یادداشت Daydreamer

        مجموعه بازی وراثت جزو معدود مجموعه هایی بود که با جلو رفتن داستان،داستان قوی تر و هیجان انگیز تر و غیر قابل پیش بینی ترمیشد.نقطه قوت این مجموعه و مخصوصا جلد آخر این بود که تمامی معماها بهم به صورت زنجیر وار وصل بودن و شما در نهایت در فصل های آخر جلد سوم متوجه هدف اصلی که جلد اول بیان شده بود،میشید و به نظرم این وصل بودن و غیر پیش بینی بودن حرکت های بعدی کتاب،علت اصلی هیجان و ادامه دادن جلد های بعدی بود.
نقطه قوت بعدی این مجموعه تصویر سازی واضح و کامل کاراکتر ها و مکان های داخل کتاب بود.دیتاها نه زیاد از حد بود و نه به قدری کم بود که شمارو با یه موقعیت گنگ مواجه کنه.
نقطه ضعف این مجموعه از نظرم پردازش ضعیف و تیک تاکی طور رومنس مجموعه بود که به نظرم اگر کمی بهتر نسبت بهش پرداخته میشد و صرفا برای جذابیت کتاب یه مثلث عشقی ارائه نمیکرد بهتر بود.در نهایت شاید کمی با پایان داستان مشکل داشتم،پایان قابل قبولی بود ولی کمی عجیب بود،اینکه سرنوشت لافین ها،ایوا،توبی،اورن،زارا،اسکای به صورت کامل مشخص نشده بود کمی ناراحتم کرد و شاید تنها چیزی که باعث میشد با پایان کنار بیام این بود که از جلد اول این زمینه سازی صورت گرفته بود و حتی این کار با توجه به اون زمینه منطقی به نظر میومد.درکل میتونم بگم که مجموعه خوبیه و اگر دنبال مجموعه معمایی هستید،میتونید از خوندنش لذت ببرید.