موقع خوندن این کتاب، نود درصد اوقات مودم اینجوری بود که: چطوری اینا به ذهنشون میرسه؟کارکتر ها همیشه خیلی رندوم حدس های درست میزدن و این یه کوچولو داستان و غیرمنطقی میکرد
ولی من واقعا خانم بارنز و تحسین میکنم که چنین کتاب خفنی نوشته
از هر جهت نگاهش بکنی خیلی خفنه
واقعا حرف دیگه ای برای گفتن نیست!
        

          اگه برای اولین بار می‌خوایید معمایی خوندن رو شروع کنید این کتابو بهتون توصیه میکنم البته که واقعا  تغییر شخصیت مستر وینچستر خیلی ناشیانه بود  و رابطه گریسون و ایوری تا آخر هم غافلگیر کننده بود با این حال به راحتی میشه همراه با حرکت مهره های شطرنج به دست ایوری همراهیشون کرد 
تو این کتاب شما فقط خواننده نیستید ؛ بازیکن هستید !
        

          "معما پشت معما"

مدتیه هیچ حسی به کتابا ندارم و نمیدونم دلیلش چیه. قبلا با هر اتفاقی که می‌افتاد ذوق میکردم یا ناراحت می‌شدم، اما الان 
 این طوری نیستم.
-نمیدونم مشکل از منه یا از کتابا-
تقریبا وسطای کتاب بودم که یه قسمتی اسپویل شد.
درکل اینو بگم که ترجمه اصلا خوب نبود.
 این یک کتاب فانتزی-معمایی-رازآلوده، اما طوری ترجمه شده بود که هیچ چیز فانتزی نداشت. کل داستان سانسور و حذفیات داشت، و این باعث شده بود که داستان به طور کامل یکنواخت بشه.
درسته نویسنده بسیار خلاق بود، اما با ترجمه‌ای که داشت واقعا از هرچی معما و رازه خسته شدم. البته اینکه بعضی از جمله‌ها سنگین بودن.
پایان رو زیاد دوست نداشتم ولی خب قرار نیست پایان داستان
همیشه اونطور که ما دوست داریم تموم بشه. حدس میزدم ایوری با ثروتی که داره قراره چیکار کنه و همون کار رو کرد.
این مجموعه هنوزم ادامه داره اما جلدهای بعدی ترجمه نشدن.
اما گریسون... گری رو از همه بیشتر دوست داشتم؛

در کل همه‌ی کتاب‌ها دوست‌داشتنی‌ان.
        

          ادامه دو جلد قبلی و شاید داستان یکم ضعیف تر از قبلی ها بوده باشه اما من رو راضی کرد. 
از ترجمه هم که حرف نزنم بهتره🥲ای کاش نشر نون این یکی رو هم ترجمه ی درست و حسابی براش بنویسن🙃
        

          من انتظار یه داستان عاشقانه دراماتیک داشتم ،با خودم فکر میکردم که دیگر معمایی برای رمزگشایی وجود ندارد ، ولی گویا اشتباه میکردم.
این کتاب من رو به طور کامل شگفت زده کرد 
و من عاشق هر چهار برادر هاثورن شدم
و در آخر چیزی که واقعا قلب من رو به درد آورد اینکه
ناش لیبی رو پیدا کرد
جیمسون عاشق ایوری شد 
ژاندر برای مکس دسته گله کتابی فرستاد
و گریسون؟با یاد و خاطره‌ی کسی که واقعا عاشقش بود می سوزد و می سازد
        

          مجموعه‌به‌زیبایی‌این‌پیدا‌نمیکنید)))
خیلی‌خفنههه>>
و‌واقعا‌شخصیت‌سازیش‌محشره)
ولی‌واقعا‌این‌جلد‌یکم‌داستان‌تکراری‌بود‌برام
ولی‌باپایان‌خفنش‌مطمئنم‌‌جلد‌بعد‌قشنگتره))
        

          یه جورایی میشه گفت پایان مجموعه؟
گریسون همیشه توی قلبم میمونه..!
        

          راستش... این مجموعه کتاب اون قدری جذبم نکرد که بشینم و همه رو بخونم ، و با کمک چت جی پی تی خلاصه و روند اصلی این کتابو متوجه شدم (الان واسه همین عذاب وجدان دارم که اون ۴۰۰ صفحه رو خودم نخوندم اما تو لیست خوانده‌ام هست🫠)
 دو جلد قبلیش هم با سختی تموم کردم.
اما یه وسواسی دارم که میگه یا کتابو شروع نکن، یا همه رو بخون، کل مجموعه رو...😮‍💨
البته شاید اگه چند سال پیش این کتاب‌هارو میدیدم بیشتر به دلم می‌نشست، اما خب آدما با مرور زمان علایقشون هم تغییر میکنه. 
به نظرم کتاب خیلی  طولانی شده بود
 و نقصش پیچیدگی خانوادگي و معما‌های زیادی بود که فرصت نمی‌داد رو یکیشون دقت کنم.
و همینطور روند عاشقانه‌اش رو هم دوست نداشتم.
        

