یادداشت‌های امیرعباس شاهسواری (222)

          امشب این قصه را برای محمد خواندم
دوبار هم خواندم
شاید ده بار دیگر بخوانم 
خیلی جذاب بود، آخرش اشک در چشمانم جمع بود 
چقدر لوف لوفی من بودم 
خدا نکند وقتی بالا رفتم برگردم 
خدا کند این پایین سوزن ها را رها کنم
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند، آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند....
تصویر سازی ها خیلی دلبر بود، خیلی 
اما به نظرم کاش فریم بندی ها طوری بود که توی یک صفحه کلی کلمه نیاد و توی یک صفحه هیچ کلمه ای بیاد ....
در کل داستان شاعرانه خوبی بود. 
من که خیلی لذت بردم، محمد و دیگر بچه ها را هم نمی دانم

        

          خیلی عالی
واقعا ۳۰ سال‌ سفر کردن را خلاصه کنید 
خیلی خیلی خیلی هنر می خواهد 
آقای خوجگی خدا ازت نگذرد این کتاب های جذاب را می‌دهی
به دست ما 
خواب ما را می پرانی
این چه وضعشه
###
از زبان یک دختر است که پدرش عکاس بوده و همه جای دنیا را رفته و برایشان سوغاتی می آورده و قصه می گفته و بعد که خودش بزرگ می شود به همراه پدر به سفر می‌رود
این کتاب ها بسیار پرفایده اند،‌پر‌از جغرافیا و مردم شناسی و مطالعات فرهنگی و ....کودک با این کتاب ها بزرگ شود خیلی خوب است و تاثیر شگرفی در آینده اش می گذارد انشالله 
        

          خیلی خوب بود
یک چیزی توی مایه های من صندلی نیستم 
احساس می کنم یا جوری اون کار بوراک رو خونده یا یرعکس‌اش
یا در ناخودآگاه انسان اروپایی پیوندی است میان زرافه و لاکپشت 
شاید خواندن کتاب زرافه در طول تاریخ و هنر از برتراند لاوفر 
من را در یافتن ارتباط بین این دو حیوان کمک کند
خیلی این کار را دوست داشتم
        

          فرم‌ خوبی داره
مرده‌شور محتوایش رو ببرند:-)
        

          اگر از غتشاش مفهومی رنج می برید
اگر گمان می کنید که یک ذهن بیمار دارید
اگر احساس می کنید که یک آنارشیست هستید که هیچ قانونی را برنمی تابید
حتما کتاب "نادیا" آندره برتون را بخوانید تا ببینید شما چقدر سالم هستید یا اینکه بسیار بسیار بسیار از شما بدتر هم وجود دارد و باید خدا را شاکر باشید
وقتی یک سوم ابتدایی کتاب را تمامی کردم، گویی چندین دقیقه بود که پارافین شمع را می جویدم و حین جویدن متوجه قطعاتی از زیتون بدون هسته در آن شدم به همراه کشمش و زنجبیل تازه و در قسمت دوم کتاب فیتیله شمع را هم جویدم و کمی حس بهتری داشتم به خاطر اینکه فهمیدم حداقل یک شمع را می جوم اما پاورقی ها مزه خاکستر سیگار می داد و بخش سوم کتاب هم همچون پوسته موز بود.
این ها را کسی می گوید که به عکس های سورئال علاقه دارد و چندین سال پیش که اینستاگرام داشتم یک پیج عکس های سورئال داشتم که هر روز چند عکس جدید می گذاشت و با لذت به کشف آنها می پرداختم. اما آندره برتون یک تنه من را از متن سورئال دلزده کرد، خصوصا آن جمله مترجم که این اولین یا شاید بهترین رمان سورئالیستی است! این بهترین کار را خراب کرد که دیگر از این ژانر نخوانم و به نقاشی های سورئال بسنده کنم. 
من ناسزایی به متن یا نویسنده نمی گویم اما می گویم من نتوانستم با متن، هم‌افق شوم و در سپهر مهعنایی آن پرواز که هیچ، از روی باند فرودگاه کلماتش حتی تیک‌آف هم نکردم.
نه مشکل از فرودگاه اوست نه مشکل از طیاره من
بعضی چیزها در ترجمه خراب می شوند به قول دکتر لگنهاوزن "ترجمه بعضی از عبارات جرم است"
واقعا گویی این فرم برای ما غریب است. من کمتر آدمی را دیده‌ام که با انیمه میازاکی ارتباط نگیرد اما کمتر آدمی که را در اطرافم خواهم دید که این متن را دوست داشته بدراد.
کلا فرانسوی ها برایم ساختار شکن اند از سینمای موج نو گرفته تا شالوده شکنی دریدا و بقیه ساختارشکننان و پساساختارگرایان در فرانسه، از بارت در نقد ادبی تا آرتور رمبو در شعر که حاشیه های زندگی اش از مارادونا هم بیشتر بود یا مارسل دوشان در مجسمه سازی و  حتی فوتبال فرانسوی ها هم با بقیه اروپا متفاوت است ...گویی می خواهند زیر میز بازی بزنند. اما این آقای آندره برتون به صورت وحشتناک این ویژگی را داشت طوری که اگر نبود اسم موسس سورئالیسم یا اولین رمان یا بهترین رمان سورئالیسم، اصلا این کتاب را یک اثر هنری نمی دانستم. گویی قطعه هایی از روزنامه ها و و سی چهل عکس از مجلات را برش زدی و وسطش خاطره‌ای از رابطه ات با یک زن را نوشتی و در انتها قسمتی از کتاب تاریخ جنون فوکو را هم بچسبانی.
کتاب خوبی بود از این جهت که به خودم امیدوار شدم:-)
        

