رسما می‌تونم گریه کنم. داستانِ سه جلد قبلی درباره‌ی توماس و دوستاش بود، درحالی که داستانِ این کتاب یعنی کتابِ چهارم درباره مارک، اَلِک، لانا، تیرینا‌ و دیدی بود و این که چطور ویروس فلر وارد جهان شد و به چه دلیلی...
داستانش توی یک جلد واقعا به خوبی جمع شده بود، نسبت به جلدهای قبلی هم کمی پیشرفت تو قلم نویسنده دیده می‌شد. خیلی لذت بخش بود...
مطمئنم دلم برای شخصیت ها خیلی خیلی تنگ می‌شه. و آرزو می کنم ای کاش حداقل یک جلد دیگه با این کارکتر ها یعنی مارک، الک، تیرینا، لانا و دیدی وجود داشت تا می‌تونستم بفهمم آخر عاقبت ‌شون چی شد و  تیرینا‌ بعد از به یاد آوردن مارک در آخرِ کتاب، چه لحظاتی رو با مارک گذروند و چه بلایی سر الک اومد...
فکر نمی‌کردم انقدر با شخصیت‌هاش خو بگیرم و دوستشون بدارم. اما حالا که کتابو تموم کردم و با شخصیت ها خداحافظی کردم، انگار دارم از خانواده‌ی خودم جدا می‌شم.
      

        این کتاب، کتابی بود که اتفاقی، تو یه گروه همخوانیِ کوچیک تصمیم خوندنش رو گرفتم. بعد از خوندنش، چیزی که هربار بعد از خوندنِ یه کتابِ اتفاقی بهم ثابت می‌شد، دوباره ثابت شد. این که کتاب‌هایی که داخل لیست کتاب‌هامون نیستن و چند دقیقه پیش برنامه‌ای برای خوندن یا خرید‌نشون نداشتیم، ممکنه تبدیل بشن به یکی از کتاب‌هایی که همیشه در ذهنمون می‌مونن.
شاید همه شون نه، اما این یکی صد در صد بود.
هتل مگنیفیک تجربه شگفت انگیزی بود. پر رمز و راز، کتابی که نمی‌تونستی بذاریش‌ زمین. حتی با وجود این که به صورت پی‌دی‌اف خوندمش، اما سریع تر از اون چیزی که انتظار داشتم و اون تایمی که خوندن بقیه کتاب های پی دی افی‌ ازم می‌گرفت، تموم شد.
ایده‌ی داستان، حداقل به نظر من، عالی بود. هرگز خسته کننده نبود و داستان، الکی کش داده نشده بود.
عاشقانه‌های داخلش به موقع، به جا و به اندازه بود و حتی با وجود سانسوری که تو همه‌ی کتاب‌های عاشقانه‌ای که به فارسی ترجمه شدن هست بود، باز هم عشق قشنگی داخلش وجود داشت. همه چیز جادویی و قشنگ بود و واقعا خوشحالم که خوندمش. 
بهتون پیشنهاد می‌کنم. حتی اگه نسخه چاپی رو ندارین یا نمی‌تونین بخرین، مثل من پی دی اف بخونین. چون بهتون قول می‌دم پشیمون نمی‌شید و نصفه ولش نمی‌کنید.
      

        واقعا نمی‌دونم چی بگم. از دو جلد قبلی خفن تر بود می‌شه گفت، پر از هیجان، پر از نابودی و پر از فرار و تلاش برای بقا.
تو قلبم جا داره واقعا.
      

        کتاب واقعا قشنگی بود، با این که حجمش خیلی کم بود اما موضوعی که می‌خواست به مخاطب برسونه رو قشنگ می‌رسوند، مشکلات زنان تو جامعه_هر کشوری و هرجایی_ رو قشنگ توضیح داده بود، با خوندن این کتاب می‌تونید متوجه بشید هر زنی تو جامعه چقدر سختی می کشه، بازم تحمل می کنه و نا امید نمی‌شه. چه ظلم هایی در حق زنان می‌شه و به متخلفان هم توجه آن‌چنانی نمی‌شه، و این که یه خوبیش هم این بود که مارو با فرهنگ کره قشنگ در این زمینه آشنا می کرد و باعث می‌شد بهتر بشناسیمش. به نظرم لازمه که همه بخوننش.
با این که قلم نویسنده گاهی اوقات باعث خسته شدنم می‌شد و یا حوصله‌م سر می رفت، اما چون متن در کل سنگینی نداشت سریع تموم شد.
خلاصه که من  خوشم اومد و به نظرم ارزش خوندن داشت.
      

        این کتاب دومین اثری بود که از این نویسنده می خوندم، و با وجود این که متنش سنگین نبود اما داستان به شدت قشنگی داشت، پر از مفهوم بود و بیشتر از همیشه، معنای شجاعت رو بهمون نشون می‌داد.
واقعا قشنگ بود، به همه پیشنهاد می‌کنم، چون هم داستانی داره که شما رو جذب خودش می‌کنه، هم قلمش روون‌ و ساده‌ست و هم روند کندی نداره.

      

        و بالاخره شش کلاغ هم تموم شد.
می‌تونم بگم شاهکار بود.
شاهکار بود واقعا. فقط می‌تونم بهتون بگم بخونیدش.
ای کاش حافظه‌م پاک می‌شد تا دوباره واسه اولین بار شروعش کنم، اما نمی‌شه.