          و پایان مجموعه برادران هاثورن
خب شاید برای بقیه اینطور نباشه ولی برای من بهترین مجموعه بود بی تردید 
واقعا از این سه جلدی لذت بردم و مشتاقم تا کار های دیگه خانم جنیفر لین بارنز رو بخونم 
خب به جرعت میتونم بگم این مجموعه پیچیده ترین ، پر راز و معما ترین و پر بازی ترین مجموعست 
معما پشت معما و تله پشت تله 
        

          "برای الگزندر،هاثورن دوناتی و تیرامیسو و روب گلدبرگایی که باید منجنیق داشته باشن"
این یه اجتماع از خلاقانه ترین سبک شخصیت پردازی،طرح معما و دیالوگه
خیلی چیزا هست که میتونم دربارشون بگم،ویالون گریسون،ون کیک لیب،میزان پایه بودن اورن ولی بمونه برای کسایی که هنوز زیبایی های این جلدو با چشم خودشون نخوندن...
نوشتن ایده، و برنامه ریزی پایان بازی ها حتما کلی تحقیق و استعداد نیاز داشته که هوش و خلاقیت قابل ستایش نویسنده رو میرسونه!
و عجب بازی های شطرنج استرس زایی. از جلد اول میدونستم روزی قراره گشایش بازی، گامبی وزیر باشه
در برابر انتخاب نهایی ایوری فقط میتونم سر تعظیم فرود بیارم،هیچ پایانی از این دهن پر کن تر وجود نداره.
پ ن: تعجب نمیکنم اگه شما ام الان دلتون میخواد یه هاثورن باشین(:
        

          اولین نکته‌ای که باید در رابطه با این کتاب بگویم این است که ترجمه‌ی این کتاب چیزی فراتر از کلمه‌ی بد بود، به طوری که نه تنها مترجم از اصول نگارشی فارسی معیار چیزی نمیدانست گاها فکر میکردم آیا از زبان پارسی چیزی میداند؟ 

از ترجمه‌ی‌ نابودی که بنده از نشر آذرباد بعید میدانستم بگذریم به حجم زیادی از سانسور کتاب میرسیم که عاشقانه‌ی کتاب را خنثی و کتاب را کتابی تماماً معمایی-رازآلود کرده بود.

این جلد از جلد قبلی در جذب کردن خواننده به مراتب بهتر عمل کرده بود ، این بار ما راز هارا نمی‌توانستیم حدس بزنیم که انگار خانم جنیفر فکر میکردند برای حل کردن مشکل قابل پیشبینی بودن داستان باید به مخاطب اطلاعات ندهیم و اورا سرگرم کنیم و در اخر شخصیتی را ویلن ماجرا کنیم که اصلا در کتاب حضور نداشت ولی از جهتی من یک جای کار یک حدس بزرگ زدم در مورد ویلن ماجرا ولی نکته اینجا بود که به دلیل بی توجهی و نا محسوس کردن این شخصیت من کاملا این فرضیه را دور انداختم که نمیدانم در یک کتاب معمایی این ماجرا به این صورت یک نکته‌ی مثبت است یا خیر؟!
  
در کل به نظر من این نویسنده از جلد اول پیشرفت کرده است و واقعا به مجموعه امید داشتم که با انتخاب آخرش واقعا امیدم به نا امیدی تبدیل شد ولی با این حال هر کسی سلیقه‌ای دارد و احتمالا خیلی ها این ماجرا را دوست داشته باشند.

کاری که در انتها آیوری کایلی گرامز خواست آن را شروع کند مانند کاری بود که در کتاب های زیادی برای نوجوانان دیده بودیم و اگر نویسنده فکر میکنر که برای جلدهای بعدی خلاقیت دارد از همینجا عرض میکنم که بانوی بزرگوار این چنین نیست.

پ.ن: آه از گریسون آه از گریسون واقعا مظلوم ترین و انسان ترین و شریف ترین شخصیت این کتاب گریسون دنپورت هاثورن بود که این کلیشه‌ای تحت عنوان خوب، خفن، مظلوم و کول بودن اون پسر مغرور خودخواه و خودشیفتهه در انتهای است که واقعا دل بنده را برای این شخص سوزاند و در انتها یک امتیاز به ستون کلیشه‌ای بودن این کتاب اضافه کرد.
        

          وای،این جلد خیلی خوب بووودد.
میتونه جلد مورد علاقم باشه،حتی شده به خاطر پایان خوبش
کلا مجموعه ی بازی های میراث تبدیل شد به مجموعه ی مورد علاقم،مجموعه ای که همیشه قراره تو قلبم بمونه و دلم برای شخصیت های اکوری پکوریش تنگ بشه
اون آخرای کتاب واقعا واقعا نمیخواستم تمومش کنم،الان افسردم😭😂
دلم براش تنگ میشه خیلی زیاد..امیدوارم جلد چهارمشم ترجمه بشه به زودی..
        

