یادداشت‌های امیرعباس شاهسواری (210)

          خیلی خوب بود 
یک کتاب با تصویر سازی خوب و بدون داستان 
یعنی داستان تصویری است و شما باید آن را تعریف کنید
کتاب های بقیه نویسندگان اگر ذوق و علاقه اش را داشته باشید و زیاد بخوانید، شما را نویسنده می کند ولی کتاب های آقای خدایی شما را قصه گو می کند و خلاقیت شما را در این راه شکوفا می کند 
در کل من پسندیدم

        

          قصه دختری است که می زند گلدان همسایه را که یک پیرزن بی اعصاب است، می شکند. او غصه می خورد که حالا کارش تمام است و بعد از پدر و مادر و مادربزرگش مشورت می گیرد و هرکدام چیزی می گویند و دختر همه آنها را باهم انجام می دهد و بعد که آن پیرزن بی اعصاب تلاش دختر را می بیند، می خندد و وقتی جویا می شود که چرا این همه کار کرده است، می پرسد چرا این‌همه ؟ و می گوید چون از پدر و مادر و مادربزر....مشورت گرفته و می گوید: کاش از افراد بیشتری مشورت می گرفتی و می خندد و دختر را بغل می کند
و در انتها حدیثی از امام علی درباره مشورت می آورد. من اگر جای نویسنده محترم بودم این حدیث را می آوردم که: عاقل کسی است که عقل خود را با عقل همه جمع بزند. اگرچه شاید توضیح آن برای کودک سخت باشد، اما واقعا مناسب این داستان است.
        

          یک کتاب خوب برای تفریح کتاب بازها
کتاب دایره‌المعارفی درباره کاغذ است البته دایره المعارف کلمه خوبی نیست، نظم و نسق این کار به کشکول میخورد، کشکولی درباره‌ی کاغذ است. فصول مختلف همه پر از اصطلاعاتی درباره کاغذ و سپس تعریف آن است. از اصطلاحات پیرامون کاغذ تا شهرهایی که کاغذ داشته اند تا رنگ های کاغذ و  جنس آنها و  طلبیدن کاغذ شاعران در شعرهایشان....
کتابی است بس شیرین که یک روزه می توان آن را تورق کرد. واقعا تفریح شیرینی است. به شدت به کتاب باز ها توصیه می شود چون راجع به یکی از رکن های اساسی کتاب است و قاعدتاً صحبت های زیادی از کتاب درون آن می آید، و پر از استناد به شعر است و ابیاتی از شاعرانی می آورد که نامشان را تا به حال نشنیده اید.
به شدت به درد هدیه دادن می خورد به افرادی که می دانید خوره کتاب هستند و علاقه به تاریخ و  تمدن و ادبیات دارند.(از نشر خوب میراث مکتوب) خدا بیامرزد ایرج افشار را که نسلی طلایی بودند، با اینکه موضوع یک موضوع ذوقی است و کتاب هم اینگونه است اما تتبع های کتاب
بی نظیر و فوق‌العاده است و نشان از  روح بلند جستجوگر مرحوم افشار دارد. 
در آخر هم جناب افشار یک مقاله از فردی دیگر آورده اند که اسم رنگ ها است که به نظرم جا دارد خانم ها انتهای این کتاب را فتوکپی بزنند و از آقایان امتحان بگیرند:-)) البته بعضی از رنگ های نام برده را فکر کنم خود خانم‌ها هم نشناسند!
        