          آقای زهیر خدا نکشدت با این کتاب معرفی کردنت....خیلی حالم خوب بود، این کتاب هم ...
بیش از این حرفی ندارم....کتاب خیلی خوبی است...فقط وقتی خیلی حالتان خوب است بخوانید
        

          کتاب رساله دکتری خانم امیریزدانی است. ایشان کارشناسی  جهانگردی خوانده اند و ارشد و دکتری ادیان و مثل بسیاری از افراد که ارشد و دکتری، از رشته کارشناسی خود منقطع می شوند، ایشان آن را امتداد داده است و یک مطالعات بین رشته ای جذاب انجام داده است. ما در ایران در مطالعات بین رشته ای و جدید، یک استنکاف شدید داریم، چرا نمی دانم! اما ایشان تسلیم شرایط موجود نشده اند و پایان نامه دکتری خودشان را موضوع جذاب  دیالکتیک جهانگردی و الاهیات انتخاب کرده اند. و کتاب پایان نامه دکتری ایشان است. من قبل از این، کتاب معنای سفر از نشر ترجمان را خوانده بودم و می دانستم در باب سفر، صحبت ها کرده اند فلاسفه غرب و کتاب فقهای جهانگرد را خوانده بودم و می دانستم در اسلام ما، سفر بسیار توصیه شده طوری که در روایت آمده است: سافرو تصحوا سفر کنید تا سالم بمانید و بسیاری از علما و فقهای ما علم را در سفر می آموختند اما ذهنیتی از کلیسای کاتولیک نداشتم، اینکه در منابع دینی آنها سفر سفارش شده یا خیر؟اینکه حواریون به سفر می رفتند و مسیح امر بر مهمان‌نوازی کرده است و یا اینکه چرا کلیسا در ابتدا با جهانگردی و توریسم مخالفت می کرد و چرا در یک چرخش کپرنیکی آنها از جهانگردی استقبال کردند!در انتهای کتاب هم تحلیل نویسنده را می خوانیم که کامل مشخص است، ایشان به ادبیات نظری احاظه دارد. رفتار کلیسا در مواجه با جهانگرد برایم جذاب بود و رفتار حوزه با جهانگرد برایم مبهم است. اینکه ما چرا با برای مواجهه با توریسم یک ادبیات نظری نداریم و جالبتر اینکه خود این رشته در بین اروپایی هم نوظهور است آنظور که در انتهای متاب می خوانیم و منابع بسیار کم. تلاش های خانم امیریزدانی در این حیطه واقعا قابل تقدیر است و امیدوارم در این رشته نوظهور ما شاهد متون علمی فراوانی باشیم و در این رابطه سنت ما نیز مورد بازخوانی قرار بگیرد و تراث ما در جهت احیای جهانگردی مورد واکاوی قرار بگیرد. در انتها در هفته گردشگری از نویسنده تشکر کرده و به ایشان خسته نباشید می گویم و شاید بتوان ایرادی که به کتاب گرفت، کمی  خشک بود آن و فصل بندی آن است که آن هم به خاطر پایان نامه بودن آن است و محتوای کتاب آنقدر شیرین و جذاب است که این کمترین در آن دیده نمی شود. در انتها اگر به جهانگردی علاقه دارید و می خواهید ببینید نظر ادیان، بالاخص مسیحیت راجه به این پدیده چیست این کتاب را حتما پیشنهاد می کنم
        