          این مجموعه با اینکه تموم نمیشه و ادامه داری  در این کتاب جوری بود که انگار تموم میشه .
خیلی دوسش داشتم کلا . خیلی کم پیش میاد کتاب هایی که واقعا جذبشون بشم و میدونم بگم این دو روزی که این مجموعه رو شروع کردم و تموم کردم واقعا لذت بردم .
اون حس آشنایی که معماها و روش های حلش داش باعث می‌شد نا خدا گاه لبخند به لبم بشینه و رومانس ش رو دوست داشتم .
        

          بی نهایت زیبا بود.  عاشق این کتابم و  خیلی آخرش گریه کردم برای توبی 😭.  و از نویسندش مچکرم که همچین کتاب فوق العاده ای را نوشته 🙏😍
        

          مجموعه بازی وراثت جزو معدود مجموعه هایی بود که با جلو رفتن داستان،داستان قوی تر و هیجان انگیز تر و غیر قابل پیش بینی ترمیشد.

نقطه قوت این مجموعه و مخصوصا جلد آخر این بود که تمامی معماها بهم به صورت زنجیر وار وصل بودن و شما در نهایت در فصل های آخر جلد سوم متوجه هدف اصلی که جلد اول بیان شده بود،میشید و به نظرم این وصل بودن و غیر پیش بینی بودن حرکت های بعدی کتاب،علت اصلی هیجان و ادامه دادن جلد های بعدی بود.

نقطه قوت بعدی این مجموعه تصویر سازی واضح و کامل کاراکتر ها و مکان های داخل کتاب بود.دیتاها نه زیاد از حد بود و نه به قدری کم بود که شمارو با یه موقعیت گنگ مواجه کنه.

نقطه ضعف این مجموعه از نظرم پردازش ضعیف و تیک تاکی طور رومنس مجموعه بود که به نظرم اگر کمی بهتر نسبت بهش پرداخته میشد و صرفا برای جذابیت کتاب یه مثلث عشقی ارائه نمیکرد بهتر بود.

در نهایت شاید کمی با پایان داستان مشکل داشتم،پایان قابل قبولی بود ولی کمی عجیب بود،اینکه سرنوشت لافین ها،ایوا،توبی،اورن،زارا،اسکای به صورت کامل مشخص نشده بود کمی ناراحتم کرد و شاید تنها چیزی که باعث میشد با پایان کنار بیام این بود که از جلد اول این زمینه سازی صورت گرفته بود و حتی این کار با توجه به اون زمینه منطقی به نظر میومد.

درکل میتونم بگم که مجموعه خوبیه و اگر دنبال مجموعه معمایی هستید،میتونید از خوندنش لذت ببرید.
        

          از جلدای قبلی واقعا قشنگ تر و معمایی تر بود مخصوصا ۶۰ صفحه آخرش فوق العاده بود:>>>>
        

          این مجموعه قلب منو داره... روح منو داره...بیاین از جلد اول شروع کنیم... مانند قدم زدن میان مهی مبهم بود...هیچ راه مستقیمی نبود... هیچ سرنخ کاملی نبود ، همه چیز یه بازی بود و به هیچکس نمیشد اعتماد کرد...تاریک بود،مثل تاریکترین زیر زمینهای کاخ هاثورن... و جلد دوم؟ یه هزارتو بود... از جنس سرخ ترین  گلهای رز... رنگ امیزی شده از خون... از عشق... از دلتنگی... از مرگ... از دلشکستگی...نامه های فراموش شده که لایق خیس شدن با اشک نبود... همیشه فکر میکردم جلد دوم جلد مورد علاقه منه... ولی این جلد چی؟ تمام رازها برملا شد... همه چیز... و واقعا هر صفحه شوک جدیدی منتظرته...اصلا امکان نداره بتونی ببندیش... تا جلد کتاب رو میبستم مشغول کارهای دیگه میشدم فکرم ازش جدا نمیشد... حتی یه لحظه هم راحتم نمیگذاشت... فکر و ذهنم رو تسخیر کرده بود تا تمومش کنم...جنیفر واقعا با تمام نویسنده ها متفاوته... لحظه ای که جلد کتابهاش رو باز میکنی باید بدونی که هیچ راه خروجی وجود نداره... شخصیت پردازی بی نظیر... فضا سازی ای که توی هیچ کتابی پیدا نمیشه... فکر میکنم هیچوقت نتونم  فراموششون کنم... ذوقی داشت شبیه دوش اخر شب و پریدن توی تخت... شبیه بیدار شدن صبح زود با یه حال خوب و پر انرژی... و مبهم مانند بخار که زمان باریدن برف از پنجره های ماشین پاک نمیشد... غرق شدم مانند زل زدن به آسمان آبی آفتابی...آبی آبی  با بالشتک های سفید ابری کوچک... لحظه ای که انقدر غرق تماشا   میشی  که گردنت درد میگیره... و این پایان این مجموعه نیست...جلد سومه ولی میدانم این تازه اولشه... پس جلد این کتاب رو بستم با نیاز به زمان برای پذیرفتن این شوک ها...و امید به جلدهای بعدی... 
آهنگ های پیشنهادی: 
Do I Wanna know
My Girl 
From 
Derniére Danse