یادداشت دوم، هیچ ایده ای ندارم که چرا وسط این جنگ بین ایران و اسمشو نبر توی بهخوان انقدر فعال شدم، اما به هرحال یادداشتمو می نویسم. دومین یادداشت این اکانت هم متعلق به کیم جی یونگ عزیزمه، بعد از بادام، دومین اثر کره ای ای که خوندم. و واقعا بخوام بگم، توی نوع خودش زیبا بود. درواقع، برای منی که کل تجربیات کتابخونی ام پر شده بود از معمایی و فانتزی و عاشقانه ( اگر پول داشتم قطعا اینطوری نمی شد اما متاسفانه سرمایه ای نیست 💔 ) کیم جی یونگ واقعا جدید بود، چون یه داستان روزمره اما تلخ رو به تصویر می کشید. و من واقعا با نظر خانم الیف باتومن راجع به این کتاب که پشت جلد درج شده موافقم. به خصوص اون قسمتش راجع به گاهی اوقات کاملا عادی و گاهی اوقات کابوس وار به نظر رسیدن زندگی دختر شخصیت اصلی قصه ی ما. و من طرز روایت داستان رو واقعا دوست داشتم و به نظرم به حرفه ای بودن کتاب و قلم نویسنده می بخشید و واقعا جذابش می کرد، حتی نمی تونم تصور کنم اگه طرز روایت به جای سوم شخص، اول شخص می بود چقدر از قشنگی کتاب کم می شد. 
تکه های مختلف این کتاب گاهی اوقات باعث می شدن که از اعصاب خوردی کتابو ببندم و حتی برای چند ساعت سراغش نرم، اما متاسفانه یا خوشبختانه باز بر می گشتم و ادامه می دادم. خیلی از بخش های این کتاب واقعا مثل یه کابوس بودن، طوری که با خودم می گفتم این جامعه ی زن ستیز و مشکل دار واقعا همین کره ایه که همه هی راجع بهش خوب حرف می زنن؟! البته درسته که کتاب توی زمان حال نیست و مربوط به چند سال پیشه، اما به هر حال تعجب من رو کم نمی کنه. البته یه کم بهش فکر کردم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که کره یا ایران، الان یا قدیم، واقعا فرق نمیکنه، اکثر جوامع با اینکه سعی میکنن ضعف هاشون رو پنهان کنن، واقعا تفاوت خاصی از این نظر ها با هم ندارن. خلاصه که، کیم جی یونگ واقعا برای من قشنگ بود، حتی برای منی که کره ای نیستم داستان طوری به تصویر کشیده شده بود که قشنگ می تونستم فرهنگ و رسوم رو اونجا متوجه بشم. 
در نهایت، کیم جی یونگ یه تلنگر برای هر دختریه که می خونتش، با تموم شدن این داستان فهمیدم که زندگی های دختر ها همیشه مثل فیلم و سریال ها یا این کتاب های فانتزی امریکایی نیست و بعضی وقتا به همین سختیه، تبعیض های گوناگون شغلی و اجتماعی، اجبار هایی مبنی بر روابط عاطفی و هزاران هزار مشکل دیگه که توی کتاب به تصویر کشیده شده بودن. یه تیکه ی دیگه ای راجع به کتاب که برام جالب بود هم همون تیکه اش راجع به زمانی بود که همکار جی یونگ داشتش راجع به اون دوربین ها توی دستشویی بانوان به جی یونگ می گفت. من راستش خیلی کنجکاو شدم و اینطوری بودم که مگه میشه؟! و گوگل جستجو کردم و دیدم که اوه، میشه. راستش درسته که ایران یه کشور جهان سومی محسوب میشه، اما حداقل خوشحالم که مرد ها عادت ندارن توی دستشویی بانوان دوربین جاساز کنن و بعد اون ها رو توی سایت های مشکل دار بفروشن. واقعا متاسف شدم برای اون قسمت از کتاب، یجورایی دردناک بود، خیلی دردناک بود. 
به هر حال، امیدوارم هر دختری -یا حتی پسری- حتی برای یکبار توی زندگیش فرصت کنه این کتاب رو بخونه، چون واقعا زیبا بود و زندگی یک زن توی جامعه ی زن ستیز از کودکی تا بزرگسالی رو به تصویر می کشید و حرف های زیادی برای گفت داشت، من که لذت بردم و اگر نخوام ایراد های بنی اسمشو نبری (جدی نمیخوام اسمشو ببرم. )  بگیرم، بهش پنج ستاره ی کامل رو میدم. کتاب قیمتی هم نداره، نشر مجازیه ولی قیمتش خوبه، اگه با پی دی اف و پادکست راحت نیستید بخرید و بخونید نوش جونتون. 
        

          من چاپ اول این کتاب رو خوندم 
کتاب خوبی بود ولی معروف نبود ولی ارزش خواندن واقعا داشت 
این کتاب رو یک روانشناس از صحبت های مریضش و خاطراتش می‌نویسه و زندگی یک خانم در کره رو با ما نشون میده و متن پشت جلدش اشاره داشت که بعد از چاپ این کتاب یک جنبش فمینیستی در کره به راه افتاد .
کتاب درمورد زندگی زنان در کره هست و از خاطرات مادر شخصیت اصلی هم استفاده شده و من که علاقه دارم تا با بقیه فرهنگ ها آشنا بشم برام خوش آیند بود و میتونست تا حدی منو با این فرهنگ آشنا کنه .
اگر فکر میکنید که فقط ایران در ای آن تبعیض نژادی هست و بقیه کشور ها گل و بلبله حتما این کتاب رو بخونید ،و به نوجوان ها هم توصیه میکنم بخونن که بدونن وقتی درس مون تموم میشه جامعه واقعا اونقدر هم با آغوش باز پذیرای خانم ها نیست و مشکلاتی در آینده هست که باید با اونها بجنگیم .
و واقعا خوش خوان بود ومن تو سه،چهار روز تمومش کردم و انتشارات خوبی هم داره و میشه بهش اعتماد کرد 
        

          کتاب واقعا قشنگی بود، با این که حجمش خیلی کم بود اما موضوعی که می‌خواست به مخاطب برسونه رو قشنگ می‌رسوند، مشکلات زنان تو جامعه_هر کشوری و هرجایی_ رو قشنگ توضیح داده بود، با خوندن این کتاب می‌تونید متوجه بشید هر زنی تو جامعه چقدر سختی می کشه، بازم تحمل می کنه و نا امید نمی‌شه. چه ظلم هایی در حق زنان می‌شه و به متخلفان هم توجه آن‌چنانی نمی‌شه، و این که یه خوبیش هم این بود که مارو با فرهنگ کره قشنگ در این زمینه آشنا می کرد و باعث می‌شد بهتر بشناسیمش. به نظرم لازمه که همه بخوننش.
با این که قلم نویسنده گاهی اوقات باعث خسته شدنم می‌شد و یا حوصله‌م سر می رفت، اما چون متن در کل سنگینی نداشت سریع تموم شد.
خلاصه که من  خوشم اومد و به نظرم ارزش خوندن داشت.