          دیشب به مکان جدید کتاب فروشی ابرک رفتم و بعد از گپ زدن دو ساعته با دوست خوبم آقای خوجگی چشمم به این طرح جلد خورد و برش داشتم واقعا طرح جلد گیرایی داشت. همیشه از عکس هایی که سوژه آن در گوشه سمت راست و پایین صفحه باشد، خوشم می آید. اسم کتاب هم جذاب بود و موسیقی داشت. برش داشتم و تورق کردم و دیدم تصویرسازی آن دلبر تر است و با کمی تعجب به آرم انتشارات نگاه کردم و دیدم برایم آشنا نیست، که آقای خوجگی گفت برای نشر اطراف است و کتاب فوق العاده ای هستش که یکهو یادم آمد این کتاب را در بهخوان دیده ام و کلی تعریف درباره اش شنیده بودم. کتاب را برداشتم و رفتم و خریدهای روضه امروز خانه را، برای شهادت امام عسگری انجام دادم و دیر وقت به خانه رسیدم، وسایل را از توی ماشین آوردم بالا ولی کتاب را در ماشین گذاشتم و فراموش کردم، با خستگی زیاد با مهدی و محمد آمدیم و کتاب را برداشتیم و رفتیم به خانه و بعد از شام برایش خواندم، واقعا لذت بردم، اصلا و ابدا فکر نمی کردم که این کتاب درباره روضه باشد، واقعا جذاب بود، و الان که دارم این را می نویسم، تازه متوجه تلاقی روضه خانه با این کتاب شدم و یک تلاقی دیگر زمانی که هم سن پسر درون کتاب بودم، پدرم را در شب شهادت امام عسگری از دست دادم و پدر دو روز در ایام محرم، هر آنچه در توان داشت را می گذاشت و سفره ای برای امام حسین (ع) می انداخت...و امروز من برای بچه ها، این کتاب را می خوانم، شاید بشود با نخ تسبیحی این ها را به هم متصل کرد. ودر خط آخر باید بگویم واقعا از کتاب لذت بردم و دم خانم نفیسه مرشد زاده و تیم جوان و خوشفکر و خلاق شان گرم که از ته دل کار می کنند و کار تمیز به مخاطب تحویل می دهند....
        

          کتاب خوبی بود برای ورود به فلسفه هایدگر با قصه
اما سوگیری نسبت به هایدگر بسیار در آن واضح بود 
مسئله ورودی کتاب مرگ آگاهی است و بعد به کمک نظری هایدگر به نازیسم می پردازد و کمترین قسمت کتاب به هستی و زمان و دازاین و پدیدارشناسی او می پردازد.
اما قصه خیلی خوب بیان شده، اما در همین داستان هم سوگیری خیلی مشخص است. جریان مین استریم و اصلی فلسفی حال حاضر در غرب و ایران، هایدگر را یک نوع انحراف می داند و بیش از آنکه 
به خود هایدگر بپردازد به خدمت او به نازی و انتقادات جدی او به تکنولوژی می پردازد، بی آنکه به افق فهم هایدگر نزدیک شود و تمام جریان هایی که از هایدگر متاثر هستند در حاشیه ی این متن هستند. 
کتاب هم تحت تاثیر همان جریان است 
تمثیل یک انسان مرده و وجود مارتین غرغرو در دل آن، گواه بر این مدعا است. واقعا تمثیل چندش و حال به هم زنی بود. منی که مدتی توی اتاق عمل بسیاری از عمل های چندش را دیده بودم، واقعا حالم بد شد، اما نویسنده با همان نگاه چندش خود، با همان جهان بینی اش خوب این کار را انجام داده بود.
یک و نیم ستاره را به این خاطر به او دادم که نتوانست عظمت هایدگر را نشان دهد چون سوگیری داشت و ظاهراً عظمتی برای هایدگر قائل نبود
اما واقعا وقتی مجموعه افلاطون های کوچک را می بینم 
حسرت می خورم که چقدر ما کم کار کردیم
شما یک مجموعه مثل این کتاب به من نشان بدهید که مفاهیم فلاسفه خودمان و متفکران خودمان را ساده و روان به ما نشان بدهند، نیست... متأسفانه
انصافا باید کمر همت بست
در همین مجموعه ما از ارسطو تا هانا آرنت را می بینیم
آنوقت ما از فارابی تا علامه طباطبایی، متأسفانه کاری در این زمینه انجام ندادیم
        

          داستان خیلی خوبی بود 
یک دایره که می خواست با کمک لوزی ها و مثلث ها برج بسازد و نمی تواند و بعد فکری به ذهنش می رسد
ما تا ناتوانی دایره در فضای هندسه اقلیدسی سیر می کنیم و بعد در نقطه عطف داستان، با یک چرخش کوپرنیکی وارد هندسه فضایی می شویم...
کتاب خیلی ساده و غیر مستقیم، نقص هندسه اقلیدسی را برای توضیح  و کاربرد اشکال را به ما نشان می دهند و در ضمن آن 
با جان بخشی به اشکال هندسی آن را در قالب یک قصه تمیز و کار درست برای ما بیان می کند
در کل قصه خیلی خوبی بود هم در فرم و هم در مضمون
به نظرم برای بچه های دبستانی، هفت سال به بالا خوبه خونده بشه 
خصوصا در درس ریاضی 
اگر در پنجم یا ششم دبستان گفته بشه و  اشاره ای هم به کاربرد اشکال هندسی بشه برای چه ورود به دوره متوسطه اول و آشنایی آن ها در درس هندسه به نظرم مفیده
#کتاب_خوب
        

