یادداشت‌های azardokht (63)

          چرا اقلیت یه غزل داشت به نام گریه های امپراطور؟
در حالیکه کتاب شعر، گریه های امپراطور هم خودش یکی از آثار فاضل نظری  هست 😸🤭🦥
برم گریه های امپراطور بخونم شاید یه غزل داشته باشه به نام اقلیت،و من با خودم تکرار کنم:
 ☆در اقلیت بودن تنها بودن نیست چه بسا گروهی اندک که بر بسیاران غلبه کردند☆
از حفظ این تیکه رو نوشتم امیدوارم غلط غلوط نباشه🫡😄
        

          نیم ساعته نشستم یادداشت بنویسم ورق میزنم خط خطی ها و بریده ها و هایلایت های کتاب رو و  نگاه میکنم هیچ نمیتونم بنویسم.
از بس که کتاب  گریز زده بود و مایی که خود  در معنای •او•   مانده ایم ، باید بنشینیم  پای درس تفسیر استاد و از تحلیل و نارسایی حرکت ماده بخوانیم و تازه فکر کنیم هگل کیست  راسل چه میگوید ،عناصر و کوانتوم و ... و معنای این چنین خشک و ناجوری را  چه به •اوی• پر از محبت و عاطفه ی من ِ بشر .

سر آخر کتاب  می‌رسم به یوسف و موریانه ذهنم فعال میشود و تا آخر مغزم را می‌خورد چرا از او طلب راه دیگری نکرد که خواست زندانی شود و شد و دلم می‌گیرد نه برای یوسف (که او نبی  بود)برای من ،منِ بشر سرا پا هیچ ، برای منی که در اوج استیصال چرا به خودش واگذار نمی‌کنم امورم را .
همان دیشب بغضم را گذاشتم لای کتاب و بستمش 
 ولی هنوز دل  گرفته‌ام ،برای این منی که طعم بودن با او را  نچشاندمش و هنوز اسیر شرکهای پنهان است.

روح شعر دوست ایرانیم می‌خواند:
تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی همت کن و بگو ماهی ها حوض‌شان بی آب است.

        

          تا به حال فقط فرازهایی از دعای ابوحمزه را خوانده ام.همان فرزاهای اندک ابتدایی . که  یک حس در بغل خدا بودن را  القا می‌کند هر بار.ابوحمزه دعاییست که هر فرازش  را که  بخوانی نتیجه اش می‌شود ما را به خود خدا واگذار کردن،این را استاد صفائی خیلی خوب و با بیانی اثر گذار القا می‌کند حداقل من اینطور ارتباط گرفتم  ،سطر های کتاب مرا می‌برد می‌نشاند ایوان مقصوره صحن گوهرشاد خاتون ،آنجا چرا ؟چون گمان کنم آنجا پر است از درد و دلهای بسیار، گریه های یواشکی، چشم های برق زده و قلبهایی که خدا را  از قشنگترین گوشه های زمینش  یاد می‌کنند و می‌خوانند.

 اللَهُمَّ إنِّى أَسْأَلُکَ إیمَانًا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِى
        

          با انگشت روی شیشه بخار گرفته نوشت " آب هرگز نمی‌میرد"
پرسید منظور خاصی دارد این نوشته و جواب شنید آب نشانه روشنایی است.و همه چیز زنده به آب است و تا آب هست زندگی هست. ما برای جاودانه ماندن به جبهه آمده ایم.
فکر کرد این جمله دو معنا دارد نخست آب مرتبط با گردان  آقا اباالفضل است،و آن آب که هرگز نمی‌میرد خود آقا اباالفضل است.
و دوم  اینکه آب اشاره ای به  منطقه عملیاتی است که به ذهن این بسیجی خطور کرده است.
اگر تا به حال هیچ کتاب از جبهه و جنگ نخوانده اید آب هرگز نمی‌میرد را دست بگیرید.
من که حرفام ته کشیده برای بیان تعریف و تمجید کتاب.

خوش به حال آنان که خون قلبشان را نثار  راه و مکتب حسین کردند "الَّذِینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ".علیه السلام

        

          عصرهای کریسکان را پارسال روزهای آخر  از نمایشگاه  مجازی کتاب سفارش گرفتم و امسال نرسیده به اولین روز نمایشگاه به اتمام رسید.گمان می‌کردم با یک داستان عاشقانه زمان قبل از انقلاب مواجه می‌شوم ،در موردش جستجویی هم  نکرده بودم راستش، فقط لای پست های اینستاگرامی یک نویسنده  معرفی شده بود .روایتی عجیب از ایستادن  پای خاک وطن.
هم زندانی بودن نویسنده و راوی در زندان های کومله باعث خلق عصرهای کریسکان می‌شود نامی که از یک منطقه جغرافیایی گرفته شده و یکی از زندان های حزب دمکرات بوده،زندانی با اعدامی های فروان بدون دادگاه 🥺
در کتاب مثل همه آنچه که قبلا از این احزاب شنیده بودم ابتذال اخلاقی و بی رحمی و وحشیگری پررنگ ترین خوی  اونها بود.
اما کاک سعید قصه که عجیب وطن پرستی رو معنا میکنه ،یک بسیجی خود جوش به تمام معناست و هر بار هم که به زندان افتاد از هیچ تلاشی برای زنده موندن و فرار  باز نموند.
هر جا تونست کار زمین مونده رو خودش گاهی تنهایی به دوش کشید.اما توانایی و شناخت و هوش ایشون باعث شد جون سالم از زندان های کومله و دمکرات به در ببره و خاطراتش به دست ما برسند.
در آخر بهتره بگم سختترین جنگ ،جنگ با منافق .
        

