبتا بدیه و ارزش زیادی نداره، ولی من به شخصه خیلی ازش خوشم اومد:)
پ.ن: دقیقا از اون کتاباییه که هرچقدر هم ضعف داشته باشه، به دلیل شگفت انگیز بودنش نمیتونی ازش بدت بیاد.
        

          فکر کنم کلا از کتاب های مینیمال خوشم نمیاد:) (به نظر طرفداران این سبک احترام میذارم*) 
انگار اصلا کتاب نیست، از کوتاه بودن شون اذیت میشم
از این که سریع تموم میشن اذیت میشم
نمیدونم.... ولی خب همونطور که گفتم اصلا خوشم نیومد:)
        

          مگه میشه؟مگه میشه یه کتاب انقدر‌ قشنگ باشه؟
        

          جملات انگشت شماری از تو کتاب رو دوست داشتم ولی در کل خوشم نیومد. تکراری بود و بعضی وقتا نویسنده وقتی حرف کم می‌اورد، همون جملات بیست سی صفحه قبل خودشو با کمی تغییر می‌نوشت.
        

          تو یه جمله بگم، از اون کتاب هایی بود که با پایانش نابود شدم
        

          داستانش رو دوست داشتم، با این که گاهی حوصله سر بر میشد و بیشتر اوقات اتفاقات پشت سر هم و زود زود اتفاق می‌افتادن.معماهای خیلی پیچیده ای داشت، نسبت های خانوادگی ای که مخاطب رو خیلی وقتا گیج میکرد و منم سر همین گاهی  حوصلم سر میرفت و کنار میذاشتمش. تقریبا صفحات ۱۵۰ بودم که ریدینگ اسلامپ شدم ولی دیگه تصمیم گرفتم انقدر طولش ندم و سریع تمومش کنم

        

          انقد من عاشق این مجموعه سه جلدیم‌ که خدا میدونه فقط😭اخرش>>>>>>>>