          کتابی است درباره اینکه با هر موقعیت جدید چیزی را از دست می دهی و چیزی را به وجود می آوری، چون قصه نداشت یک و نیم ستاره کم دادم، اما اینکه برای همه احساسات کودک کتاب تولید می کنند برایم جالب است. این کتاب را برای محمد در عمود ۱۰۰۷ خواندم و داشتم فکر می کردم این چقدر حکایت من است، با اینکه داری به آخر پیاده روی اربعین نزدیک می شوی اما به کربلا می رسی و وقتی از کربلا به شوق رسیدن به خانه خارج می شوی، لذت دیدار دوباره خانه و استراحت و ...اما این کتاب از حسرت گذشته برایت نمی گوید، اینکه تک تک این تجربه ها برایت حسرتی می شوند که هر زمان به آن فکر می کنی آه می کشی، از یک طرف نمی توانی تجربه نکنی 
می مانی بین تجربه کردن و نکردن
ماندن و نماندن
از یاد بردن و نبردن

خلاصه کتاب خوبی بود برای بچه اول دبستانی به بالا به نظرم مناسبه
        

          این دومین کتابی است که از خانم سوسن طاقدیس می خوانم
یک کتاب مورچه ها را خواندم که عالی بود 
این کتاب دوم هم خیلی خوب بود و خیلی خوش مضمون
اما به نظرم اطناب داشت، صفحه آرایی جدیدی  داشت که جالب بود اما بین میله ها نوشته گذاشتن، شاید جالب نباشد
شاید حس خوبی به کودک القا نکند
به نظرم قصه جذاب است اما برای کودکان جالب نیست
اما برای محمد خواندم و حین خواندن کله اش را می خوارید و مشخص بود که خسته شده
در نجف 
عصر جمعه برای بچه ها کتاب می خوانم خدا قبول کند :-))
        

          این جناب مو ویلمز چقدر نقطه زنه
دقیقا نیم ساعت پیش داشت سر یک بستنی توی خونه ما جنگ جهانی سوم راه می افتاد که فال ویلمز زدیم و آمد 
علی یا ایهاالبابا، علی نونی و کیم میم ها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

خلاصه نعوذ بالله، روم به دیفال 
گویی مو ویلمز مثل خواجه حافظ شیرازی 
گوشه های نزیسته زندگی ما را زیسته و ....
الان مولوی می گه از قیاسش خنده آمد خلق را :-))

###
اگر تو خونه از این رنج می برید که هر چیزی برای بچه می گیرید 
خودش می گیرد و انگلیس امپریالیست درونش همه را دو دستی می چسبد و می خورد و به شما هیچی نمی دهد و اسید معده تان تحریک می شود، اگر از چنین ناراحتی رنج می برید 
این کتاب را بخوانید
نه به این دلیل که این رنج به پایان برسد، که بعید می دانم به پایان برسد با خواندن این کتاب، اما به شما این حس خوب را القا می کند که شما تنها نیستید 

        

          فوق العاده بود هم در ابتکار و خلاقیت داستان و هم در تصویر سازی و هم اینکه زیاد نوشته نداشت و مضمون هم عالی بود 
        