          کتاب خوبی است برای درآمدی بر شناخت فرهنگ و تعارف مختلف قرهنگ و نگاه های مختلف آن اما یک ایرادی که اذیتم می کرد، استفاده از ترجمه های خودساخته جناب آشوری است مثلا cummunity را فراهمستان ترجمه کرده اند و .... کمی در خوانش کتاب مرا اذیت می کرد وگرنه کتاب خوبی بود. ممنون از دکتر حسین میرزایی عزیز بابت معرفی این کتاب به حقیر
        

          کتاب خیلی جالبی بود. سه شنبه به صورت اتفاقی در یک سایتی دیدمش و گفتم امشب شب عیده کمی به خودم حال بدهم و عیدی بدهم، با جناب محسن خان، همکار و رفیق شفیق رفتیم حرم و همه دسته دوم فروشی های کنار را به قول قمی ها روفیدییم اما نیافتیم.و بعد از حرم رفتیم کتابفروشی ایوب و اون هم نداشت و تقریبا به یقین رسیدم که کتابی طنز از دهه چهل به قلم ایرج پزشکزاد را نخواهم یافت و شب هنگام خواب یک جستجویی در تلگرام کردم و یافتم اش و شروع به خواندش کردم و امروز تمام شد. داستانی طنز که با یک سفر در زمان شروع می شود بعضی می گویند ایده قهوه تلخ از روی آن برداشته شده اما من تقریبا یقین دارم که قسمتی از شب های برره را از روی ماشاالله خان و سامیه، ساختند....یک طنز جالب که همین امروز هم خواندن دارد و نشان جوال بودن  ذهن مرحوم ایرج پزشکزاد دارد. قطعا یک رمان تاریخی نیست چون جزئیات تاریخی ندارد اما بیشتر یک طنز موقعیت است. یک کتاب فکاهی که اگر ذهنتان خسته شد یا خواستید به خودتان آوانس دهید، بد نیست
        

          کتابی به شدت عالی درباره ابوریحان بیرونی
این حجم از تتبع و تحقیق واقعا جای ستایش دارد و  غبطه برانگیز است. کتاب زندگی ابوریحان و آرا فلسفی او را بررسی می کند و همچنین خدمات او در علوم مختلف چون ریاضیات و نجوم و جغرافی و تاریخ و گاه‌شماری و کانی شناسی و جواهر شناسی است.
واقعا کتاب بسیار جامعی است و از منابع بیشمار ایرانی و خارجی استفاده کرده بود. دکتر سید حسین نصر بر این کتاب تقریظ زده است و این کتاب را کار عظیمی برای ایران دانسته است. واقعا هم کار تحقیقی بزرگی است و می گویند مرحوم دکتر اذکائی تنها بیرونی شناس عصر ما بود و پس از او کسی نیامده است.
اما دو انتقاد 
یکی اینکه چرا این کتاب باید در بازار ناپیدا باشد، از سال ۱۳۸۷ که توسط انتشارات طرح نو تجدید دوباره به زیور طبع آراسته شده 
دیگر آراسته نشده!!! و من این کتاب را از دسته دوم فروشی ها به دست آوردم. نه تنها این کتاب بلکه بسیاری از مآخذ این کتاب نیز دیگر در بازار نیست، کتاب ابوریحان بیرونی اثر جلال‌الدین همایی یا فیلسوف ری از دکتر مهدی محقق و .... خب یک سوال اگر این کتاب ها توی بازار نیستند؟ پس چه کتاب هایی توی بازار هستند ؟
نمی دانم
دومین نقدم محتوایی است. در یادداشت پروفسور سید حسین نصر بر این کتاب، اینکه ابوریحان را فیلسوف دهری پنداشته اند، نپذیرفته و من نیز اینکه ابوریحان عرب ستیز است را نمی پذیرم
آخر چطور کسی که تمام آثارش به عربی است به جز التفهیم که آن هم  آموزش ریاضی و هندسه برای نوآموزان است و از قضا دوباره نسخه عربی آن را نوشته و در جایی می گوید زبان علم عربی است و فارسی تنها زبان شعر و هجو می تواند باشد ...چطور این آدم می تواند ضد عرب باشد. رگه هایی از تفکر شعوبیه در آثار مرحوم دکتر اذکائی دیده می شود، اصلا لقب ایشان سپیتمان است و کتاب را 
به دکتر آریان پور؛ استادس، هدیه کرده است که یک مارکسیست تمام عیار بوده است و ....دلایل بسیاری برای این ادعا در کتاب وجود دارد که تصویری بی دین و یا یک پلورال یا یک مسلمان که مذاهب خمسه برایش تفاوتی نداشته (مثلا ذیل سنگ خماهن در کتاب جواهر الجواهر می گوید: اهل تسنن خماهن سیاه می پوشند و شیعیان خماهن سفید و من هردو را در دست می کنم که من را 
هردو گروه از آن خود بپندارند) اما حقیقتا باید نقش تقیه را جدی گرفت. زیرا که سلطان محمود اگر بویی از تشیع از فردی می شنید دمار  از روزگارش در می آورد و ابوریحان که فردی باهوش بوده، مجبور  است که برای بقائش تقیه کند. خصوصا که سلطان محمود ابونصر عراق استادش را گردن زده و ابوریحان را هم می خواسته گردن بزند و .....
در کل کتاب عالی بود و خدا بیامرزد دکتر پرویز اذکائی را بابت این تلاش واقعا ماندگار و زیبای ایشان
و امیدوارم که این کتاب دوباره تجدید چاپ بشود...