          یادم نمیاد به چندتا کتاب تا حالا ۵ ستاره داده باشم.
ولی بندها لایق ۵ ستاره بود واقعا.
ترجمه  آقای حقیقت عالی بود
یادداشت مترجم انگلیسی کتاب  خانم لاهیری  بی نظیر بود،از خود کتاب بیشتر دوستش داشتم و خوشم اومد😅
صوت خانم معتمدآریا هم انصافا  کمک خوبی بود درانتقال احساسات متن
خانم لاهیری یک جایی نوشته :بندها بی رحمانه به تاوانِ رسیدن به آزادی و خوشبختی می‌نگرد.
گمانم  همین یادداشت کوتاه کافیه ،این شما و این کتاب لذت بردم از خوندنش لذت  ببرید از خوندنش.
        

          باحال بود 
هم دیالوگ هاشون
هم تصویر سازی کتاب  زیبا بود.
        

          یعنی اینو برای بچه ها میشه خوند؟
گمان نکنم
        

          بهتر از همه رو از این مجموعه بیشتر پسندیدم.
پست نبودن و مفید بودن هر چیزی رو خیلی خوب به تصویر کشید
        

          این مجموعه داستانی که از آدمک های چوبی هست به خوبی برخی رفتارها و اخلاق های ناپسند و خوب انسانی رو به تصویر کشیده
        

          مجموعه داستانی ومی کی ها رو حتما برای بچه ها بخونید.
        

          آمدم بنویسم جزء از کل رمانی است که .....صبر کن صبر کن .
همه چیز را قبل از من گفته اند.یک یادداشت هم آقای نویسنده(نیما اکبر خانی)همینجا در بهخوان نوشتند که اون به مزاجم خوش آمد بخوانیدش لطفا و  همان که گفت سیاه اما قابل تحمل .من نه کلیدر را توانستم بخوانم نه جای خالی سلوچ را و راستش از خواندن رمان های اجتماعی غصم میگیرد  و به سختی می‌خوانم.اما با سیاهی و تلخی جز از کل خندیدم واقعا خندیدم ،و گمانم مخ نویسنده‌اش اساسا فرق  داشت با مخ خیلی از آدمها.
صوت پوریا رحیمی سام کاملا منو میخکوب میکرد، همونطور که بازیگریش رو دوست دارم .
راستش عجب چیزی بود خیلی مخدر خوبی بود برای شبهای بیخوابی اصلا مغزم متوجه میشد جز از کل پخش می‌شود سریع فرمان خواب صادر میکرد😂
تری  دین، مارررررتین دین ،شخصیت های عجیبی خلق کرد.
آه از این  جسپر  بی نوا 
اسم جسپر رو دوست داشتم چرا ؟نمیدونم😅🤷🏻‍♀️
تری همان خلاف کاری بود که دوست داشتی همیشه پیروز بشه
و مارتین که یک اسکل فیلسوف به تمام معنا بود 
آه چقدر لجم رو در میاورد این مارتین
  از فلسفه حرف زدنش  را ضعیف میدانم.  راستش من در عرفان و فلسفه و سیاست و هر چه ...یک اسلام را قبول دارم ولاغیر 😼 .باید به نویسنده میگفتم استیو تولتز باور کن  تو فقط به درد نوشتن رمان های جنایی میخوری  تو را چه به فلسفه😄
        

          « اللّهُمَّ اشرَح بِالقُرانَ صَدری، وَ استَعمِل بِاالقُرآنِ بَدَنی، وَ نَوّر بِالقُرآنِ بَصَری، وَ اَطلِق بِالقُرآنِ لِسانی، وَ اَعِنّی عَلَیه ما اَبقَیتَنی، فَاِنّهُ لا حَولَ وَ لا قُوَّة اِلاّ بِکَ»(بحارالانوار،ج 89، ص 206 و 207)

بار خدایا! سینه ام را با قرآن گشاده گردان، جسمم را با قرآن به خدمت بگیر، چشمم را با قرآن نورانی نما، زبانم را با قرآن گویا کن، و تا زنده ام مرا در راه قرآن یاری کن، که هیچ نیرو و قدرتی جز تو نیست.


