بریده‌ کتاب‌های پیرمرد و دریا

پیرمرد همه چیزش پیر بود مگر چشمان به رنگ دریایش که شاد و شکست‌ناپذیر بود. 🌊

با خود گفت من از این چیزها سر در نمی‌آورم. ولی خوب است که لازم نیست ماه و خورشید و ستاره‌ها را بکشیم. کافی است که خوراکمان را از دریا بگیریم و برادران خودمان را بکشیم.

آدم را برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره، ولی شکست نمی‌خوره.

او خیلی ساده‌تر از آن بود که بداند از چه موقعی به مرتبه تواضع و فروتنی رسیده است اما می‌دانست که فروتنی را به دست آورده است و می‌دانست که این شرم‌آور نیست و هیچ زیانی به غرور حقیقی او وارد نمی‌کند.

خوبه البته بخت هم یاری کنه. ولی من ترجیح می‌دم کارم رو درست انجام بدم این‌طوری وقتی بخت بهم رو کرد، من هم آماده‌ام.

صحبت نکردن در دریا، مگر در مواقع ضرورت، نوعی پرهیزگاری به حساب می‌آمد و پیرمرد آن را درست و قابل احترام می‌شمرد.

اگر آدم چیز خوبی را بر زبان بیاورد، آن چیز ممکن است روی ندهد.

ولی پیرمرد با خود می‌گفت که من ریسمان را میزان می‌کنم، چیزی که هست بخت یاری نمی‌کند. اما کسی چه می‌داند؟ شاید زد و امروز یاری کرد. هر روز روز تازه‌ای است. بهتر آن است که بخت یاری کند، ولی تو کارت را میزان کن. آن وقت اگر بخت یاری کرد آماده‌ای. متن اصلی: But, he thought, I keep them with precision. Only I have no luck anymore. But who knows? Maybe today. Every day is a new day. It is better to be lucky. But I would rather be exact. Then when luck comes you are ready. پ.ن: ترجمه خوبیه ولی باز هم به پای خود همینگوی نمیرسه 🫠 با نثر همینگوی میتونی صدای همه‌چیز رو بشنوی حتی نفس‌های پیرمرد...

چیزی که همینگوی حاضر نمی‌شد بپذیرد این بود که «حقیقت»، اگر محدود و حقیر نباشد، سیاست را هم دربرمی‎گیرد؛ وگرنه موضع نویسنده موضع ژنرالهایی خواهد بود که می‌گویند «ما سربازیم و در سیاست دخالت نمی‌کنیم»؛ و چنانکه می‌دانیم این گونه سربازان همیشه ابزار بدترین نوع سیاست می‌شوند. نویسنده ممکن است در گزینش موضع سیاسی خود اشتباه کند، اما اشتباه بزرگ‌تر این است که گمان کند می‌تواند از سیاست برکنار بماند.

با مشت نمیشه عقیده ی کسی رو عوض کرد !!

مرد ساده‌ای بود و از خودش نمی‌‌‌پرسید که این فروتنی را از کی آموخته است ولی می‌دانست که فروتنی ننگی نیست و از همت بلند مرد نمی‌کاهد.

دشوارترین کار این است که انسان نثر سرراست و صادقانه بنویسد. اول باید موضوع را شناخت، بعد باید نوشتن را یاد گرفت. هر دو کار یک عمر وقت می‌خواهد، و هر کس که سیاست را به عنوان راه فرار انتخاب کند تقلب کرده است. همینگوی

چرا من و کمتر دوست داری ؟‌ _چون مال من نیستی ..!

همه چیز پیرمرد کهن بود، مگر چشمهایش، چشمهایش به رنگ دریا بود و شاد و شکست نخورده بود.

ولی انسان برای شکست آفریده نشده. انسان ممکن است نابود شود، اما شکست نمی‌خورد.