        

          جالب بود....ولی سطحش از بقیه کارهای راس بوراک پایینتر بود....
        

          
سید عزیز 
این کتاب شاهکار بود، شاهکار 
حقیقتا نسبت به انتشارات و نویسنده گارد داشتم. با ذهنیت منفی این کتاب را خواندم ولی واقعا در یک حجم کوتاه بهتر از این نمی شد، سید حسن را معرفی کرد. البته که کتاب اتوبیوگرافی و خود زندگینامه است. و حاصل چند سخنرانی از ایشان است. اما حقیقتا خوب تدوین شده است. بسیار کتاب را آرام خواندم تا تمام نشود، جای جای کتاب بغض کردم و اشک هایم جاری شد...واقعا درس است و تلنگر، حتما توصیه می کنم کتاب را بخوانید، خیلی بیشتر از پیشنهاد

کتاب فوق العاده زیبا است، به قول استاد رنگی فوق العاده(قاف را با فتحه بخوانید)
        

          خیلی خوب بود 
یک کتاب با تصویر سازی خوب و بدون داستان 
یعنی داستان تصویری است و شما باید آن را تعریف کنید
کتاب های بقیه نویسندگان اگر ذوق و علاقه اش را داشته باشید و زیاد بخوانید، شما را نویسنده می کند ولی کتاب های آقای خدایی شما را قصه گو می کند و خلاقیت شما را در این راه شکوفا می کند 
در کل من پسندیدم

        

          قصه دختری است که می زند گلدان همسایه را که یک پیرزن بی اعصاب است، می شکند. او غصه می خورد که حالا کارش تمام است و بعد از پدر و مادر و مادربزرگش مشورت می گیرد و هرکدام چیزی می گویند و دختر همه آنها را باهم انجام می دهد و بعد که آن پیرزن بی اعصاب تلاش دختر را می بیند، می خندد و وقتی جویا می شود که چرا این همه کار کرده است، می پرسد چرا این‌همه ؟ و می گوید چون از پدر و مادر و مادربزر....مشورت گرفته و می گوید: کاش از افراد بیشتری مشورت می گرفتی و می خندد و دختر را بغل می کند
و در انتها حدیثی از امام علی درباره مشورت می آورد. من اگر جای نویسنده محترم بودم این حدیث را می آوردم که: عاقل کسی است که عقل خود را با عقل همه جمع بزند. اگرچه شاید توضیح آن برای کودک سخت باشد، اما واقعا مناسب این داستان است.
        

