پيچك

پيچك

@callmesara

21 دنبال شده

52 دنبال کننده

            همون سارایِ کتاب‌خواری که خودش رو تو کتاب‌ها گم می‌کنه (سارایِ مناسب چایی خوردن^^)
          

یادداشت‌ها

پيچك

پيچك

1403/11/28

        فرهاد مِهراد (۲۹ دی ۱۳۲۲ در تهران – ۹ شهریور ۱۳۸۱) معروف به فرهاد، خواننده، آهنگ‌ساز و نوازندهٔ پاپ راک اهل ایران بود. وی از خوانندگان صاحب نام راک ایرانی بود که نخستین آلبوم راک اند رول انگلیسی ایران را منتشر کرد. آنچه که او را از دیگر خوانندگان هم نسلش متمایز می‌کند، خواندن ترانه‌های اجتماعی است که در آثار موسیقی او متبلور شده ‌است. این عنصر در مضامین تمامی ترانه‌های او کاملاً به چشم می‌خورد. همچنین او را به عنوان یکی از اولین خوانندگان سیاسی ایران نیز می‌شناسند. وی در اوایل دهه ۱۳۵۰ ترانه‌هایی با مضامین سیاسی، انتقادی می‌خواند و در زمستان ۱۳۵۷ ترانه انقلابی «وحدت» را خواند، اما پس از انقلاب تا سال ۱۳۷۲ از ادامه کار منع شد.
از معروف‌ترین آهنگ‌های او می‌توان به «مرد تنها»، «بوی عیدی»، «جمعه»، «آیینه‌ها»، «خسته»، «اسیر شب»، «هفته خاکستری»، «شبانه ۱ و ۲»، «گنجشکک اشی مشی»، «کودکانه»، «سقف»، «آوار»، «وحدت»، «نجواها»، «کوچ بنفشه‌ها»، «برف»، «مرغ سحر»، «گل یخ»، «شب تیره» و… اشاره کرد. وی آهنگ‌هایی نیز به زبان‌های غیر فارسی دارد.
با تأمل در ترانه‌های این هنرمند، نکته‌ای که بیش از هر چیز نظر شنونده را به خود جلب می‌کند، جایگاه شعر و ترانه از دیدگاه اوست. ایشان به درک و فهم شعر بسیار معتقد بود. حس شعر و مفهوم آن را به خوبی در می‌یافت و به ترانه‌ای که انتخاب می‌کرد اعتقاد داشت. درک حس واژگان و ضرباهنگ آن‌ها و نحوه ادای آکسان‌ها و ویبراسیون‌ها جهت تبلور حس کلمات و مفهوم ترانه در آثار به جای مانده از او قابل تأمل است. تمام ترانه‌هایی که او حاضر به اجرای آن‌ها شد از زبان حال خود و به نوعی از زبان حال مردم و جامعه بود. به عارف قزوینی ارادت داشت و او را اوّلین شاعری می‌دانست که شعرهای اجتماعی گفته ‌است. همچنین به اشعار دیگر بزرگان عرصه شعر و ادب نیز توجه داشت. قصیده طولانی «تو را ای کهن بوم و بَر دوست دارم» سروده مهدی اخوان ثالث را با دادن تغییراتی از خود و «کوچ بنفشه‌ها» سروده محمد رضا شفیعی کدکنی را نیز با تغییراتی از خود به عنوان ترانه‌هایی برای اجرا انتخاب کرد.
      

25

پيچك

پيچك

1403/8/16

        سمفونی مردگان ؛ شاهکارِ ادبیات ایران . ظرافتِ قلم و فضای بی‌نظیر داستان حرف نداشت . تک به تک لحظات ، با بند بندِ وجود حس می‌شد و سرمای داستان توی عمقِ استخوان‌ها فرو می‌رفت . این رمان از نظرِ سبک ، ساختار و ویژگی هایِ منحصر به فردی دارد . 
داستان به صورت تک خطی روایت می‌شود و زمان در آن به جلو و عقب می‌رود که باعث می‌شود خواننده داستان را از زوایای مختلف ببیند و در نهایت آن‌را کنارِ بچیند و به درکِ کاملی برسد .
نام  رمان بی‌دلیل "سمفونی" نیست ، ساختار  رمان مثلِ یک قطعه‌ی موسیقی از چند بخش تشکیل شده و هر "موومان" یک حرکت در سمفونی است و این ساختار الهام گرفته شده از موسیقی کلاسیک است که در کنار هم ترکیبی از ادبیات و موسیقی کلاسیک به وجود می‌آید . 
فضای رمان تراژیک و تیره است و در آن می‌توان یاس و نااُمیدی را احساس کرد .
عباس معروفی در این رمان تضاد بین "سنت" و "مدرنیته" را به تصویر می‌کشد ، شخصیتِ آیدین که نمادِ روشن فکری و آزاده‌خواهی است در حالی که برادرش اورهان و پدرش نمادِ سنت‌ ، تعصب و سرکوب‌اند و این تقابل محورِ اصلیِ رمان است . 
داستان روایتِ خانواده‌ای سنت طلب است که در شهر اردبیل زندگی می‌کنند ، آیدین پسرِ روشن‌فکر خانواده علاقه به کسب و کار ندارد و دیوانه‌ی ادبیات است ، در مقابلِ آیدین برادرش اورهان که بسیار تعصبی است کم کم به دشمنی با او روی می‌آورد . این که آیدین از سنت ها فراری است باعث تنش هایی می‌شود ، درنهایت این تنش به نقطه‌ای می‌رسد که آیدین کشته می‌شود . 
سمفونی مردگان نقدی است به تضاد روشن فکری و سنت در جامعه که نشان می‌دهد افراد خلاق و آزادی‌طلب ممکن است قربانی سرکوب های خانوادگی شوند . 
نویسنده با قلمِ قدرت‌مند خود تلخی های جامعه را به تصویر می‌کشد . 

      

16

باشگاه‌ها

چالش‌ها

فعالیت‌ها

فعالیتی یافت نشد.