بریده‌های کتاب پیرمرد و دریا

پیرمرد گفت:《پیری، ساعت زنگ دار من است‌. چرا پیرمردها این قدر زود بیدار می شوند؟ آیا برای این است که روزشان درازتر باشد؟》123

مرد به جلو نگریست و دسته‌ای مرغابی وحشی دید که بر صفحه‌ی آسمان نقش می‌بستند و محو می‌شدند و سپس باز نقش می‌بستند، و مرد دانست که هیچ‌کس در دریا هرگز تنهای تنها نبوده است.

اگر مردم ببینند من دارم بلندبلند با خودم حرف می‌زنم خیال می‌کنند دیوونه‌م. ولی برام مهم نیست، چون من دیوونه نیستم.

"تو خسته‌ای پیرمرد، از درون خسته‌ای"

اگر دیگران بشنوند که من به صدای بلند حرف میزنم فکر خواهند کرد که دیوانه‌ام. اما من چون دیوانه نیستم، به این فکرشان اهمیتی نمی‌دهم.

آدمیزاد برای شکست خوردن ساخته نشده، آدمیزاد و میشه نابود کرد ولی نمیشه شکستش داد.

او دلش برای پرنده‌های کوچکی مانند پرستوها که قادر نبودند چیزی برای خوردن پیدا کنند، می‌سوخت و بر این عقیده بود که پرنده‌ها – به‌جز پرنده‌های دزد و آن‌ها که قوی‌هیکل هستند – زندگی سخت‌تری نسبت به انسان دارند.

با خود گفت می چرخد و می‌خوردش. این را بلند نگفت چون که می‌دانست اگر آدم چیز خوبی را بر زبان بیاورد آن چیز ممکن است روی ندهد.

آن‌چه همینگ‌وی از جویس آموخت، تردستی معروف جویس در لفاظی و سجع و جناس نبود، بلکه توانایی شگرف او بود در ضبط تجربه‌ی انسانی یا به گفته‌ی خود همینگ‌وی 《دانستن این‌که آدم به‌راستی چه حس می‌کند، نه این‌که چه قرار است حس کند و چه به او آموخته‌اند که حس کند》.

گفت تا حالا آنچه از دستم بر می آمد کردم. بگذار بچرخد؛بگذار بجنگیم.

ولی پیرمرد با خود می‌گفت که من ریسمان را میزان می‌کنم، چیزی که هست بخت یاری نمی‌کند. اما کسی چه می‌داند؟ شاید زد و امروز یاری کرد. هر روز روز تازه‌ای است. بهتر آن است که بخت یاری کند، ولی تو کارت را میزان کن. آن وقت اگر بخت یاری کرد آماده‌ای.

هرچیزی بنحوی چیز های دیگر را می کشد. ماهیگیری هم مرا می کشد، درست همان جور که مرا زنده نگه می دارد.

انتخاب او توی عمق تیره‌ی دریا ماندن و دور بودن از دو رنگی ها و دام‌ها و دروغ‌ها بود و انتخاب من پیش او رفتن و او را دور از همه‌ی مردم جستن و یافتن بود. دور از همه‌ی مردم دنیا. حالا ما به هم پیوسته‌ایم، از ظهر تا به حال. هیچکس هم به هیچ یک از ما کمک نمی‌کند.

«انسان برای شکست آفریده نشده. انسان ممکن است نابود شود، اما شکست نمی‌خورد.»

برای زندگی کردن استخوان قرص و محکم کافی نیست ؛باید عقلت و هم به کار بندازی!

درد قلاب چیزی نیست درد گرسنگی و درد اینکه با چیزی طرف است که نمیداند چیست همه چیز است.

اما مرد برای شکست آفرید نشده است. مرد را میتوان نابود کرد، اما نمیتوان شکست داد

گفت به پسرک گفتم من پیرمرد غریبی هستم. حالا باید ثابت کنم. هزار باری که پیش از آن ثابت کرده بود حساب نبود. اکنون داشت بار دیگر ثابت میکرد. هربار بار دیگری بود و او در گرماگرم کار هرگز به گذشته نمی اندیشید.

این ماهی برادر من است، اما باید او را بکشم