و پایان مجموعه برادران هاثورن
خب شاید برای بقیه اینطور نباشه ولی برای من بهترین مجموعه بود بی تردید 
واقعا از این سه جلدی لذت بردم و مشتاقم تا کار های دیگه خانم جنیفر لین بارنز رو بخونم 
خب به جرعت میتونم بگم این مجموعه پیچیده ترین ، پر راز و معما ترین و پر بازی ترین مجموعست 
معما پشت معما و تله پشت تله 
        

          مجموعه بازی وراثت جزو معدود مجموعه هایی بود که با جلو رفتن داستان،داستان قوی تر و هیجان انگیز تر و غیر قابل پیش بینی ترمیشد.نقطه قوت این مجموعه و مخصوصا جلد آخر این بود که تمامی معماها بهم به صورت زنجیر وار وصل بودن و شما در نهایت در فصل های آخر جلد سوم متوجه هدف اصلی که جلد اول بیان شده بود،میشید و به نظرم این وصل بودن و غیر پیش بینی بودن حرکت های بعدی کتاب،علت اصلی هیجان و ادامه دادن جلد های بعدی بود.
نقطه قوت بعدی این مجموعه تصویر سازی واضح و کامل کاراکتر ها و مکان های داخل کتاب بود.دیتاها نه زیاد از حد بود و نه به قدری کم بود که شمارو با یه موقعیت گنگ مواجه کنه.
نقطه ضعف این مجموعه از نظرم پردازش ضعیف و تیک تاکی طور رومنس مجموعه بود که به نظرم اگر کمی بهتر نسبت بهش پرداخته میشد و صرفا برای جذابیت کتاب یه مثلث عشقی ارائه نمیکرد بهتر بود.در نهایت شاید کمی با پایان داستان مشکل داشتم،پایان قابل قبولی بود ولی کمی عجیب بود،اینکه سرنوشت لافین ها،ایوا،توبی،اورن،زارا،اسکای به صورت کامل مشخص نشده بود کمی ناراحتم کرد و شاید تنها چیزی که باعث میشد با پایان کنار بیام این بود که از جلد اول این زمینه سازی صورت گرفته بود و حتی این کار با توجه به اون زمینه منطقی به نظر میومد.درکل میتونم بگم که مجموعه خوبیه و اگر دنبال مجموعه معمایی هستید،میتونید از خوندنش لذت ببرید.
        

          یه جورایی میشه گفت پایان مجموعه؟
گریسون همیشه توی قلبم میمونه..!
        

          وای،این جلد خیلی خوب بووودد.
میتونه جلد مورد علاقم باشه،حتی شده به خاطر پایان خوبش
کلا مجموعه ی بازی های میراث تبدیل شد به مجموعه ی مورد علاقم،مجموعه ای که همیشه قراره تو قلبم بمونه و دلم برای شخصیت های اکوری پکوریش تنگ بشه
اون آخرای کتاب واقعا واقعا نمیخواستم تمومش کنم،الان افسردم😭😂
دلم براش تنگ میشه خیلی زیاد..امیدوارم جلد چهارمشم ترجمه بشه به زودی..
        

          میشه گفت پایانِ موقته مجموعه،و سراسر این جلد می‌شد ردپای هیجان و احساسات رو دید؛احساساتِ آمیخته به راز ها،معما ها و جنایت ها.
 و طوری که نویسنده تمامی این احساسات پراکنده رو میتونست به خوبی هدایت کنه واقعا برام جذاب بود. به علاوه قلم خوب خانم نویسنده روند داستان رو برام بیش از پیش جذاب کرد و هیجانی ‌که این جلد داشت نسبت به جلد های قبل بیشتر بود و به مراتب من بیشتر ترغیب شدم که زودتر این جلد رو به اتمام برسونم.
        

          من انتظار یه داستان عاشقانه دراماتیک داشتم ،با خودم فکر میکردم که دیگر معمایی برای رمزگشایی وجود ندارد ، ولی گویا اشتباه میکردم.
این کتاب من رو به طور کامل شگفت زده کرد 
و من عاشق هر چهار برادر هاثورن شدم
و در آخر چیزی که واقعا قلب من رو به درد آورد اینکه
ناش لیبی رو پیدا کرد
جیمسون عاشق ایوری شد 
ژاندر برای مکس دسته گله کتابی فرستاد
و گریسون؟با یاد و خاطره‌ی کسی که واقعا عاشقش بود می سوزد و می سازد
        

          اولین نکته‌ای که باید در رابطه با این کتاب بگویم این است که ترجمه‌ی این کتاب چیزی فراتر از کلمه‌ی بد بود، به طوری که نه تنها مترجم از اصول نگارشی فارسی معیار چیزی نمیدانست گاها فکر میکردم آیا از زبان پارسی چیزی میداند؟ 

از ترجمه‌ی‌ نابودی که بنده از نشر آذرباد بعید میدانستم بگذریم به حجم زیادی از سانسور کتاب میرسیم که عاشقانه‌ی کتاب را خنثی و کتاب را کتابی تماماً معمایی-رازآلود کرده بود.

این جلد از جلد قبلی در جذب کردن خواننده به مراتب بهتر عمل کرده بود ، این بار ما راز هارا نمی‌توانستیم حدس بزنیم که انگار خانم جنیفر فکر میکردند برای حل کردن مشکل قابل پیشبینی بودن داستان باید به مخاطب اطلاعات ندهیم و اورا سرگرم کنیم و در اخر شخصیتی را ویلن ماجرا کنیم که اصلا در کتاب حضور نداشت ولی از جهتی من یک جای کار یک حدس بزرگ زدم در مورد ویلن ماجرا ولی نکته اینجا بود که به دلیل بی توجهی و نا محسوس کردن این شخصیت من کاملا این فرضیه را دور انداختم که نمیدانم در یک کتاب معمایی این ماجرا به این صورت یک نکته‌ی مثبت است یا خیر؟!
  
در کل به نظر من این نویسنده از جلد اول پیشرفت کرده است و واقعا به مجموعه امید داشتم که با انتخاب آخرش واقعا امیدم به نا امیدی تبدیل شد ولی با این حال هر کسی سلیقه‌ای دارد و احتمالا خیلی ها این ماجرا را دوست داشته باشند.

کاری که در انتها آیوری کایلی گرامز خواست آن را شروع کند مانند کاری بود که در کتاب های زیادی برای نوجوانان دیده بودیم و اگر نویسنده فکر میکنر که برای جلدهای بعدی خلاقیت دارد از همینجا عرض میکنم که بانوی بزرگوار این چنین نیست.

پ.ن: آه از گریسون آه از گریسون واقعا مظلوم ترین و انسان ترین و شریف ترین شخصیت این کتاب گریسون دنپورت هاثورن بود که این کلیشه‌ای تحت عنوان خوب، خفن، مظلوم و کول بودن اون پسر مغرور خودخواه و خودشیفتهه در انتهای است که واقعا دل بنده را برای این شخص سوزاند و در انتها یک امتیاز به ستون کلیشه‌ای بودن این کتاب اضافه کرد.