خداحافظ، کتردام!
      

        واقعا حرفی نیست، خوب نبود. می‌تونست بهتر باشه. می‌تونست بهتر نوشته بشه . داستانش جوری بود که اگه حرفه‌ای تر نوشته می‌شد صد برابر بهتر از اینی که الان هست می‌شد.
در کل، پیشنهاد نمی‌شه، دوستش نداشتم.
      

        خیلی خیلی زیبا بود، می‌تونم بگم به نحوی با این مجموعه زندگی کردم، خندیدم، گریه کردم، ذوق کردم و هیجان زده شدم، احساسات مختلفی رو تجربه کردم، ناراحتی، خوشحالی، همزاد پنداری با شخصیت ها و ترس.
مجموعه‌ی به شدت خفن و جذابی بود برام، و صد در صد به همه پیشنهادش می‌کنم.
جای سختش اینجاست که باید باهاش خداحافظی کنم، ای کاش حداقل نسخه‌ی چاپیش رو داشتم تا هروقت دلم براش تنگ شد می‌رفتم سراغش و دوباره ورقش می‌زدم، ولی حیف که با پی دی اف شروع شد و با پی دی اف تموم شد.
باورم نمی‌شه که حالا باید برم سراغ شش کلاغ، و از آلینا، مل،  نیکلای، الکساندر و همه و همه ی اون گریشا ها خداحافظی کنم.
جای خوبش اینجاست که شش کلاغ هم همون داستان رو داره و ماجراهاش توی کتردام‌ اتفاق می‌افته، حداقل خوبه که فضا ها یکی ان:)
به هرحال، دیگه وقت خداحافظیه،
زنده باد سانتا آلینا !
      

        واقعا عالی بود، با این که لی باردوگو‌ علاقه خاصی به این داره که اتفاقاتی رو رقم بزنه که خواننده هارو حرصی کنه، ولی بازم با این حال محشر بود🛐🤌🏻
      

        از هرچیش که خوشم نیومده باشه، از عشق بین مل و آلینا خوشم اومده
بیش از حد خوشم اومده:)
قرار بود فقط جلد اولش رو بخونم ولی خب حالا، پیش به سوی جلد دوم!
      

        .وسطاش که بودم با خودم گفتم چه کتاب چرتیه. چرا هیچ چیز خاصی توش نداره؟
ولی آخراش واقعا خیلی بهتر از اولش و وسطاش بود.
اما خب یه بدی ای که داشت این بود که یه ذره سانسور زیاد داشت ولی خب منظور رو می رسوند. 
پیشنهاد می‌شه👍🏻
      

        تو یه کلمه اگه بخوام توصیفش کنم: بی نقص
از همون کتاب‌هاییه که مجبورت می‌کنه پاش بشینی و تا تموم نشده بلند نشی، من خودم دیروز شروعش کردم و امروز ظهر یعنی الان تموم شد
و فکر کنم واقعا جلد دومش و "نیاز" دارم.
      

        من رسما با این کتاب افسرده شدم..
      

        تنها کتابی بودش که فیلمش رو بیشتر از کتابش دوست داشتم(خیلیی خیلی خیلی بیشتر)
اول این که خیلی با فیلم فرق می‌کرد و فیلمش خیلی قشنگ تر بود
دلیل دوم که فکر کنم مشخصه، بازیگری که ازش خوشم میاد تو فیلمش بازی کرده و این یعنی ده هیچ به نفع فیلم.
در کل، پیشنهاد نمیکنم، برید فیلمشو ببینید.
      

        واقعا خوش شانس بودم،اونروزی که رفته بودم کتابفروشی و می‌خواستم یکی از کتاب های داستایفسکی رو بخرم، و چشمم افتاد به این کتاب و لحظه ی آخر بَرِش داشتم و خریدمش.به معنای واقعی کلمه،خوش شانس، در واقع فکر می‌کنم این کتاب بود که من و انتخاب کرد. نه من اون رو.
انقدر این کتاب قشنگ بود که واقعا نمیدونم چی باید در وصفش بگم.شاید نشه با کلمات وصفش کرد.این کتاب عشق رو توصیف کرد، نه دقیقا اون عشقی که همه فکر می‌کنند بین انسان هاست،بلکه عشق بین صفحات یک کتاب که از فردی عاشق به جا مونده،فردی که عاشق کتاباشه،و  کتاباش هم عاشق اون:) کتاب هایی که حاضر شدن نجاتش بدن،کتاب هایی که تونستن افراد زیادی رو نجات بدن، نه صرفا هزار نفر،یا ده هزار نفر، بلکه میلیون ها نفر.اونم چه کوچیک و چه بزرگ.
همچنین این کتاب یاد داد ما با چیزهایی می‌تونیم به پیروزی برسیم که در نگاه افراد عادی مسخره به نظر می‌رسن.شاید یه نفر بپرسه، مگه میشه با کتاب خوندن، یه کشور رو نجات داد؟اونوقت من براش داستان کشور لیتوانی و کتاب بر های شجاعشو تعریف خواهم کرد که هیچوقت تسلیم نشدن و هیچوقت کتاب هاشون و تنها نذاشتن.برای کتاب ها جونشون رو از دست دادن،چون به گفته ی خودشون: کتاب ها ارزشمند ترین داراییِ ما هستن!