          در واقع داستان گربه و گربه بود
موش طفیلی هم نبود
        

          ایده عالی
روایت خوب 
تصویر سازی خوب
ولی پایانی ضعیف 

نمی دانم چرا فکر می کنم 
ادوینا خود من هستم:-))
الان می گویید چه از خود راضی 
ولی واقعا ادوینا مثل ایران است، سرزمینی که  پای در سنت دارد و همه چیز را در خود جمع کرده به عنوان مثال شیخ اشراق 
حکمت غربی (فیثاغورث و افلاطون) را با با حکمت ایرانی (فهلویون )
جمع کرده و با همه در حال گفت و گو است. 
اما رجینالد مثل امریکا است
می خواهد او را نادیده بگیرد
و از رسانه برای این کار استفاده می کند
اما فایده ای ندارد
آگاهی تاریخی جوامع مختلف از ایران، همچون ادوینا است
فردی دوست داشتنی که به همه کمک می کند و دست دوستی نشان می دهد، او را امن می دانستند پس مرکز اصلی ترین کریدور جهان خودش یعنی راه ابریشم بوده، از چین و ماچین خاطره نیک از او داشتند، یک جغله بچه که کودکی بیش نیست، نمی تواند او را بدنام کند، هرچند که تلاش کند، هرچقدر که تکنولوژی و امکانات در دست داشته باشد.
این جغله بچه باید بداند که ادوینا هزاران سال قدمت دارد و رجینالد بر وزن مک دونالد، نهایتا سه قرن است که تأسیس شده
و آن زمان که فهلویون در ایران مشغول به فلسفه ورزی بودند
ویلیام جیمز و چارلز پیرس سندرس و .... هزاران اجداد قبلشان هنوز در پوست موز بودند.
ادوینا آنقدر مهربان و بزرگوار منش است که کسی گول فریب رجینالد را نمی خورد، مگر آنانی که در این عصر نسیان، درگیر سیاهی شده اند
ادوینا قصه غربت غربی است.
و پایانش اینطور نیست
پایانش را ما رقم می زنیم


        

          امروز ۸ مرداد ماه بود
سالروز بزرگداشت شیخ اشراق بود.
شیخ شهاب الدین سهره‌وردی فیلسوف قرن ششم خود یکی از چهار فیلسوف بزرگ ایرانی است  که در قرن ششم 
زیست. او موسس مکتب اشراق است.
از زمانی که  در سهره‌ورد زنجان چشم به جهان گشود تا زمانی که به ناحق و مظلوم در حلب سوریه به شهادت رسید، ۳۷ سال بیش نگذشت و در این ۳۷ بهار عمر با برکت خود کتاب ها و رساله های بسیار نوشت.
قبل از شروع سال جدید با خود عهد کردم که از شیخ اشراق بیشتر بخوانم و سال را در حالی نو کردم که داشتم شرح آیت الله یزدان پناه را بر رساله لغت موران گوش می کردم که در قالب یک کتاب به نام لطایفی از سلوک چاپ شده است. به یکی از دوستان گفتم حکمه الاشراق را با هم بخوانیم و قبول نکرد و از چند نفر تا به امروز خواستم که چیزی از شیخ اشراق به من درس بگویند که تا به امروز توفیق چندانی حاصل نگشت.
سال گذشته در روز بزرگداشت شیخ اشراق یادداشتی نوشتم که چرا به رساله های شیخ بی اعتنا هستیم، از تئاتری تا فلسفه خوانده، می بینی همه آثار سوفوکلس را خوانده اند اما اثری از شیخ اشراق که پر از قصه است و ذوق نخوانده
امثال در روز بزرگداشت اش، بعد از کار پیش از یکی از دوستان با ذوق خودم رفتم و در میانه دود و چای آتشین، رساله ای از شیخ اشراق را خواندیم و لذت بردیم، خواندیم و به فکر فرو رفتیم، خواندیم و خندیدیم(به بعضی از تمثیلات شیخ)

@@@

رساله فی حاله الطفولیه، رساله ای است که سخن از کودکی است که می خواهد علم بیاموزد، کودک نابالغی که بالغ می شود و ذوق اش شکوفا می شودو در ادامه همه سوالات خود را از شیخ می پرسد.
کودکی که تا دیروز الف با بلد نبود به اوج ذوق می رسد و از شیخ خود سوالاتی از چرخ سماع می پرسد.
انصافا نکاتی دارد که گویی یک پتک محکم بر قلب بتنی می کوبد و ترکی بر می دارد و انواری از لابه‌لای ترک ها پدید می آید.
نور در فلسفه سهره‌وردی  مفهومی اساسی و کلیدی است. به همین خاطر در این کتاب گاهی به کرم‌شب‌تاب مثال می زند و گاهی به نوعی گاو که گوهر‌شب‌افروز دارد و آفتاب
آفتابی که بدون بخل بر همه چیز می تابید و کرم و گوهر‌شب‌افروز همه روشنی خود را از آن دارند. گاهی مثالی به طبیبی می زند و گاهی به مجامعت نابالغی که هیچ لذت نمی برد.
رساله فی حاله الطفولیه رساله ای است که با یک ساعت خوانش تمام می شود ولی اثرش ساعت‌ها و روزها می ماند و شما را دوباره به این کتاب باز می گرداند.