          یک کتاب خوب برای تفریح کتاب بازها
کتاب دایره‌المعارفی درباره کاغذ است البته دایره المعارف کلمه خوبی نیست، نظم و نسق این کار به کشکول میخورد، کشکولی درباره‌ی کاغذ است. فصول مختلف همه پر از اصطلاعاتی درباره کاغذ و سپس تعریف آن است. از اصطلاحات پیرامون کاغذ تا شهرهایی که کاغذ داشته اند تا رنگ های کاغذ و  جنس آنها و  طلبیدن کاغذ شاعران در شعرهایشان....
کتابی است بس شیرین که یک روزه می توان آن را تورق کرد. واقعا تفریح شیرینی است. به شدت به کتاب باز ها توصیه می شود چون راجع به یکی از رکن های اساسی کتاب است و قاعدتاً صحبت های زیادی از کتاب درون آن می آید، و پر از استناد به شعر است و ابیاتی از شاعرانی می آورد که نامشان را تا به حال نشنیده اید.
به شدت به درد هدیه دادن می خورد به افرادی که می دانید خوره کتاب هستند و علاقه به تاریخ و  تمدن و ادبیات دارند.(از نشر خوب میراث مکتوب) خدا بیامرزد ایرج افشار را که نسلی طلایی بودند، با اینکه موضوع یک موضوع ذوقی است و کتاب هم اینگونه است اما تتبع های کتاب
بی نظیر و فوق‌العاده است و نشان از  روح بلند جستجوگر مرحوم افشار دارد. 
در آخر هم جناب افشار یک مقاله از فردی دیگر آورده اند که اسم رنگ ها است که به نظرم جا دارد خانم ها انتهای این کتاب را فتوکپی بزنند و از آقایان امتحان بگیرند:-)) البته بعضی از رنگ های نام برده را فکر کنم خود خانم‌ها هم نشناسند!
        

          دیشب به مکان جدید کتاب فروشی ابرک رفتم و بعد از گپ زدن دو ساعته با دوست خوبم آقای خوجگی چشمم به این طرح جلد خورد و برش داشتم واقعا طرح جلد گیرایی داشت. همیشه از عکس هایی که سوژه آن در گوشه سمت راست و پایین صفحه باشد، خوشم می آید. اسم کتاب هم جذاب بود و موسیقی داشت. برش داشتم و تورق کردم و دیدم تصویرسازی آن دلبر تر است و با کمی تعجب به آرم انتشارات نگاه کردم و دیدم برایم آشنا نیست، که آقای خوجگی گفت برای نشر اطراف است و کتاب فوق العاده ای هستش که یکهو یادم آمد این کتاب را در بهخوان دیده ام و کلی تعریف درباره اش شنیده بودم. کتاب را برداشتم و رفتم و خریدهای روضه امروز خانه را، برای شهادت امام عسگری انجام دادم و دیر وقت به خانه رسیدم، وسایل را از توی ماشین آوردم بالا ولی کتاب را در ماشین گذاشتم و فراموش کردم، با خستگی زیاد با مهدی و محمد آمدیم و کتاب را برداشتیم و رفتیم به خانه و بعد از شام برایش خواندم، واقعا لذت بردم، اصلا و ابدا فکر نمی کردم که این کتاب درباره روضه باشد، واقعا جذاب بود، و الان که دارم این را می نویسم، تازه متوجه تلاقی روضه خانه با این کتاب شدم و یک تلاقی دیگر زمانی که هم سن پسر درون کتاب بودم، پدرم را در شب شهادت امام عسگری از دست دادم و پدر دو روز در ایام محرم، هر آنچه در توان داشت را می گذاشت و سفره ای برای امام حسین (ع) می انداخت...و امروز من برای بچه ها، این کتاب را می خوانم، شاید بشود با نخ تسبیحی این ها را به هم متصل کرد. ودر خط آخر باید بگویم واقعا از کتاب لذت بردم و دم خانم نفیسه مرشد زاده و تیم جوان و خوشفکر و خلاق شان گرم که از ته دل کار می کنند و کار تمیز به مخاطب تحویل می دهند....
        

