من این کتاب رو تو کمتر از نیم ساعت تموم کردم و خداروشکر میکنم که برای کتابی به این چرتی اون همه پول ندادم
اول این که کتاب ناقصه و کلا ۲۰۰ روز نوشته شده 
دوم اینکه کتاب به شدت چرت و غیر منطقیه
نویسنده فردی بسیار خودخواهه پر جملاتی مثل من لایق فلان بهتر بودم 
و خب جملات تکراری هستن و عملا هر بچه ای میتونه این جملات رو بنویسه 
از من نصیحت هیچوقت به بلاگرا اطمینان نکنین
        

          از همه نظر عالیه
        

          کتابی بود با نوشته های احساسی 
زیبا بود و ارزش خوندن داره
جدا از زیبایی کتاب خیلی غمگین بود
        

          خیلی دوسش داشتم🫠
درسته که جمله هاش کوتاه و کم بودن اما واقعا منو احساساتی میکردن.با اینکه تاحالا تجربه هایی که نویسنده کرده بود رو نکرده بودم اما با هر جمله‌ش اشک میریختم🙃
در کل جملات خیلی قشنگی داشت و برام جالب بود🥲
        

          بعضی صفحاتش قشنگ بود ولی به نظرم اصلا ارزش وقت گذاشتن و مطالعه نداشت 
من بهتون پیشنهاد نمیکنم
با آرزوی موفقیت و سربلندی برای شما✨️
        

          عجیب...
حال و هوای غریبی داشت
نصف شب این کتاب رو خوندم و  پیشنهاد می کنم تو همین زمان بخونید.
برداشت من از نوشتن نویسنده تا روز ۲۰۰ این بود که این دو بهم رسیدن
البته که از اون ور  هم میتونه اتفاق افتاده باشه
        

          در وصف این کتاب فقط می تونم بگم اشک.
من نسخه ی چاپی کتاب رو خریداری کردم از نشر داهی که ۲۰۶ صفحه بود و در به خوان به اشتباه ثبت شده ۶۲ صفحه.ببینید اگر این کتاب رو نخوندید،دو حالت بیشتر اتفاق نمی افته؛یا عاشقش می شید،یا ازش متنفر می شید.بین این دو حالت رخ نمیده.من عاشقش شدم و به طرز خیلی دردناکی تک تک کلمات نویسنده رو درک کردم و حسشون کردم.تقریباً ۹۰ درصد جملات رو هایلایت کردم و اگر می تونستم کل صفحاتش رو قلب قلبی می کردم انقدر که این کتاب قشنگه.توی بخش نظرات دیدم یک سری دوستان گفتن که کتاب خیلی کم حجم و بی ارزشه.خطاب به اون دسته از افراد باید بگم که اگر کمی دقت کنید این کتاب روی جلدش هم نوشته شده مینیمال نوشته.یعنی قرار نیست شما یک رمان بخوانید.شما یک دلنوشته رو می خونید.و اینکه اگر قرار بود هرکس بتونه اینطوری کتاب بنویسه و معروف بشه،دوستانی که توهین به نویسنده می کنید،شما هم بنویسید ببینیم کسی می خونه یا خیر.اگر علاقه مند به سبک مینیمال نوشته هستید این کتاب حتی برای بیش از یک بار خوندن به دردتون می خوره.من که به شخصه بارها و بارها می خونمش.تکراری بودن بعضی جملاتش هم به علت اینه که بعضی کانال ها از روش نوشتن وگرنه نویسنده اول اون هارو در کتابش به کار برده.من که به شخصه لذت بردم و امیدوارم نویسنده بعد ۲۰۰ روز دوباره به عشقش برگشته باشه و حالش بهتر باشه.بنظرم به خودی خودش یک شاهکار در این سبک نوشته است.لطفاً شما دوست عزیزی که قراره این کتاب رو بخونید،توجه داشته باشید که این یک رمان نیست.و از همتون می خوام که به هیچ نویسنده ای توهین نکنید اگر یک کتاب سبک دلخواه شما نیست،دلیل نمیشه به قلم نویسنده توهین کنید.بنظرم هرکس ادعای کتاب خوان بودن داره باید حداقل این اصول ابتدایی رو بلد باشه.
به هر روی،بخوانید و عشق را در تک تک صفحات جست و جو کنید.✨️✨️✨️✨️✨️
        

          ما در زمانه ای نادرست، عشقی درست داشته ایم.
        

          ۳۶۵ روز بدون تو!؛
دیشب حدودا یک ساعته خوندمش و الان فهمیدم من این کتابو تو سالگرد فوت نویسنده خوندم:)
واقعا قشنگ و دردناک بود
و من بعد از مدت ها با یه کتاب گریه کردم!
من گریه کردم!
سر جمله روز ۹۷:)
دلم میخواست به نویسنده بگم همه چی درست میشه.
این کتاب کاری کرد قلبم یخ بزنه! 
        

          چه غم‌انگیییز
نباید میخوندمش...
حالم گرفته شد
تنها بردی که کردم این بود که کتاب الکترونیکش رو خوندم 
        

          کتاب بدی نبود برخی از جملاتش عمیق  و جای فکر کردن چند ساعته داشت اما  اسراف کاغذ بیش  نبود!!!
و خیلی بی محتوای خاصی بود 
میتونست همین جملات رو نویسنده داخل یه رمان با کتاب روانشناسی های عمیق بیاره 
قطعا مخاطب بیشتری داشت !!
        

          یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت 
        

          حرفهایی که توان بیانشون رو بصورت واژگان نداریم، همه اینجا جمع شده.
        

          ‌‌‌‌‌‌‌
        

          جملات کوتاه عاشقانه داره که البته این جملات زندگی خود نویسنده کتاب یعنی آکیرا رو نشون میده. 
        

          کتاب نمیشه بهش گفت،یادداشت بود در واقع،پیشنهاد میکنم pdf بخونید هزینه نکنید تا بخریدش.
خیلی از جمله ها تکراری بود ولی بعضی از جمله ها خیلی قشنگ بود
        

          بد نبود... ولی خب اسمش نباید کتاب باشه. 
یادداشت برازنده تره براش⁦¯⁠\⁠_⁠(⁠ツ⁠)⁠_⁠/⁠¯⁩
        

          کتاب کوتاه قشنگی بود 
اشعارش رو دوست داشتم
        

          خیلی جملات زیبایی توی این کتاب نوشته بود و من حتی یه جاهایی باهاش گریه کردم.اگه که کتابایی توی سبک مینیمال دوست دارید خیلی خیلی بهتون پیشنهاد میشه.
        

          اسمش کتاب نمیتونه باشه 
ولی 
یه چیزیه که به راحتی می‌تونه حس رو انتقال بده و آدم رو با حس نویسنده همراه کنه...
ی سری چیزای مبهمی هم داره ، اینکه چرا 200 صفحه نوشته، چرا آخرین صفحه رو اونجور تموم کرده و ...
جالبه ارزش خوندن رو داره ، من نسخه کتابچه رو تهیه کردم و همیشه همرامه...