از روی این کتاب اقتباس کتابی برای کودک شده بود که من بزرگسال با خوانش آن نفهمیدم، نه یک بار بلکه چند بار 
اما رساله اصلی را که خواندم، گمان می کنم که فهمیدم
نشر ثالث در سالی که منتسب  به شیخ اشراق بود با سفارش حجت الله ایوبی ۶ کتاب اقتباسی با همکاری نشر ثالث روانه بازار کرد که کتاب مذکور که عرض کردم نامفهوم بود، یکی از آن کتاب ها بود
و چند کتاب از آن مجموعه خیلی خوب بود.




#شیخ_اشراق #سهره‌وردی #رساله_فی_حاله_الطفولیه 
#هشت_مرداد #نوشتنیجات


@neveshtanijat
        

          نپسندیدم
خیلی رو بود، بدون قصه 
فقط با تکرار و تلقین
!!!
        

          نمی دانم امشب برای بار چندم این کتاب را خواندم 
کاش معلم واشتی
معلم همه ما بود
کاش همه ما معلم واشتی بودیم
نه توی ذوق زن، نه کور کننده استعداد و شور و علاقه

اگر آدمی مثل معلم واشتی دیدید بچسبید بهش 
چون اکثرا داس هستند نه باغبان

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر  کز
داس و دد مللولم و معلم واشتی ام آرزو است.

خیلی سخت است ولی باید سعی کرد در مواجهه با افراد، معلم واشتی شد، آنکس که آدرس تار فروشی را به میرزا جهانگیر خان قشقایی و ...چون باید از خود عبور کرد، باید به دیگری بها داد و خود را ندید، البته به نظرم کمال خودخواهی و خودپرست بودن هم 
تبدیل شدن به معلم واشتی است 
چون آدم وقتی پرورش داد 
وقتی باغبانی کرد
بوی خوش میوه هایش را
که شاعرانه است
که با آب کم کویر اما زلال و گوارا 
تربیت شده
آن طعم شاعرانه
آن میوه با مزه 
را می توان با نوک دست نشان داد
و گفت ثمره من است
نه نباید نشان داد
خود میوه می گوید
خودش فاش، فریاد می زند
من نهالی خشکیده بودم
او
مرا 
تبدیل به درختی کرد که چنین میوه هایی دارم
او که به ظاهر خود میوه هایی ندارد
او  که......
        

          خشک شدن آب چاه باعث می شود قورباغه بیرون بیاید و بفهمد 
دنیا ته چاه نیست
کتاب به نظرم نثرش برای کودک مناسب نیست
محتوای استعاری داستان هم بیشتر برای نوجوان جذاب است اما نه با این تصویرسازی و ادبیات
        

          عجب تخیلی
عجب ایده ای
        

          دقیقا فلسفه زندگی در دنیای مدرن
گشتن دنبال چیزهای فرعی و الکی برای گذراندن زندگی، فارغ از اینکه زندگی خود این لحظاتی است که می گذرد....
حرص زدن برای ماشین و خونه و ویلا و ژیلا
اما زندگی نمی کنیم

        

          یک کتاب خوب برای مصرف متعادل هندوانه توسط بچه ها
حتما پدرها تهیه کنند، مطمئن باشند چند برابر پولش توی صرفه جویی در مصرف هندوانه در می آد:-))
ولی انصافا بچه ها رو اینطوری نترسونید
من هنوز زردآلو می خورم و کرم می بینم، می گذارم کنار
چون کوچک که بودم زن‌داداش ام می گفت اگر با کرم بخورید تو شکمتون مار میشه و من دل درد می گرفتم

ارجاع میدم به اولین پستی که نوشتم، نچکول بچه