          کتاب خوبی بود برای ورود به فلسفه هایدگر با قصه
اما سوگیری نسبت به هایدگر بسیار در آن واضح بود 
مسئله ورودی کتاب مرگ آگاهی است و بعد به کمک نظری هایدگر به نازیسم می پردازد و کمترین قسمت کتاب به هستی و زمان و دازاین و پدیدارشناسی او می پردازد.
اما قصه خیلی خوب بیان شده، اما در همین داستان هم سوگیری خیلی مشخص است. جریان مین استریم و اصلی فلسفی حال حاضر در غرب و ایران، هایدگر را یک نوع انحراف می داند و بیش از آنکه 
به خود هایدگر بپردازد به خدمت او به نازی و انتقادات جدی او به تکنولوژی می پردازد، بی آنکه به افق فهم هایدگر نزدیک شود و تمام جریان هایی که از هایدگر متاثر هستند در حاشیه ی این متن هستند. 
کتاب هم تحت تاثیر همان جریان است 
تمثیل یک انسان مرده و وجود مارتین غرغرو در دل آن، گواه بر این مدعا است. واقعا تمثیل چندش و حال به هم زنی بود. منی که مدتی توی اتاق عمل بسیاری از عمل های چندش را دیده بودم، واقعا حالم بد شد، اما نویسنده با همان نگاه چندش خود، با همان جهان بینی اش خوب این کار را انجام داده بود.
یک و نیم ستاره را به این خاطر به او دادم که نتوانست عظمت هایدگر را نشان دهد چون سوگیری داشت و ظاهراً عظمتی برای هایدگر قائل نبود
اما واقعا وقتی مجموعه افلاطون های کوچک را می بینم 
حسرت می خورم که چقدر ما کم کار کردیم
شما یک مجموعه مثل این کتاب به من نشان بدهید که مفاهیم فلاسفه خودمان و متفکران خودمان را ساده و روان به ما نشان بدهند، نیست... متأسفانه
انصافا باید کمر همت بست
در همین مجموعه ما از ارسطو تا هانا آرنت را می بینیم
آنوقت ما از فارابی تا علامه طباطبایی، متأسفانه کاری در این زمینه انجام ندادیم
        

          داستان خیلی خوبی بود 
یک دایره که می خواست با کمک لوزی ها و مثلث ها برج بسازد و نمی تواند و بعد فکری به ذهنش می رسد
ما تا ناتوانی دایره در فضای هندسه اقلیدسی سیر می کنیم و بعد در نقطه عطف داستان، با یک چرخش کوپرنیکی وارد هندسه فضایی می شویم...
کتاب خیلی ساده و غیر مستقیم، نقص هندسه اقلیدسی را برای توضیح  و کاربرد اشکال را به ما نشان می دهند و در ضمن آن 
با جان بخشی به اشکال هندسی آن را در قالب یک قصه تمیز و کار درست برای ما بیان می کند
در کل قصه خیلی خوبی بود هم در فرم و هم در مضمون
به نظرم برای بچه های دبستانی، هفت سال به بالا خوبه خونده بشه 
خصوصا در درس ریاضی 
اگر در پنجم یا ششم دبستان گفته بشه و  اشاره ای هم به کاربرد اشکال هندسی بشه برای چه ورود به دوره متوسطه اول و آشنایی آن ها در درس هندسه به نظرم مفیده
#کتاب_خوب
        

          کتابی است درباره اینکه با هر موقعیت جدید چیزی را از دست می دهی و چیزی را به وجود می آوری، چون قصه نداشت یک و نیم ستاره کم دادم، اما اینکه برای همه احساسات کودک کتاب تولید می کنند برایم جالب است. این کتاب را برای محمد در عمود ۱۰۰۷ خواندم و داشتم فکر می کردم این چقدر حکایت من است، با اینکه داری به آخر پیاده روی اربعین نزدیک می شوی اما به کربلا می رسی و وقتی از کربلا به شوق رسیدن به خانه خارج می شوی، لذت دیدار دوباره خانه و استراحت و ...اما این کتاب از حسرت گذشته برایت نمی گوید، اینکه تک تک این تجربه ها برایت حسرتی می شوند که هر زمان به آن فکر می کنی آه می کشی، از یک طرف نمی توانی تجربه نکنی 
می مانی بین تجربه کردن و نکردن
ماندن و نماندن
از یاد بردن و نبردن

خلاصه کتاب خوبی بود برای بچه اول دبستانی به بالا به نظرم مناسبه
        

          این دومین کتابی است که از خانم سوسن طاقدیس می خوانم
یک کتاب مورچه ها را خواندم که عالی بود 
این کتاب دوم هم خیلی خوب بود و خیلی خوش مضمون
اما به نظرم اطناب داشت، صفحه آرایی جدیدی  داشت که جالب بود اما بین میله ها نوشته گذاشتن، شاید جالب نباشد
شاید حس خوبی به کودک القا نکند
به نظرم قصه جذاب است اما برای کودکان جالب نیست
اما برای محمد خواندم و حین خواندن کله اش را می خوارید و مشخص بود که خسته شده
در نجف 
عصر جمعه برای بچه ها کتاب می خوانم خدا قبول کند :-))