        

          راستش من ۵ صفحه آخر کتاب را الان خوندم چون می‌خواستم یادم بمونه ازش یادداشت بزارم بهخوان 💁🏻‍♀️
به نظرم کتاب به نسبت  کتابهای دیگه ای که از مذهب و طرح کلی اندیشه اسلام و ....سخن میگن گنگ  تر و کلی تر بود،نقدهای درستی داشتن  همان اوائل کتاب میگن ما همیشه هدف داشتیم ولی راه و طرح و پایش از دیگران بوده و نتیجه و منافع هم برای همان دیگران بوده،و چیزی که درکتابهای استاد بسیار تکرار میشه اینه که هدف اسلام و هدف رسول تشکیل جامعه و شکوفایی استعدادهای انسانی هست اما اگر این حکومت با استعدادهای  انسان در تضاد باشد عصیان شکل میگیرد و با اثباتِ برخی دلایل می‌فرمایند که قانون گذاری در حد توانایی انسان نیست.
پس مذهب چون بر حکمت و علم الله و بر وحی تکیه دارد و آن هم آخرین مذهب
 که علاوه بر قانون گذاری می‌تواند استعدادهای انسان را شکوفا کند و می‌تواند او را بسازد و جامعه انسانی را به وجود بیاورد و در ادامه به  نقد مذهب عاطفی و دستوری می‌پردازد بعد به بررسی  نیاز ما به مذهب می‌پردازد و ....
سوالاتی رو اینجا مطرح کردن که این کتاب بیان کلی درباره تحلیلشون داشت و به نظرم نیاز دارم ابعاد بیشتر این سوالات و تحلیل ها باز بشن در آخر از طرح کلی اسلام میگن که اینجا خداروشکر کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی  رهبر  به شیوایی و قابل فهمتر و مفصلتر بیانش کردند که پیشنهاد میدم اون کتاب رو حتما بخونید
        

          خوب بود برای بچه های ۴ ساله به بالا  که میتونن حفظشون کنن

        

          چقدر قوی بود این کتاب.
فریاد می‌زد همیشه یه راهی هست 
تو استعدادهای دیگه ای هم داری
تو بن بست میشه راه به آسمون برد.
و به بچه ها یاد میده با هر چیزی بازی کرد تا خلاقیت خودشون رو نشون بدن،از سنگ و شن و کاغذ و چوب و رنگ و برف و ....هر چیزی که دور و برشون باشه فقط کافیه ذهنت رو به کار بندازی
        

          چه خوب بود  این کتاب ،سبز سبز شبیه جنگلای شمال.
خوشمان آمد .
نمی‌دانستم قرار است  این ماه رمضان با قصه یحیایی آشنا بشم که از قضا یک رمضان متفاوت را تبلیغ رفته بود.
به قول سید ضیا:
تو حرف خدا را برسان آن‌کس که آمدنی باشد خودش می‌آید.
۱ رمضان المبارک ۱۴۴۶
همین ماه مبارک بخوانیدش میچسبد به تن روحتان مثل چای هل آتیشی وسط سرمای زمستون مثل طالبی بستنی وسط گرمای تابستون
        

          به نظرم هیچ متنی تا به حال با این بیان جزییات نخوانده ام ،به شکلی که کاملا متصور می‌شدم این  نوشته احمد محمود رو
داستانهای کوتاهی که ارتباطی به هم ندارند🥲 
خط ربط خاصی نبود که بخوام دنبالشون باشم.
 ولی تلخ و کدر بودند داستان ها ،به خودم چند بار گفتم این برای روحیه تو نیست هااااا ولی بعد مجاب می‌شدم: جزئیاتی اینچنینی هیچ کجا پیدا نمیکنی بخونش😅
        

          گمانم هر کدوم از ما این سوال رو باید از خودمون بپرسیم چقدر تاریخ می‌دانیم؟
چیزی کمتر از ۵۰ صفحه از کتاب را خوانده ام 
اما لازم دیدم همین امروز که سید شهید عزیز  آن ایرانی‌دوست‌ترین غیر ایرانی تاریخ معاصر را به خاک می‌سپارند
توصیه کنم حتما بخوانیدش.
 تاریخ  حضور یهودیان و غصب و مهاجرتشون به فلسطین رو از ابتدا با اسناد تاریخی شرح داده
  و من حسرت می‌خورم چقدر دیر این کتاب رو خوندم.
شاید این متن رو بعدا ویرایش دادم.
        

          از عنوان کتاب معلومه که قرار با چی مواجه بشیم،اما با ادبیات خاص استاد صفایی،ایشان برای هر کدام از فرزندانش وقتی به سن بلوغ رسیدند با توجه به روحیات و خلق و خو و رفتارهایی که هر کدام دارند راهبردی و برنامه ای جلوی پایشان می‌گذارند.و  تشویقشان میکنند در این زمینه گام بردارند.نامه مهدیه رو من از همه نامه هایی که نوشتند قابل تامل تر دیدم چون من باب عمل انسان بوده .نامه درسته که برای فرزندانشون نوشته شده اما هر کدام از اون نامه ها ابعادی از راه و روش زندگی و پیشبرد مسیر رو به افراد گوشزد میکنه،و هر بار که استاد با کلام مهربانشون یکی از فرزندانش رو خطاب قرار میداد ناخودآگاه من نیز گوش می‌شدم ببینم یک پدر آگاه برای فرزند خام خود چه سوغاتی دارد.