کتاب رساله دکتری خانم امیریزدانی است. ایشان کارشناسی  جهانگردی خوانده اند و ارشد و دکتری ادیان و مثل بسیاری از افراد که ارشد و دکتری، از رشته کارشناسی خود منقطع می شوند، ایشان آن را امتداد داده است و یک مطالعات بین رشته ای جذاب انجام داده است. ما در ایران در مطالعات بین رشته ای و جدید، یک استنکاف شدید داریم، چرا نمی دانم! اما ایشان تسلیم شرایط موجود نشده اند و پایان نامه دکتری خودشان را موضوع جذاب  دیالکتیک جهانگردی و الاهیات انتخاب کرده اند. و کتاب پایان نامه دکتری ایشان است. من قبل از این، کتاب معنای سفر از نشر ترجمان را خوانده بودم و می دانستم در باب سفر، صحبت ها کرده اند فلاسفه غرب و کتاب فقهای جهانگرد را خوانده بودم و می دانستم در اسلام ما، سفر بسیار توصیه شده طوری که در روایت آمده است: سافرو تصحوا سفر کنید تا سالم بمانید و بسیاری از علما و فقهای ما علم را در سفر می آموختند اما ذهنیتی از کلیسای کاتولیک نداشتم، اینکه در منابع دینی آنها سفر سفارش شده یا خیر؟اینکه حواریون به سفر می رفتند و مسیح امر بر مهمان‌نوازی کرده است و یا اینکه چرا کلیسا در ابتدا با جهانگردی و توریسم مخالفت می کرد و چرا در یک چرخش کپرنیکی آنها از جهانگردی استقبال کردند!در انتهای کتاب هم تحلیل نویسنده را می خوانیم که کامل مشخص است، ایشان به ادبیات نظری احاظه دارد. رفتار کلیسا در مواجه با جهانگرد برایم جذاب بود و رفتار حوزه با جهانگرد برایم مبهم است. اینکه ما چرا با برای مواجهه با توریسم یک ادبیات نظری نداریم و جالبتر اینکه خود این رشته در بین اروپایی هم نوظهور است آنظور که در انتهای متاب می خوانیم و منابع بسیار کم. تلاش های خانم امیریزدانی در این حیطه واقعا قابل تقدیر است و امیدوارم در این رشته نوظهور ما شاهد متون علمی فراوانی باشیم و در این رابطه سنت ما نیز مورد بازخوانی قرار بگیرد و تراث ما در جهت احیای جهانگردی مورد واکاوی قرار بگیرد. در انتها در هفته گردشگری از نویسنده تشکر کرده و به ایشان خسته نباشید می گویم و شاید بتوان ایرادی که به کتاب گرفت، کمی  خشک بود آن و فصل بندی آن است که آن هم به خاطر پایان نامه بودن آن است و محتوای کتاب آنقدر شیرین و جذاب است که این کمترین در آن دیده نمی شود. در انتها اگر به جهانگردی علاقه دارید و می خواهید ببینید نظر ادیان، بالاخص مسیحیت راجه به این پدیده چیست این کتاب را حتما پیشنهاد می کنم